- 4 Mayıs 2019
- 3.482
- 6.194
- 78
- 32
- Konu Sahibi maydanozsuyu
- #1
Merhabalar...
32. haftadayım. Zor geçen bir hamileliğim var. Eşimden kaynaklanan bir sorunum yok çok şükür ama hamileliğin kendisi beni bitirdi resmen. Bitmeyen mide bulantıları, mide yanmaları, şişen bacak, artan varis derken kendimi 80 yaşında hissediyorum. Yaşadığım ilde doktor var 'insan olabilmiş doktor' yok. sol bacağım şişiyor ağrıyor baldırdan damar tıkanıklığı belirtileri bunlar diyorum gidiyorum uzmana hamileiktendir deyip yüzüme bile bakmıyor. Gözüme perde inmiş gibi oluyor yani buğulu görüyorum hamileliktendir deyip yolluyorlar bakmıyorlar bile. Yani hiç bir soru işaretim cevaplanmıyor ve sürekli kaygı içinde yaşıyorum. bazen içimdeki çocuğu düşmanım gibi görüyorum hep onun yüzünden diye sonra vicdandan ölüyorum oysa çocuğu isteye bile yaptım... Doğumun nerde olacağı belli değil zaten berbat bir özel hastane ve yine berbat bi devlet hastanesi dışında alternatifim yok. çevre illerde çok iyi proflar var ama eşimin bahanesi 'arabamız yok'... bu sorunlarıma bir de eş dost akraba sıkıntısı ekleniyor deliriyorum. En basiti gıda zehirlenmesi yaşadım kusmaktan ayakta duramıyorum akşam 10 da beni ziyarete görümcem geliyor çay içermişiz birlikte... şehir dışından başka görümcem gelir onları yemeğe davet ederim diğer görümcem ve eltim de gelmek ister çağırmasam küserler evde enik cücük 20 kişi oluruz... yemekti bulaşıktı türlü dert... yıllarca yalnız yaşadiğim için bana ağır geliyor kalabalık vs bir de hamilelik olunca deliriyorum haliyle. İnanın bazen tuvalete gidip biraz oturuyorum yalnız kalmak için.
Şimdiden lohusayken kimin geleceği planlanmış mesela. Ben gelirim ben meraktan ölürüm görmezsem vs. Bense pinpirikliyim bebeği biri eğilip öpse sinirlenirim. Bu da dert oldu içime.
Eşim deseniz gariban ben perişan oluyorum diye yemekte yardım edeyim çayda yardım edeyim dur temizliği yapayım arada kaldı. Defalarca ailesini uyarmasına rağmen önünü alamadık bu gidip gelmelerin. Israrla şu an rahatsız uyumak istiyor demesine rağmen geliyorlar. Normalde gergin dediğim dedik biriyimdir. Ama bunlara laf söz geçiremedim ben.
şimdi başka bi önerisi olan var mı? nasıl uzak tutarım akrabaları...
Bu arada belirteyim asla kötü insanlar değiller sadece düşüncesizler... Bir de gelenekçi tipler bense tam aksi gelenek umrumda değildir. biraz çatışmalar oluyor....
32. haftadayım. Zor geçen bir hamileliğim var. Eşimden kaynaklanan bir sorunum yok çok şükür ama hamileliğin kendisi beni bitirdi resmen. Bitmeyen mide bulantıları, mide yanmaları, şişen bacak, artan varis derken kendimi 80 yaşında hissediyorum. Yaşadığım ilde doktor var 'insan olabilmiş doktor' yok. sol bacağım şişiyor ağrıyor baldırdan damar tıkanıklığı belirtileri bunlar diyorum gidiyorum uzmana hamileiktendir deyip yüzüme bile bakmıyor. Gözüme perde inmiş gibi oluyor yani buğulu görüyorum hamileliktendir deyip yolluyorlar bakmıyorlar bile. Yani hiç bir soru işaretim cevaplanmıyor ve sürekli kaygı içinde yaşıyorum. bazen içimdeki çocuğu düşmanım gibi görüyorum hep onun yüzünden diye sonra vicdandan ölüyorum oysa çocuğu isteye bile yaptım... Doğumun nerde olacağı belli değil zaten berbat bir özel hastane ve yine berbat bi devlet hastanesi dışında alternatifim yok. çevre illerde çok iyi proflar var ama eşimin bahanesi 'arabamız yok'... bu sorunlarıma bir de eş dost akraba sıkıntısı ekleniyor deliriyorum. En basiti gıda zehirlenmesi yaşadım kusmaktan ayakta duramıyorum akşam 10 da beni ziyarete görümcem geliyor çay içermişiz birlikte... şehir dışından başka görümcem gelir onları yemeğe davet ederim diğer görümcem ve eltim de gelmek ister çağırmasam küserler evde enik cücük 20 kişi oluruz... yemekti bulaşıktı türlü dert... yıllarca yalnız yaşadiğim için bana ağır geliyor kalabalık vs bir de hamilelik olunca deliriyorum haliyle. İnanın bazen tuvalete gidip biraz oturuyorum yalnız kalmak için.
Şimdiden lohusayken kimin geleceği planlanmış mesela. Ben gelirim ben meraktan ölürüm görmezsem vs. Bense pinpirikliyim bebeği biri eğilip öpse sinirlenirim. Bu da dert oldu içime.
Eşim deseniz gariban ben perişan oluyorum diye yemekte yardım edeyim çayda yardım edeyim dur temizliği yapayım arada kaldı. Defalarca ailesini uyarmasına rağmen önünü alamadık bu gidip gelmelerin. Israrla şu an rahatsız uyumak istiyor demesine rağmen geliyorlar. Normalde gergin dediğim dedik biriyimdir. Ama bunlara laf söz geçiremedim ben.
şimdi başka bi önerisi olan var mı? nasıl uzak tutarım akrabaları...
Bu arada belirteyim asla kötü insanlar değiller sadece düşüncesizler... Bir de gelenekçi tipler bense tam aksi gelenek umrumda değildir. biraz çatışmalar oluyor....
