Hala aynı yerdeyim,kararsızlık 2. bebek

Kardeşsiz olmaz bence..kızımın bebeginin bi dayisi teyzesi olsun..ilerde gidecegi bi kapi olsun.
5 kardeşiz iyiki varlar.
hic bi zaman tek odamiz olmadi ama birlikte uyudugumuz o gunleri cok ozluyorum.
Herseye sahip olamadik cocukken ama suan herseye sahibiz şukur.
cocuklukta onemli olan bence birlik beraberlik.
maddiyat bence unutuluyor.
15 tatildr kardesime gidecegim mesela kizimda bende cok heyacanliyiz:)
 
Ben tek çocuğum evet ama çevremde kardeşi olan çok kişi var. İnsanın yanında olan çocuğu ve eşi oluyor. Zaten herkes ayrı yerde. Dayımın kızlarının üçü de ayrı şehirde ayda yılda bir ancak görüşüyorlar. Bir sorun oldu mu yanlarında olan eşleri oluyor. Şimdi çocukları var hepsi de tek çocukta kalacak. Çünkü tek çocuğun avantajı çok daha fazla ve anne de yıpranmıyor üstelik. Yarın öbür gün kardeşi olursa iyi anlaşacaklarını garantisi var mı? Ya da kardeşinin sürekli onun yanında olacağının garantisi var mı? Annemler 4 kardeş ama bir şey oldu mu yanında olan babam eşim ve ben oluyoruz ki benim annem çok ailecidir. Ona rağmen...çünkü herkes kendi eşiyle çocuğuyla meşgul. Öncelik onlar oluyor.
 
Tabii ki karar sizin ama bu düşünce bana bu şartlar altında fazla romantik geliyor. Biz teyzeye dayıya gitmiyoruz ama yurtdışına çıkacağız mesela. O seçim meselesi. Eşim üç kardeş ama biz amca yerine başka kültür görmeyi tercih ediyoruz. Dediğim gibi karar sizin. Kendinize güveniyorsanız iki çocuğa da aynı şekilde yeterim diyorsanız olur ama iki memur maaşıyla da şu dönem de gerçekten zor. Sağlık şartları, eğitim şartları sürekli zorlaşıyor.
 
abim olduğu için hep ilk çocuğum erkek olsun istemiştim..
abim benim dağım.. güvenim, huzurum.. her ikimiz de evlenince iletişim azalmış olsa da bilirim o hep benim yanımda, arkamda.
kızım olacağını öğrenince bir hayal kırıklığı yaşadığımı itiraf etmeliyim. (linç edebilirsiniz)
ama kızım doğunca ikinci çocuğumun da içten içe kız olmasını istedim bu sefer hayal kırıklığı yaşayan eşimdi ( onu da linç edebilirsiniz)
kızlarım benim canlarım... hele eşim nasıl düşkün.. ikimizde de eser yok o saçma hayal kırıklığından..
iki çocuk çok zor. o apayrı bir konu.. çocuk büyütmenin en önemli kuralı sabır, yavaşlamak..
bir yeğenim var, oğlum olsa bu kadar severdim herhalde.
oğlunuz olunca oğluş olur o :)
ayrıca kızınızın kardeş isteyip istememesi çok önemli olmamalı. 2 yaşında temyiz kudretinden bahsedemeyiz değil mi? :)

koşullar uygun. hem hamilelikte dikkat eder çok kilo almazsınız bu sefer.
 
Eş ve çocuk apayrı zaten öncelik onlar olur hayatta. Tek çocuğun avantajı olduğundan hemfikirim zaten. Uzak da olsa sevgisi yetiyor. Arada bir görüşmek de yeter insana. Evlenince aynı evde yaşasınlar demiyorum ki.. Hayırlısı artık herkesin kendi bileceği iş.
 
2 yaşında istemiyorlar. Benim Kızımda kardeşi olanları kıskanmaya başlamıştı. Sonradan çok değişiyor fikirleri. Abi konusunda bende aynıyım. Koskoca bir dağ var arkanda. Bu hissi bilirim. Anne babanı da kaybettiğinde yapayalnızsın hayatta.
 
Benim abim Hollanda da mesela bizde Avrupa turuna gideceğiz ailecek. O olmasa daha zor giderdim. Kardeş olunca gidilmiyor mu oralara
 
Benim abim Hollanda da mesela bizde Avrupa turuna gideceğiz ailecek. O olmasa daha zor giderdim. Kardeş olunca gidilmiyor mu oralara
Hayır ben o anlamda demedim. Benim eşim kardeşleri yerine bizimle gezmeyi tercih ediyor anlamında söyledim. Diğer kuzenlerimde birbirlerini yerine eşlerini ve çocuklarıyla zaman geçiyorlar. Ben onu söylemeye çalışıyorum. Zaten siz de aynı fikirdesiniz sanırım. İnsanın çekirdek ailesi her zaman farklı oluyor. Eşim benim yerime kardeşlerini tercih etse büyük olay çıkarırdım sanırım ki aramızda kötü değildir. Eşim bekarken eşimin abisinin önceliği kendi eşiydi. Şimdi evlendik eşimin önceliği benim, benim önceliğim ise eşim. O yüzden kardeş bana pek gerekli gelmiyor. Ha şu var; evlenmeyedebilirdim o zaman yine kardeşi gerekli görmezdim. Kardeş ancak şöyle işe yarar bence; ikisi de evlenmeyecek ve aynı şehirde olacaklar. O zaman destek olurlar birbirlerine. Onun haricinde hayat herkesi başka yere sürüklüyor zaten.
 
Evet açmıştım) hala çok kararsızım çünkü kızım ikna olsa daha iyi olacak ama:))
kizimin ismini nerden biliyosunuz bu arada:)
Hafızam güçlüdür :)
Kızınızın ismiyle ilgili de bir konu daha açmıştınız öyle Hatırlıyorum.
Kardeşi olunca ikna olur bence ilk basta istemez belki de
 
Kesinlikle katılıyorum.
Benimde anne baba memur ve 2 kardeşiz.
Evet Kardeşimi çok seviyorum iyi ki var. Zaten seviliyor.
Ama kardeşim olmasaydı tek çocuk olsaydım yurt dışında master yapabilecektim. Ana dil seviyesinde ingilizcem olacaktı. Ve şu an çok daha iyi bir işteydim.
Yani bunlar hep maddiyata bakıyor maalesef.
Ayrıca herkesin çekirdek ailesi yanında. Annemler 6 kardeş ayda yılda bir kere görüşürler maalesef.
Birbirlerini sevmediklerinden değil. Zaman yok herkes çalışıyor.
Ayrıca ben ileride tek çocuk düşünüyorum. En azından maddi tüm mal ona kalır bir ev alacağım diye yıllarca kredi çekmez. Ayrıca manevi olarak ilgilenmek önemlidir. Tek çocuk iyidir. Bir de memurların şartları eskiden iyiydi evet ama şu an karı koca 10 bin alınsa diyelim bunun geçimi kirası harcaması 2 çocuk yetiştirmesi eğitimi okulu kursu beslenmesi kıyafeti faturalar ucu ucuna yetecek.
Tabi ki çocuklara iyi bir eğitim aldırılmak istenirse..
Ben konu sahibinin görüşlerini çok romantik buldum.
Sanırım bir de evlatlık bebek düşünüyor.
Umarım ileride geçinemiyoruz diye konu açmaz..
Sizin aileniz ve siz en iyisini yapmışsınız bence..

Çokluk iyi olsaydı dünyanın en refah en sosyal devletleri Iskandinav devletleri olmazdı.
 
Öyle bi yazmışsınızki,dayi amca yerine yurtdışı gezilir gibi:)) haziranda almanyaya halamizin yanina gitme plabimiz var mesela.
Eşimin kardeşi orda.
o orda olmasa kalacak yer vs daha zor olurdu bizim için ama olmasaydida gitme imkanina sahibiz.
Kalabalik aile profilini seviyorum.
İnsanain hiç canı sklmiyor
yazlari toplasiyoruz hep bi aradayiz.
piknikler oyunlar..
cocuklarimkzda bağ kurarak büyüyor.
bunu tattıgim icin belkide farkli dusunuyorun
 
Ben olaylara gerçekçi bakıyorum. Bir arkadaşım var. O da tek çocuk. Aynı özel yurttaydı. O savcı oldu ben akademisyen. Çünkü para sıkıntısı hiç çekmedik ama benim birçok arkadaşım üniversite döneminde çalıştı ve okulu uzattı çünkü para bulamıyorlardı. Biz derslerle uğraşırken onlar farklı işlerle uğraşmak zorunda kaldı. İkimizin de evlenmeden önce evi vardı mesela. Bunlar az şey değil.
 
Belki de ben de çok rahat büyüdüğüm için kızımın da aynı şeyi yaşamasını istiyorum. Zaten zamanı gelince nasipse kendi ailesi olacak. Olmasa da kendine yetmeyi öğrendiği için kimse arkasında olmasa bile bir yolunu bulacak. Bir de ben pek insan sevmiyorum. Yalan yok. Herkesin huyuna gitmek; herkesle muhattap olmak zorunda kalmak beni boğuyor. Hatta bazen keşke tek çocukla evlenseydim bile diyorum ki eşimin ailesini severim.
 
Sizinle benzer hayat kolaylıklarına sahipken zaten bir bebeyle iptalim 3-5 farketmez artık diye düşünerek 2.ye niyet ettik. Benim ilk kızım 2 senede ömrümden 10 yıl yedi gerçekten:/
İkinci kuzu ile aralarında 2 buçuk yaş var tam, ikinci 2 aylık.
Şöyle ki ilk hamileliğim öncesi herkes beni sporcu sanardı, o kadar sıkı bir vücudum vardı(spor sayesinde tabi). Ben de çok kilo aldım ama ilk hamilelik kız olunca vücut çok fazla ödem yapıyormuş, ikinci de o kadar kilo almadım.
Şu an kafam bi milyon uykusuzluktan. Sizin yerinizde olsam saniye düşünmezdim ikinci çocuk için bu imkanlar varken. Hele ki güvenilir bir bakıcı, yakın mesafe iş. Bu arada bence en ideal ya aralığı 2 buçuk 3..4 e varınca kardeş kıskançlığı zirve yapıyor. Çocuk iyice kendini ailenin merkezine koyuyor, ikinci bir ilgi paylaşımcıyı kabul etmekte çok zorlanıyor.
 
Aynen değil tabi ki.
Bazen ailemden maddi destek bekledim. ( Yurt dışı master dil kursu vb için) Bana dedikleri sana yaparsak kardeşine de yapmamız lazım. Ikisine güç yetiremeyiz demek oldu. O yüzden de tek düşünüyorum.
Mesela işyerinden bir arkadaşım vardı. Tek çocuğu var. Şimdiden çocuğa 2 ev 1 yazlık kalacak. Tek mirascı sizin gibi. Ve bana dediği çocuğum sanatçı olsun isterse. Sırf ev bark sahibi olacağım diye istemediği işlerde ömür çürütmesin o yüzden tek çocuk yaptık diyor.Bu vizyon sahibi olmaktır. Herkes bu bilince gelemez.
O yüzden cağa ayak uydurmak lazım.
Benim annemde 6 kardeş babam 3 kardeşti. Ama 2 çocuk sahibi oldular. ( bence 1 olmalıydı) şimdi devir tek çocuk devri.
Kardeşimde bende tek çocuk istiyoruz. Cünkü artik kalifiye çocuk yetiştirmek çok zor. Garanti meslek tıp dışında yok. Kendini çok geliştireceksin ki iyi iş bulasın.

Devir maalesef buna gitti..
 
Maşallah ablanızla muhabbetinize. Çok imreniyorum böyle kardeşler gördüğümde. Benim de iki kızım var, en büyük dileğim Allah’tan sizin gibi güçlü, iyi bağlarla bağlı olsunlar birbirlerine, kollasınlar. Biz de çok kızlardeşiz ama görünürde çok yardımcılar güya ama arkanı döndüğün anda eleştiri(yumuşak ifadesi bu/dedikodu aslında) malzemesi ediliyorsunuz:/ yetiştiren anneye iş düşüyor aslında burda.
Allah oğullarınızın da muhabbetini artırsın, kalbine ana baba sevgisi aşılasın inşallah.
 
Aynen. Ben de o kafadayım. Çocuğumun şimdiden iki evi var. İsterse hiç çalışmasın. Sadece evin kiralarıyla idare eder. İstediği bölümü okusun. Sırf iş güç sahibi olmak için saçma sapan sınavlarla uğraşmak zorunda kalmasın ya da patron zorbalığına maruz kaldığı an işinden ayrılabileceğini bilsin. İleri de çocuk sahibi olunca ücretsiz iznini sonuna kadar kullansın...Ben iki sene ücretsiz izin aldım çünkü bunu yapabildim ama tek çocuk olmasaydım belki de çocuğumu bakıcıya bırakıp gitmek zorunda kalacaktım. Ben bu imkanlara sahipken kızım da sahip olsun.
 
Burada en fazla açılan konulardan birisi bakıcı konusu. Şu kadar aylık çocuğum var işe dönmem lazım bakıcı bulmam lazım çünkü çalışmam lazım borçlar var. Bunu ben hiç yaşamadım. Eşimin işi iyi evet ama olmasaydı da ben çalışmadan evin kirasıyla çok rahat geçiriyorum ücretsiz iznimi. 5 yıl olsa 5 yılda çalışmadan geçinirim. İşimden ayrılsam yine de umrumda olmaz. Çünkü zamanında bana yatırım yapıldı. Kardeş bana bunları sağlayamazdı.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…