Annelik iç güdüsüyle iyi anne olmayacak mıyım diye ağlamışsınız aslında şimdi bile annesiniz.. umarım sağlıkla alırsınız kucağınıza, his dediğim nedir ki bakmışsınız bi anda gelir, bi anda gider çok takılmayınMerhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
Neyi?Onu bulamayan da var
Hamile kalamayan da çok.ondan dedim.
Evet elbette. Rabbim kimsenin kucagini bos birakmasin ama konu o degil. Konu, hamile kaldiktan sonra bunu duygusal sova cevirenlerHamile kalamayan da çok.ondan dedim.
Benim annem de ayni seyi yapiordu. Istemiyorum demedim bir sey demedim Sadece cok sasirdik cok sevinemedik demistim. Sonrasinda boyle düşünmememe ragmen beni aylarca kizim allahin gücüne gider sen bu cocugi istemiyorsun cocugunbasina bisey gelecek diye darladi. Yok oyle bisey dedigim halde dinlemiyordu Laftan anlamaz biri zaten
Cok guzel bir ifade tarzi ve Turkce ile, cok guzel aciklamissiniz.Ya hamilelik çok güzel bir şey diye pompalayan çok insan olduğu gibi sürekli çocuk sahibi olduğum için pişman olmamı ve bunu dile getirmemi isteyen bir kitle de var sizin gibi . Açıkçası bunlar da beni yoruyorben hamile olduğum için pişman da değilim ama hayatın süreçleri hakkında hiç bir şeyin salt siyah veya beyaz olmadığını belirtiyorum. Ben kimseye illa hamile kal da demem aman kalma da demem. Herkesin kendi hayatı , kararı kendisi versin .
Tadını çıkar diyenleri ben de anlamıyorum açıkçası bebek iki ay içinde doğacak daha 1 gününü bile sevemedim hamileliğin en başından beri zor geçiyor fiziksel zorlukları bir yana zihinsel zorlukları daha fena. En başından sonuna hep kaygı.Ben de isteyerek , planlayarak hamile kaldım ama ben de düşündüğüm kadar büyük hisler yaşayamıyorum , bazen korkuyorum . Hamileliğin tadını çıkar diyorlar çok şükür sıkıntım yok ama tadı nasıl çıkarılır anlayamıyorum . Gerçekten büyük büyük hisler var mı yoksa herkes sürü psikolojisiyle mi böyle söylüyor anlayamadım .
Offf doguma kadar dediniz gozum korktu. Ben hayatimda hic boyle bir mide bulantisi yasamadim, 1 haftadir daha iyiyim diye seviniyordum.
Bebeğimi hissedene kadar ben de öyleydim. Ancak onu içinizde hissettiğinizde duygularınız da değişmeye başlayacak merak etmeyin.Merhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
Bir insanın hayatı ve geleceği üzerine oyun oynamışsınız, bu bana korkunç geldi.Merhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
biz 11 yıldan sonra türlü denemelere rağmen bebek olmadı sonra kendılıgınden hamıle kaldım suan 6. ayı doldurduk.. inanır mısın hiç bir zaman çok çocuk diye tutuşmadım.. millet o kadar beklediniz ayy şimdi havalara uçuyorsundur diye düşünüyordu ama ben neredeyse sevinemiyordum.. üstelik bende çok kusuyordum gebelik depresyonuna girmiştim 2 ayda 9 kg verdim ok adar bulantı ve kusma yaşıyordum serumlar kar etmiyordu.. taaa ki 12/13 haftalık olana kadar ilk ultrasonda hareket ettiğini gördüm ilk sıcaklık geldi.. sonra ilk hareketini hissedince tam manasıyla analık yüklendi.. merak etme istesen de istemesen de o bağ oluşacakMerhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
İnanın ben de öyleydim. Ne hamilelik, ne emzirme hiç birini sevemedim. Oğlumu tamamen sütten kestiğim gün, dışarı çıkıp, insanlara sarılıp, biliyor musunuz ben emzirmeyi bıraktım diyesim gelmiştiAynen mesela bi de emzirme romatizmi var. Emzirmek taaamm bir iskenceydi. Yeni yeni artik daha az daha sakin emiyor ara sira. Bazen emzirirken kanim kayniyor sevesim geliyor da emzirmek oyle hosuma gidiyor. Yenidogan vakitleriyle ilgili yapilan tum romantizmler bana yapmacik geliyor. Cunku her sey eziyet o donemde.
Cogu kisinin anlattıkları kadar bayıldığıni sanmiyorum ben de. Duygularin da gösterişi yapiliyor artikİnanın ben de öyleydim. Ne hamilelik, ne emzirme hiç birini sevemedim. Oğlumu tamamen sütten kestiğim gün, dışarı çıkıp, insanlara sarılıp, biliyor musunuz ben emzirmeyi bıraktım diyesim gelmişti
Henüz bebeğinizi hissetme aşamasında değilsiniz. Ben bebek çok istediğim halde ilk aylar zorluğundan dolayı bende de aynı düşünceler oldu. Bebeğinizi hissetmeye başladığınızda onu kucağınıza almak için sabırsızlanacaksınız. Hele ki bebek alışverişine bir çıkın ondan sonra gün saymaya başlayacaksınız.Merhaba arkadaslar,
Biz esimle tek denemelik bir kumar oynadik, tuttu.
Ben normalde asla cocuk istemiyordum, esimle de bu sartla evlendim. 31 yasindayim ve bu seneye kadar aklimdan bile gecmedi cocuk fikri. Yurtdisinda yasiyoruz ve baska bir ulkeye tasinma surecindeyiz. Ben tasinmadan once deri alti implantimi cikarttirmak zorunda kaldim bir sorundan oturu. Ben 31, esim 35 yasinda, ileride pisman olmayalim hic denemedik demeyelim diye cok konustuk ve sadece tek bir ay korunmamaya karar verdik. Hamile kalirsam tamam, kalmazsam korunmaya baslayacaktik.
Hamile kaldim...
Planladigimiz halde sok oldum. Ustune bir de Hiperemezis Gravidarum yasadim ve gecen haftaya kadar tam 2 ay kustum. Cevremde biri konusursa bile midem bulaniyordu esime lutfen sessiz ol demekten bir hal oldum. Surekli serum taktirmak zorunda kaldim. Cok kotuydu.
Su an 13 haftalik hamileyim. Bulantilarim gecen haftadan beri azaldi. Ama bu sefer vicdan azabim cok artti cunku ben hic heyecanli, hevesli hissetmiyorum. Ilk baslarda bulantidan baska bir sey dusunemedigim icin saniyordum ama simdi sorun bende gibi hissediyorum.
Aslinda kopegimizi sahiplendikten sonra anac yonum cok artti bir bebegi buyutme fikri bana korkunc gelmiyor eskisi gibi. Ama sanki bende bir seyler eksik gibi geliyor, bugun esimle konusurken agladim hatta benden anne olmayacak mi diye.
Bu hissizlik gececek mi? Lutfen gececek deyin.
Aynen öyle. Örnek vereyim ilk kalp atışını duyduğumda ben hiç bir şey hissetmemiştim. Ama sosyal medyaya falan bakıyorum nasıl ağlıyorlar. Acaba bende mi sorun var diye düşünüyordum.Cogu kisinin anlattıkları kadar bayıldığıni sanmiyorum ben de. Duygularin da gösterişi yapiliyor artik
Hayırlı olsun. Siz bilinçli birisiniz. Tahminen gelişmiş bir ülkede yaşıyorsunuz. Eğitim düzeyiniz eşinizin de sizin de gayet ortalama üstü gibi geldi. Evliliğiniz oturmuş görünüyor, 4 yıl geçmiş,anca çocuk düşünmeye başlamışsınız. Maddi imkanlarıniz tahminen çoğu kişiden iyi. Çocuk düşüncesi hayat amacınız olmadığı için, illa üremeliyim diye kendinizi şartlamadığınız için bu anne olma fikrine daha tam alışamadınız. Diyeceğim kendinize zaman verin. Anne olma fikrine alışacaksınız.
Keşke çoğu çift sizin gibi bilinçli olsa. Daha evi yok, işi yok,yiyecek anca kuru ekmeği var karı koca en az 6 çocukları var. Ve her yıl çocuk sahibi olmaya inatla devam ediyorlar. Doğum kontrol hak getire. O çocuklar vitaminsizlikten büyüyemiyor,gelişemiyor, bilişsel kapasitesi olmuyor zekası bile etkileniyor. Manevi ilgi zaten yok. Her gün dayak, psikolojik şiddet vs. Ama gene de fütursuzca üreyen milyonlarca insanımız var. Ondan gelişemiyoruz zaten. Bir de bu insanlar o çocukları düşünmeden ürerken o kadar cesurlar ki..aklınız şaşar. Siz 4 yılın sonunda bir tane evlat sahibi olacaksınız. En azından bencilce üreyenler gibi değilsiniz. Önce çocuğuma yeter miyim; iyi bir anne olabilir miyim diye düşünüyorsunuz. Keşke herkese anne/ baba olmadan önce duygusal yeterlilik ve asgari ölçüde maddi yeterlilik testi yapılsa.. Olan o yetersiz şartlarda büyüyen çocuklara oluyor sadece onlara çok üzülüyorum. Onların hiçbir suçu yok. Umarım çok iyi bir anne olursunuz. Kolay bir doğum diliyorum.
Kimileri gerçekten "anne" doğuyor. Ben o gruba dahil değilim.
Evladım benim gözbebeğim ama anne olmak bence öyle herkesin abarttığı gibi bir şey de değil.
Çok çok zengin değilseniz, evde bakıcılarla dolu olacak bir yaşamınız olmayacaksa artık hemen hemen bir çok şeye veda edebilirsiniz. Ki bunlar olsa bile aklınız hep onda olacak. Kendi devriniz onun doğumu ile kapanıyor. Siz yaşadıkça sürecek bir anksiyete sahibi oluyorsunuz. Atacağınız her adımı ona göre planlıyorsunuz. Artık evde bir patron var, o da evladınız.
Kendi gerçeklerimi söyledim kusura bakmayın
Sağlıkla kavuşun
Aynen öyle. Örnek vereyim ilk kalp atışını duyduğumda ben hiç bir şey hissetmemiştim. Ama sosyal medyaya falan bakıyorum nasıl ağlıyorlar. Acaba bende mi sorun var diye düşünüyordum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?