Merhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.