Bir yıldır evliyim,3 aylık hamileyim.
Ama kaynamam bi kere arayıp sormuyor beni.Hamile olduğumu söylediğimde sadece tebrik etti, hiç sevinç görmedim. riskli bir hamilelik geçiriyorum, bütün gün evdeyim, uzanıyorum fazla iş yapmıyorum.Benim evim ve kaynanamın evi yan yana.Hic gelmiyor.
Gitmediğim zaman, kaynanamı aramadığım zaman bana kızıyor.Ama benim orda hıc gidesim yok.Ben seni kızım gibi seviyorum diyor.Bana hıc öyle gelmiyor.
Ben oraya gittiğimde hep görümcelerim oluyor. Kimse benimle muhatap olmuyor, telefonda bakıyorlar,benim canım sıkılıyor öyle.Beni hıc yakın tutmuyorlar...
Önceden ben çalışıyordum,ama riskli gebelik olduğu için işten çıktım.Kaynanam bunu öğrendiği zaman yüzünü görseydiniz.Cok bozuldu.Kayinpederim ve kaynamam dediler ki erken değil mi işi bırakmak için,sanki ben keyften bıraktım.
Kaynanam her zaman bebek için çok erkendi diyor şimdi yapmasaydiniz,hayat çok zor diyor,bak şimdi sen calismiyorsun evdesin,benim oğlum nasıl yapicak tek.Borçlarınızı yeni bitirdiniz,Önce siz ikiniz kendinizi toparlasaydınız ondan sonra bebek için düşünseydiniz.Her gittiğimde bana bunu söylüyor. Beni sinir ediyor.
Biz aslında bebek düşünmüyorduk şimdi,ama oldu, beklemiyorduk, sürpriz oldu.
Kaynanam bunu bile bile durup durup söylüyor bana yukarı yazdıklarımı.
En son sinirlendim dedim
Anne bak sen şimdi bunu söylüyorsun bana,ne değişiyor,?Bı kere değil her zaman söylüyorsun ne kazanıyorsun, değişen bi şey yok dedim,olan oldu,her çocuk rızkiyla gelir dedim.
Ama kaynamam yeni durmuyor Daha önceden tedbirini almalıydın yani şimdi çocuk yapmamalıydın..