- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
allah sbaırlar versın ınsallah mekanı cennet olsun.
siz peki suanda hayatınızı nasıl sürdürüyorsunuz? herhangi bir geliriniz varmı?
allah sbaırlar versın ınsallah mekanı cennet olsun.hepinize tek tek teşekkür ediyorum iyi dilekleriniz için yaşımı sormuşsunuz ben 27 yaşındayım oğlum 8 kızım 4 yaşında eşim 34 yaşındaydı biz birbirimizi çok severek evlendik ben evlendiğimde 17 yaşındaydım herkes diyodu çok küçük evlenmişsin diye şimdi diyorum iyiki evlenmişim iyiki tanımışım o mükemmel kocamı çok sorun yaşadık zamanında ama benim kocam rahmetlim mükemmel bir insandı bunu bi tek ben söylemiyorum herkes öyle söylüyor...
VAKİTSİZ ÖLÜM
Vakitsiz ölüm diyorum, çünkü gerçekten vakitsiz ölüm. Bir baş ağrısı ne olabilir ki o baş ağrısı bir hafta önce başlayan baş ağrısı. Son cuma günü iyice şiddetlenen bir baş ağrısı. O cuma gecesi sabaha kadar Le ilehe illallah diye inleyen sevdiğim. Cuma günü bize dedilerki beyin boşluğunda genişleme bizde birbirimizle dalga geçtik ya kafan büyüyor ya beynin küçülüyor diye nereden bileceğiz ki hidro sefaliyi. Meğer beyin odacıklarında su toplamasıymış. Cumartesi sabahı dr muz geldi ameliyathane hazırlanıyor hemen alıcam dedi. Allah'ım çok mutlu olduk iyileşecek diye. Bir süre sonra dr geldi bize açıklama yapmaya birşeylerin ters gittiğini anladım hemen kolonun arkasına geçtim. Dr konuşmaya başladı burada ameliyat edemem beyninde tümör var kan değerlerinde enfeksiyon var dedi. Hemen başka hastaneye gidin dedi bizde hemen dediği hastaneye gittik orada sil baştan tetkikler yapılmaya başladı. Sevdiğimin bilinci kapalı nöbetler geçiriyor inliyor.
Beyin cerrahını bekliyoruz dr ameliyatda hamile birisi beyin kanaması geçirmiş bizde dr bekliyoruz. Arada dışarıya çıkıyorum eş, dost, akrabalar herkes gelmiş içeriye giriyorum. Sevdiğime diyorum herkes burda biz yanındayız merak etme diye ama ağrıdan inliyor bilinci kapalı beni duymuyor. Saat 15:00 yada 15:30 gibi dr gldi yanıma bana diyorlar her an nefesi kesilebilir her an kalbi durabilir başka bi dr şimdi makinalara bağlayacağız veeee bir sürü şey diyorlar ama benim aklımda kalan üç cümle. Ben sizi anlamıyorum amcamı çağırayım onunla konuşun deyip çıktım amcam girdi içeriye ama ben ağlıyorum yenge bunlar ne diyor ne saçmalıyorlar. Sonra tekrar anons yapıldı ....... yakınları diye koştuk girdik içeriye sevdiğimi bir sürü makinaya bağlamışlar dr geldi ameliyat için izin istiyorlar bize ameliyat hakkında bilgi veriyorlar derken sevdiğimin kalbi durdu. Hep dizilerde izlediğimiz elektro şokla müdahale ettiler ve çalıştırdılar.
Veee 16 :50 ameliyata aldılar bir saat süren ameliyat sonrası dr müdahalemizi yaptık uyanmasını bekleyeceğiz evinize gidin yarın 13:30 da ziyaretine gelebilirsiniz uyanınca servise alacağız yoğun bakıma sadece bir kişi girebilir dediler. Neyse biz geldik eve rahatladık biraz yarın göreceğiz umuduyla ben tam 38 saat uyku uyumamıştım Rabbime dua ederek yattım. Sabah kalktım namaz kıldım tesbih çektim kahvaltı yapıp sevdiğime gideceğiz derken İŞTE ACI ACI tl çaldı tanımadığım bi no saat 09:37 açtım............ sevdiğimin adını söylediler yakınımısınız evet dedim eşiyim "hasta fenalaştı gelebilir misiniz " başımdan kaynar kazanlar döküldü sanki anladım kötü bişeyler olduğunu hemen amcamı aradım "amca hastaneden aradılar çabuk hadi çabuk" dedim. Kayınbiladerimi rehberde ararken tam o beni aradı "çabuk abin fenalaşmış "dedim. yazık oda beni hastaneden aramadılar demi yenge demek için aramış. Hemen atladık hastaneye gidiyoruz ama ben ağlıyorum aramazlardı bişey olmasa aramazlardı diye. Neyse hastaneye geldik güvenlik diyor nereye çıkıyorsunuz "Eşim beyin ameliyatı olmuştu dün dr aradı hemen gelin" dedi diyorum bekleyin soralım diyorlar. Sesimi yükselttim "neyi bekliyoruz no söyledim bu no buraya ait değilmi" dedim .Birisi evet beyin cerrahinin nosu dedi yanımızda bir güvenlikle çıktık yukarıya biraz daha bekledik dr geldi. "Hastayı kaybettik . Başınız sağolsun dedi. Çığlık attım bağırdım nasıııllll dedim. Hastane başıma yıkıldı resmen "BEN ÇOCUKLARIMA NE DİYECEĞİM NASIL SÖYLERİM " dr ben sevdiğimi göreceğim dedim aldılar içeriye baktım yatıyor yatmayı sevmeyen o adam yatıyor saat 10:00 olmuş daha yatıyor "AŞKIM , CANIM HADİ KALK ÇOCUKLARIMIZ SENİ BEKLİYOR KALK" dedim. KALKMADI.... Yüzünde öyle bir güzellik vardı ki gülüyor ya gülüyor ağrıları geçmiş gülüyor. Aşağıya indik her yer ana baba günü gibi kalabalık herkes gelmiş seveni o kadar çokmuş ki sevdiğimin . Morg un önünde herkes görmek istiyor ben bir daha girdim son kez görmek için baktım baktım öptüm son kez kapıya doğru yöneldim ve bayılmışım uyandığımda kolumda serum başımda akrabalar hemen ayaklandım çocuklarıma nasıl söyleyeceğim diye oğlum 8 yaşında ona söyledik gösterdik çocuğum mahfoldu daha biz söylemeden önce selayı duymuş "BENİM BABAM O BENİM BABAM "diye haykırmış bağırmış üç dört kişi zor tutmuş.
Saatler sonra sevdiğim cenaze arabasında kapımızın önünde vurdum arabaya "KALK SEVDİĞİM KALK YAKIŞMIYOR SANA YATMAK KALK" dedim sonrasını hatırlamıyorum. Ve cenaze namazı nasıl kalabalık mezarlık nasıl kalabalık kardeşi ve amcasının oğlu mezara indirirken nasıl indirdiler kuş gibi çok rahat tuttular indirdiler.
Sonra üstü kapanmaya başladı toprak, toprak, toprak. Rahmetlim sevdiğim hep yengesine derdi ki"Yenge biz sünnet düğünü yapsak kim gelir bize " derdi. Yengem ve ben aynı şeyi düşünmüşüz. İçimden "Aşkım gördün mü kim gelir diyordun bak seni seven herkes burada ve daha gelemeyen nice sevenin var" dedim.
Sonra oturdum yanına toprağı sevdim, okşadım, öptüm, sarıldım. Çok zormuş sevdiğine değilde toprağa dokunmak çok zor. RAHMETLİM SENİ ÇOK AMA ÇOK SEVİYORUM VE ÖZLÜYORUM. Ve beni yalnız bırakmayan aileme, akrabalarıma, dostlarıma, arkadaşlarıma, komşularıma herkese çok ama çok teşekkür ediyorum. Bu kadar çok sevildiğimizi bilmiyordum. Hepinizden ALLAH RAZI OLSUN. DUALARINIZI RAHMETLİMDEN BENDEN VE ÇOCUKLARIMDAN EKSİK ETMEYİN.........
Sizede Allah sabırlar versin..öncelikle başın sağolsun...seni çok iyi anlıyorum bende 15 gün önce eşimi kaybettim ve benim bebeğim 15 aylık...babasıyla hatırlayabileceği çok anısı olmayacak seninkiler şanslı babalarını tanımış...bizde çok büyük bir aşkla evlendik 4 ay boyunca hergün yoğun bakıma gittim doktorlara yalvardım ne olduysa olmadı başaramadım...olmadı kurtaramadım ama hayatın neler getireceği hiç belli olmuyor...Allahıma şükür kızım var ben psikoloğa gittim dediki bana sen acıyı yaşamalısın bunlar normal hergün yaşıyorum işe başladım başlamak zorundayım bir bebeğim var hayata tutunmam gerekli bebeğime sarılıyorum o şekilde aşmaya çalışıyorum..hayallerimiz vardı o hayalleri kızımla yapacağım Allah eşimin ömrünü ona versin...onu çok güzel yetiştereceğim hedefim bu yatırımım o olacak...yaşamak zorundayız başlamak zorundayız ağlayarak geri getireceğimi bilsem hergün ağlarım ama yok...giden geri gelmiyor ve bizde oraya gideceğiz Allah ahiretde kavuştursun hakkım sonuna kadar helal olsun...bende eşimi 28 yaşında gömdüm... keşke 32'yi görseydi...keşke amerikaya gitseydik keşke antalyadan arsa alsaydık....keşke...keşke...hiç bitmiyor
Başınız sağolsun Allah eşinize rahmet etsin size ve kızınıza da sağlıklı ve mutlu bir ömür nasip etsin inşallah....bende 15 gün önce eşimi kaybettim ve benim bebeğim 15 aylık.......
Canım sana bildiğin şeyleri söyleyeceğim.Ve Gece yeniden başlıyor çocuklar uyudu ve bana gene yalnızlık nasıl geçer bu geceler nasıl çok özlüyorum ben sevdiğimi çok
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?