Hamileyim ve bebeğimi aldırmalı mıyım bilmiyorum???

yorumların için çok teşekkür ederim canım..öncelikle daha önce de belirttim korunduğumuz halde oldu.. ben kesinlikle evliliğim oturmadan çocuk düşünmüyordum bu haberi duyduğumda da çok şaşırdım çünkü gerçekten beklemiyordum...eşimle konuşuyoruz günlerdir o benden kararsız enazından o net olsa benim kafamda soru işaretleri nispeten silinir ama güven vermiyor...

merhaba:) Tereddüt ettim cevap yazsam mı diye Herşeye rağmen aldırmak kararını vermek kesinlikle sizin yetkiniz değil.Bunu yapmayın Bu bebek size emanet. Ona hayat vermek can vermek nasıl bizim elimizde değilse onu hayattan almöakta bizim elimizde dğil. Lütfen bunu yapmayın Ne olursa olsun kalbi atan vücudu oluşan bir canlının ölümüne sebeb olmayıon O sizden bir parça diye onu karnınızda taşıyorsunuz diye hayatına son verme hakkınız yok Bunu yapmayın
 
Benimde sizin gibi sorunlu bir evliliğim var.6 aylık evliyken hamile kalmıştım,ama aldırdım .o kavgaların icine cocuk dünyaya getiremezdim cocukları cok sevdiğim halde 3 sene oldu hala düzelmedi evliliğim cocuk düşünemiyorum bende zamanında anne,baba kavgası arasında cok çektim.Aynı seyleri yasatamazdim.Sİmdi boşanmayı düşünüyorum 3 senedir çabalıyorum düzelsin diye ama düzelmiyor şimdi tek basıma ailemin gitmem daha kolay cocuk olsaydı ayrilamazdim babasız büyümesin diye belkide esim tarafı göstermemek icin sorun çıkaracaktı.Bİr daha görmeyeceğim esimi boşanirsam , iyi duşunun sorunlu bir evde büyümek cok zor
 
Sorunlu bir evlilik bebek ile düzelmez, sadece sorunlar ötelenir.
Aranızdaki sorunların çözülmeyeceğine inanıyorsanız bebeğinizi bu kargaşa kaos ortamında dünyaya getirerek ona haksızlık etmeyin.

Yorumunuzu okudum Bakın bir canlıyı ortadan kaldırma gibi bir hak verilmemiş bize.Elinize bir bıçak verilse ve karşınızdakini öldürmeniz istense bunu yapabilir misiniz Yapamazsınız Peki bu bir bebek bir aciz olduğu için mi bunu yapacaksınız Bir öneride bulunurken 100 kere düşünün ona biz hayat vermedik Bizde elindeki bu hayatı alamayız
 
1,5 yıldır çocuk için uğraşan biri olarak kendimi senin yerine koyuyorum...
ve ben olsam aldırırdım...
kürtajı ne destekliyorum ne de karşıyım...
ama seninde söylediğin gibi o bebeğin bi günahı yok..
günahsız bi yavruyu dünyaya getiripte daha kötü şeyler yaşatmak hem kendine hem bebeğe kötülük...
allah yardımcın olsun..
eşin istiyormu bu çocuğu..



yorumun için teşekkürler canım eşim %50 istiyor %50 istemiyor bana dediği bu
 
yorumun için teşekkürler canım eşim %50 istiyor %50 istemiyor bana dediği bu

Aslında istiyordur, sizin isteksizliğiniz ve tereddütünüzden kaynaklanıyordur belkide yüzde elli istememesi.
Birbirinizi etkiliyorsunuz bence.

Sorunlarınız çözülebilir mi, daha önce doğru mu yaklaştınız bu sorunlara iyice düşünmelisiniz.
 
Bebeği aldırmalısın diyen arkadaşlarım Bizler bu konuda üzerine konuşmamız mümkün olmayan bir hak görüyoruz üzerimizde Bırakın ona hayat veren onun ölümünü düşünsün Siz Allahın yasasına meydan okuyorsunuz Kime hayat verdinizde şimdi hayatına son verelim diyorsunuz
 
Karnindaki kalbi pit pit atan o yavrucagin butun bu yazilanlardan annesiyle babasinin durumundan hicbirseyden haberi yok . Kiyamam ben ona ya minicik kendi halinde hayata tutunmaya calisiyo hicbirseyden habersiz her gecen gun dunyaya gelmeye hazirlaniyo. Nasilda savunmasiz aldirsan onu koparsan sana karsi bile koyamaz . Ya el vicdanli nasil aldir diyebiliyosunuz ya sabahtan beri okuyorum iki minik yavrum var oyle iclendimki bakip bakip bana ne kafar muhtac olduklarini gordukce gozlerim doldu. Varsin evlilik duzelmesin ailen seni kabul ederse bal gibide bakarsin bebegine ne isterki anne memesinden kokusundan baska garibancik.
 
öncelikle herkese merhabalar arkadaşlar sizinle paylaşacağım bu konu benim için çok önemli ve biliyorum ki özellikle beni anne ve anne adayları çok iyi anlayacaktır birnevi çok çaresizi bir durumdayım duygularınıza ve düşüncelerinize çok ihtiyacım var...

beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...


bebeğin evliliklerle kurtarıcı oldugunu düşünmüyorum aksine daha ağır sorumluluklar yükleniyor ve zaten sorunlu giden evlilik iyice karmaşık bir hale geliyor,ama madem böyle bir şey oldu ben aldırmazdım sanırım ne olursa olsun onun bir sucu yok ana rahmine düştüyse yaşamaya hakkı var dıye düşünüyorum ha sorunlu bır aile ortamında ne kadar saglıklı yetısebılır orasıda var ama ömür boyu vicdan azabı cekmek cok daha zordur diye düşünüyorum
 
imtihan dünyasında yaşıyoruz ve sen bu haberi hiç beklenmeyen bir anda almışsın belkide bir işaret :). bence vermen gereken bir karar yok ortada bu canı kim verdiyse o alır. sen buna karşılık aldırrsan daha kötüye gidebilir herşey.
 
ben eskiden kürtaja o kadar kötü birşey gibi bakmıyordum ama insanın yaşı ilerleyince fikirleri değişiyor

bu kadar korunmaya rağmen gelen bebek Alahın bir lütfu bence aldırmamalısın...

tecavüz vakaları hariç kürtaj bana çok acımasızca geliyor...
 
Son düzenleme:
O bebek sana allah-u telanın bir lütfu.Eminimki boşuna olmadı.her gelen bebek rızkıyla gelir şans getirir.Tam bu kargaşanın içinde olması hayırlara güzel şeylere vesile olacak bence.1.5 yıldır bebek hasratiyle yanıp tutuşan biri olarak her ne olsun aldırma derim.
 
Bebek tabii ki bir mutluluktur ancak;
Bebek evliliklerde iliskiyi daha da zorlayabilir
Doğurun derim eğer ki;
Allah korusun; boşanma oldugunda cocuğunuza bakabilecek durumunuz varsa. Aileniz destek çıkarsa zor anınızda. Ve en önemlisi eşinizin babalığına güveniyorsanız.

Esinizi karşınıza alıp durumunuzu konuşabilirseniz.
 
Hayatta herşeyin bir sebebi olduğuna inanıyorum ben.
Bu bebeğin olmasınında bir sebebi var.
Kimse size aldır demenin vebalini üstlenemez, taşıyamaz.
Bu eşinizle beraber vermeniz gereken bir karar.
 
bunun kürtaj karşıtı gösteri yapan kadınlarla ne ilgisi var anlayamadım,kadınlar o eylemi,devletin,hükümetin böyle bir konuda karar verecek yetkiye sahip olmadığını haykırmak için yaptılar ve sonuna kadar da haklılar kanaatimce,tecavüze uğrayan ve hamile kalan bi kadına sen ne hakla doğur gerekirse biz bakarız diyebilirsin,kaldıki nasıl baktıklarını,nası sahip çıktıklarını,yetimhanelerde çocukların başlarına neler geldiğini de haberlerden görüyor,izliyoruz.
sana gelince arkadaşım,kesin boşanmak gibi bi düşüncen yok sanırım,o yüzden kıyma bebeğine,bebek kokusu çok güzel...boşansan bile tek başına bakabilecek maddi gücün varsa yine kıyma,eğer korunmana rağmen olduysa bu çocuk bi bildiği vardır Allah'ın,belki ilaç olacak bu bebek size...
Allah yardımcın olsun.

ben olayın siyasi görüşünde değilim... o eylemi yapan kadınların kurduğu cümeleler kadar saçma bişey duymadım...
kadınlar, bedenim benimdir, dokunma diyo... yahu karnındakinin bi bedeni yok mu.... o senin bedeninse, karnındakinin bedeni de kendine ait... dokunma... ne hakkın var.... o insanların söledikleri insana bu ne perhiz, bu ne lahana turşusu dedirtiyo... tamam, bu karara karşı olabilirsin en doğal hakkın... ama daha mantıklı şeyler söylerek karşı çık.... kendi haklarımızı savunalım derken, iyice dibe batıyolar böyle söylerek haberleri yok....
 
7 haftalık hamilesiniz..
bundan sadece 4-5 hafta sonra ultrasonda bebeğinizi görünce, nasıl aldırmayı düşünmüşüm diye utanacaksınız emin olun..
doğumu ve bebeğinizi kucağınıza aldığınız zamanı söylemeye bile gerek yok..
 
eğer aldrırsanız 20 yıl sonraa nıye o bebeği aldırdım diye pişmanlık yaşabılırsınız ama aldırmasanız evladınıza bakıp iyiki varsın yavrum dersınız bende olaya burdan baktım en doğru kararı yıne kendınız verıceksınız
 
Bende 7 haftalık hamileyim. insan şüphe içinde olduğunda gelecekteki kaygılar vs. bir taraftan keşke olmasaydı derken diğer yanın anne olma fikri, içinde yaşayan o küçük ama kalbi atan şey sana olmalı diyor. '' onun hiçbir günahı yok '' bu konuda çok haklısın.Yaşadıklarının bedelini ona ödetemezsin. o bebek olunca yok herşey daha güzel olucak, yok evliliğin rayına girer, yok sizi bağlar vs.. Böyle kilişe laflar etmiycem sana.sende zaten bunu sana söyleyenlere inanma. Belki herşey güzel olucak belkide çok kötü.Sonuçta hayat bu! tek gerçek varsa o da içinde taşıdığın can. Bir düşünsene o bu dünyada senin için herşeyden hatta senden bile değerli olucak ve onun içinde sen öyle olucaksın.Sence böyle birşeyi sonlandırmayı düşünmek bile ne kadar doğru? Şu dünyada sahip olabiliceğin tek değerli şey o.
 
burda aldırmalısın diyen arkadaşları anlayamıyorum ksr bakmayın, hayır anlamaya çalışıyorum ama olmuyo...
ya kadın belki de senin sözünle bebekten vazgeçecek... bi bebeğin hayatının başlamadan bitmesinde senin de payın olacak belki..
ya tamam, belki bebeğin dünyaya gelmesine taraftar değilsin... o zaman çekimser kal... sen bilirsin de, ne bileyim biraz düşün de..... sanki doğacak olan bebek, azılı bi suçlu gibi, aldırmalısın, dünyaya gelmemeli, bu hayat ona baştan gülmemiş doğunca da mutsuz bi hayat onu bekliyo gibi mesajlar verme yaa... bazı şeyleri ne kadar kolay dillendirir olduk, düşünmeden, üzülmeden, acımadan....
 
canım bebegini sakın aldırma ....o sana Allahın verdiği bi emanet ...herseyde bi hayır vardr belki Allah evliliğin yoluna girsin diye gönderdi onu sana...hem Allahın verdiği canı sen ne haklı yok ediyosunki o rahmine düşmüş artık...senn canından bi parça şartlar ne olursa olsun ondan vazgecemezsin....bebeğini doğurana kadar bekle baktın eşinle yine anlaşamıyosun...boşanırsın ailen arkanda olursa güzl güzel bakarsında inşallah....
 
öncelikle herkese merhabalar arkadaşlar sizinle paylaşacağım bu konu benim için çok önemli ve biliyorum ki özellikle beni anne ve anne adayları çok iyi anlayacaktır birnevi çok çaresizi bir durumdayım duygularınıza ve düşüncelerinize çok ihtiyacım var...

beni eski konularımı okuyan arkadaşlar daha iyi tanır ve bu konumunda o konularım üstünden değerlendirilmesinde eminim ki fayda vardır ben evliyim ve yarın evlilik yıldönümümüz 1. yılımız... ve 23 yaşındayım zor süreçli bir evlilik geçirdim aile bağlarımız çok zedelendi ve eşimle özellikle ilk 6 ay çok ciddi tartışmalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik evliliğimizin bağları da kopmuştu ama öylesine yürütürsün ya bir şekilde ikimizde yürütüyorduk birara düzelmiştik herşey yoluna girmiş gibiydi sonra yine aynı olduk düzelemedik bir türlü ben artık aileme hak veriyor eşimle bu evliliğin yürümeyeceği kanaatine varıyordum ailemle 4 aydır görüşmüyordum evliliğim aile bağlarımı zedelemişti tam artık aileme hak verme kararındaydım ve ailemle irtibata geçip bitti demek onların yanına gitmek hayatıma ailemle devam etmek istiyordum bunun içinde özellikle bu bayramı bekliyordum ki 10 gün önce hiç beklemediğim ve beni şaşırtan bir haberle şok oldum hamileydim şuan 7 haftalık hamileyim...ilk haberi aldığım da inanamadım kanım donmuş gibiydi ilk gebeliğimdi bu haberi daha farklı şekilde almayı okadar isterdim ki hayatta hiçbirşey istediğim gibi olmadığı gibi hamilelik haberimde olmamıştı herşey üstüste gelmişti eşimin ailesi bebeği çok istiyor ve ilk torun olacağı için özellikle kaynanam çok seviniyor.zor bir hamilelik geçiriyorum birde üstüne bu sorunları düşünüyorum hamileliğe ne ben ne de eşim hazır değil çünkü biz kendi aramızda ki problemleri halledemedik ben boşanmayı aileme gitmeyi düşünürken hamileliğimi öğrendimve düşüncem eşimle bu problemlerimizin hiç bitmeyeceği bebek olunca sorumluluk daha fazla olacak bu bize de yansıyacak ne kadar dengeli hazır anne baba olabileceğiz bilmiyorum!! bebek olunca çocuk için evliliği sürdürmeye de pek pozitif bakmıyorum aldırmayı düşündüm ama cesaret edemiyorum, kıyamıyorum onun günahı ne diyorum!! arkadaşlar siz olsanız ne yapardınız herkesin yorumuna sonsuz saygım var... anlayışınız için teşekkür ederim...


canım ben 9 aydır gebe kalmak için uğrstığım için sana aldır diyemem içim parçalanır o masum bir melek sana Allah ın emaneti canını sen vermedin rabbim ol dedi ve oldu ben ilerde çok pişman olabileceğini düşünüyorum
 
Back
X