Bende tam tersi plan yapar yaptığım planı unuturum asdfgg. Aslında iyi bi şey. Sadece aşırıya kaçmışsınız biraz buda sizi strese sokmuş. Anı yaşamakta çok güzeldir bazen kontrolsüz planlar yaşayacağın tesadüfen güzel anların önüne geçebiliyor. Ben kendim için çok isterdim planıma sadık kalmayı ama tembel olduğumdan yapamıyorumMerhaba herkese.
Başlıktan anlaşılacağı üzere ajanda tutmayı, planlama yapmayı çok seven biriyim. Üniversitedeyken sınavlarımı, ders saatlerimi planlamakla başlamıştım bu işe. Sonrasında da devam ettim, çünkü bütün haftanın, ayın planını önümde görmek beni aşırı rahatlatan bir şey-di. Örnek vermem gerekirse temizlik planları, egzersiz planları, öğün planları… Gün gün, hafta hafta, ay ay, hangi gün ne yapacağım, nereyi temizleyeceğim bellidir. Hangi kitabı okuyacağım, hangi filme hangi tarihte gideceğim hepsi belli. Mutlaka bir sonraki günün öğün planı aklımdadır. Bu gibi şeyler. Belki şu an okurken o kadar kötü bir şey gibi gelmiyor kulağa ama aşırı bunaldım. Mesela aralıklı oruç yapıyorum bu sefer de yediğim saatleri planlıyorum. Aslında sağlığım için yaptığım bir şey bile gözüme batmaya başladı. Çünkü sürekli bir plana sadık kalmaya çalışmaktan yoruldum.
Sanki hayatımı kontrol altına almaya çalıştıkça yine de yakalamıyorum. Bu sefer daha da hırslanıp daha iyi planlamaya çalışıyorum. Bugün yine nasıl daha efektif bir şekilde ajanda tutabilirim diye youtubedan bir şeyler izlerken birden ağlamaya başladım. Deliriyor muyum? Artık spontane bir şeyler yapmak istiyorum, anı yaşamak istiyorum. Ama aklım hep o günün planı, yapılacaklar listeleri ile dolu oluyor. Sanki planlamazsam bir şeyleri kaçıracakmışım gibi hissediyorum.
Kontrol delisi olabilir miyim ya da bu okb mi? Belki aynı durumu yaşayan birileri vardır.
olabilir, mesela önceden izlenen dizi ve filmleri izlemek bile (yenileri izlemektense eskiden izlenenleri tekrar izlemek yani) kaygı bozukluğu belirtisi olabiliyormuş. hepimizin hayatında irili ufaklı var bu kaygı bozukluğu.Kaygı bozukluğum var bu sebeple de olabilir. Çok stres yapan biriyim, sanırım bu yüzden daha planlı olmaya çalışıyorum. Düzenli yürüyüş yapıyorum ama o zamanlarda bile anda kalamıyorum hep aklımda bir şeyler var. Doğanın tadını çıkaramıyorum sanki.
olabilir, mesela önceden izlenen dizi ve filmleri izlemek bile (yenileri izlemektense eskiden izlenenleri tekrar izlemek yani) kaygı bozukluğu belirtisi olabiliyormuş. hepimizin hayatında irili ufaklı var bu kaygı bozukluğu.
Evet yorucu ve sıkıcı, salabiliyorum hatta planladığım şeyleri yapamadığım da oluyor. Ama işte plana sadık kalamazsam sonrasında çok fena bir iç sıkıntısı yaşıyorum.Her an'ı planlamak cok yorucu ve sıkıcı değil mi ya. Hani spor ve yemek planı mantıklı. Hergün ne pişircem diye düşünmektense haftalık planlama iyi ama okunacak, izlenecek filme kadar planlamak aşırı sanki.Bi süre salsan öyle denesen nasıl hisseceksin belki daha iyi gelecek.
İlginizi çeker mi bilemiyorum. Haftada 4 gün koşu yapıyorum, egzersizlerde karın ve bacak ağırlıklı, koşuya yardımcı olması açısından. Googleda bakabilirsiniz, calisthenics olarak geçiyor, sadece vücut ağırlığını kullanarak çalışıyorsunuz.Spor planınızı bizimlede paylaşabilir misiniz
Teşekkürler. Tüm yorumların sonucunda aralıklı oruca, öğün ve temizlik planlarına bir süre ara vermeye karar verdim. Şu an egzersiz ve dil öğrenimiyle ilgili planlamaya devam edeceğim yalnızca.Bir süre size iyi gelen, tutunacak dal olan birsey artik sizi sıkmaya baslamis. Bu size birakmanizin gerektiğini gösterir. Planlamayi azaltin. Gercekten ihtiyac olmayanlari planlamayin artik. Yavas yavas azaltin. Baktiniz olmuyor profesyonel.destek alin
İnanılmaz bir baskı oluşturuyor katılıyorum. Ben bütün haftalık aylık çizelgelerimi kendim çiziyorum, bunu yapmak bile hem bedenen hem zihnen aşırı yoruyor.Ben de plan yapmayı çok severim. Onumu görmeye bayiliyorum. Hoşuma gidiyor bir de zaman yinetimi yapmak. Orta 3 de başlamıştım buna. Ve çok başarılı olmuştum o yıl. Ama zaman içinde bunun benim için kotu olduguna karar verdim. hem ustumde baskı olusturuyordu, hem zihnim yoruldugu için bir işi yapmadan bile yoruluyordum hem de sanki o işleri yapmış gibi bir rehavet de geliyordu. beni gittikçe daha mutsuzlastirdigini farkettim artık yapmıyorum. Son 3-4 yıldır bıraktım. Eski defterlerimin arasından hala o planları görmek vs gulumsetiyor ama o kadar.
Yaşınız kaç bilmiyorum ama sonra bu bir aliskanliga dönüşüyor. Ben kağıda kaleme dokmesem bile zihnimde hep döner durur. Arkadaşlarım farketmisti ilk. Sonra ben de hak verdim. Bana o kadar çok zihninde dusunuyorsun ki ondan useniuorsun dediler. Hakikaten zamanla bu bende usengeclik yaptı. Çünkü yapmadan yoruluyorum. Su an 37 yaşındayım. Plan yapmadan yasamayi öğrenmeye çalışıyorum. Kabaca hayatla ilgili planlarim da ters yüz oldu mesela. Önce daha geniş ve site içinde bir eve taşınıp sonra araba alacaktım bir kaç yıl çocuklarla anı biriktirecektim borç harç düşünmeden.İnanılmaz bir baskı oluşturuyor katılıyorum. Ben bütün haftalık aylık çizelgelerimi kendim çiziyorum, bunu yapmak bile hem bedenen hem zihnen aşırı yoruyor.
Evet planlı olmayınca aksıyor, planladıkça büyük küçük her şeyi planlamak istiyorum yoksa eksik kalıyor sanki. Çok boğucu. Ben de çok seviyorum spontane şeyleri, bıktım listelerden. Çevremde benim gibi ajanda tutan kimse yok, hayret ediyorum. Her şeye de yetişiyorlar...önemli olan bunun sizi mutsuz etmesi.. defteri atsanız telefonunuzu kullanırsınız.
ben de sürekli bir şeyler düşünmekten çok yoruluyorum.
planlı olmayınca aksıyor ve ben bundan hiç mutlu değilim açıkçası. beni hep spontane şeyler mutlu ediyor oysa..
büyükşehirde yaşamak, trafik vs. zamanı hep yönetmek zorunda olmak..
zaruri olanlar dışında keyif aldığın şeylere zamanın daha az kalıyor.
O listelere uyabiliyorsaniz o da iyi birşey aslında. Ben liste yapsam kesin aksar, birgün çocuk hastalanır, birgün işyerinde anı girev çıkar, birgün çocuk evde defterini unutur.Evet planlı olmayınca aksıyor, planladıkça büyük küçük her şeyi planlamak istiyorum yoksa eksik kalıyor sanki. Çok boğucu. Ben de çok seviyorum spontane şeyleri, bıktım listelerden. Çevremde benim gibi ajanda tutan kimse yok, hayret ediyorum. Her şeye de yetişiyorlar...
destek alsan acaba?Merhaba herkese.
Başlıktan anlaşılacağı üzere ajanda tutmayı, planlama yapmayı çok seven biriyim. Üniversitedeyken sınavlarımı, ders saatlerimi planlamakla başlamıştım bu işe. Sonrasında da devam ettim, çünkü bütün haftanın, ayın planını önümde görmek beni aşırı rahatlatan bir şey-di. Örnek vermem gerekirse temizlik planları, egzersiz planları, öğün planları… Gün gün, hafta hafta, ay ay, hangi gün ne yapacağım, nereyi temizleyeceğim bellidir. Hangi kitabı okuyacağım, hangi filme hangi tarihte gideceğim hepsi belli. Mutlaka bir sonraki günün öğün planı aklımdadır. Bu gibi şeyler. Belki şu an okurken o kadar kötü bir şey gibi gelmiyor kulağa ama aşırı bunaldım. Mesela aralıklı oruç yapıyorum bu sefer de yediğim saatleri planlıyorum. Aslında sağlığım için yaptığım bir şey bile gözüme batmaya başladı. Çünkü sürekli bir plana sadık kalmaya çalışmaktan yoruldum.
Sanki hayatımı kontrol altına almaya çalıştıkça yine de yakalamıyorum. Bu sefer daha da hırslanıp daha iyi planlamaya çalışıyorum. Bugün yine nasıl daha efektif bir şekilde ajanda tutabilirim diye youtubedan bir şeyler izlerken birden ağlamaya başladım. Deliriyor muyum? Artık spontane bir şeyler yapmak istiyorum, anı yaşamak istiyorum. Ama aklım hep o günün planı, yapılacaklar listeleri ile dolu oluyor. Sanki planlamazsam bir şeyleri kaçıracakmışım gibi hissediyorum.
Kontrol delisi olabilir miyim ya da bu okb mi? Belki aynı durumu yaşayan birileri vardır.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?