Merhabalar, 5 aylık evliyim. Kp min mide kanseri olduğunu öğrendik. Bana vicdansız diyecek olanlar lütfen okuyup yorum yapın. Çok çaresizim. Ben nişanlıyken düğüne kadar kv ve kp yüzünden çok ağladım. Konularıma bakarsanız çoğu yazıyor. Kp nişanı beğenmedik diye sinirlenip, annemin üstüne yürümüştü. Eşim asla inanmıyor, ben ağlama krizine girmiştim, panik atak geçirmiştim o gün adam hiç umursamadan annemi sıkıştırdı, eşim işten yetişti de sakinleştirdi babasını.
Ayrıca benim babam da kanser. İlk duyduğumuzda biz flört ediyorduk, annesi ölmedi ya baban, bir yüzük takılacak diye ısrar kıyamet öğrendiğimizin 4. Günü nişan yaptırdı bize. Asla manevi destekleri yok, hatta bohça istiyoruz, kız tarafı şunu da sözde yapar diye bir sürü çingenelik çıkarttı.
Görümcelerimin ikisi de doktor. Kp bana 2 saat uzaklıkta. Yakın diye tedavisini bende yapacaklarmış. Ben çalışıyorum. Görümcelerim bakacaksın tabi, oğlunun evi burası diyorlar. İsteseler özel hastanede çalışıyorlar, çok daha verimli tedavi süreci geçer. Annem düğünden beri toparlanamadı yapılanlar yüzünden. Şimdi kp uzanıyor, hizmet ediyorum. Sadece Allah rızası için. Ama yüzüm gülmüyor ve eşim bana vicdansızsın dedi, keşke senle evlenemseydim neler neler...Onun diyetine göre yapıyorum yemeğimi, görümcem de izinli bende kalıyor şimdilik. İçim çok fena, adama baktıkça felçli annemi, kanser babamı nasıl ağlattıkları aklıma geliyor. Üstüne titredikçe eşim falan çok fena oluyorum. Bu arada vajinusmus um. Halen ilişkiye giremedik. Düğünden önce olan olaylar yüzünden dedi psikolog. Eşim hep sustuğu için o dönem, o iş olacakken haketmiyor diyip, istemeden kendimi kitliyorum. Ne yapacağım? Sevabına bak mı dersiniz, eşinle kötü olma mı? Haksız mıyım? Gerçekten vicdansız mıyım?