- 6 Ekim 2024
- 831
- 2.682
- 28
- 39
- Konu Sahibi golldkahveemm
-
- #21
senden habersiz iddia kumar ya da bahis oynayip kaybetmis olabilir onun çöküntüsünu yasiyor olabilir gizlice. ya da canim esinjn iş hayatinda sorunlari olabilir. ya da en son ihtimal biraz uzak bence platonik aşık olabilir .yani ortada birsey yok ama platonik.dertli durmasi ondan olabilir miBu konuyu erk
Bu konuyu erkek kardeşimle konuşmuştum çünkü artık ne olacaksa olsun dedim gerçekten özgür olması dışarıda fazla vakit geçirmesi boşanma sebebi zaten.
Kardeşim takip etti kahveye gidip okey oynuyor öyle bir arkadaş grubu var 5 6 kişilik yemekten sonra sözleşip buluşup Okey oynuyorlar.
Sen bilirsin abla kararında yanındayım ama üç dört gece takip ettim kahvede Okey oynadı demiştiEvin karın çocuğun var bu ne sorumsuzluk diyorum biraz düzeliyor arıyorlar çağırıyorlar yine gidiyor bir şekilde.
Çok güzel yorumlarınız teşekkürler. Birikim yapmam pek mümkün değil çünkü para bıraktığı zaman evdeki eksik şeyler için yeterli oluyor, yada kendisi alıyor eksikleri. Çalıştığım dönemde birikim yapmadığım için çok pişmanım hep verdimYa malesef şu kahveye gidip okey oynama muhabbeti bi bağımlılık. Ha uyuşturucu ha kahveye gidip okey oynamak. Bana aynı geliyor gördükçe. Eşimin kahvesi var 10 tane de oyun oynanacak masası var her akşam çoğunlukla aynı kişiler aynı ekiplerle geliyorlar oynamaya bütün masalar doluyor. İnanır mısınız haftanın 7 günü her akşam gelenler, hatta yıllardır aynı saatlerde geldiğini bildiklerim var. 20 yaşında üniversiteleri gençlerde var 30lu yaşlarda masa başı çalışanlarda var 70 yaşında yaşlı emekli dedelerde var. Evli olduğunu bildiğim adamları görünce eşleri buna nasıl izin veriyor diye şaşırıyorum işte işin eş tarafı sizsiniz. O arkadaş grubu dağılmadıkça ya da siz taşınmadıkça buna engel olmanız mümkün değil malesef. Bu sorun devam ettikçe sizin çabanız balığın sudan çıkınca nefes almaya çalışmasına benzer.
Ben yerinizde olsam ne yapardım dersenizde 2 buçuk yaşına yaklaşmış bi çocuğum var büyüğü olmasa da empati yapabiliyorum. Muhtemelen boşanırdım. Ama bugün ama yarın kesin sonumuz bu olurdu. Mantıklı yönden bakınca iş hayatına geri dönüp hayatınız için güvence oluşturmalısınız. Kardeşiniz evliymiş sanırım ailenizle yaşıyormuş anlaşabiliyoruz diyorsanız boşanınca ailenizi yanınıza alıp size çocuklar konusunda destek olmalarını sağlamakta bi seçenek.
Bu arada yapabilirim diyorsanız eşiniz size maddi bakımdan zorluk çıkarmıyorsa tek sorun konuda anlattıklarınızsa para biriktirip eliniz güçlenene kadar kendisini görmezden gelmeyi deneyebilirsiniz bi kaç sene. O zaman 2. Bebeğinizde biraz büyümüş olur. Tamamen sizin ne istediğinize, nasıl bi hayat hayal ettiğinize bağlı. Hiç bi kadın bu şekilde yoksayılmayı haketmez size haketmiyorsunuz.
O zaman ekonomiyi bahane ederek ihtiyacınızdan fazlayı isteyip kenara atmayı deneyebilirsiniz. Ben birikim derken çalışarak yapacağınız birikimden bahsetmiştim. Ayrılmaya kesin kararlıysanız ve ille de maaşımı alır diyorsanız banka hesabınızı açıp kontrol etmeyecekse maaşınızı eksik söyleyebilir o parayı kenara atabilirsiniz. Ya da dürüstçe vermeyeceğim diyip biriktirirsiniz. Ayrılmak şu an zor zaten ki bu çok anlaşılır o zaman da görmezden gelip sanki yokmuş gibi ev arkadaşı gibi düşünüp bi süre idare edip bebeğinizin büyümesini bekleyebilirsiniz. O zaman düşünürsünüz tekrar ne yapacağınızıÇok güzel yorumlarınız teşekkürler. Birikim yapmam pek mümkün değil çünkü para bıraktığı zaman evdeki eksik şeyler için yeterli oluyor, yada kendisi alıyor eksikleri. Çalıştığım dönemde birikim yapmadığım için çok pişmanım hep verdimben istemeye alışkın değilim o vermeye 300 400 bırakır süt beslenme için malzeme alayım diye. Bunlara rağmen yok sayılmak herşeyden çok kırıyor.
Şu anda zaten ilk önceliğim bebeğim biraz daha büyüdüğünde çalışmak birikim yapmak olacak çünkü gidişat daha da kötüye giderse tekrarı olmayan bir hayatı böyle sürdürmek istemiyorum.O zaman ekonomiyi bahane ederek ihtiyacınızdan fazlayı isteyip kenara atmayı deneyebilirsiniz. Ben birikim derken çalışarak yapacağınız birikimden bahsetmiştim. Ayrılmaya kesin kararlıysanız ve ille de maaşımı alır diyorsanız banka hesabınızı açıp kontrol etmeyecekse maaşınızı eksik söyleyebilir o parayı kenara atabilirsiniz. Ya da dürüstçe vermeyeceğim diyip biriktirirsiniz. Ayrılmak şu an zor zaten ki bu çok anlaşılır o zaman da görmezden gelip sanki yokmuş gibi ev arkadaşı gibi düşünüp bi süre idare edip bebeğinizin büyümesini bekleyebilirsiniz. O zaman düşünürsünüz tekrar ne yapacağınızı
Eşiniz adına üzüldüm açıkçası. Karşınızdaki insanı yok saymak yerinde herkes yoluna baksın daha iyi olur aslında. Sadece sizin için söylemiyorum umarım zaman düzeltir herşeyi.Ben birkaç aydır sizin eşiniz gibiydim. Tüm gün kulaklık takıp müzik dinliyordum, eşim de ona karşı ilgisiz olduğumdan şikayet ediyordu. Neden böyleydim bilmiyorum ama artık düzelmeye başladım. Bu arada eşim üstüme gelmiş gibi olunca daha da uzaklaşıyordum. Biliyorum, normal olmayan benim ama sebebini de bilmiyorum, kendimi karanlıkta hiss ediyordum. Sizin eşinizin sorunu ne tabi bilemeyiz ama umarım düzelir. Kaç aydır böyle mesela, eğer daha yeniyse bir az zamana bırakabilirsiniz.
İnanın konuşuyorum anlatıyorum öyle kavga eder gibi değil, önceden mesai bitimine kadar ozlerdim şimdi gece yarısına kadar gelmiyor farkına varıyorum ve bu çok kötü yokluğuna alışıyorum.. Beni yokluğuna alıştırma diyorum önceden asla olamam diyordum şimdi fikir alıyorum buradan ne yapsam diye.Farkında değilim gibi bir cümle ile cevap vermesi çok sinir bozucu.
Bende olsam sizin şu an düştüğünüz düşüncelere kapılır ve üzülürdüm.
İnsan ne hayaller ve düşüncelerle evlenip yuvasını kuruyor, yıllar içerisinde de bu noktaya gelmek yorar.
Zaten terapi almışsınız sanırım, ancak aile terapisi almanızda fayda var.
Belki gerçekten adam kafasındakilerden dolayı (artık kendi içinde ne yaşıyorsa) farkında değil birşeylerin.
Bende 2 erkek çocuk annesiyim, yalan değil, 2. çocuktan sonra hayat biraz farklılaşıyor.
Sonrasında da motonlaşmaya başlayabiliyor.
Eskisi gibi olmuyor bir çok şey, sorumluluklar arttıkça da hayatın kaosu artıyor bence.
Bu hayatın yorgunluk kısmı da, bizi bazen içine çekebiliyor.
Haklısınız, hiç kimse bu şekilde ilgisiz ve sevgisiz bırakılmayı hak etmez.
Konuşmadan ve çözümler aramadan bence hemen boşanmaya yeltenmeyin.
En çok ta onu düşünüyorum çocuklarımı geçen gün yemek yiyoruz kızım baba annem güzel yemek yapmış neden teşekkür etmedin övmedin dedi, böyle küçük şeyleri fark etmiş olması ileride böyle örnek olmak çok üzüyor beni. Çocuk hissediyor mutsuzluğu. İş hayatına tekrar dönmek için sadece bebeğim biraz daha büyüsün diye bekliyorum. Sonrasında eşimle net bir şekilde konuşacağım olmuyorsa herkes yolunda mutlu olsun diye.Bir cok ayrintisi ile benzer bir evlilige sahidim. Disaridan bize yansiyan bulunmaz hint kumasi kocasini asla birakmiyor adam simarmista simarmis.
Yapmayin kendinize bunu, cocuklariniza boyle iliskilere ornek olmus olmayin
Yaklaşık iki yıldır bu modda evliliğimiz ve bu şekilde geri kalan ömrümü düşününce bebeğime bakan olsaydı çalışıyor olsaydım onların gelecekte doğru bir evlilik yapması için yaşadığım şeyin evlilik olmadığını onlara kanıtlamak için boşanırım. Kreşi olan işleri araştırıyorum. Çünkü böyle hayatı kaçırıyorum farkındayım sadece biraz daha zaman diyorum kendime.Bunca yıl sevgiyle yürüttüğünüz bir evliliğin böyle bir hale gelmesi, sizi en çok kıran şey olmuş gibi görünüyor. En zor olan da sevginin eksikliğini hissetmek ama karşı tarafın bunu önemsememesi.
Burada en büyük soru şu: Bu şekilde devam etmek sizi ne kadar mutlu edebilir? Çocuklarınız için bu evliliği sürdürmek bir seçenek olabilir ama siz sürekli eksik ve değersiz hissettiğiniz bir ilişkide yaşamaya devam ederseniz, bu sizi zamanla daha da yıpratır. Çocukların sağlıklı bir aile ortamında büyümesi önemlidir ama mutsuz bir anneyle büyümeleri de onların gelişimini olumsuz etkileyebilir.
Şu an boşanmanın sizi daha fazla zorlayıp zorlamayacağını düşünüyorsunuz ama mutsuz bir evliliğin içinde kalmak da sizi farklı bir çıkmaza sokuyor. Kendinizi çocukların annesi ve bir ev arkadaşı gibi hissediyorsanız, eşinizle net bir konuşma yapıp, ya evliliği gerçekten toparlamak için çaba göstermesini ya da artık yol ayrımına gelindiğini açıkça konuşabilirsiniz. Eğer eşiniz hiçbir şekilde değişmeye istekli değilse, kendiniz için yeni bir hayat kurmak uzun vadede daha sağlıklı olabilir. Önemli olan, neye dayanarak devam ettiğinizi ya da devam etmenin size ne kazandıracağını netleştirmeniz. Peki, eğer hiçbir şey değişmezse, bu evlilik içinde kaç yıl daha böyle kalabileceğinizi düşünüyorsunuz? Bu sorunun cevabı, sizi en doğru karara götürebilir.
Mutsuz bir evlilikte çöküş içinde bir hayatı yaşamak okadar zor ki. Değersiz hissederek yok sayılarak yaşamak sözde evlisin işte bu şekilde çok yorucu kırıcı.Önceden de acmıstınız konu hatırlıyorum.
Ikı çocuk olmasa tamam ne yaparsanız yapın derım de ıkı çocukla boşansanız ne olacak?
Isınız yok hadı iş oldu diyelim ne kadar maaş alacaksınız?
Çalışma hayatına girince çocuklara kım bakacak?
Sımdı adam çalıştığı ıcın çocuklara sız bakıyorsunuz.
Ikıncı çocuk küçük bosansanız duygusal ihtiyacınız karsılyan sızı ıkı çocukla ihya edecek birini bulmanız da kolay değil.
Bu adam sıze nebılım hakaret vs etse amenna kaç kurtul derdim..
Ama ıkı çocukla şuan daha yorulacaksınız.
Kadının hem dısarda hem evde çalışması artı ıkı çocuğa tek bakması yıne zor.
Benim eşim senelerce kalbim kırdı ve bende artık bu şekilde patlak verdi. Yani oturup kaç gündür analiz ediyordum neden diye. Yani hak etti. Sizin eşiniz de evlilik hayatından sıkılmış sanki.Eşiniz adına üzüldüm açıkçası. Karşınızdaki insanı yok saymak yerinde herkes yoluna baksın daha iyi olur aslında. Sadece sizin için söylemiyorum umarım zaman düzeltir herşeyi.
anlıyorum siziİnanın konuşuyorum anlatıyorum öyle kavga eder gibi değil, önceden mesai bitimine kadar ozlerdim şimdi gece yarısına kadar gelmiyor farkına varıyorum ve bu çok kötü yokluğuna alışıyorum.. Beni yokluğuna alıştırma diyorum önceden asla olamam diyordum şimdi fikir alıyorum buradan ne yapsam diye.
Yoğun olur yorgun olur anlarsın ya hani öyle değil sadece kendi dünyasında gibi, bu çok yorucu.
Öncelikle Rabbim yardımcınız olsun, bir an evvel selamete çıkarsın. Yaşadıklarınızın ne kadar kırıcı olduğunu tahmin edebiliyorum inanın. Ama ihanet söz konusu değilse boşanmayı bu aşamada düşünmeyin. En azından çözüm yolları aramadan düşünmeyin. Eşiniz de terapi almayı kabul ederse bu konuda bizim de 6 seans kadar görüşüp çok faydasını gördüğümüz işinin ehli bi hoca tavsiye edebilirim sizeHerkese merhaba.
Ben 9 yıllık evliyim son iki yıldır çok farklı bir hayatın içinden buluyorum kendimi eşimin benden evden uzaklığı yazacağım çok şey var ne yazacağım bilmiyorum gibi.
Karakter olarak çok iyi birisi saygı hep vardır hayatımızda, ama Sevgi onda bitmiş gibi..
Söyledim onada konuştuk farkında değilim özür dilerim dedi bı hafta ilgili sonrasında yine uzak soğuk.
Benim konuşup onu kendime yakın tutmanın zaten bir anlamı yok
İki kızımız var biri 8 yaşında diğeri 2 yaşında onlarla ilgili düşkün ama onlara da az vakit ayırıyor aklım almıyor.
Başka biri mi var diye telefonuna maillerine hesap hareketlerine bile baktım inanın o ihtimali bile düşündüm herşeyi ortada öyle tedirgin yada gizli saklı değil. Ama bana neden uzak, konuşunca farkında değildim demesi çok kırıcı bunu fark etmemiş olması.
Cinsel hayatımız bile kötüye gidiyor mutsuzum gerçekten. Dışarıdan geç gelir evde olduğu zaman kulaklık takıp film izler uyur uyanır dışarı çıkar.
Bizi kısıtlamaz ,hayatıma karışmaz ya kıskanmıyor bile seviyor beni anne olarak herkesin takdir ettiği biri olarak, temiz niyetli olduğum için seviyor.
Daha önce sevme şeklini biliyorum Aşkını tutkusunu ,bakışını, yaptıklarını şimdi çok değişti bunu göremiyor.
Boşanalım desem sorunumuz yokki der.!
Bebeğim 3 yaşına girince çalışmayı düşünüyorum tekrardan, ben doğum iznine çıkınca kapandı iş yerim eşim de bebek biraz daha büyüsün istersen öyle bakarsın demişti. İkinci çocuktan sonra evliliğim böyle olacağını hiç bilemezdim..
İki çocukla boşansam daha mı kötü olur hayatım? evlilik terapisine tek başıma uyunca oda işe yaramadı böyle bir evlilikte ev arkadaşı gibi çocukların annesi sıfatında devam etmek mi?
Yoksa kendime yeni bir hayat kurmak mı daha mantıklı.
Şu anda çalışmıyorum ailem arkamda durur fakat erkek kardeşimle birlikte yaşıyorlar şimdi yenge yiğenim öylesi seçenek olamaz zaten. Çıkmazın içindeyim fikir verin böyle bir çıkmazda ne yapılır sağlıklı düşünemiyorum mutsuz olduğum için..
Tekrarı olmayan bir hayatta böyle bir evliliği hak etmedim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?