Hata mı yapıyorum !!!!!

kararsizservet

kırık kalpler
Kayıtlı Üye
15 Ağustos 2010
4
0
36
Diğer
Merhaba... 21 eylülde anlaşmalı ayrılıyorum. 23 yıllık evliyiz. 15 yıl önce gözünün dışarıda olduğunu farkettim. Çocuklar büyüyünce ayrılırım dedim, sabrettim. Şimdi kızım 21, büyük oğlum 18, küçük oğlum 2 yaşında. Geçen yıl boşanıyorduk, kızımın " anne; şuana kadar bizim için katlandın, kardeşim için de son bir şans ver" sözü üzerine boşanmaktan vazgeçtim. O da özür diledi, ağladı, bir daha aynı hataları yapmayacağına dair söz verdi. 1-2 hafta düzelir gibi oldu, fakat sonra eskisinden de kötü olmaya başladı. Ve şimdi 1 aydır ayrıyız ve çocuklar benimle kalıyor. Onlar da babalarını görmek dahi istemiyorlar. 15 yıldır huzursuzdum "Acaba bu gün beni kiminle küçük düşürüyor" diye. Şu 1 aydır çok rahatım ve çok da huzurluyum. Gözü 25liklerde. Kendisi de 41 yaşında. Ailemden hiç kimseyle görüşmüyorum. Boşanmamızı istemiyorlar. Ama ben kararlıyım: Gözümün önünde başka kadınlara ilgi göstermesine dayanamıyorum. Şuan tek korkum: 2 yaşındaki oğlumun babasız büyürken ruh sağlığının bozulup bozulmayacağı. Acaba hata mı yapıyorum??? :uhm:
 
annesinin mutsuz olduğu, evde sürekli huzursuzluk olan bir ortam çocuğunuzu daha çok etkiler bence.
siz şu an daha mutlu, huzurlu olduğunuzu söylüyorsunuz.
bu ortam çocuğunuz için daha sağlıklı olacaktır.
umarım daha güzel günler yaşarsınız.:1hug:
 
bencede şuan böyle mutluysanız ayrılın bence aynı evde olupta kavga gürültü olursa o zaman daha çok etkilenir çocuğunuz hem aynı evde huzursuz olduğunuzu söylemişsiniz şuan mutlu olduğunuzu belirtmişsiniz pozitif olmanız çocuklarınız açısından daha iyi bir psikoloji olur ama aynı evde olupta eşinizle sizin negatifliğiniz huzursuzluğunuzu çocuklar daha çabuk algılar ve hisseder bu yüzdende onların psikolojilerini daha çabuk bozar...boaşanın arkadaşım fazla bile dayanmışsınız helal olsun size hakkınızda hayırlısı olsun...
 
kendinizi suan mutlu hissediyorsaniz dogru yoldasiniz demektir...
birakin ne hali varsa gorsun, kiminle isterse onunla beraber olsun onun kahrini mi cekeceksiniz...
mutsuz bir evliligi yurutmeye calismak kadar zor ve aci bir sey yoktur bence...
nasil mutlu olacaksiniz oyle yasayin hayati...

oglunuza gelince...
mutsuz evliliklerde arada cocuklar da kaynayip gidiyor, onlarin da psikolojisi bozuluyor bence ayrilik karari cocuklar icin de dogru olur...

ailenizin bu durumda yaninizda olmasi kotu bir sey olsa gerek.
sanirim tutucu bir aileniz var o yuzden ayrilmanizi istemiyorlar.
dogru bildiginiz yoldan sasmayin derim yine de...

Allah yardimciniz olsun
 
esinize cocugunuzun istedigi dogrultusunda son sans vermissiniz..cocuklarinizda,sizde gormussunuz ki biseyler degismemis daha da kotu olmus..nasil huzurluysaniz ona dogru gidin diyorum..
 
eşiniz şanslarını değerlendirememiş.mutsuz bir ortamda sizin mutsuzluğunuzu görüp büyüen bir çocuktan ziyade babasından ayrı olması daha iyidir diye düşünüyorum.Allah yardımcınız olsun...
 
15 yıl dayanmışsınız çocuklar büyüsün demişsiniz,ama 2 yaşında bir çocuğunuzda var,madem ayrılmak için çocukların büyümesini bekliyordunuz neden 3. çocuğu yaptınız anlayamadım.??
 
Evet neden yaptınız 3.çocuğu. Neden kıydınız ona.

Madem kararlıydınız boşanmaya da çocukların büyümesini beklediniz bu 3.çocuk nerden çıktı.

Sevmediğiniz ayrılmayı düşündüğünüz birinden nasıl çocuk yaparsınız.

Ayrıca Bu düşünceleriniz yersiz, çocukların büyümesini beklemekten bahsediyorum. Yazık olmuş 15 yılınıza, ne diyim.benneyaptımki
 
hakkinizda hayirlisi olsun
belkide gec kalinmis bir karar ama yineede sizi bu
karari alabilmis olmanizdan dolayi kutluyorum
allah her türlü yardimciniz olsun
cocuk konusuna gelince evde bir huzursuzluk olunca sizi oldugu
gibi onuda etkiler zaten hem o yine babasini görécek sonucta
 
Evet neden yaptınız 3.çocuğu. Neden kıydınız ona.

Madem kararlıydınız boşanmaya da çocukların büyümesini beklediniz bu 3.çocuk nerden çıktı.

Sevmediğiniz ayrılmayı düşündüğünüz birinden nasıl çocuk yaparsınız.

Ayrıca Bu düşünceleriniz yersiz, çocukların büyümesini beklemekten bahsediyorum. Yazık olmuş 15 yılınıza, ne diyim.benneyaptımki

Bunlara ek olarak .
Birbirini sevmeyen bir anne babanın çocuğu olarak şunu söylemek istiyorum.
Bir çocuk baba ve annesiyle büyüyünce iyi olacak diye bir şey yok.
Birbirini seven ve saygı duyan anne baba ile büyürse ruh sağlığı iyi olur.
Boşanmış ailelerin çocukları sorunlu olur takıntısından kurtulalım.
Boşanılıyor diye ne annelikten, ne babalıktan istifa edilmiyor değil mi ?
Çocuk bunu bilirse büyümesini beklemek saçma bi ayrıntı olur.
Hayırlısı olsun hakkınızda.
 
Kaza değil Allahın bir lütfu diyorum. Tekrar evlenmeyi düşünmediğim icin o bana can yoldaşı oldu. Kızım üniversitede, oğlum da seneye gidecek inşallah. Sevmediğim biri değil, hala seviyorum. Fakat gözümün önünde başka kadınlara bana göstermediği ilgiyi göstermesine katlanamıyorum artık !!!
 
15 yıl önce ayrılmaya karar vermişsiniz ama 2 yaşında bi çocuk var keşke onu doğurmamış olsaydınız..hakkınızda hayırlısı olsun. .
 
kendinizi mulu hissetmeniz lazım ki evlatlarınızda mutlu olsun
ama hep aklınızın kalacağı bi adamla geçen yuvada ne kadar mutlu olabilirsiniz ki
dolayısıyla çocuklarınızda mutlu olamıycak
madem onsuz daha mutlusunuz vede 15 yıl bu kadar güçlü durmuşsunuz
2 yaşındaki çocuğunuzuda pek ala mutlu edebilirsiniz babasız
hakkınızda hayırlısı neyse o olsun inşallah
 
Back
X