büyümek derim aslında ben bunun adına...acılarla büyüyen acıtmayı öğrenir...İyi niyetimi , herkese olan saf yaklaşımımı , fedakarlığımı , saflığımı ( hala safım ama eskisi kadar asla değilim )....
Ya bunlar gitti de iyi mi oldu şimdi bilemiyorum , daha az önce düşünüyodum bunu, kendi kendime sordum : "çok mu değiştim ya ben ? " diye.. Cevabını bulamadım... Tekrar sordum: "İyi mi oldu böyle değişmek ?" diye ??? Onun da cevabını bulamadım :1no2:
Eskiden hiç kimseye sırf kırılmasın diye "HAYIR" diyemeyen ben, şimdilerde ne de çok kullanır oldum bu kelimeyi :bbo: Eskiden herkese "melek insan" diyen ben, şimdilerde herkese başta "kötü" diye yaklaşan önyargılı bir tip oldumkafamçokkarıştı Eskiden kimseyi kırmıcam diye kendini ezdiren ben , şimdilerde ezilmicem diye cadolozun biri mi oldum neOf be ilk defa sigara içen smili de kullandırdı ya bana hayat, ben daha ne diyeyim ....
Hayat hep bir yolculuktu benim için,hep bir yerlere gidecek gibi durdum. Ama bir yerlere gidemedim… Hep uzakları düşündüm, hep uzakları düşledim; insanın olmadığı kıyıları… Ne kaldığım yerlere bağlanabildim, ne de gidebildim düşlediğim yerlere…
Dünyaları sevdim sığdırdım yüreğime de, ben bir yere sığamadım… Bir yanımda özlemler taştı sel sel, bir yanımı acılar kapladı derya deniz, soluğumda demirler erittim de bir yanım hep kış kaldı üşüdüm…
Ne ben kendimi anlatabildim başkalarına, ne de başkaları anlayabildi ağıt gibi bıçaklanmış bu yüregi gögsümün ortasında. ..
Ne yana döndüm kurt ulumaları, ne yana döndüm zemheri…Yüreğimde hüzün sönen yıldızlar gibi hep gözlerime döndü… Susuzum ey hayat! Suskunum!..
Gecelerime yağmurlar damladı, ıslandı duygularım, üşüdüm, yağmur oldum kendime, kar oldum. Hangi bahara tutunduysam alıp götürdü umutlarımı kış. Gozlerimi de alıp gitti ardından…
Çocukluğumu düşürdüm kollarında aşkın, öksüz kaldı şiirlerim baharın dudaklarında… Bu yüzden hep kanarım kendimce...
Kar yağdı kaldırımlara, üşüyor hayat. Yalnızlık kocaman bir dağ olup büyüdü gözlerimde. Bir dost gülücüğünde saklı kaldı zaman. Bütün sevinçleri alıp götürdü gemiler. Şimdi ne kadar bastırırsam bastırayım iki elimi kanayan yüreğimin üstüne, kanama durmuyor…
Kahrımdan bin deniz doğurdum, gözyaşı doldu geceler… Gözyaşı gecelerinde boğuldu sevinçlerim… Gece zalim gelir bu şehre, gözyaşıyla gelir her gelişinde hüzünle gelir. Şarkılar da susar, zifiri saçlarıyla örter bu şehri geceler... Hazan mevsimi şimdi, hüzün mevsimi, ayrılık mevsimi, gözyaşı mevsimi. Bütün mevsimler bir gün bırakıp gitse de, ben gidemem...
Ey aşk yada acınası ey ben! Gözyaşlarımı denizlere salıyorum ki, dağlara doğan güneş, hasret hasret açılan ama kapanmayan yaralarıma merhem olsun… Kırılsın kilitleri kapılarımın, kırılsın içimde yıllarca gizlediğim ayna, gülsün gülmeyen bahtım…
büyümek derim aslında ben bunun adına...acılarla büyüyen acıtmayı öğrenir...
geçmiş gitmiş olacak herşey birgün sen senden geçmeden...
inanmak istedilerini hissedersin aslında canım...inan ve öyle olduğunu hisset....Haklısın , büyüdüm ama kendimi eskiden "çok iyi" biri olarak görürdüm içimde , şimdi ise bu değişim sonrasında sanki "kötü"leştim gibi hissediyorum.. Bu beni üzen ... (aslında kötü biri asla değilim ama öyle hissediyorum ) :çok üzgünüm:
hayat bir çok şeyimizi elimizden alsada hatta bazen doğmayan bebğimizi bile bizden alsada daha bir hırsla koşmalıyız bu maratonda.............
bak bende bunu yaşadım ama allah sabrını veriyoır canım elbet birgün nasip olur ..... allah dermanı olmayan dertler vermesin inşallah canım...hayat ümitlerimi aldı götürdü
tüm çabalarıma rağmen 1.5 yıldır hamile kalamadım ameliyat oldum aşılattım yoook yook artık ümidim kalmadıı
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?