- 13 Ağustos 2022
- 8.795
- 4.458
- 103
- 31
- Konu Sahibi Bakteriyofaj
-
- #21
3 yıl geçmiş aradan illaki vardır birileri.35 ten sonra anne olmanız sıkıntı.
3 yıl geçmiş aradan illaki vardır birileri.35 ten sonra anne olmanız sıkıntı.Merhabalar,
Benim dertleşmek istediğim konu yalnızlık. Zaman zaman farklı başlıklar altında da açtım bu konuyu. Yaşım 33. İstediğim herşeye sahibim güzel bir mesleğim, iyi bir gelirim var sosyal bir insanım. 20 den fazla ülke gezip gördüm. Toplumumuza göre ortalama sayılacak bir güzelliğe sahibim. Ama işte gönül işlerinde işim bir türlü yaver gitmiyor. Beni seveni ben sevemiyorum, benim sevdiğimde beni sevmiyor. Görücü usulü, arkadaşlarım vasıtası ile tanıştığım kişiler oldu ama elektrik alamadım. 3 yıl öncesinde biten çok üzüldüğüm toksik ilişkim sonrası da bu işleri akışına bıraktım. O günden sonra da hayatıma kimse girmedi. O insan evlendi ve muhtemelen mutlu. Bana o kadar kötü davranmasına rağmen o mutlu olabildi ama ben tek kaldım. Yalnızlığımla baş etmeye çalışıyorum. Zaman zaman çok iyi geliyor bu ama ara ara da benim de bişiler paylaşabileceğim birileri olsa diyorum. Bi de toplum baskısı var malum yaşın geçiyor? anne olmayacak mısın? Sizin içinizde de benim gibi olanlar var mıydı? sonrasında hayatınızın aşkını buldunuz mu? nasıl tanıştınız? bu yalnızlık sürecini nasıl atlattınız? bana ne tavsiye edersiniz? güzel bi sohbet olur umarım. Şimdiden teşekkür ederim.
Bence de bekarlık güzel.İnsan elinde olmayını istiyor işte:) inanın evlilik güzel tamam sorun yok tabiki doğru kişi ile :) Anne olmak en en en guzeli iyi ki anneyim :) ama evlilik hayatımı desen bekarlik mi desen bekarlik derim :) sorumluluk yok rahatsin istedin gibi gez toz , istediğin le flört et , böyle kuş gibi hafifsin :) yasin da hicc büyük değil tam zamanı, doğru kişiyle inşallah evlenip mutlu olursun
Bir dargın bir barışık olmaz.Anlasamiyorsan başta kestirip at.Dertten çok ne var. Olmayan dertli olan dertli. Bende 28 yaşındayım sevgilim var ama bir dargın bir barışık gidiyor farklı şehirlerde. Evlilik konusuna henüz giremedik ne yüzük var ne bir şey. Ben de hem evlenmek yuva kurmak istiyorum hem korkuyorum of bilmiyorum ya
Ben 25 ime kadar hep ağırdan aldım.Simdiki aklım olsa hemen gidin ilk erkekle evlenin de demiyorum. Herkesi ahlaken değerlendirdim.Tamam bu zamanda 30 35 normal olabilir.Ama bedenen sıkıntı.Merhabalar,
Benim dertleşmek istediğim konu yalnızlık. Zaman zaman farklı başlıklar altında da açtım bu konuyu. Yaşım 33. İstediğim herşeye sahibim güzel bir mesleğim, iyi bir gelirim var sosyal bir insanım. 20 den fazla ülke gezip gördüm. Toplumumuza göre ortalama sayılacak bir güzelliğe sahibim. Ama işte gönül işlerinde işim bir türlü yaver gitmiyor. Beni seveni ben sevemiyorum, benim sevdiğimde beni sevmiyor. Görücü usulü, arkadaşlarım vasıtası ile tanıştığım kişiler oldu ama elektrik alamadım. 3 yıl öncesinde biten çok üzüldüğüm toksik ilişkim sonrası da bu işleri akışına bıraktım. O günden sonra da hayatıma kimse girmedi. O insan evlendi ve muhtemelen mutlu. Bana o kadar kötü davranmasına rağmen o mutlu olabildi ama ben tek kaldım. Yalnızlığımla baş etmeye çalışıyorum. Zaman zaman çok iyi geliyor bu ama ara ara da benim de bişiler paylaşabileceğim birileri olsa diyorum. Bi de toplum baskısı var malum yaşın geçiyor? anne olmayacak mısın? Sizin içinizde de benim gibi olanlar var mıydı? sonrasında hayatınızın aşkını buldunuz mu? nasıl tanıştınız? bu yalnızlık sürecini nasıl atlattınız? bana ne tavsiye edersiniz? güzel bi sohbet olur umarım. Şimdiden teşekkür ederim.
Oo pembis hos geldin nerelerdeydin gozumuz yollarda kaldi. Nasil gidiyor dugun hazirliklari babanin aldigi gelinlik geldi mi? İzmirdeki evi kuruldu mu?Bence de bekarlık güzel.
Canım açıkçası ben erken evlendim mutlu bir evliliğim var 43 yaşındayım toplum baskısı olmaz olur mu neden erken evlendin neden erken çocuk sahibi oldun vs vs benimkisi de tam zıttı ama eşimle bunları aştık açıkçası sadece kendimize zaman ayırdık negatif insanlardan uzaklaştık bizim için böylesi daha iyi oldu sana kötü hissettiren insanlardan uzak dur gerisini gelecektirMerhabalar,
Benim dertleşmek istediğim konu yalnızlık. Zaman zaman farklı başlıklar altında da açtım bu konuyu. Yaşım 33. İstediğim herşeye sahibim güzel bir mesleğim, iyi bir gelirim var sosyal bir insanım. 20 den fazla ülke gezip gördüm. Toplumumuza göre ortalama sayılacak bir güzelliğe sahibim. Ama işte gönül işlerinde işim bir türlü yaver gitmiyor. Beni seveni ben sevemiyorum, benim sevdiğimde beni sevmiyor. Görücü usulü, arkadaşlarım vasıtası ile tanıştığım kişiler oldu ama elektrik alamadım. 3 yıl öncesinde biten çok üzüldüğüm toksik ilişkim sonrası da bu işleri akışına bıraktım. O günden sonra da hayatıma kimse girmedi. O insan evlendi ve muhtemelen mutlu. Bana o kadar kötü davranmasına rağmen o mutlu olabildi ama ben tek kaldım. Yalnızlığımla baş etmeye çalışıyorum. Zaman zaman çok iyi geliyor bu ama ara ara da benim de bişiler paylaşabileceğim birileri olsa diyorum. Bi de toplum baskısı var malum yaşın geçiyor? anne olmayacak mısın? Sizin içinizde de benim gibi olanlar var mıydı? sonrasında hayatınızın aşkını buldunuz mu? nasıl tanıştınız? bu yalnızlık sürecini nasıl atlattınız? bana ne tavsiye edersiniz? güzel bi sohbet olur umarım. Şimdiden teşekkür ederim.
+1Ay ne güzel siz 20 ülke gezmişsiniz bende o da yok, iyi maaşta yok, iyi arkadaşta yok. Orta halli geçinip gidiyorum. Yaşta oldu 31. Yaz geldi, düğünler başladı, akraba çocukları evleniyor, çevre hani senin ne zaman evlilik, bak biyolojik yaş diye bir başlıyorlar.. Benim annem, babam bir şey demiyor neyseki tepkimi koydum ama teyze, hala gibi akrabalar devamHa işin aslı bende sıkıldım bu yalnızlıktan. İnsanın hayatı paylaşabileceği birinin olması duygusunu yaşamak istiyorum. Ama sanırım bunun için pasif kalıyorum. Yeni ortamlara çok girmiyorum. Bence sosyalleşmekle başlayabiliriz :)
Mutluluklar dilerimEski sözlüm aldattı aldattığı kadınla evlendi. Çocuğu oldu hemen. Benim ondan sonra bir sürü sevgilim oldu ama evlenmedim uzun süre. Hiç biri ile eski sözlümle olduğum gibi olamadım.
Ümitsiz olduğum bir zamanlarda eşim Girdi hayatıma. Şimdi evli, mutlu ve bir ergen sahibiyim
Sizce duygu karmaşası mı gerçekten?Yanlizlik değil senin ki duygu karmaşası bence inan o adamla olsaydın sen o zaman varken yok yanlizligi ile kafayı yerdin
Ben de takılmıyorum aslında ama bazı zamanlarda da diyorum keşeke şöyle dertleşebileceğim başını omuzuna koyabileceğim biri olsaBen de varım. Ama ben çok takılmıyorum. Etrafımda ve akrabalarımda benim gibi okumuş, mesleğini eline almış hâlâ evlenmemiş çok fazla kadın olduğu için o tarz şeyler de duymuyorum. Çevre çok etken bu konuda. Size baskı yapan insanlarla aranıza mesafe koyun.
Yaşınız daha küçük. Ben sizden 6 sene ilerideyim. Umarım tüm dilekleriniz gerçek olurAslında ben de benzer durumdayım, 27 yaındayım. 2018de ciddi bir ilişkim bitti, eski erkek arkadaşım çok kısa süre sonra annesinin ön ayak olmasıyla kuzeni ile evlendi (ki önceden asla akraba evliliği istemiyorum diyordu). Bununla ilgili önceden bir konu da açmıştım ve benim için çok üzücüydü. Sonra sizin yazdığınız gibi 3 yıl önce de başka bir çok toksik ilişkim bitti, ve eski sevgilim şu an evlilik aşamasında galiba. Buna ben pek üzülmedim çünkü gerçekten sorunlu biriydi (alkol problemi vs). Şimdi ben de akışa bırakmış durumdayım. Arada flört ettiğim kişiler oluyor ama hem ailemden baskı görmediğim için hem de yakında başka ülkeye taşınacağım için acele etmiyorum, sadece keyif almaya bakıyorum. Eminim beni çok sevecek ve beraber mutlu olabileceğim biri karşıma doğru zamanda çıkacak. Sizin için de her şeyin gönlünüzce olmasını dilerim. Bu meseleye çok takılmayın, bekarlığın da çok güzel yönleri var bence :)
En azından benim kendimi avutabileceğim işim var. Kader aşkta gülmese de iş konusunda güldü. Umarım en güzel iş kapıları açılır sizeBen de 30 hatta 31 sayılırım ve aynı durumdayım. İş maddiyat ok ama yalnızlığa çözüm bulamıyorum. Aynaya bakınca kendimi artık çökmüş görüyorum ilişkim biteli 1 ay oldu bitmesi gerekiyordu ama neden böyle oldu hayatıma kimse girmeyecek mi?, evlenemeyecek miyim çocuğum olmayacak mı diye düşünüp duruyorum.
Evliliğe inancımı kaybettim( çok evlilik meraklısı biri değildim ama artık kendi yuvam olsun sevip, sevilmek istiyorum çocuk istiyorum). Turizm işindeyim turistlerin sarı sarı çocuklarını gördükçe içim gidiyorm.
Tanıştığım kişiler istediğim gibi çıkmıyor , eski sevgilerim gayet hayatlarından memnun mutlular ben böyle kaldım. Güçlü birisiyim ama kendimle başbaşa kalınca yalnız hissediyorum
Güzel ilişkiler de var amaBen varım.
Etrafımdaki ilişkileri görünce evlilikten komple soğudum.
Erkek yok sıkıntı yok.
Umarım bir gün ben de buraya bunları yazabilirim30umda tıpkı senin gibiydim. Üniversite bitir, ülke gez, bende de tamamdı ama hayatımda bir hayat arkadaşı eksikliği vardı. Hele hele yakın arkadaşlar da birer ikişer evlenip çocuk sahibi olunca onların da önceliği farklı oluyor. O yüzden çok çok iyi anlıyorum seni. Ben eşimle 33te evlendim, sana tavsiyem hayatının aşkını arama. Aşk geçici. Ben birlikte gülüp eğlendiğim hayata aynı pencereden bakabildiğim biriyle evlendim. Haaa elbette duygu, heyecan, kıpırtı da var. Ama mesela eski büyük aşklarımı düşünüyorum da onlarla evlensem şimdiki gibi mutlu olamazdım
Bu yaz yine yalnızızDüğün sezonu yaklaştıkça bu tarz konularda artış başladı.
Tabii öyle. Ama bir yol arkadaşımız da olda fena mı olur?Bence toplum baskısına kulak asmayın. İnsan yalnız başına da mutlu olabilir. Mutlu olmanız için birilerinin varlığına ihtiyacınız yok.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?