- 25 Aralık 2020
- 156
- 106
- 53
- Konu Sahibi Bakteriyofaj
-
- #1
Çok tebrik ederimSizinle tüm özelliklerimiz aynı. Ben şimdi 36 yaşımdayım. Bende üzülüyordum ama çabaladım ortamlara girdim yeni insanlarla tanıştım. Biraz istek biraz gayret gerisi kısmet. Şimdi bu yaz evleniyorum. Etrafınıza o enerjiyi yayın ama takılı da kalmayın
Sizi de tebrik ederimEski sözlüm aldattı aldattığı kadınla evlendi. Çocuğu oldu hemen. Benim ondan sonra bir sürü sevgilim oldu ama evlenmedim uzun süre. Hiç biri ile eski sözlümle olduğum gibi olamadım.
Ümitsiz olduğum bir zamanlarda eşim Girdi hayatıma. Şimdi evli, mutlu ve bir ergen sahibiyim
Çok haklısınızBen de varım. Ama ben çok takılmıyorum. Etrafımda ve akrabalarımda benim gibi okumuş, mesleğini eline almış hâlâ evlenmemiş çok fazla kadın olduğu için o tarz şeyler de duymuyorum. Çevre çok etken bu konuda. Size baskı yapan insanlarla aranıza mesafe koyun.
Merhabalar,
Benim dertleşmek istediğim konu yalnızlık. Zaman zaman farklı başlıklar altında da açtım bu konuyu. Yaşım 33. İstediğim herşeye sahibim güzel bir mesleğim, iyi bir gelirim var sosyal bir insanım. 20 den fazla ülke gezip gördüm. Toplumumuza göre ortalama sayılacak bir güzelliğe sahibim. Ama işte gönül işlerinde işim bir türlü yaver gitmiyor. Beni seveni ben sevemiyorum, benim sevdiğimde beni sevmiyor. Görücü usulü, arkadaşlarım vasıtası ile tanıştığım kişiler oldu ama elektrik alamadım. 3 yıl öncesinde biten çok üzüldüğüm toksik ilişkim sonrası da bu işleri akışına bıraktım. O günden sonra da hayatıma kimse girmedi. O insan evlendi ve muhtemelen mutlu. Bana o kadar kötü davranmasına rağmen o mutlu olabildi ama ben tek kaldım. Yalnızlığımla baş etmeye çalışıyorum. Zaman zaman çok iyi geliyor bu ama ara ara da benim de bişiler paylaşabileceğim birileri olsa diyorum. Bi de toplum baskısı var malum yaşın geçiyor? anne olmayacak mısın? Sizin içinizde de benim gibi olanlar var mıydı? sonrasında hayatınızın aşkını buldunuz mu? nasıl tanıştınız? bu yalnızlık sürecini nasıl atlattınız? bana ne tavsiye edersiniz? güzel bi sohbet olur umarım. Şimdiden teşekkür ederim.
Ben de 30 hatta 31 sayılırım ve aynı durumdayım. İş maddiyat ok ama yalnızlığa çözüm bulamıyorum. Aynaya bakınca kendimi artık çökmüş görüyorum ilişkim biteli 1 ay oldu bitmesi gerekiyordu ama neden böyle oldu hayatıma kimse girmeyecek mi?, evlenemeyecek miyim çocuğum olmayacak mı diye düşünüp duruyorum.Merhabalar,
Benim dertleşmek istediğim konu yalnızlık. Zaman zaman farklı başlıklar altında da açtım bu konuyu. Yaşım 33. İstediğim herşeye sahibim güzel bir mesleğim, iyi bir gelirim var sosyal bir insanım. 20 den fazla ülke gezip gördüm. Toplumumuza göre ortalama sayılacak bir güzelliğe sahibim. Ama işte gönül işlerinde işim bir türlü yaver gitmiyor. Beni seveni ben sevemiyorum, benim sevdiğimde beni sevmiyor. Görücü usulü, arkadaşlarım vasıtası ile tanıştığım kişiler oldu ama elektrik alamadım. 3 yıl öncesinde biten çok üzüldüğüm toksik ilişkim sonrası da bu işleri akışına bıraktım. O günden sonra da hayatıma kimse girmedi. O insan evlendi ve muhtemelen mutlu. Bana o kadar kötü davranmasına rağmen o mutlu olabildi ama ben tek kaldım. Yalnızlığımla baş etmeye çalışıyorum. Zaman zaman çok iyi geliyor bu ama ara ara da benim de bişiler paylaşabileceğim birileri olsa diyorum. Bi de toplum baskısı var malum yaşın geçiyor? anne olmayacak mısın? Sizin içinizde de benim gibi olanlar var mıydı? sonrasında hayatınızın aşkını buldunuz mu? nasıl tanıştınız? bu yalnızlık sürecini nasıl atlattınız? bana ne tavsiye edersiniz? güzel bi sohbet olur umarım. Şimdiden teşekkür ederim.
Yanlizlik değil senin ki duygu karmaşası bence inan o adamla olsaydın sen o zaman varken yok yanlizligi ile kafayı yerdinMerhabalar,
Benim dertleşmek istediğim konu yalnızlık. Zaman zaman farklı başlıklar altında da açtım bu konuyu. Yaşım 33. İstediğim herşeye sahibim güzel bir mesleğim, iyi bir gelirim var sosyal bir insanım. 20 den fazla ülke gezip gördüm. Toplumumuza göre ortalama sayılacak bir güzelliğe sahibim. Ama işte gönül işlerinde işim bir türlü yaver gitmiyor. Beni seveni ben sevemiyorum, benim sevdiğimde beni sevmiyor. Görücü usulü, arkadaşlarım vasıtası ile tanıştığım kişiler oldu ama elektrik alamadım. 3 yıl öncesinde biten çok üzüldüğüm toksik ilişkim sonrası da bu işleri akışına bıraktım. O günden sonra da hayatıma kimse girmedi. O insan evlendi ve muhtemelen mutlu. Bana o kadar kötü davranmasına rağmen o mutlu olabildi ama ben tek kaldım. Yalnızlığımla baş etmeye çalışıyorum. Zaman zaman çok iyi geliyor bu ama ara ara da benim de bişiler paylaşabileceğim birileri olsa diyorum. Bi de toplum baskısı var malum yaşın geçiyor? anne olmayacak mısın? Sizin içinizde de benim gibi olanlar var mıydı? sonrasında hayatınızın aşkını buldunuz mu? nasıl tanıştınız? bu yalnızlık sürecini nasıl atlattınız? bana ne tavsiye edersiniz? güzel bi sohbet olur umarım. Şimdiden teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?