- 18 Kasım 2014
- 4.953
- 6.449
- 358
- Konu Sahibi whitesneaker
-
- #41
Bende pek sık görüşmeleri sevmem ama eşimin yengeleriyle ,kuzenleriyle kafam acayip uyuşuyor. Onlarla hergün bile toplanabilirim o derece yani.Selamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
bende de tamamen aynı durum var. haftada 1 eşimin ailesine 1 bizim aileye gideriz. bir de ayda bir kuzenleri amcalarının da olduğu bir günümüz de var. bazen gerçekten çok yorucu oluyor.zaten çalışıyoruz 4 tane haftasonunun birini ayırıyoruz ben de bazen çok isteksiz oluyorum ama burda eşimin benim aileme olan tutumuna bakıyorum ne zaman çağırsalar gider bazen kendi ailemin planlarına benim katılasım gelmez o gidelim olmaz der. o yüzden eşimin hatırı için ayda bir gidiyorum. evet çalışan biri için zor oluyor ben de aynı şeyi düşünüyorum ama eğer ortam da beni rahatsız eden bir şey yoksa eşim için ayda 2 saatimi veriyorum.Selamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
Çok istiyorsa kendi gitsin. Ben nefret ediyorum böyle emrivakilerden. Niye yetişkin bir adam karısını dıdısının dıdısıyla zorla yakınlaştırmaya çalışıyor. İyi insanlar olabilirler ama bu kısıtlı vaktinizi onlara ayırmak zorunda olduğunuzu göstermiyor. Eşinizle konuşun, bir sınır çizin yoksa daha çok başınız ağrır.Selamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
Canım sen hayırdır ? Bir mesajını beğenmedim diye profilime girip seri beğenmedim atmak ne ? Her yazdığına her fikrine katılmak zorunda mıyız ne bu kin.Eşiniz gıcık ve saygısız bir tip.Merhametli de değil.Merhametli olsa karısı uzun yolculuktan dönmüşken dıdısının dıdısına altı gününe gitsin diye ısrar etmez.Mecbur bırakmış sizi resmen.Siz de çanak tutuyorsunuz.
En nefret ettiğim insan tipidir neden ısrarla samimi olmadığın kişilere samimi ol denir ki ? eşinize ciddi bir sınır çekmeniz lazım.Siz ikna edilebilir durduğunuz sürece ısrara devam eder.
Gelmiyorum senin teyzene halana banane ya deyin.Ne yapacak boşanack mı gitmeseniz ?Kapıyı gösterin o halde.
Ben her ay kendi kardeşimle bile görüşemiyorum(vakit ayıramıyorum çünkü) birde eşimin sülalesini düşünemiyorum bile.Selamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
Evet haftada 1/2 kendi aileme, 1/2 eş ailesine gitsem kendi evime ne zaman gideceğim? Çok fazla.Bence siz normalsiniz hatta gayet de iyisiniz. Haftada 1 2 ailesini ziyaret bile çok fazla mesela benim için. Hiç gitmemezlik etmiyorsanız eşinizin anlayışlı olması lazım.
Çokta mantıksız sebepleriniz yokmuş. Hafta sonu sakin geçirmek dinlenmek istemek hakkınız yalnız gitsin bu sefer nedir yaniSelamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
dert bulamamışsın arıyosun kusura bakmadaSelamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
Evet siz haksızlık ediyorsunuz ayda bir defa insan zehir olsa içer arada eşiniz var.Selamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
Yok canım zararın neresinden dönersek kardir. Kendimi gördüm resmen,ilk evlendigim zaman gorumcem yapardı bana hergun bir köylüsü ya da arkadaşıni kendi evine davet etti tabi mecburi benide sonra emirvaki yapıp tanımadığım bütün arkadaşlarını bana getirdi.tabi bende ilk başlarda ay yeniyim ondan falan dedim baktım bir iki derken durmuyor sonra bahanelere başladım hastayım vs diye sonra hamile kaldım.dogum yaptığım ilk hafta daha dikişim duruyoken kaynanamin hiç tanımadığım teyze kızı bize gelecekmiş çocuk görmesine pandemi zamanı 2021 de ve çocuğumun doğduğu andan beri sarılığı ve alerjisi olmasına rağmen o zaman herkese hayır demeyi öğrendi ayy daha neler var da işte şu an post sahibibsensin ve rol çaldım doluymusum bende hakkını helal et canimSelamlar herkese,
Hanımlar ben 3,5 yıldır evliyim. Eşim çok düzgün, iyi ve merhametli bir insan. Büyük bir aşkla evlendim ve gördüm ki evlilikte de güzel bir eş.
Şimdi diyeceksiniz ki dert nerede?
Eşim ailevi bağlara, akrabalık ilişkilerine çok önem veriyor. Son dönemde 4 aydır dayılar, teyzeler bir araya gelmek için altın günü organize etmişler. Hepsi de iyi insanlar. Gerçekten güzel bir ailesi var. Kuzenleri ile çok samimi değilim. Biz işlerimiz dolayısıyla bu günlere katılmadık ama her defasında misafir olarak bekleniyoruz. Yapılan 3 günün 2sinde gittim. Birinde gitmedim ve en başında eşime “ Bak her defasında gitmek istemeyebilirim biz de bir aileyiz. Evet çok iyi insanlar çok seviyorum ama ayda 1 gün buna vakit ayırmak istemeyebilirim. Zorunda hissettirilmeyi sevmiyorum “ dedim. O dönem hafif sürtüştük ve sonrasında gittim. İnanın çok uzun bir yolculuktan döndüğüm halde bile gittim. Şimdi önümüzdeki günlerde yine olacak fakat ben gitmek istemiyorum. Hem o gideceğimiz kişi ile samimi bir bağım yok hem de her defa gitmek buna mecbur hissetmek istemiyorum.
Ben bireyselliğe önem veriyorum akrabalık ilişkilerinden hoşlanmıyorum. Kendi teyze amca vs onlara da gitmem. Çekirdek aileme anne baba kardeş bunlara çok önem veriyorum hafta 1-2 görüşmeye özen gösteriyorum. Keza eşimin ailesi de aynı şekilde. Çok seviyorum. Hafta 1-2 kez görüşmeye gayret ediyorum. Ama benim için buraya kadar. Teyzeler, amcalar, kuzenler.. Bana göre değil. Eşim ise bu durumu anlamıyor. Neden istemiyorsun ne oldu vs diye sorguluyor sadece istemiyorum demen mantıklı değil diyor. Ama ben sadece istemiyorum. Mecburi hissetmeyi sevmiyorum. Eşim de ailevi ilişkileri güçlendirmek için yapıyoruz zaten ayda 1 görüşüyoruz diyor.
Ben ise o böyle davranınca geriliyorum. Ben mi gıcıklık yapıyorum bilmiyorum. Sizce ben haksız mıyım?
Bu arada çok yoğun ve yorucu bir işim var. Cumartesi günleri bazen mesaiye kalıyorum. Hafta içi ise iş çıkışı kurslarım oluyor eve varışım 9-10 gibi oluyor. Kendime ayırdığım vakit yalnızca haftasonu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?