Iyi ki sistemi siz kurmamışsiniz o zamanBana kalsa ben de anlamıyorum da sistem bir insan yaratmak için fazla basit çalışıyor.bunun sorumlusu insanlar değil ki.bana kalsa ben daha çabalanması gereken bir sistem kurardım.oyunun kuralları çok basitse oyunculara basit oynuyorsunuz diye kızamazsını bence.
Ben de sizin gibi hissediyorum. Kızımı çok ama çok seviyorum ama annelik zor.2 bucuk yillik evliydik, bizle ayni hafta evlenen ve 1 yildir deneyen arkadasimizin cocugu olmuyordu. Doktor olan diger arkadasim da onu rahatlatmak icin bir sure korununca sonra en az 6 ay olmamasi cok normal stres yapma vs diyordu. Biz de oturdum düşündük. Cocuk istiyor muyuz, simdi degil ama ileride evet. Yasimiz 27, 2 bucuk yillik evliyiz. Simdi denemeye baslasak bi sure olmasa 9 ay hamileligi , nerdeyse 30 olcaz. Denemye baslayalim bakalim zaten hemen olmuyormuş dedik. O ay hamile kaldimtest yaptigimda ikimiz de bildigin zirladik 1 ay falan zirladik. Sonra bi hicbisey hissetmeme evresi oldu. Daha 8-10 haftalik hamileyken annelik hissiyati goygoyu yapanlari gorup mal bunlar bence ya da yalan soyluyorlar diye düşünüyordum. Hala cok boş bi romantizm oldugunu düşünüyorum. Neyse dogurdum falan, iyi guzel bebek cok tatli cok seviyoruz, canimizin ici falan. Ama o annelik hissi gelmiyo, cocuk 16 aylik oldu. Hala tam gelmedi bana valla. O hissiyat da hissiyat diye kendini parcalayanlar zaten ya anne olmaktan baska hayatina anlam katan hicbiseyi olmayanlar ya da disariya romantik şovlar yapmayi cok seviyorlar bence. Cok guxel, cok seviyorum. Anne olmayi sevmedim ama. Olsun kabullendik Hissiyatin geleceginin garantisini veremem ama pisman olmuyorsun, cok seviyorsun icin rahat olsun
İlk cocugum plansız ikinci planlı oldu. İkisinin hamilelik sürecinde de duygusallık yaşamadım. Bazi kadınlar çok duygusal yaklaşıyor, karnındaki bebegi sevmeler falan, bende olmadı. Ama doğduktan sonra hayatım oldular. Kızımın 11 yasi doldu, bir gece benim olmadığım farklı bir yerde kalmasına izin vermedim henuz. Zaman zaman kendimi çok ağır bir yükü sirtlanmis gibi hissediyorum, yorgun, yıpranmış hissettiğim zamanlar oluyor. Sonra bir sarılıyoruz hepsi geçiyor "ömrüm size feda guzularimmmmMerhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
Eee etmeyen de etmiyor işte.kim engel olabilecek.vücudu taşıyan kafasına göre kullanıyor.kullanmaya da devam edecek.ister doğuracak ister aldıracak.sizin beğenip beğenmemiz de bu durumlara engel olamıyor.neden size kalmasa iyi olur diyorsunuz ki.dediğiniz şeyle çelişiyor aslında.Iyi ki sistemi siz kurmamışsiniz o zaman
Dünyaya geliş amacımız yok olmak üzerine olsaydı evet üremek daha zor ve anlamsız olabilirdi ama öyle değil.
Oyunun kuralları basit ve hepsinin bir sonucu var. Oyunu kurmayanin da şikayet etmeye hakkı yok. Kurallar basitse o kurallara göre hareket edersiniz. Her konuda olduğu gibi. Sonuc olarak sistem bu beğenip begenmemeniz bişey ifade etmiyor
Tamam işte sonuçlarına her türlü katlanıyor /katlanacak.Eee etmeyen de etmiyor işte.kim engel olabilecek.vücudu taşıyan kafasına göre kullanıyor.kullanmaya da devam edecek.ister doğuracak ister aldıracak.sizin beğenip beğenmemiz de bu durumlara engel olamıyor.neden size kalmasa iyi olur diyorsunuz ki.dediğiniz şeyle çelişiyor aslında.
Tamamen katiliyorum. Annelik hic benlik bir olay degil ama cocuklarimi cok seviyorum. Ha anneligi sevmedim ama cok iyi anne oldugum soylenir, tum cevrem soyler bunu ama yine emzirirken bile bunaliyordum ben2 bucuk yillik evliydik, bizle ayni hafta evlenen ve 1 yildir deneyen arkadasimizin cocugu olmuyordu. Doktor olan diger arkadasim da onu rahatlatmak icin bir sure korununca sonra en az 6 ay olmamasi cok normal stres yapma vs diyordu. Biz de oturdum düşündük. Cocuk istiyor muyuz, simdi degil ama ileride evet. Yasimiz 27, 2 bucuk yillik evliyiz. Simdi denemeye baslasak bi sure olmasa 9 ay hamileligi , nerdeyse 30 olcaz. Denemye baslayalim bakalim zaten hemen olmuyormuş dedik. O ay hamile kaldimtest yaptigimda ikimiz de bildigin zirladik 1 ay falan zirladik. Sonra bi hicbisey hissetmeme evresi oldu. Daha 8-10 haftalik hamileyken annelik hissiyati goygoyu yapanlari gorup mal bunlar bence ya da yalan soyluyorlar diye düşünüyordum. Hala cok boş bi romantizm oldugunu düşünüyorum. Neyse dogurdum falan, iyi guzel bebek cok tatli cok seviyoruz, canimizin ici falan. Ama o annelik hissi gelmiyo, cocuk 16 aylik oldu. Hala tam gelmedi bana valla. O hissiyat da hissiyat diye kendini parcalayanlar zaten ya anne olmaktan baska hayatina anlam katan hicbiseyi olmayanlar ya da disariya romantik şovlar yapmayi cok seviyorlar bence. Cok guxel, cok seviyorum. Anne olmayi sevmedim ama. Olsun kabullendik Hissiyatin geleceginin garantisini veremem ama pisman olmuyorsun, cok seviyorsun icin rahat olsun
Garip olan şu ki insan yaratmak bu kadar kolayken o insanin en ufak bir alanda eksik kalması, bir mahrumiyet yaşaması aşırı mutsuz bir kişi olmasına neden oluyor.yani bu kadar basit dünyaya gelen bir canlının bu kadar bıçaksırtı bir dengede yetişmesi, büyümesi, psikolojisinin karmaşıklığı, ihtiyaçlarının bu denli çeşitli olması aradaki büyük çelişkiyi doğuruyor.eee diyorsun ki bu me perhiz bu ne lahana turşusu.bu kadar basit olan bir olayın sonucunda bu kadar karmaşık ve gelişmiş bir canlının var olması çok garip ve sinir bozucu bence.felsefe yapıyorum evet.seni ilgilendirmez falan demek cevap değil.zaten kürtaj tartışmaları bu yüzden dünya kurulduğundan beri sonuca bağlanamıyor.düşünsenize sizin dünyaya gelmeniz için iki insanın sevişmesi gerekiyor.tamam bunu geçtim bir gün sevişmesi yetiyor.hadi 1 sene ya da 6 ay sevişmesi gerekse yine bir emek olacak ortada kısmen.ama o bile yok.bu kadarı bana çokk fazla geliyor.kendimi haksızlığa uğramış gibi hissediyorum.ondan sonra sapır sapır insan katlediliyor.ee ortada bir emek yok ki herkes buna göre saygısız davranıyor insan hayatına.Tamam işte sonuçlarına her türlü katlanıyor /katlanacak.
Aynen mesela bi de emzirme romatizmi var. Emzirmek taaamm bir iskenceydi. Yeni yeni artik daha az daha sakin emiyor ara sira. Bazen emzirirken kanim kayniyor sevesim geliyor da emzirmek oyle hosuma gidiyor. Yenidogan vakitleriyle ilgili yapilan tum romantizmler bana yapmacik geliyor. Cunku her sey eziyet o donemde.Tamamen katiliyorum. Annelik hic benlik bir olay degil ama cocuklarimi cok seviyorum. Ha anneligi sevmedim ama cok iyi anne oldugum soylenir, tum cevrem soyler bunu ama yine emzirirken bile bunaliyordum ben
Bu arada tebrik ederim
Bi arkadaşım iki gebeligini de korunmaya ara verdiği bir ayda yaşadı. Hatta ikincisinde kürtaj masasında son anda vazgeçti kürtajdan. İkinciye Hamile kaldığında 40 yaşındaydı. Eşi ceketimi atsam Hamile kalacaksın nerdeyse diye dalga geçiyordu. Simdi 4 yaşında dünyalar güzeli oglu var ve iyi ki kürtaj olmamışım diyor. O da hiç bebek istemeyen biriydi, simdi iki çocuklu bir anne. İlkinde cocugu zor kabullendi ama ikincisinde zorlanmadı. Bence gayet mutlu...Aman nesi varmış.ben senelerdir korunmuyorum.kadıncağız ne bilsin üreme sisteminin şahane çalıştığını.mesela ben denememipş olsam boşu boşuna korkular içinde kendimi paralamak zorunda kalacaktim.denedim, rahat rahat keyfime bakıyorum.ama belli ki bu arkadaşın çok sıkı korunması gerekiyor. Ama denemeden de nereden bilecekti ki ? Bir ihtimal diye diye çocuğu olmayan insanlar bile kendinden ödün vere vere korunmak zorunda mı kalacakti? Çok zor bir şey yani.çok yan etkili, zevksiz.
Çatır çatır çatlayayım diye mi yazdınız bu mesajıBi arkadaşım iki gebeligini de korunmaya ara verdiği bir ayda yaşadı. Hatta ikincisinde kürtaj masasında son anda vazgeçti kürtajdan. İkinciye Hamile kaldığında 40 yaşındaydı. Eşi ceketimi atsam Hamile kalacaksın nerdeyse diye dalga geçiyordu. Simdi 4 yaşında dünyalar güzeli oglu var ve iyi ki kürtaj olmamışım diyor. O da hiç bebek istemeyen biriydi, simdi iki çocuklu bir anne. İlkinde cocugu zor kabullendi ama ikincisinde zorlanmadı. Bence gayet mutlu...
Hayir olur mu öyle şey. Allah istiyorsanız nasip eder inşallah, umudunuzu asla yitirmeyin diye yazdım.Çatır çatır çatlayayım diye mi yazdınız bu mesajıhayırlı olsun.olmuyor işte bebeğim olmuyor.hayatımın sonuna kadar böyle hikayelerim olmayacak.
Yok be bacim.gelmişiz 30 yaşına.şu peşpeşe bebeler falan fantastik muhabbetler benim için.olursa da 5 sene sonra tekrar olur belki.benim çapım bu kadar.teşekkür ederim yine de.Hayir olur mu öyle şey. Allah istiyorsanız nasip eder inşallah, umudunuzu asla yitirmeyin diye yazdım.
Dini konuları konuşmak yasak olduğu için bir yorum yapamıyorum. Inancınızı da bilmiyorum.Garip olan şu ki insan yaratmak bu kadar kolayken o insanin en ufak bir alanda eksik kalması, bir mahrumiyet yaşaması aşırı mutsuz bir kişi olmasına neden oluyor.yani bu kadar basit dünyaya gelen bir canlının bu kadar bıçaksırtı bir dengede yetişmesi, büyümesi, psikolojisinin karmaşıklığı, ihtiyaçlarının bu denli çeşitli olması aradaki büyük çelişkiyi doğuruyor.eee diyorsun ki bu me perhiz bu ne lahana turşusu.bu kadar basit olan bir olayın sonucunda bu kadar karmaşık ve gelişmiş bir canlının var olması çok garip ve sinir bozucu bence.felsefe yapıyorum evet.seni ilgilendirmez falan demek cevap değil.zaten kürtaj tartışmaları bu yüzden dünya kurulduğundan beri sonuca bağlanamıyor.düşünsenize sizin dünyaya gelmeniz için iki insanın sevişmesi gerekiyor.tamam bunu geçtim bir gün sevişmesi yetiyor.hadi 1 sene ya da 6 ay sevişmesi gerekse yine bir emek olacak ortada kısmen.ama o bile yok.bu kadarı bana çokk fazla geliyor.kendimi haksızlığa uğramış gibi hissediyorum.ondan sonra sapır sapır insan katlediliyor.ee ortada bir emek yok ki herkes buna göre saygısız davranıyor insan hayatına.
Hayırlı olsun. Siz bilinçli birisiniz. Tahminen gelişmiş bir ülkede yaşıyorsunuz. Eğitim düzeyiniz eşinizin de sizin de gayet ortalama üstü gibi geldi. Evliliğiniz oturmuş görünüyor, 4 yıl geçmiş,anca çocuk düşünmeye başlamışsınız. Maddi imkanlarıniz tahminen çoğu kişiden iyi. Çocuk düşüncesi hayat amacınız olmadığı için, illa üremeliyim diye kendinizi şartlamadığınız için bu anne olma fikrine daha tam alışamadınız. Diyeceğim kendinize zaman verin. Anne olma fikrine alışacaksınız.Merhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
Aynen ve tum bu kafalar ultrasonda kalp atisini duyup aglayarak basliyorAynen mesela bi de emzirme romatizmi var. Emzirmek taaamm bir iskenceydi. Yeni yeni artik daha az daha sakin emiyor ara sira. Bazen emzirirken kanim kayniyor sevesim geliyor da emzirmek oyle hosuma gidiyor. Yenidogan vakitleriyle ilgili yapilan tum romantizmler bana yapmacik geliyor. Cunku her sey eziyet o donemde.
Sizde varoluşsal sorgulama var. Ama antinatalist değilsiniz. Bu dünyaya gelmek istemezdim diyorsunuz. Ama bazı mesajlarınıza da burada rast geldim hemen hamile kalabilenlere çok özeniyor gibisiniz. Mesela ben çocuk istemiyorum..Hamile olanlara da hiç özenmiyorum. Özenmek aklımdan geçmiyor. Hamile kalanlar adına sevinirim o kadar. Ben antinatalist değilim ama çok araştırdım çok iyi bilirim. Varoluşsal sorgulamadan ziyade yaşadığım ülkeden buradan memnun değilim ondan çocuk istemiyorum ama sosyal devletin olduğu bir Avrupa ülkesinde olsaydım nasipse şimdiye kadar 1 çocuk yapardım. Belki 2 tane bile olabilirdi. Bence sizde de o var. Antinatalizm değil bu. Sahip olduğun şartları beğenmediğin için çocuğuna bunları yaşatmak istememek bu. Varoluşsal sorgulama daha farklı. Antinatalizm kısaca; kişinin rızasını doğmadan önce alamadığımız için üremek etik olarak yanlıştır der. Bu sizinki tamamen yaşadığınız şartlardan maddi ve manevi memnun olmamak. Mutsuz olmak. Ondan çocuk istememek. Aslında şartlarınız istediğiniz gibi olsa hemen hamile kalmayı çok isterdiniz bence. Ve çocuğunuzu doğururdunuz.Garip olan şu ki insan yaratmak bu kadar kolayken o insanin en ufak bir alanda eksik kalması, bir mahrumiyet yaşaması aşırı mutsuz bir kişi olmasına neden oluyor.yani bu kadar basit dünyaya gelen bir canlının bu kadar bıçaksırtı bir dengede yetişmesi, büyümesi, psikolojisinin karmaşıklığı, ihtiyaçlarının bu denli çeşitli olması aradaki büyük çelişkiyi doğuruyor.eee diyorsun ki bu me perhiz bu ne lahana turşusu.bu kadar basit olan bir olayın sonucunda bu kadar karmaşık ve gelişmiş bir canlının var olması çok garip ve sinir bozucu bence.felsefe yapıyorum evet.seni ilgilendirmez falan demek cevap değil.zaten kürtaj tartışmaları bu yüzden dünya kurulduğundan beri sonuca bağlanamıyor.düşünsenize sizin dünyaya gelmeniz için iki insanın sevişmesi gerekiyor.tamam bunu geçtim bir gün sevişmesi yetiyor.hadi 1 sene ya da 6 ay sevişmesi gerekse yine bir emek olacak ortada kısmen.ama o bile yok.bu kadarı bana çokk fazla geliyor.kendimi haksızlığa uğramış gibi hissediyorum.ondan sonra sapır sapır insan katlediliyor.ee ortada bir emek yok ki herkes buna göre saygısız davranıyor insan hayatına.
Geçiyor geçiyor hiç merak etmeyin ben hiç istemiyordum hissizdim şimdi canım yoldaşım benim bebeğimMerhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
Onu bulamayan da varAynen ve tum bu kafalar ultrasonda kalp atisini duyup aglayarak basliyor
Ben hep soyluyorum: uremek marifet degil; tum memeliler uruyor. Marifet hakkiyla bakip buyutebilmek, yani duygusala baglamaya gerek yok, insan gibi insan yetistirebiliyor musunuz siz ondan haber verin
Şöyle ülkemizdeki şartların da çook büyük etkisi var ama avrupada olsa yapmak isterdim diyemiyorum yine de.kolay hamile kalabilenlere özenme nedenim ilkelliğin dibi.o yapabiliyor ben neden yapamıyorum.benim ne eksiğim var.budur yani.başka birşey değil.Sizde varoluşsal sorgulama var. Ama antinatalist değilsiniz. Bu dünyaya gelmek istemezdim diyorsunuz. Ama bazı mesajlarınıza da burada rast geldim hemen hamile kalabilenlere çok özeniyor gibisiniz. Mesela ben çocuk istemiyorum..Hamile olanlara da hiç özenmiyorum. Özenmek aklımdan geçmiyor. Hamile kalanlar adına sevinirim o kadar. Ben antinatalist değilim ama çok araştırdım çok iyi bilirim. Varoluşsal sorgulamadan ziyade yaşadığım ülkeden buradan memnun değilim ondan çocuk istemiyorum ama sosyal devletin olduğu bir Avrupa ülkesinde olsaydım nasipse şimdiye kadar 1 çocuk yapardım. Belki 2 tane bile olabilirdi. Bence sizde de o var. Antinatalizm değil bu. Sahip olduğun şartları beğenmediğin için çocuğuna bunları yaşatmak istememek bu. Varoluşsal sorgulama daha farklı. Antinatalizm kısaca; kişinin rızasını doğmadan önce alamadığımız için üremek etik olarak yanlıştır der. Bu sizinki tamamen yaşadığınız şartlardan maddi ve manevi memnun olmamak. Mutsuz olmak. Ondan çocuk istememek. Aslında şartlarınız istediğiniz gibi olsa hemen hamile kalmayı çok isterdiniz bence. Ve çocuğunuzu doğururdunuz.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?