- Konu Sahibi hayatinicindengelen
-
- #21
Aynen öteki türlüsü daha zor sonuna kadar katılıyorum
Aynen öteki türlüsü daha zor sonuna kadar katılıyorumSelamm, eşinizin ailesinin ilgisizliğini takmamaya çalışın. Bazı kayınvalideler böyletam tersi olsa daha zor olurdu öyle düşünün. Herrrr şeyi bırakın boşverin siz kendiniz anne olacaksınız. Sadece bunu düşünün. Çocuğunuzu sağlıkla kucağınıza alınca kv kpeder anne baba bile kapı dışında kalacak. Siz anneliğinizin tadını çıkarın. Eşiniz yardımcı oluyormuş bakın ne güzel
Merhabalarr Allah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin en önemlisi o gerisi boş insanlar inan ki.Bende hamileliğimde benzer durumlar yaşadım hamileliğimde kaynanam bir ay bende geldi kaldı. O da bende çalışıyorduk . Her sabah kendine yumurtta haşlardı bir sabah bana sormadı kızım sende birşey ister misin diye .Hamileliğimden sonra zorlu bir süreç yaşadım bir ay annemde kaldım .Bir ayın sonunda geldi bayadır da buraya gelmiyordum dedi dalga geçer gibi. Açıkca bir kötülüğünü göremediğim için mesafede koyamıyorum. Eğer siz mesafeli ve görüşmüyorsanız bu durum sizin için daha hayırlı bence hiç canınızı sıkmayın.Herkese merhaba,
Ben 35 haftalık hamileyim, doğuma çok az kaldı. Eşimle genel olarak mutlu bir evliliğimiz var, her evlilikte olduğu gibi zaman zaman sorunlar yaşıyoruz ama birbirimize sevgimiz ve saygımız baki.
Ancak ailelerimiz arasında bazı kırgınlıklar var. Düğün öncesinde yaşanan bir tartışma nedeniyle eşimin ailesi ile kendi ailem uzun süredir görüşmüyor. O günden sonra bir daha araları düzelmedi.
Bu süreçte ailem zor zamanlar geçirdi. Önce çok sevdiğimiz dedemi kaybettik, ardından annemde bir hastalık ortaya çıktı. Neyse ki erken teşhisle tedaviye başlandı ve Allah’a şükürler olsun, annem iyileşti. Aynı dönemde ben de çölyak hastası olduğumu öğrendim.
Bu zorlu dönemlerde eşimin ailesi açıkçası çok geri planda kaldı. Ailem, onların ilgisizliğine oldukça kırgın. Eşimin ailesiyle aramda hâlâ bir mesafe var ve bu mesafe hiçbir zaman kapanmadı. Olaylara tarafsız yaklaşmaya çalışıyorum ama bazı duygular ister istemez içimde kalıyor.
Annem bu süreçte en büyük destekçim oldu, Allah ondan razı olsun. Her konuda yanımda ama annem de kendi çapında çok yıprandı. Geçirdiği ameliyat sonrası menopoza girdi ve bu durum onu daha hassas ve alıngan bir hale getirdi. Bazen ne söylesem yanlış anlaşılıyor, çok çabuk kırılıyor. Bu durumda nasıl davranmam gerektiğini şaşırıyorum.
Hamileliğim biraz zorlu geçiyor. Panik ataklarım ve çeşitli korkularım var. Bu konuda eşim, annem ve babam destek oluyorlar ama eşim zaman zaman beni anlamakta zorlanıyor. Özellikle atak geçirdiğimde ne yapacağını bilemeyip öylece kalakalıyor.
Geçtiğimiz günlerde erken doğum riskiyle hastaneye yatırıldım. O dönemde eşimin annesi beni görmeye bile gelmedi. Bu da ister istemez kalbimi kırdı.
Kendi ailem ve eşimin ailesi arasında sıkışıp kalmış gibi hissediyorum. Bir yanda doğum yaklaşıyor, diğer yanda bu psikolojik yükler tahammül sınırlarımı zorluyor.
Bu süreci daha sağlıklı, daha huzurlu atlatmak için nasıl bir yol izlemeliyim? Tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim.
Evlilik öncesi tartışmanın konusu çok geri planda kalmalarıydı eşim bedeli olarak askerlik yaparken ben şuan ki oturduğum evi kendim babamla tuttum babamda erkek tarafının pasif kaldığını söyledi ve kayınpederimle konuşmak istedi hiç bir şey yapmıyorsunuz dedi pasif kalıyorsunuz dedi kayınpeder buna çok bozuldu ve babamın üzerine yürüdü kayınpederim oğlum ile olan ilişkisini gözden geçir dedi bu evlilik için aşırı fedakarlık yaptım eşim bunları öğrenince çok istediğim tepkiyi vermedi ailesine karşı bir duruşu olmadı birazda korkularımı ve panik ataklarımı azdıran bu eşimle farklı aile tiplerinde büyüdük farklı karakterlerdeyiz o sesiz kalır ben sorunu çözmeye çalışırım ve sürekli konuşurum nedir ne değildir diye eşiminde yanlışları oldu bitcoinde para kaybetmek gibi yaklaşık 500bin TL içeri girdi ve bunu benden sakladı hamileliğimin 4ayında öğrendim ailesi ile görüşüyorum anne ,baba bile diyorum yeter ki evimde ki huzurum kaçmasın diye benim ailem aşk evliliği yapmış bir ebeveyn ben böyle gördüm böyle biliyorum ama dönüp baktığımda acaba çok mu fedakarlık yaptım diyorum eşimin ailesi ile aramda pamuk ipliğine bağlı bir bağ var bazen neden birşey olduğunda bişey söylemiyorsun ailene dediğimde ben söylediğim zamanı biliyorum diyip geçiştirme yapıyor psikolojik destek konusunda maddi olarak ona bütçe ayırırsam çok zorlanırım ibb'nin psikolojik danışmanlık merkezine başvurdum haber bekliyorum.Evlilik öncesi tartışmanın konusu nedir ? Bir de eşiniz bu konuda ne diyor, kendi ailesine gidip görüşüyor mu, iletişim kuruyor mu? Sizin ve ailenizin başına gelenlerden nasıl haberleri oldu?
Siz, oğullarının evlendiği kişisiniz diye sizi sevmek ve ilgi göstermek zorunda değiller , en azından iletişimi kesip , kötülükleri dokunmuyorsa öpün başınıza koyun. Kendi ailenize odaklanın, benim anlamadığım neden sürekli onlardan ilgi ve destek beklediğiniz, ararmazlarsa aramasınlar , yardım etmezlerse etmesinler, farzedinki öldüler .
Merhabalarr Allah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin en önemlisi o gerisi boş insanlar inan ki.Bende hamileliğimde benzer durumlar yaşadım hamileliğimde kaynanam bir ay bende geldi kaldı. O da bende çalışıyorduk . Her sabah kendine yumurtta haşlardı bir sabah bana sormadı kızım sende birşey ister misin diye .Hamileliğimden sonra zorlu bir süreç yaşadım bir ay annemde kaldım .Bir ayın sonunda geldi bayadır da buraya gelmiyordum dedi dalga geçer gibi. Açıkca bir kötülüğünü göremediğim için mesafede koyamıyorum. Eğer siz mesafeli ve görüşmüyorsanız bu durum sizin için daha hayırlı bence hiç canınızı sıkmayın.
Yaşadıklarımız benzer geldi tavsiyeleriniz için teşekkür ederimSöylemesi kolay gelebilir ama siz bebeğinize odaklanın derim. Benim ailem ve eşimin ailesi de düğün günü gerildi ve mesafe var aralarında ama ben bunu eşimle her konuştuğumda normal olarak ailemi savunduğumda farkettim ki eşimle aram bozuluyor ve bir taraf oluyorum bunu yapmayı ve düşünmeyi bırakınca inanın rahatladım. Hamileydim sizin gibi yaşadığınız duyguları çok iyi anlıyorum bu düşüncelerden uzaklaşmaya çalışın bebeğinize odaklanın unutmayın sizin stresiniz bebeğe geçiyor. Güzel şeyler düşünün derim :)) inanın anne olmak çok zor ama aynı zamanda dünyanın en güzel duygusu. Bırakın kim geldi kim gittileri eşinizle de sorun yaşarsınız hiç gerek yok hamileliğin tadını çıkarın
Hastalığım için tabi ki tedavi ve danışmanlık aldım fakat bu zamanda iyi bir terapist bulmak çok zor geçen sene aldığım terapidene memnun kalmadım ilaç kullandığım dönemde oldu doktorum şehir değiştirdi ve başka da iyi doktor bulamadım kendimi geliştirmek için videolar izliyorum ama yaşantımda böyle olaylar olunca tetikliyor şuan içinde maddi olarak zorluyor olacağından belediyenin danışmanlığına başvurdum.Hastalığınız için profesyonel yardım neden almadınız bunca zaman ?
Eş ailesine mesafeli davranıp şimdi yakınlık beklemeyi bırakın.
Siz muhtemelen doğum zamanını düşünüp panikliyorsunuz nasıl olcak die korkuyorsunuz . Evladını seven evladının yanında olacak orası sizin eviniz herkes küslüğü bırakacak iyi geçinecek sizi gönülleyip gidecek .yok bunu yapamazlarsa önce kendı aileniz gelecek 2-3 gün kalacak sonra kayınvalide gelecek ,buda sıkıntıysa siz annenize gideceksınız eve gecınce kayınaile gelecek ,Buda olmazsa bırakın koca koca insanlar konuşmadan torunlarını görsün gitsinler sıkıntısını siz mi cekeceksınız siz doğumunuza bebegınıze odaklanın karışmayın ,eşinizde sizde net olun “bizi seven bize gelecek kapıdan çıkınca yine küsersiniz” diyin geçin ona göre tavır alsınlar
Cok sık görüşüyoruz 2haftada bir eşim hadi annemlere gidelim diyor ya da annesi kahvaltıya çağırıyorMerhabalarr Allah bebeğinizi sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin en önemlisi o gerisi boş insanlar inan ki.Bende hamileliğimde benzer durumlar yaşadım hamileliğimde kaynanam bir ay bende geldi kaldı. O da bende çalışıyorduk . Her sabah kendine yumurtta haşlardı bir sabah bana sormadı kızım sende birşey ister misin diye .Hamileliğimden sonra zorlu bir süreç yaşadım bir ay annemde kaldım .Bir ayın sonunda geldi bayadır da buraya gelmiyordum dedi dalga geçer gibi. Açıkca bir kötülüğünü göremediğim için mesafede koyamıyorum. Eğer siz mesafeli ve görüşmüyorsanız bu durum sizin için daha hayırlı bence hiç canınızı sıkmayın.
Kesinlikle yazıcammmŞimdiye kadar olanları üzülmen değiştirdi mi hayır. Allah korusun evliliğini etkileyecekse ailelere küsse de etkileeeeer barışsa da etkiler b un u da hiç düşünme. Şimdiz bizi tam anlamayabilirsin ama bebeğin doğup birazcık büyüdüğünde çok daha iyi anlayacaksın bunlar çok boş konular senin için en önemli şey bebeğin ondan dahavönemlisi yok isteyen isteğini desin istediğini yapsın sadece bebeğine odaklan yoksa bu konuda ki pişmanlığın herşeyden daha büyük olur asla geri gelmeyecek o minnak günler en güzel duygularını kimsenin karartmasına fırsat verme doğumdan itibaren ne istiyorsan kendini net ifade et sen basit birşey yaşamıyorsun canından can çıkıyor Allah ayağının altına cenneti seriyorda insanlar kim ki seni üzüyor sakın hiç birşeyi sineye çekme o üzülecek bu üzülecek deme kimseye bi bok olmuyor olan anneye oluyor lütfen doğumdan sonra da nasıl olduğunu yaz bize
InsAllah güzel ilerlersiniz bu seferHastalığım için tabi ki tedavi ve danışmanlık aldım fakat bu zamanda iyi bir terapist bulmak çok zor geçen sene aldığım terapidene memnun kalmadım ilaç kullandığım dönemde oldu doktorum şehir değiştirdi ve başka da iyi doktor bulamadım kendimi geliştirmek için videolar izliyorum ama yaşantımda böyle olaylar olunca tetikliyor şuan içinde maddi olarak zorluyor olacağından belediyenin danışmanlığına başvurdum.
Ay ne güzel ilgisiz bir kayınvalide. Daha ne istiyorsun. Bık bık başinda her şeye yorum yapan, istediğini yaptırmaya çalıian, seninle güç savaşına giren biri olabilirdi. (Türk kaynanaların yüzde doksanı gibi). Bence bunu bir lütuf olarak gör.Herkese merhaba,
Ben 35 haftalık hamileyim, doğuma çok az kaldı. Eşimle genel olarak mutlu bir evliliğimiz var, her evlilikte olduğu gibi zaman zaman sorunlar yaşıyoruz ama birbirimize sevgimiz ve saygımız baki.
Ancak ailelerimiz arasında bazı kırgınlıklar var. Düğün öncesinde yaşanan bir tartışma nedeniyle eşimin ailesi ile kendi ailem uzun süredir görüşmüyor. O günden sonra bir daha araları düzelmedi.
Bu süreçte ailem zor zamanlar geçirdi. Önce çok sevdiğimiz dedemi kaybettik, ardından annemde bir hastalık ortaya çıktı. Neyse ki erken teşhisle tedaviye başlandı ve Allah’a şükürler olsun, annem iyileşti. Aynı dönemde ben de çölyak hastası olduğumu öğrendim.
Bu zorlu dönemlerde eşimin ailesi açıkçası çok geri planda kaldı. Ailem, onların ilgisizliğine oldukça kırgın. Eşimin ailesiyle aramda hâlâ bir mesafe var ve bu mesafe hiçbir zaman kapanmadı. Olaylara tarafsız yaklaşmaya çalışıyorum ama bazı duygular ister istemez içimde kalıyor.
Annem bu süreçte en büyük destekçim oldu, Allah ondan razı olsun. Her konuda yanımda ama annem de kendi çapında çok yıprandı. Geçirdiği ameliyat sonrası menopoza girdi ve bu durum onu daha hassas ve alıngan bir hale getirdi. Bazen ne söylesem yanlış anlaşılıyor, çok çabuk kırılıyor. Bu durumda nasıl davranmam gerektiğini şaşırıyorum.
Hamileliğim biraz zorlu geçiyor. Panik ataklarım ve çeşitli korkularım var. Bu konuda eşim, annem ve babam destek oluyorlar ama eşim zaman zaman beni anlamakta zorlanıyor. Özellikle atak geçirdiğimde ne yapacağını bilemeyip öylece kalakalıyor.
Geçtiğimiz günlerde erken doğum riskiyle hastaneye yatırıldım. O dönemde eşimin annesi beni görmeye bile gelmedi. Bu da ister istemez kalbimi kırdı.
Kendi ailem ve eşimin ailesi arasında sıkışıp kalmış gibi hissediyorum. Bir yanda doğum yaklaşıyor, diğer yanda bu psikolojik yükler tahammül sınırlarımı zorluyor.
Bu süreci daha sağlıklı, daha huzurlu atlatmak için nasıl bir yol izlemeliyim? Tavsiyelerinize çok ihtiyacım var. Şimdiden teşekkür ederim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?