Merhabalar yeni üye oldum çok mutsuzum bi yandan da mutluyum tabi Rabbim hamilelik duygusunu bana yaşattığı için. 25 yaşında 5 ay evli, çalışan ve 7 haftalık hamile bir kadınım.
Bebek düşünmuyoduk uzun Bi süre ama nasipten ötesi yok tabi. Evliligimin başlarında eşimle kavgalarımız başladı severek evlendik bu arada. Bu yüzden de bebek istemiyordum. Öğrendiğimde buruk Bi sevinç yaşadım sonra Allahım zoruna gider diye gerçekten sevindim.
Çok uzatmadan dün yaşadığım olayı anlatmak istiyorum. Belki saçma gelcek size ama gerçekten saçma bir sebepten çıktı kavgamız. Akşam disaridaydik eve gidiyorduk bi an da kaldırımdan giderken Bi örtülü citin arkasında köpek havladı ama ben anlayamadım başta nereden geldiğini aşırı korktum ve geri kaçıp dondum kaldım. Eşim bağırdı birden gelsene diye tabi ben o an bambaşka Bi haldeydim hareket bile edemiyodum. Bağırmaya başladı ne duruyorsun öyle gel diyorum yüzüme bakiyosun dedi sert şekilde. Bende bağırdım korktum dedim. Sonra keşke bu bebek olmasa ne günahı var ki gelcek dedim. Git aldır o zaman sonra nereye gidiyorsan git dedi küfür ederek. Aşırı sınırlı biri ama ben her seferinde bu kılıfı uydurmaktan yoruldum
Eve geldik banyoya gidip ağladım baya. Geldi Bi hışımla sana çok yüz verdim ben ondan şımardın sen falan dedi. Nasıl zoruma gidiyo anlatamam. Sen babandan tek ağır söz duyma oku büyü neşe saçan biri ol sonra biri gelip senin tüm bu sevincini alsın.
Ben napmaliyim bu durumda inanın Allahtan korkmasam ve rahat biri olsam bebeğimi aldırırım ama sonra nasıl yaşarım bilmiyorum