- 1 Haziran 2017
- 720
- 1.519
- 113
- Konu Sahibi Morcivert34
-
- #1
Selamlar herkese..
Bir derdim var dünyadan büyük gibi geliyor bana.. Konu hamilelik ve hamile olamamak..
5 yıldır evliyim ve son 3 yıldır anne olmaya çalışıyorum ancak olamıyorum. Normal yollarla denedik olmadı, 2 kere aşılama denedik o da olmadı,tüp bebek denedik olmadı,bir kere normal yolla hamile kaldım ve havalara uçtum.Havalardan yere çakıldım çünkü düşükle sonuçlandı hamileliğim. Ve son olarak yapılan genetik test sonuçlarıma göre gebelik olursa bebek yüzde 50 oranla hasta doğacak ve hamilelik sürecinde de benim sağlığımın riske girmesi söz konusu.. Artık elim kolum bağlı..Sanki anne olma hayallerim elimden koparılıp alınmış gibi..
Tüm bunlar olurken; beni alt üst eden, yarama tuz basan şeyler oluyor etrafımda. Hamileler.. evet hamileler.. Neden bu kadar duyarsızlar,neden bu kadar empatiden yoksunlar. Hamilelerin insanın gözünün içine sokarcasına bu süreci yaşamaları,sanki bir zafer kazanmışcasına davranışları..Hem sosyal medyada hem de gündelik hayatta hamileler ve anneler neden böyle. Anlamaya çalışıyorum aslında, sevincini doyasıya yaşamak istiyorlar ama bunu yaparken neden biraz daha hassas olmuyorlar.Bunu yaparken belki içi giden,ulaşmak isteyip de ulaşamayan birileri vardır belki diye niye biraz kontrollü olmuyorlar. Arkadaşlarımdan da hamile olanlar,yeni anne olanlar benim duygularımı anlayamayacaksa beni kim anlar? Bebeğine aldıkları her şeyi ayrıntısına kadar fotoğrafını göndermeleri, ya da kıyafetlerini senin
önüne serip bak ne güzel seyler aldım demeleri,ultrason fotoğraflarını göndermeleri,kalp atış sesini dinletenleri,"hamile olmadığın ya da anne olmadığın için bilmezsin" demeleri.. Evet hamile olamıyorum,anne olamıyorum bunun yüzüme tokat gibi vurulması hiçbir acıdan daha az değil..
İnanın bu tarif edilemez bir üzüntü.. Ulaşmak isteyip de ulaşılamayan birşey bu.. Birinin çantasını beğenirsin, heveslenirsin,gider alırsın. Birinin saçını beğenirsin gider yaptırırırsın vb. vb.. Ama bu öyle bişey değil ki zaten içinde bu konuda bir eksik varken,televizyonda hamile gördüğünde bile gözyaşlarına engel olamazken,karnına yastık koyup acaba nasıl bir hamile olurum diye aynada kendini seyrederken ve hayallere dalarken hamilelerin yaşadıkları sürecin büyüsüne kapılıp sanki dünyada bir tek kendisi varmış gibi davranıp karşıdakinin duygularını hiçe saymaları çok üzücü..
Allah kimsenin çoluğuna,çocuğuna,bebeğine zeval vermesin, herşeyleri yolunda gitsin inşallah. Allah nazarlardan korusun. Kimsenin bişeyinde asla gözüm yok sadece yaramıza tuz basılmasın,bizim gibi anne olmaya çalışıp da olamayanlara kendisini daha fazla eksik hissettirmesinler istiyorum..
Bir derdim var dünyadan büyük gibi geliyor bana.. Konu hamilelik ve hamile olamamak..
5 yıldır evliyim ve son 3 yıldır anne olmaya çalışıyorum ancak olamıyorum. Normal yollarla denedik olmadı, 2 kere aşılama denedik o da olmadı,tüp bebek denedik olmadı,bir kere normal yolla hamile kaldım ve havalara uçtum.Havalardan yere çakıldım çünkü düşükle sonuçlandı hamileliğim. Ve son olarak yapılan genetik test sonuçlarıma göre gebelik olursa bebek yüzde 50 oranla hasta doğacak ve hamilelik sürecinde de benim sağlığımın riske girmesi söz konusu.. Artık elim kolum bağlı..Sanki anne olma hayallerim elimden koparılıp alınmış gibi..
Tüm bunlar olurken; beni alt üst eden, yarama tuz basan şeyler oluyor etrafımda. Hamileler.. evet hamileler.. Neden bu kadar duyarsızlar,neden bu kadar empatiden yoksunlar. Hamilelerin insanın gözünün içine sokarcasına bu süreci yaşamaları,sanki bir zafer kazanmışcasına davranışları..Hem sosyal medyada hem de gündelik hayatta hamileler ve anneler neden böyle. Anlamaya çalışıyorum aslında, sevincini doyasıya yaşamak istiyorlar ama bunu yaparken neden biraz daha hassas olmuyorlar.Bunu yaparken belki içi giden,ulaşmak isteyip de ulaşamayan birileri vardır belki diye niye biraz kontrollü olmuyorlar. Arkadaşlarımdan da hamile olanlar,yeni anne olanlar benim duygularımı anlayamayacaksa beni kim anlar? Bebeğine aldıkları her şeyi ayrıntısına kadar fotoğrafını göndermeleri, ya da kıyafetlerini senin
önüne serip bak ne güzel seyler aldım demeleri,ultrason fotoğraflarını göndermeleri,kalp atış sesini dinletenleri,"hamile olmadığın ya da anne olmadığın için bilmezsin" demeleri.. Evet hamile olamıyorum,anne olamıyorum bunun yüzüme tokat gibi vurulması hiçbir acıdan daha az değil..
İnanın bu tarif edilemez bir üzüntü.. Ulaşmak isteyip de ulaşılamayan birşey bu.. Birinin çantasını beğenirsin, heveslenirsin,gider alırsın. Birinin saçını beğenirsin gider yaptırırırsın vb. vb.. Ama bu öyle bişey değil ki zaten içinde bu konuda bir eksik varken,televizyonda hamile gördüğünde bile gözyaşlarına engel olamazken,karnına yastık koyup acaba nasıl bir hamile olurum diye aynada kendini seyrederken ve hayallere dalarken hamilelerin yaşadıkları sürecin büyüsüne kapılıp sanki dünyada bir tek kendisi varmış gibi davranıp karşıdakinin duygularını hiçe saymaları çok üzücü..
Allah kimsenin çoluğuna,çocuğuna,bebeğine zeval vermesin, herşeyleri yolunda gitsin inşallah. Allah nazarlardan korusun. Kimsenin bişeyinde asla gözüm yok sadece yaramıza tuz basılmasın,bizim gibi anne olmaya çalışıp da olamayanlara kendisini daha fazla eksik hissettirmesinler istiyorum..