O zamanlar çok duygusal ve hassastım. Hamileyken ayrılmak gerçekten kötü bi duygu seni çok iyi anlayabiliyorum. Mesela dışarı çıktığımda bi çift görsem çocuklu yada çocuklarıyla ilgilenen babalar çok zoruma giderdi hastaneye kontrole giderdim heray orda bakardım herkes eşiyle gelmiş mutluluk içinde içim burkulurdu gözlerim dolardı. Sizin doğumunuza yakınmış.. ben 3 aylık hamileydim. Ve yaşımda ufaktı o yüzden hamililelik sürecim kötü geçti kafam tonlarca soru işaretleriyle doluydu napıcam ben oğlum babasız mı büyüycek gibi gibi.. Zamanla herşey rayına oturuyo inan. Biz annemin yüzünden ayrıldık. Ben baba evine geldim annem bana resmen kaynanalık yapıyodu. Baba evindede çok üzdü beni rahat bırakmadı kadın. O yüzden benim için herşey dahada zordu. Babasıyla görüşmüyolardı çünkü annem düştüğünü söylemişti onların tanıdıklarına falan öyle biliyolardı. Ne kadar saçma bi düşünce dimi? (Onun herşeyi saçmaydı zaten) Tabi zamanla öğrendiler çocuğun olduğunu.. Geçen sene arada bi görüyodu çocuğu eksiği varsa falan alıyodu. Bu sene daha sık görüşmeye başladılar, barışmak istedi eski eşim ve ailesi barışmamızı istediler. Çünkü annemle babamda ayrıldılar geçen sene bizi huzursuz eden rahat bırakmayan insan hayatımızdan çıkmıştı artık. Kurtulduk çok şükür geçte olsa.. Buarada annemden nefret ediyorum. Hayatımızın içine etti.. Çok şükür yok artık. Babama söyledim bu barışma konusunda ki fikrini sorduğumda bana dediği şey ise siz %90 annenin yüzünden ayrıldınız zaten o sebep oldu. Eşinin bi kötülüğünü görmedim ben sadece yaşınız ufaktı ikinizde cahildiniz falan dedi. Fakat benim annem ben 3 yaşındayken beni ve babamı bırakıp başka birine gitmiş ayrılmışlar sonra tekrar gelmiş ve ben varım diye barışmışlar. Şimdi burdan kendine pay çıkar canım beni kızının yerinde düşün. Çocuk için barışma. Ve ben şuan diyorum ki keşke hiç BARIŞMASALARMIŞ. Böyle bi annem olucağına ayrı olsunlar babamla yaşamayı tercih ederdim. O zaman kardeşimde olmazdı. Benim hayatımda çok daha farklı olurdu. Babamla yaşardım babam evlenirdi bende bi meslek sahibi olur yuvamı kurardım babamda eşiyle mutlu mesut yaşardı kardeşimde olmazdı bende bu durumlara düşmezdim. Yaşanıcak varmış tabi isyan etmiyorum asla. Sadece bunların hepsi bi tecrübe oldu bizlere, seninle paylaşmak istedim.. Mutsuz bi aile içinde yaşamaktansa böylesi çok daha iyi canım emin ol..
canım naptın doğumun nasıl geçti? eşinle aranız nasıl birleştinizmi?
Merhaba,
Bebegimde bende iyiyiz cok sukur. Sagligi iyi, ona skntiya ragmen cok sukur cok uslu bir kizim var. Esimde eski esim olma yolunda ilerliyor. davamiz daha hala gorulemedi, gun bekliyorum. Dogumdan sonra belki diyordum ama oyle aci seyler yasatti ki.
Maalesef.
Sen nasilsin?
canım allahım analı babalı büyütsün dicem ama inşallah hayırlısıyla da öyle olur.... bizde aynı canım değişen bişey yok kızımla yola devam ediyorum. allah ayıktırsın dielim. canım allaha emanet ol sende bebeğinde.. eşin nasıl bebekle ilgilimi?:26:Merhaba,
Bebegimde bende iyiyiz cok sukur. Sagligi iyi, ona skntiya ragmen cok sukur cok uslu bir kizim var. Esimde eski esim olma yolunda ilerliyor. davamiz daha hala gorulemedi, gun bekliyorum. Dogumdan sonra belki diyordum ama oyle aci seyler yasatti ki.
Maalesef.
Sen nasilsin?
Forumları okurken tek olmadığımı düşündüm cesaret aldım bende 29 haftalık geteyim ve boşanıyoruz 1 yıllıkevliyken eşimi hiç tanımamamışım ne yazık ki benim eşimde bilgisayar oyunu. Bilgisayar bağımlısıydı tabi sadece birinci nedenlerden biriydi bu ama en küçük tartışmayı günlerce uzatıp hakaretlerini en son ki kavgamızda kaldıramadım üzerime yürüyüp dövmeye çalıştı üstelik gebeyken..... Tek korkum kızıma tek başına yetecek miyim onun psikolojisini düşünüyorum biliyorum zorlukları olacak tek başına çocuk büyütmenin bunun üstesinden geliniyor mu
devlet memuruyum eş durumu tayini ile maalesef eşimin yanına geldim tayin işleriylebir taraftan uğraşıyorum şimdilik ailemin yanına geldim o şok anında nasıl ailemi aradığımı ben bile bilmiyorum ailem geldi aldı beni rapor aldım ama savcılığa gitmediğim için nasıl bir ülkede yaşıyorsak ailemin memleketine tayin isteyemiyorum çevre illere tayin isteyin diyorlar.... Birde bununla uğraşıyorum birtaraftan boşanma işlemiyle önce anlaşmalıolarak kabul etti kağıtları imzalamayagelince bu sefer vazgeçtim dedi çekişmeli olarak devam edeceğiz ne kadar güzel bir haber aldım anlatamam.Ailesi eş dost tanıdık bütün arkadaşlarını devreye sokuyo rlar tekrar barıştırmak için bir daha olmayacağının garantisini veriyor babası oğlu ona söz vermiş böyle birmantık var mı ya
Forumları okurken tek olmadığımı düşündüm cesaret aldım bende 29 haftalık geteyim ve boşanıyoruz 1 yıllıkevliyken eşimi hiç tanımamamışım ne yazık ki benim eşimde bilgisayar oyunu. Bilgisayar bağımlısıydı tabi sadece birinci nedenlerden biriydi bu ama en küçük tartışmayı günlerce uzatıp hakaretlerini en son ki kavgamızda kaldıramadım üzerime yürüyüp dövmeye çalıştı üstelik gebeyken..... Tek korkum kızıma tek başına yetecek miyim onun psikolojisini düşünüyorum biliyorum zorlukları olacak tek başına çocuk büyütmenin bunun üstesinden geliniyor mu
devlet memuruyum eş durumu tayini ile maalesef eşimin yanına geldim tayin işleriylebir taraftan uğraşıyorum şimdilik ailemin yanına geldim o şok anında nasıl ailemi aradığımı ben bile bilmiyorum ailem geldi aldı beni rapor aldım ama savcılığa gitmediğim için nasıl bir ülkede yaşıyorsak ailemin memleketine tayin isteyemiyorum çevre illere tayin isteyin diyorlar.... Birde bununla uğraşıyorum birtaraftan boşanma işlemiyle önce anlaşmalıolarak kabul etti kağıtları imzalamayagelince bu sefer vazgeçtim dedi çekişmeli olarak devam edeceğiz ne kadar güzel bir haber aldım anlatamam.Ailesi eş dost tanıdık bütün arkadaşlarını devreye sokuyo rlar tekrar barıştırmak için bir daha olmayacağının garantisini veriyor babası oğlu ona söz vermiş böyle birmantık var mı ya
sen bilirsin ama geri dönme tabi boşanma ALLAHın sevmediği bir helal ama kimseyede zorla kal demiyor götüremiyorsan bırak bende 4 haftalık hamile olduğumu bugün öğrendim ama eşim burnumdan getirdi gidip aldırıp sonrada boşanma davası açmak istiyorum. yada aldırmayıp boşanmak istiyorum kafam çok karışık ne yapacağımı bilmiyorum.
merhaba arkadaşlar öncelikle hamile veya çocuğu olupta kangren olmuş bir evliliği bitirme kararı alan arkadaşları cesaretlerinden dolayı kutluyorum ben maalesef çok cesaretsiz davrandım ve çok yıprandım benim hikayem 7 yıl süren bir evlilik 2 kez yaşanmış biri 3 ay diğeri 1 yıl süren ayrılık sonunda yine cesaretsizliğimden ve çocuğumun gelecek kaygısından geri dönüş...
ayrılık sebeplerime gelince ilkinde hamile olmama rağmen aşağılanmayı hakaretleri şiddeti sineye çektim ama oğlum doğduktan sonra da şiddete maruz kalınca rapor alıp boşanma davası açtım 3 ay ayrı yaşadık yalvarıp yakarmaları sonucu birleştik 6 ay kadar daha az sorunla devam ettik sonrasında dahada beter kavgalar yaşadık şiddet yine başladı ve artık taşıyamayacağımı anladığım için yine rapor alıp davacı oldum yüklü bir ceza ödemek zorunda kaldı anlaşmalı boşanma davası açtık ama hakim boşamadı sebebi ise çocuğa nafaka ödemeyi eşimin kabul etmemesi ben talep etmememe rağmen hakim nafakasız boşayamam dedi boşanamadık 1 yıl ayrı yaşadık sonrasında çocuk için tekrar bir araya geldik ama soğuk savaş hep devam etti aramızda eşim aldığı cezalardan dolayı çok kinlendi artık fiziksel şiddet yoktu ama sürekli aşağılama küçük görme aileme ve bana hakaret dayanamayacağım noktaya gelince 3. ve son kez ayrılık kararı aldım çok şükür ailem hep destek oldu ve olmayada devam ediyorlar benim gitgellerim yüzünden çocuğumun yıpranmasını istemiyorum ve kendimi daha güçlü hissediyorum güçlü olmak zorundayım çünkü anneyim şu an en doğru kararı verdiğime inanıyorum kangren olmuş uzvu kesip atmazsak bedeli canımız olur ben çocuğum için canımı seçtim
Rabbim yardımcımız olsun evlatlarımızı daha huzurlu ve sağlıklı büyütmeyi nasip etsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?