Annem anneanneme ve aileme düşkün olmamı, düzenli ziyaret etmemi, yurtdışındayken de düzenli olarak aramamı istiyor. Fakat gittiğimde 1-2 saat oturmam da yeterli gelmiyor görev gibi oluyormuş. Ciddi anlamda soğudum onlardan. Sanki çocukken kendisinin bunalımları yüzünden azarlanan, ezilen ben değilim gibi böyle olmamı bekliyor.Kesinlikle hatali degilsiniz. Mesela kv gelip bende 3-4 ay kalsa kafayi yerim. Degil bizde gelip kalmasi, telefonda sesini duyarken bile canim sıkılıyor. Oyuzden sizi suclayamam. Ama sonucta annenizin annesi. Oyuzden en baştan anneannenizle konusmali, sorunlarinizi anlatmalisiz.
Arkadaşlar anlaşılmadı sanırım. 1 ay değil. Ne kadar kalacağı belli değil. Ben kışın 1 ay yazın 3 ay olmakla birlikte yılda 4 ay burada oluyorum.Anneanenizin kediyi dini sebeplerden dolayı sevmemesini anlamamakla birlikte, 1 aylık bir durumdan bahsediyorsunuz, idare edilir diye düşünüyorum. Ayrıca dedenizle anneannenizde barışırlar muhtemelen. O yaşta eşini birakıp da kızında yaşamaz temelli, umarım öyle olur ☺
Bir ay her türlü geçer anane sonuçta ortada kalmış bence ses edip tepki çekmeyinArkadaşlar önceki konumda yazmıştım aileme düşkün olmadığımı ve annemin de bunu çok sorun ettiğini, hatta ağladığını.
Biz anneannemle yaşıyorduk. İki sene önce annemle kendi evimize çıktık. Bugün anneannem bize geldi. Dedemle kavga etmiş evi terk etmiş. 1 haftadır teyzemde kalıyormuş. Şimdi bizde kalma durumları havada uçuşuyor. Annemin konuşmasına kulak misafiri oldum. Yatak ayarlayacağını (ev 2+1 ve ufak) kedinin kumunu banyoya kaldıracağını söylüyordu.
Diyebilirsiniz ki ne biçim torunsun, ne demek anneannenle yaşamak istememek. Çok zor şeyler yaşadım. Aynı evde yaşarken her şeye karışırdı. Sürekli eleştiri alırdım. Kendimi asla genç kız gibi hissedemedim. Rahat olamadım. Annemle anne kız gibi hissedemedim. En ufak hatamda küsüldü. Eve azıcık geç kalsam sürekli nerede olduğum neden geç geldiğim kimle olduğum soruldu.
Bütün bu sebeplerden ötürü psikolojim bozuk.. Eleştiriyi artık kaldıramıyorum. Bu kadar şeyden sonra aileme düşkün olmamı beklediği için anneme çok kırgınım.
Yine bunları yaşamak istemiyorum. Çok alıştım özgür olmaya. Dahası kendisi kedimizi hiç sevmiyor. Dini sebeplerden ötürü. Annem tabii ki bir lafla kedimizi yollayacak birisi değil ama emin olamıyorum.
Anneme bu kaygılarımı anlatmak istiyorum ama benden düşkünlük bekleyip ağlayan insan derdimi doğru düzgün dinler mi? Bence beni dinlemeyecek ve haksız çıkartacak.
Ben yurtdışında okuyorum ama sonuçta kışın ve yazın eve geleceğim. En az 1 ay birlikte yaşamaktan bahsediyorum.
Evet ben umursamasam eminim saygısız olurum. Karşılık versem terbiyesiz olurum hem annem hem anneannem bana küser.Burdan umursama ,karşılık ver vs yazmak kolay ama bazen insanlar ve ortamlar bu rahatlığı kaldıramıyor .
Napacakmış bu yaştan sonra boşanacak miymiş?
Allah Yardım etsin yaşlı insan kahrı çekmek zor malesef...
Evet haksizsiniz . Bu bahsettikleri biz her ailede olan şeyler . Bence fazla bencilce düşünüyorsunuzArkadaşlar önceki konumda yazmıştım aileme düşkün olmadığımı ve annemin de bunu çok sorun ettiğini, hatta ağladığını.
Biz anneannemle yaşıyorduk. İki sene önce annemle kendi evimize çıktık. Bugün anneannem bize geldi. Dedemle kavga etmiş evi terk etmiş. 1 haftadır teyzemde kalıyormuş. Şimdi bizde kalma durumları havada uçuşuyor. Annemin konuşmasına kulak misafiri oldum. Yatak ayarlayacağını (ev 2+1 ve ufak) kedinin kumunu banyoya kaldıracağını söylüyordu.
Diyebilirsiniz ki ne biçim torunsun, ne demek anneannenle yaşamak istememek. Çok zor şeyler yaşadım. Aynı evde yaşarken her şeye karışırdı. Sürekli eleştiri alırdım. Kendimi asla genç kız gibi hissedemedim. Rahat olamadım. Annemle anne kız gibi hissedemedim. En ufak hatamda küsüldü. Eve azıcık geç kalsam sürekli nerede olduğum neden geç geldiğim kimle olduğum soruldu.
Bütün bu sebeplerden ötürü psikolojim bozuk.. Eleştiriyi artık kaldıramıyorum. Bu kadar şeyden sonra aileme düşkün olmamı beklediği için anneme çok kırgınım.
Yine bunları yaşamak istemiyorum. Çok alıştım özgür olmaya. Dahası kendisi kedimizi hiç sevmiyor. Dini sebeplerden ötürü. Annem tabii ki bir lafla kedimizi yollayacak birisi değil ama emin olamıyorum.
Anneme bu kaygılarımı anlatmak istiyorum ama benden düşkünlük bekleyip ağlayan insan derdimi doğru düzgün dinler mi? Bence beni dinlemeyecek ve haksız çıkartacak.
Ben yurtdışında okuyorum ama sonuçta kışın ve yazın eve geleceğim. En az 1 ay birlikte yaşamaktan bahsediyorum.
Konudan öyle anlaşılıyor. Anneniz dışında kalabileceği bir yer var mı anneannenizin? Şimdi teyzenizde size gelse temelli mi gelecek? Bir kavgayla dedenizle boşanma durumuna gelmezler herhalde. Bekleyin bakalım neler olacak.Arkadaşlar anlaşılmadı sanırım. 1 ay değil. Ne kadar kalacağı belli değil. Ben kışın 1 ay yazın 3 ay olmakla birlikte yılda 4 ay burada oluyorum.
Sebeplerini açıklarsam ban yerim
Bilemiyorum. Aslında bu kavgalar senelerdir olan kavgalardı. Ben lise sondayken başlamışlardı.Konudan öyle anlaşılıyor. Anneniz dışında kalabileceği bir yer var mı anneannenizin? Şimdi teyzenizde size gelse temelli mi gelecek? Bir kavgayla dedenizle boşanma durumuna gelmezler herhalde. Bekleyin bakalım neler olacak.
Kesinlikle öyle ,bazı insanlar var ki ne olursa olsun ,nasıl yapıyorlar bilmiyorum ama haklı çıkarıyorlar kendilerini sanırım anneanne de öyle bir insan.Evet ben umursamasam eminim saygısız olurum. Karşılık versem terbiyesiz olurum hem annem hem anneannem bana küser.
Yani, morali bozulursa bozulsun. Elbet düzelir, ama en azından söyleye söyleye belki karismasini engellersin.İşte o zaman da trip atıyor. Küsüyor. Her şeye moralini bozuyor. İşin daha da kötüsü kendisi hep haklı oluyor. Annem de teyzem de bir zaman sonra beni hatalı bulmaya başlayacaklar.
Orda yasamıyosun zaten bi ayda katlanı ver he hee de geç yani yaslı kadın konuşur ciddiye almaArkadaşlar önceki konumda yazmıştım aileme düşkün olmadığımı ve annemin de bunu çok sorun ettiğini, hatta ağladığını.
Biz anneannemle yaşıyorduk. İki sene önce annemle kendi evimize çıktık. Bugün anneannem bize geldi. Dedemle kavga etmiş evi terk etmiş. 1 haftadır teyzemde kalıyormuş. Şimdi bizde kalma durumları havada uçuşuyor. Annemin konuşmasına kulak misafiri oldum. Yatak ayarlayacağını (ev 2+1 ve ufak) kedinin kumunu banyoya kaldıracağını söylüyordu.
Diyebilirsiniz ki ne biçim torunsun, ne demek anneannenle yaşamak istememek. Çok zor şeyler yaşadım. Aynı evde yaşarken her şeye karışırdı. Sürekli eleştiri alırdım. Kendimi asla genç kız gibi hissedemedim. Rahat olamadım. Annemle anne kız gibi hissedemedim. En ufak hatamda küsüldü. Eve azıcık geç kalsam sürekli nerede olduğum neden geç geldiğim kimle olduğum soruldu.
Bütün bu sebeplerden ötürü psikolojim bozuk.. Eleştiriyi artık kaldıramıyorum. Bu kadar şeyden sonra aileme düşkün olmamı beklediği için anneme çok kırgınım.
Yine bunları yaşamak istemiyorum. Çok alıştım özgür olmaya. Dahası kendisi kedimizi hiç sevmiyor. Dini sebeplerden ötürü. Annem tabii ki bir lafla kedimizi yollayacak birisi değil ama emin olamıyorum.
Anneme bu kaygılarımı anlatmak istiyorum ama benden düşkünlük bekleyip ağlayan insan derdimi doğru düzgün dinler mi? Bence beni dinlemeyecek ve haksız çıkartacak.
Ben yurtdışında okuyorum ama sonuçta kışın ve yazın eve geleceğim. En az 1 ay birlikte yaşamaktan bahsediyorum.
Anlatırsam ban yiyebilirim dimiKedi ile dini sebeplerin ne alakası var orayı çözemedim açıkcası..
Kedi beslemek günah değil ki.. aynı evde yaşamak.. siz dini sebeplerden diyerek soru işareti bıraktınız insanların aklında..Anlatırsam ban yiyebilirim dimiMune abla yani dini içerikten ne şekilde ban yiyoruz
Şöyle diyeyim anneanneme kediyle alakalı bir dini hikayeyi anlattığım zaman onun aslında o şekilde olmadığını iddia ediyor. E dini kaynakta gördüm dediğimde de katılmamakta ısrar ediyor.Kedi beslemek günah değil ki.. aynı evde yaşamak.. siz dini sebeplerden diyerek soru işareti bıraktınız insanların aklında..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?