Hayatimin en önemli kararlarindan biri..

Herkese iyi geceler,

Insanlarin cogu problemlerini gece uzun uzun dusunur. Bazen bu problemleri göz gore gore kendimiz yaratiriz. Benim cok uzun yillardir suren bir iliskim var. Varlikli bir aileden geliyorum ve cok sukur en iyi sekilde okuma imkanim oldu. Suan meslegime gecmeye hazirlaniyorum. Bunlari soylememin nedeni su; erkek arkadasimda bunlarin hepsi tam tersi. Aile problemleri cok fazla ve ben bircok kez tartismalara sebep oldum. Duygusal biri oldugum icin cok etkileniyorum bu tartismalardan ve cogu zaman eve geldigimde agliyorum. Bu tur aile ve snne baba kavgalarina aliskin degilim cunki. Erkek arkadasim bu imkanlari olmadigi icin cogu zaman mahcup oldugunu goruyorum. Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum. Ama o her tartismada beni ezerek konusmaya ozen gosteriyor gibi hissediyorum. Cogu zaman asaglayici cumleler ve agresif tavirlar. Sinava girdigimde nasil gectigini sormuyor, sinav haftalarimda cogunlukla benimle kavga ediyor. Bana gore boyle zor ve stressli dönemlerde asil iliski birbirine baglanmasi lazimken o tam tersini yapiyor. Yasimiz 25 ve babasi bize surekli baski yapiyor evlilik icin ama ben once biraz calisip sonra evlilik dusunuyorum. Suan kendimi inanin hazir hissetmiyorum, ama en son babasi sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak diyor. Ama ben hem evlilikten yana hemde erkek arkadasimin bana davranma seklinden cok kararsizim. Onu cok seviyorum ama bazi hataketleri beni cok korkutuyor. Ailemle tanisti ailem ilk basta cok sevdi ama zamanla bazi haraketlerini gorunce annemin icine sinmedi ve artik sicak bakmiyor. Annem beni surekli ezmesinden korkuyor. Cok fedakar biriyim mutlulugu icin hersey yapiyorum ama birturlu mutlu olmuyor gibi, surekli bir sorun cikariyor. Yani bir gunu diger gununu tutmuyor ve annesinin her problemimizden haberi oluyor. Herseyi annesine anlatiyor, ve bu hic hosuma gitmiyor. Ailesi kiyafetime, giyinme seklime herseyime karisiyor, ailesi derken annesi ananesi halasi vs bu boyle olurmu bu nasil giyinme. Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum. Annemin yanindada bikere soyledi annem kizim nerde ne giyinecegini biliyor dedi. Annesi surekli iliskimizin icinde, bana mesajlar atiyor en kucuk ornek; bugun kiyafetin guzel degildi veya makyajin guzel degildi vs. Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde. Sizin dusuncelerinizi alabilirmiyim lutfen :KK43:


Hepinize mesajlariniz icin tesekkur ederim ama bir sorum daha olacak arkadaslar. Ben eger ayrilma karari alirsam basima cökmelerinden korkuyorum, ben herzaman ciddi dusundum ama bana madem ciddi degildin neden durdun vs vs gibi seyler soylemelerindende korkuyorum. Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi. Sizin dusunceleriz ne bu konuda, vicdanimda rahat degil neyapacgimi bilmiyorum.
. Ee ne olmuş beklemişte. 3 çocukla ortada mı bıraktın onu. Kes at. Ne düşünürse, ne söylerse söylesin. Sen yeter ki hayatını yakma.
 
Canim bu senin ömrünü tüketir. Eğer biraz aklın varsa ayrıl. Kendine ne kadar iyilik yaptığını ilerde anlarsin.
 
Herkese iyi geceler,

Insanlarin cogu problemlerini gece uzun uzun dusunur. Bazen bu problemleri göz gore gore kendimiz yaratiriz. Benim cok uzun yillardir suren bir iliskim var. Varlikli bir aileden geliyorum ve cok sukur en iyi sekilde okuma imkanim oldu. Suan meslegime gecmeye hazirlaniyorum. Bunlari soylememin nedeni su; erkek arkadasimda bunlarin hepsi tam tersi. Aile problemleri cok fazla ve ben bircok kez tartismalara sebep oldum. Duygusal biri oldugum icin cok etkileniyorum bu tartismalardan ve cogu zaman eve geldigimde agliyorum. Bu tur aile ve snne baba kavgalarina aliskin degilim cunki. Erkek arkadasim bu imkanlari olmadigi icin cogu zaman mahcup oldugunu goruyorum. Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum. Ama o her tartismada beni ezerek konusmaya ozen gosteriyor gibi hissediyorum. Cogu zaman asaglayici cumleler ve agresif tavirlar. Sinava girdigimde nasil gectigini sormuyor, sinav haftalarimda cogunlukla benimle kavga ediyor. Bana gore boyle zor ve stressli dönemlerde asil iliski birbirine baglanmasi lazimken o tam tersini yapiyor. Yasimiz 25 ve babasi bize surekli baski yapiyor evlilik icin ama ben once biraz calisip sonra evlilik dusunuyorum. Suan kendimi inanin hazir hissetmiyorum, ama en son babasi sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak diyor. Ama ben hem evlilikten yana hemde erkek arkadasimin bana davranma seklinden cok kararsizim. Onu cok seviyorum ama bazi hataketleri beni cok korkutuyor. Ailemle tanisti ailem ilk basta cok sevdi ama zamanla bazi haraketlerini gorunce annemin icine sinmedi ve artik sicak bakmiyor. Annem beni surekli ezmesinden korkuyor. Cok fedakar biriyim mutlulugu icin hersey yapiyorum ama birturlu mutlu olmuyor gibi, surekli bir sorun cikariyor. Yani bir gunu diger gununu tutmuyor ve annesinin her problemimizden haberi oluyor. Herseyi annesine anlatiyor, ve bu hic hosuma gitmiyor. Ailesi kiyafetime, giyinme seklime herseyime karisiyor, ailesi derken annesi ananesi halasi vs bu boyle olurmu bu nasil giyinme. Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum. Annemin yanindada bikere soyledi annem kizim nerde ne giyinecegini biliyor dedi. Annesi surekli iliskimizin icinde, bana mesajlar atiyor en kucuk ornek; bugun kiyafetin guzel degildi veya makyajin guzel degildi vs. Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde. Sizin dusuncelerinizi alabilirmiyim lutfen :KK43:


Hepinize mesajlariniz icin tesekkur ederim ama bir sorum daha olacak arkadaslar. Ben eger ayrilma karari alirsam basima cökmelerinden korkuyorum, ben herzaman ciddi dusundum ama bana madem ciddi degildin neden durdun vs vs gibi seyler soylemelerindende korkuyorum. Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi. Sizin dusunceleriz ne bu konuda, vicdanimda rahat degil neyapacgimi bilmiyorum.


İnanın gözlerim yaşararak okudum yazdıklarınız ki öyle duygusal biri değilimdir.
Gözlerimin yaşarmasına neden olan şeyse daha şimdiden, ortada ne nişanlılık ne evlilik bile yokken, erkek arkadaşınızın psikolojik şiddeti nedeniyle kendinizden vaz geçmeye başlamanız. "Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum", "Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum", "Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde." lütfen bu cümlelerinize yeniden okuyun. Objektif baktınız takdirde sürekli kendini aklamaya çalışan, kendi değerinin farkında olmayan, kendinden vaz geçen biri göreceksiniz. Ve daha yolun başındasınız.

Erkek arkadaşınızın aşağılık kompleksi var ve bunu sizi ezerek bastırmaya çalışıyor. Sınavlarınızdan başarısız olmanıza sebep olmaya çalışarak, aşağılayıcı şeyler söyleyerek, agresif davranarak sizi kendinizden, kendi değerinizden şüpheye düşürmeye çalışıyor. Onun yanındayken mesleğinizden bile bahsedemiyorsunuz ki yarın öbür gün hayatınızın bir parçası olacak bu meslek. Ve eğer evlenirseniz iş arkadaşlarınızla bir araya gelemeyeceksiniz, çünkü kendini küçük gören herşeyi burnunuzdan getirecek.
Evlendiğiniz takdirde eşiniz bu aşağılık kompleksini yenmek için kıyafetiniz-fiziksel görünümünüz-kadınlığınız-ev işlerini yapış şekliniz gibi bir süre sebepten sizi eleştirecek ve aşağılayacak, bu aşağılamalar sadece evinizde değil başkalarının yanında da olacak, ailenizden uzaklaştırılacaksınız ve çok büyük ihtimalle işin içine fiziksel şiddet de girecek. Bunları üzülerek söylüyorum ama evlendiğiniz takdirde sizi nasıl bir hayatın beklediğinin resmini çizmeye çalışıyorum.

Üstelik sadece erkek arkadaşınız değil ailesi de sorunlu. Bana kalırsa erkek arkadaşınızın babası (mazur görün) yağlı kapı bulduğunun farkında ve bunu kaçırmak istemiyor. Daha da fenası şimdiden size ve ailenize hiçbir saygısı olmadığını gösteriyor. "Sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak" diye ültimatom verme cesaretini nereden buluyor bu adam? Şimdiden sizi zorlamaya çalışıyor. Hiçbir uzlaşmacı tarafı olmayan, despot bir insan olduğunu da çok güzel ortaya koyuyor. Evlendiğiniz takdirde yarın öbür gün kazandığınız paradan çocuklarınızı nasıl yetiştirmeniz gerektiğine kadar tüm kararları kendisi vermeye çalışacak ve inanın erkek arkadaşınız da buna hayır demeyecek.

Annesi ve diğer akrabaları ise ayrı bir vahim vak'a. Kendilerini sizin üzerinizde öyle bir otorite olarak görüyorlar ki kıyafetlerinize, makyajınıza karışma hakkını buluyorlar. Ve daha ortada nikah yok. Evlendikten sonra daha nelerinize karışacaklarını düşünebiliyor musunuz?

Açıkçası ailece sizi boyundurluk altına almak için seferberlik ilan etmiş gibiler. Özgüvenizi yiyip bitirmek, ellerinde oyuncak olmanız için ellerinden gelen her çabayı gösteriyorlar. Bu aileye girmeniz halinde emin olan hayatınız cehenneme dönecek. Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın.

Erkek aradaşınınız karakteri o kadar bozuk ki ayrılmak istemeniz ihtimaline karşı bile sizi tehdit edebiliyor.
"Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi." Şu cümlenizi yeniden okuyun ve evli olmanız halinde nelerle karşılaşabileceğinizi düşünün. Şimdi ortada nikah ya da çocuk olmadığı için ayrılmak kolay. Başınıza çökme vs. diye korkmayın. Hiçbir şey yapamaz. Gerekirse aileniz sizi korur. Ve inanın erkek arkadaşınız da bunun farkında. Büyük ihtimalle evlenir evlenmez de çocuk yapmak isteyecek ki sizi kendine kırılmaz zincirlerle bağlayabilsin.

Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın!!!
Ayrılın ve geriye dönüp bakmayın bile!!!
Seviyorum diyorsunuz ama babası sizi azarladığında, annesi herkesin içinde sizi aşağıladığında, eşiniz size elini kaldırdığında bu sevgiden eser kalmayacak. Ve eğer bu işe bir son vermeseniz ne yazık ki sizi tam da böyle bir evlilik bekliyor. Lütfen kendizie bunu yapmayın!!!
 
30 yıllık evlilikler bitiyor. 6 yıl ne ki? Vicdan yapıp yanlış kararlar verme. Hiç kimseden de korkma. Ailen ilişkini de biliyormuş zaten. Onlarla açık açık paylaş herşeyi.
 
İnanın gözlerim yaşararak okudum yazdıklarınız ki öyle duygusal biri değilimdir.
Gözlerimin yaşarmasına neden olan şeyse daha şimdiden, ortada ne nişanlılık ne evlilik bile yokken, erkek arkadaşınızın psikolojik şiddeti nedeniyle kendinizden vaz geçmeye başlamanız. "Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum", "Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum", "Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde." lütfen bu cümlelerinize yeniden okuyun. Objektif baktınız takdirde sürekli kendini aklamaya çalışan, kendi değerinin farkında olmayan, kendinden vaz geçen biri göreceksiniz. Ve daha yolun başındasınız.

Erkek arkadaşınızın aşağılık kompleksi var ve bunu sizi ezerek bastırmaya çalışıyor. Sınavlarınızdan başarısız olmanıza sebep olmaya çalışarak, aşağılayıcı şeyler söyleyerek, agresif davranarak sizi kendinizden, kendi değerinizden şüpheye düşürmeye çalışıyor. Onun yanındayken mesleğinizden bile bahsedemiyorsunuz ki yarın öbür gün hayatınızın bir parçası olacak bu meslek. Ve eğer evlenirseniz iş arkadaşlarınızla bir araya gelemeyeceksiniz, çünkü kendini küçük gören herşeyi burnunuzdan getirecek.
Evlendiğiniz takdirde eşiniz bu aşağılık kompleksini yenmek için kıyafetiniz-fiziksel görünümünüz-kadınlığınız-ev işlerini yapış şekliniz gibi bir süre sebepten sizi eleştirecek ve aşağılayacak, bu aşağılamalar sadece evinizde değil başkalarının yanında da olacak, ailenizden uzaklaştırılacaksınız ve çok büyük ihtimalle işin içine fiziksel şiddet de girecek. Bunları üzülerek söylüyorum ama evlendiğiniz takdirde sizi nasıl bir hayatın beklediğinin resmini çizmeye çalışıyorum.

Üstelik sadece erkek arkadaşınız değil ailesi de sorunlu. Bana kalırsa erkek arkadaşınızın babası (mazur görün) yağlı kapı bulduğunun farkında ve bunu kaçırmak istemiyor. Daha da fenası şimdiden size ve ailenize hiçbir saygısı olmadığını gösteriyor. "Sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak" diye ültimatom verme cesaretini nereden buluyor bu adam? Şimdiden sizi zorlamaya çalışıyor. Hiçbir uzlaşmacı tarafı olmayan, despot bir insan olduğunu da çok güzel ortaya koyuyor. Evlendiğiniz takdirde yarın öbür gün kazandığınız paradan çocuklarınızı nasıl yetiştirmeniz gerektiğine kadar tüm kararları kendisi vermeye çalışacak ve inanın erkek arkadaşınız da buna hayır demeyecek.

Annesi ve diğer akrabaları ise ayrı bir vahim vak'a. Kendilerini sizin üzerinizde öyle bir otorite olarak görüyorlar ki kıyafetlerinize, makyajınıza karışma hakkını buluyorlar. Ve daha ortada nikah yok. Evlendikten sonra daha nelerinize karışacaklarını düşünebiliyor musunuz?

Açıkçası ailece sizi boyundurluk altına almak için seferberlik ilan etmiş gibiler. Özgüvenizi yiyip bitirmek, ellerinde oyuncak olmanız için ellerinden gelen her çabayı gösteriyorlar. Bu aileye girmeniz halinde emin olan hayatınız cehenneme dönecek. Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın.

Erkek aradaşınınız karakteri o kadar bozuk ki ayrılmak istemeniz ihtimaline karşı bile sizi tehdit edebiliyor.
"Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi." Şu cümlenizi yeniden okuyun ve evli olmanız halinde nelerle karşılaşabileceğinizi düşünün. Şimdi ortada nikah ya da çocuk olmadığı için ayrılmak kolay. Başınıza çökme vs. diye korkmayın. Hiçbir şey yapamaz. Gerekirse aileniz sizi korur. Ve inanın erkek arkadaşınız da bunun farkında. Büyük ihtimalle evlenir evlenmez de çocuk yapmak isteyecek ki sizi kendine kırılmaz zincirlerle bağlayabilsin.

Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın!!!
Ayrılın ve geriye dönüp bakmayın bile!!!
Seviyorum diyorsunuz ama babası sizi azarladığında, annesi herkesin içinde sizi aşağıladığında, eşiniz size elini kaldırdığında bu sevgiden eser kalmayacak. Ve eğer bu işe bir son vermeseniz ne yazık ki sizi tam da böyle bir evlilik bekliyor. Lütfen kendizie bunu yapmayın!!!
Ne kadar güzel ve doğru yazmışsınız.
 
İnanın gözlerim yaşararak okudum yazdıklarınız ki öyle duygusal biri değilimdir.
Gözlerimin yaşarmasına neden olan şeyse daha şimdiden, ortada ne nişanlılık ne evlilik bile yokken, erkek arkadaşınızın psikolojik şiddeti nedeniyle kendinizden vaz geçmeye başlamanız. "Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum", "Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum", "Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde." lütfen bu cümlelerinize yeniden okuyun. Objektif baktınız takdirde sürekli kendini aklamaya çalışan, kendi değerinin farkında olmayan, kendinden vaz geçen biri göreceksiniz. Ve daha yolun başındasınız.

Erkek arkadaşınızın aşağılık kompleksi var ve bunu sizi ezerek bastırmaya çalışıyor. Sınavlarınızdan başarısız olmanıza sebep olmaya çalışarak, aşağılayıcı şeyler söyleyerek, agresif davranarak sizi kendinizden, kendi değerinizden şüpheye düşürmeye çalışıyor. Onun yanındayken mesleğinizden bile bahsedemiyorsunuz ki yarın öbür gün hayatınızın bir parçası olacak bu meslek. Ve eğer evlenirseniz iş arkadaşlarınızla bir araya gelemeyeceksiniz, çünkü kendini küçük gören herşeyi burnunuzdan getirecek.
Evlendiğiniz takdirde eşiniz bu aşağılık kompleksini yenmek için kıyafetiniz-fiziksel görünümünüz-kadınlığınız-ev işlerini yapış şekliniz gibi bir süre sebepten sizi eleştirecek ve aşağılayacak, bu aşağılamalar sadece evinizde değil başkalarının yanında da olacak, ailenizden uzaklaştırılacaksınız ve çok büyük ihtimalle işin içine fiziksel şiddet de girecek. Bunları üzülerek söylüyorum ama evlendiğiniz takdirde sizi nasıl bir hayatın beklediğinin resmini çizmeye çalışıyorum.

Üstelik sadece erkek arkadaşınız değil ailesi de sorunlu. Bana kalırsa erkek arkadaşınızın babası (mazur görün) yağlı kapı bulduğunun farkında ve bunu kaçırmak istemiyor. Daha da fenası şimdiden size ve ailenize hiçbir saygısı olmadığını gösteriyor. "Sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak" diye ültimatom verme cesaretini nereden buluyor bu adam? Şimdiden sizi zorlamaya çalışıyor. Hiçbir uzlaşmacı tarafı olmayan, despot bir insan olduğunu da çok güzel ortaya koyuyor. Evlendiğiniz takdirde yarın öbür gün kazandığınız paradan çocuklarınızı nasıl yetiştirmeniz gerektiğine kadar tüm kararları kendisi vermeye çalışacak ve inanın erkek arkadaşınız da buna hayır demeyecek.

Annesi ve diğer akrabaları ise ayrı bir vahim vak'a. Kendilerini sizin üzerinizde öyle bir otorite olarak görüyorlar ki kıyafetlerinize, makyajınıza karışma hakkını buluyorlar. Ve daha ortada nikah yok. Evlendikten sonra daha nelerinize karışacaklarını düşünebiliyor musunuz?

Açıkçası ailece sizi boyundurluk altına almak için seferberlik ilan etmiş gibiler. Özgüvenizi yiyip bitirmek, ellerinde oyuncak olmanız için ellerinden gelen her çabayı gösteriyorlar. Bu aileye girmeniz halinde emin olan hayatınız cehenneme dönecek. Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın.

Erkek aradaşınınız karakteri o kadar bozuk ki ayrılmak istemeniz ihtimaline karşı bile sizi tehdit edebiliyor.
"Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi." Şu cümlenizi yeniden okuyun ve evli olmanız halinde nelerle karşılaşabileceğinizi düşünün. Şimdi ortada nikah ya da çocuk olmadığı için ayrılmak kolay. Başınıza çökme vs. diye korkmayın. Hiçbir şey yapamaz. Gerekirse aileniz sizi korur. Ve inanın erkek arkadaşınız da bunun farkında. Büyük ihtimalle evlenir evlenmez de çocuk yapmak isteyecek ki sizi kendine kırılmaz zincirlerle bağlayabilsin.

Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın!!!
Ayrılın ve geriye dönüp bakmayın bile!!!
Seviyorum diyorsunuz ama babası sizi azarladığında, annesi herkesin içinde sizi aşağıladığında, eşiniz size elini kaldırdığında bu sevgiden eser kalmayacak. Ve eğer bu işe bir son vermeseniz ne yazık ki sizi tam da böyle bir evlilik bekliyor. Lütfen kendizie bunu yapmayın!!!


Sayfayi yeni actim ve okadar mesaj almisimki tesekkur ederim.. Inanin ne diyecegimi bilemiyorum cok duygulandim bukadar destekleyici mesaj aldigim icin. Burdan aslinda bana cevap veren herkese tesekkur etmek istiyorum, bana zamaninizi ayirip tavsiyeler verdiginiz icin. Evet benimde icime sinmeyen seyler vardi ama emin degildim. Iyikide bu konuyu paylasmisim cunki icime sinmeyen seyler dogruymus cunki birtane bile verilen cevapta ayrilma denmiyorum, hepsi ayrilin yonunde, ve buda icimdeki o korkuyu ve vicdan azabini aliyor. Kiminizin benden daha cok tecrubesi var kiminin daha az ama hepimizin ayni dusuncede olmasina inanin okadar sevindimki. Evet belkide cogunuz hakli benim ozguvenimi almaya calisiyorlar belkide kisman basardilar, ve aslinda bunun farkindayim ama bana oyle bir yaklasiyorlarki cogu zaman ben bile kendimden supheleniyorum. Cogu zaman hakli oldugum halde acaba haksizmiyim dedigim cok oldu.

Sizlerle iyiki derdimi paylastim cunki hicbiriniz beni tanimiyorsunuz ve objektif bir sekilde benim problemime yanit verdiniz. Kararsizligim belkide onlarin bende yarattigi ozguven eksikligiydi. Babam bana kucuklugumden beri ogretiigi seylerden biri kimseye haksizlik yapma, kimseyi kendinden ustun veya alcak gorme der hep. Korkum buyuzdendi onu yuz ustu birakirmiyim haksizlik yaparmiyim diye dusunceler icindeydim. Artik geceleri gozume uyku girmez hale gelmisti cunki bana 6 ay sure verdiler ve ben buna hazir degilim. Acaba haklilarmi diye surekli dusunmeye basladim cunki, babasi artik yasiniz geldi artik cok uzadi bu is ama iliskiye basladigimizda yasimiz 18di, oyuzden aslinda uzun surmus gibi gozukuyor ama degil. Ailece olarak dusunceleri eger gencler 25/26 yasina gelince evlenmeli ama ben buna katilmiyorum.

Cok caresizdim ve aldigim yanitlar beni cok sevindridi, evliligin bana gore yasi yok ama onlara gore var.. Erkek arkadasim eger cocuklarimiz olursa artik bana dede derler gibi imalarda bulunmaya basladi cunki ama ben eger evlensen onunla yada birbaskasiyla hemen cocuk istemiyorum. Tabikide hersey benim istedigim gibi olacak diye bisey yok, empati yapiyorum ama artik olaylara baktigim zaman empati yapilacak bir yani kalmadiginda kendimi bazi seylere inandirmaya calistigimi gordum. Yani kisacasi sagligimla oynadiklarini gordum cunki artik saglikli bir durum degildi. Cok kafam karisikti cunki kolay degil ilk sevgilim ve gencligimin cogu zamani onunla gecti. Kirmaktan haksizlik yapmaktan korkuyordum ama cevaplara baktigim zaman cok haklisiniz hepinize okadar tesekkur ederimki bana cok sey kattiniz. Suan kafamda tek bir soru var bu isi nasil bitirecegim cunki benim icin cok zor olacak, cok duygusal biriyim ve onlarin yine benim beynimle oyunlaqr oynamasindan korkuyorum.

Tekrak hepinize tesekkur ederim. Kadinlar kadinin en buyuk dostudur, yasim cok kucuk degil ama cok tecrubeli degilim, benimle tecrubelerinizi paylastiginiz bana yardimci olomaya calistiginiz icin size cok tesekkur ederim. Beni cok dugulandirdiniz. Hicbirinizi tanimiyorum ama hepiniz iyiki varsiniz!
 
Sayfayi yeni actim ve okadar mesaj almisimki tesekkur ederim.. Inanin ne diyecegimi bilemiyorum cok duygulandim bukadar destekleyici mesaj aldigim icin. Burdan aslinda bana cevap veren herkese tesekkur etmek istiyorum, bana zamaninizi ayirip tavsiyeler verdiginiz icin. Evet benimde icime sinmeyen seyler vardi ama emin degildim. Iyikide bu konuyu paylasmisim cunki icime sinmeyen seyler dogruymus cunki birtane bile verilen cevapta ayrilma denmiyorum, hepsi ayrilin yonunde, ve buda icimdeki o korkuyu ve vicdan azabini aliyor. Kiminizin benden daha cok tecrubesi var kiminin daha az ama hepimizin ayni dusuncede olmasina inanin okadar sevindimki. Evet belkide cogunuz hakli benim ozguvenimi almaya calisiyorlar belkide kisman basardilar, ve aslinda bunun farkindayim ama bana oyle bir yaklasiyorlarki cogu zaman ben bile kendimden supheleniyorum. Cogu zaman hakli oldugum halde acaba haksizmiyim dedigim cok oldu.

Sizlerle iyiki derdimi paylastim cunki hicbiriniz beni tanimiyorsunuz ve objektif bir sekilde benim problemime yanit verdiniz. Kararsizligim belkide onlarin bende yarattigi ozguven eksikligiydi. Babam bana kucuklugumden beri ogretiigi seylerden biri kimseye haksizlik yapma, kimseyi kendinden ustun veya alcak gorme der hep. Korkum buyuzdendi onu yuz ustu birakirmiyim haksizlik yaparmiyim diye dusunceler icindeydim. Artik geceleri gozume uyku girmez hale gelmisti cunki bana 6 ay sure verdiler ve ben buna hazir degilim. Acaba haklilarmi diye surekli dusunmeye basladim cunki, babasi artik yasiniz geldi artik cok uzadi bu is ama iliskiye basladigimizda yasimiz 18di, oyuzden aslinda uzun surmus gibi gozukuyor ama degil. Ailece olarak dusunceleri eger gencler 25/26 yasina gelince evlenmeli ama ben buna katilmiyorum.

Cok caresizdim ve aldigim yanitlar beni cok sevindridi, evliligin bana gore yasi yok ama onlara gore var.. Erkek arkadasim eger cocuklarimiz olursa artik bana dede derler gibi imalarda bulunmaya basladi cunki ama ben eger evlensen onunla yada birbaskasiyla hemen cocuk istemiyorum. Tabikide hersey benim istedigim gibi olacak diye bisey yok, empati yapiyorum ama artik olaylara baktigim zaman empati yapilacak bir yani kalmadiginda kendimi bazi seylere inandirmaya calistigimi gordum. Yani kisacasi sagligimla oynadiklarini gordum cunki artik saglikli bir durum degildi. Cok kafam karisikti cunki kolay degil ilk sevgilim ve gencligimin cogu zamani onunla gecti. Kirmaktan haksizlik yapmaktan korkuyordum ama cevaplara baktigim zaman cok haklisiniz hepinize okadar tesekkur ederimki bana cok sey kattiniz. Suan kafamda tek bir soru var bu isi nasil bitirecegim cunki benim icin cok zor olacak, cok duygusal biriyim ve onlarin yine benim beynimle oyunlaqr oynamasindan korkuyorum.

Tekrak hepinize tesekkur ederim. Kadinlar kadinin en buyuk dostudur, yasim cok kucuk degil ama cok tecrubeli degilim, benimle tecrubelerinizi paylastiginiz bana yardimci olomaya calistiginiz icin size cok tesekkur ederim. Beni cok dugulandirdiniz. Hicbirinizi tanimiyorum ama hepiniz iyiki varsiniz!
neden 6 senedir bekledin derlerse başladığında daha 18 yaşındaydım herşeyden önce kendimi yeni tanıdım beni mutlu edicek bir birliktelik olmayacağını anladım de ona da yolun açık olsun de mutluluklar dile ve tabana kuvvet kaçç ciddiyim intihar olur öbür türlü onlarla polemiğe de girme çünki hepsi tepende çemkirmeye başlayacaklar zaten sen kısa ve net ol
 
Hemen ayrıl ne duruyosun...erkek arkadaşın kompleks yapmış ve ılerde daha da çok sorun yaşarsın...zararın neresinden dönersen kardir
 
Herkese iyi geceler,

Insanlarin cogu problemlerini gece uzun uzun dusunur. Bazen bu problemleri göz gore gore kendimiz yaratiriz. Benim cok uzun yillardir suren bir iliskim var. Varlikli bir aileden geliyorum ve cok sukur en iyi sekilde okuma imkanim oldu. Suan meslegime gecmeye hazirlaniyorum. Bunlari soylememin nedeni su; erkek arkadasimda bunlarin hepsi tam tersi. Aile problemleri cok fazla ve ben bircok kez tartismalara sebep oldum. Duygusal biri oldugum icin cok etkileniyorum bu tartismalardan ve cogu zaman eve geldigimde agliyorum. Bu tur aile ve snne baba kavgalarina aliskin degilim cunki. Erkek arkadasim bu imkanlari olmadigi icin cogu zaman mahcup oldugunu goruyorum. Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum. Ama o her tartismada beni ezerek konusmaya ozen gosteriyor gibi hissediyorum. Cogu zaman asaglayici cumleler ve agresif tavirlar. Sinava girdigimde nasil gectigini sormuyor, sinav haftalarimda cogunlukla benimle kavga ediyor. Bana gore boyle zor ve stressli dönemlerde asil iliski birbirine baglanmasi lazimken o tam tersini yapiyor. Yasimiz 25 ve babasi bize surekli baski yapiyor evlilik icin ama ben once biraz calisip sonra evlilik dusunuyorum. Suan kendimi inanin hazir hissetmiyorum, ama en son babasi sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak diyor. Ama ben hem evlilikten yana hemde erkek arkadasimin bana davranma seklinden cok kararsizim. Onu cok seviyorum ama bazi hataketleri beni cok korkutuyor. Ailemle tanisti ailem ilk basta cok sevdi ama zamanla bazi haraketlerini gorunce annemin icine sinmedi ve artik sicak bakmiyor. Annem beni surekli ezmesinden korkuyor. Cok fedakar biriyim mutlulugu icin hersey yapiyorum ama birturlu mutlu olmuyor gibi, surekli bir sorun cikariyor. Yani bir gunu diger gununu tutmuyor ve annesinin her problemimizden haberi oluyor. Herseyi annesine anlatiyor, ve bu hic hosuma gitmiyor. Ailesi kiyafetime, giyinme seklime herseyime karisiyor, ailesi derken annesi ananesi halasi vs bu boyle olurmu bu nasil giyinme. Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum. Annemin yanindada bikere soyledi annem kizim nerde ne giyinecegini biliyor dedi. Annesi surekli iliskimizin icinde, bana mesajlar atiyor en kucuk ornek; bugun kiyafetin guzel degildi veya makyajin guzel degildi vs. Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde. Sizin dusuncelerinizi alabilirmiyim lutfen :KK43:


Hepinize mesajlariniz icin tesekkur ederim ama bir sorum daha olacak arkadaslar. Ben eger ayrilma karari alirsam basima cökmelerinden korkuyorum, ben herzaman ciddi dusundum ama bana madem ciddi degildin neden durdun vs vs gibi seyler soylemelerindende korkuyorum. Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi. Sizin dusunceleriz ne bu konuda, vicdanimda rahat degil neyapacgimi bilmiyorum.
Kaç ardına bile bakma.Ne demek senin makyajina kıyafetine karışmak.Kole mi
Sayfayi yeni actim ve okadar mesaj almisimki tesekkur ederim.. Inanin ne diyecegimi bilemiyorum cok duygulandim bukadar destekleyici mesaj aldigim icin. Burdan aslinda bana cevap veren herkese tesekkur etmek istiyorum, bana zamaninizi ayirip tavsiyeler verdiginiz icin. Evet benimde icime sinmeyen seyler vardi ama emin degildim. Iyikide bu konuyu paylasmisim cunki icime sinmeyen seyler dogruymus cunki birtane bile verilen cevapta ayrilma denmiyorum, hepsi ayrilin yonunde, ve buda icimdeki o korkuyu ve vicdan azabini aliyor. Kiminizin benden daha cok tecrubesi var kiminin daha az ama hepimizin ayni dusuncede olmasina inanin okadar sevindimki. Evet belkide cogunuz hakli benim ozguvenimi almaya calisiyorlar belkide kisman basardilar, ve aslinda bunun farkindayim ama bana oyle bir yaklasiyorlarki cogu zaman ben bile kendimden supheleniyorum. Cogu zaman hakli oldugum halde acaba haksizmiyim dedigim cok oldu.

Sizlerle iyiki derdimi paylastim cunki hicbiriniz beni tanimiyorsunuz ve objektif bir sekilde benim problemime yanit verdiniz. Kararsizligim belkide onlarin bende yarattigi ozguven eksikligiydi. Babam bana kucuklugumden beri ogretiigi seylerden biri kimseye haksizlik yapma, kimseyi kendinden ustun veya alcak gorme der hep. Korkum buyuzdendi onu yuz ustu birakirmiyim haksizlik yaparmiyim diye dusunceler icindeydim. Artik geceleri gozume uyku girmez hale gelmisti cunki bana 6 ay sure verdiler ve ben buna hazir degilim. Acaba haklilarmi diye surekli dusunmeye basladim cunki, babasi artik yasiniz geldi artik cok uzadi bu is ama iliskiye basladigimizda yasimiz 18di, oyuzden aslinda uzun surmus gibi gozukuyor ama degil. Ailece olarak dusunceleri eger gencler 25/26 yasina gelince evlenmeli ama ben buna katilmiyorum.

Cok caresizdim ve aldigim yanitlar beni cok sevindridi, evliligin bana gore yasi yok ama onlara gore var.. Erkek arkadasim eger cocuklarimiz olursa artik bana dede derler gibi imalarda bulunmaya basladi cunki ama ben eger evlensen onunla yada birbaskasiyla hemen cocuk istemiyorum. Tabikide hersey benim istedigim gibi olacak diye bisey yok, empati yapiyorum ama artik olaylara baktigim zaman empati yapilacak bir yani kalmadiginda kendimi bazi seylere inandirmaya calistigimi gordum. Yani kisacasi sagligimla oynadiklarini gordum cunki artik saglikli bir durum degildi. Cok kafam karisikti cunki kolay degil ilk sevgilim ve gencligimin cogu zamani onunla gecti. Kirmaktan haksizlik yapmaktan korkuyordum ama cevaplara baktigim zaman cok haklisiniz hepinize okadar tesekkur ederimki bana cok sey kattiniz. Suan kafamda tek bir soru var bu isi nasil bitirecegim cunki benim icin cok zor olacak, cok duygusal biriyim ve onlarin yine benim beynimle oyunlaqr oynamasindan korkuyorum.

Tekrak hepinize tesekkur ederim. Kadinlar kadinin en buyuk dostudur, yasim cok kucuk degil ama cok tecrubeli degilim, benimle tecrubelerinizi paylastiginiz bana yardimci olomaya calistiginiz icin size cok tesekkur ederim. Beni cok dugulandirdiniz. Hicbirinizi tanimiyorum ama hepiniz iyiki varsiniz!
Ayrılın ve bizi haberdar edin lütfen. Zira vazgecmenizden korkuyorum.Lütfen yumuşamayın.Dik durun.Tehditlere boyun eğmeyin.Ailenizden destek alın.İşler uzarsa da verin savcılığa.Ben uzatacaklarını düşünüyorum.Allah korusun başınıza birşey gelmesin.
 
Herkese iyi geceler,

Insanlarin cogu problemlerini gece uzun uzun dusunur. Bazen bu problemleri göz gore gore kendimiz yaratiriz. Benim cok uzun yillardir suren bir iliskim var. Varlikli bir aileden geliyorum ve cok sukur en iyi sekilde okuma imkanim oldu. Suan meslegime gecmeye hazirlaniyorum. Bunlari soylememin nedeni su; erkek arkadasimda bunlarin hepsi tam tersi. Aile problemleri cok fazla ve ben bircok kez tartismalara sebep oldum. Duygusal biri oldugum icin cok etkileniyorum bu tartismalardan ve cogu zaman eve geldigimde agliyorum. Bu tur aile ve snne baba kavgalarina aliskin degilim cunki. Erkek arkadasim bu imkanlari olmadigi icin cogu zaman mahcup oldugunu goruyorum. Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum. Ama o her tartismada beni ezerek konusmaya ozen gosteriyor gibi hissediyorum. Cogu zaman asaglayici cumleler ve agresif tavirlar. Sinava girdigimde nasil gectigini sormuyor, sinav haftalarimda cogunlukla benimle kavga ediyor. Bana gore boyle zor ve stressli dönemlerde asil iliski birbirine baglanmasi lazimken o tam tersini yapiyor. Yasimiz 25 ve babasi bize surekli baski yapiyor evlilik icin ama ben once biraz calisip sonra evlilik dusunuyorum. Suan kendimi inanin hazir hissetmiyorum, ama en son babasi sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak diyor. Ama ben hem evlilikten yana hemde erkek arkadasimin bana davranma seklinden cok kararsizim. Onu cok seviyorum ama bazi hataketleri beni cok korkutuyor. Ailemle tanisti ailem ilk basta cok sevdi ama zamanla bazi haraketlerini gorunce annemin icine sinmedi ve artik sicak bakmiyor. Annem beni surekli ezmesinden korkuyor. Cok fedakar biriyim mutlulugu icin hersey yapiyorum ama birturlu mutlu olmuyor gibi, surekli bir sorun cikariyor. Yani bir gunu diger gununu tutmuyor ve annesinin her problemimizden haberi oluyor. Herseyi annesine anlatiyor, ve bu hic hosuma gitmiyor. Ailesi kiyafetime, giyinme seklime herseyime karisiyor, ailesi derken annesi ananesi halasi vs bu boyle olurmu bu nasil giyinme. Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum. Annemin yanindada bikere soyledi annem kizim nerde ne giyinecegini biliyor dedi. Annesi surekli iliskimizin icinde, bana mesajlar atiyor en kucuk ornek; bugun kiyafetin guzel degildi veya makyajin guzel degildi vs. Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde. Sizin dusuncelerinizi alabilirmiyim lutfen :KK43:


Hepinize mesajlariniz icin tesekkur ederim ama bir sorum daha olacak arkadaslar. Ben eger ayrilma karari alirsam basima cökmelerinden korkuyorum, ben herzaman ciddi dusundum ama bana madem ciddi degildin neden durdun vs vs gibi seyler soylemelerindende korkuyorum. Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi. Sizin dusunceleriz ne bu konuda, vicdanimda rahat degil neyapacgimi bilmiyorum.
Ah canim hayata toz pembe baktığın bir yaştasın....simdi sevgi ask diye böyle bir evlilige adim atarsan 30 lütfen yaşlarda değersizliğin ne olduğunu yaşarsın.... karşındaki erkek ne demek seni bekledim....bekledi de evde mi kaldı?..belli ki senin maddiyatina göz dikmişler...

O kadar olumsuzluktan bahsetmişsin ki... atalarımız davul bile dengi dengine demişler...ben erkeklerin her konuda bir tik üstte olmasi gerektigini düşünüyorum... eğer kadında üstünlük var ise erkekte aşağılık kompleksi oluyor... aşağılık kompleksi olan erkekte, ailesi de kadını surekli aşağılar...

Simdi ayrılmak çok kolay ama evlendikten sonra o kadar zor ki...
 
Suan kafamda tek bir soru var bu isi nasil bitirecegim cunki benim icin cok zor olacak, cok duygusal biriyim ve onlarin yine benim beynimle oyunlaqr oynamasindan korkuyorum.
Bu insanlar sizi ciddiye alacak seviyede değiller....size karşı olan üsluplarından bunu anladim....
Ailenizi devreye sokacaksınız ayrılmak için...
 
Herkese iyi geceler,

Insanlarin cogu problemlerini gece uzun uzun dusunur. Bazen bu problemleri göz gore gore kendimiz yaratiriz. Benim cok uzun yillardir suren bir iliskim var. Varlikli bir aileden geliyorum ve cok sukur en iyi sekilde okuma imkanim oldu. Suan meslegime gecmeye hazirlaniyorum. Bunlari soylememin nedeni su; erkek arkadasimda bunlarin hepsi tam tersi. Aile problemleri cok fazla ve ben bircok kez tartismalara sebep oldum. Duygusal biri oldugum icin cok etkileniyorum bu tartismalardan ve cogu zaman eve geldigimde agliyorum. Bu tur aile ve snne baba kavgalarina aliskin degilim cunki. Erkek arkadasim bu imkanlari olmadigi icin cogu zaman mahcup oldugunu goruyorum. Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum. Ama o her tartismada beni ezerek konusmaya ozen gosteriyor gibi hissediyorum. Cogu zaman asaglayici cumleler ve agresif tavirlar. Sinava girdigimde nasil gectigini sormuyor, sinav haftalarimda cogunlukla benimle kavga ediyor. Bana gore boyle zor ve stressli dönemlerde asil iliski birbirine baglanmasi lazimken o tam tersini yapiyor. Yasimiz 25 ve babasi bize surekli baski yapiyor evlilik icin ama ben once biraz calisip sonra evlilik dusunuyorum. Suan kendimi inanin hazir hissetmiyorum, ama en son babasi sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak diyor. Ama ben hem evlilikten yana hemde erkek arkadasimin bana davranma seklinden cok kararsizim. Onu cok seviyorum ama bazi hataketleri beni cok korkutuyor. Ailemle tanisti ailem ilk basta cok sevdi ama zamanla bazi haraketlerini gorunce annemin icine sinmedi ve artik sicak bakmiyor. Annem beni surekli ezmesinden korkuyor. Cok fedakar biriyim mutlulugu icin hersey yapiyorum ama birturlu mutlu olmuyor gibi, surekli bir sorun cikariyor. Yani bir gunu diger gununu tutmuyor ve annesinin her problemimizden haberi oluyor. Herseyi annesine anlatiyor, ve bu hic hosuma gitmiyor. Ailesi kiyafetime, giyinme seklime herseyime karisiyor, ailesi derken annesi ananesi halasi vs bu boyle olurmu bu nasil giyinme. Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum. Annemin yanindada bikere soyledi annem kizim nerde ne giyinecegini biliyor dedi. Annesi surekli iliskimizin icinde, bana mesajlar atiyor en kucuk ornek; bugun kiyafetin guzel degildi veya makyajin guzel degildi vs. Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde. Sizin dusuncelerinizi alabilirmiyim lutfen :KK43:


Hepinize mesajlariniz icin tesekkur ederim ama bir sorum daha olacak arkadaslar. Ben eger ayrilma karari alirsam basima cökmelerinden korkuyorum, ben herzaman ciddi dusundum ama bana madem ciddi degildin neden durdun vs vs gibi seyler soylemelerindende korkuyorum. Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi. Sizin dusunceleriz ne bu konuda, vicdanimda rahat degil neyapacgimi bilmiyorum.
Okurken gözümün önüne bizimkinin ailesi geldi. Buunların hepsi cahillikten başka bişeyden değil. Aklın varsa bacım yol yakınken dön. Değil 6 sene 60 senelik bir.ilişki bile olsa bunca şeyi gördükten sonra durulmaz. Kimse seni tehdit edemez, giyimine kuşamına karışamaz. Daha şimdiden böyleyse ohooo... o nasıl adam ki 6 ay diyo sanki oğlunu kakalamak istiyor. Bu kadar mı meraklı evlendirmeye? Halaya anneanneye noluyormuş? Hele o anasına? Sanki kendi kızı. İstersen kapanırsın istersen açılırsın saçılırsın. Senin bir ailen var. Sana karışacak kişiler sadece onlar. Daha şimdiden böyle yapan insanlar yarın evlendikten sonra burunlarını senin evliliğinden çıkarmazlar. Gerçekten ilk yorumu yapaan arkadaşa katılıyorum kaç uzaklaş ordan. Hem ailenin durumu iyi hemde eğitim almışsın. Evlenmeyi bırak nişanlandıktan sonra bile dönüş zor oluyor. Ama şuan böyle bir bağın yok iyi düşün bacım gençliğine kendine ve özellikle ailene yazık etme lütfen. Allah yardımcın olsun
 
İnanın gözlerim yaşararak okudum yazdıklarınız ki öyle duygusal biri değilimdir.
Gözlerimin yaşarmasına neden olan şeyse daha şimdiden, ortada ne nişanlılık ne evlilik bile yokken, erkek arkadaşınızın psikolojik şiddeti nedeniyle kendinizden vaz geçmeye başlamanız. "Onun yanindayken meslegim veya egitimim hakkinda konusmamaya gayret gosteriyorum", "Ama inanin cok acik bir sekilde giymiyorum, normal uslunda giyiniyorum", "Ama inanin anormal bir durum yok ne koyafetimde ne makyaj nede baska birseyimde." lütfen bu cümlelerinize yeniden okuyun. Objektif baktınız takdirde sürekli kendini aklamaya çalışan, kendi değerinin farkında olmayan, kendinden vaz geçen biri göreceksiniz. Ve daha yolun başındasınız.

Erkek arkadaşınızın aşağılık kompleksi var ve bunu sizi ezerek bastırmaya çalışıyor. Sınavlarınızdan başarısız olmanıza sebep olmaya çalışarak, aşağılayıcı şeyler söyleyerek, agresif davranarak sizi kendinizden, kendi değerinizden şüpheye düşürmeye çalışıyor. Onun yanındayken mesleğinizden bile bahsedemiyorsunuz ki yarın öbür gün hayatınızın bir parçası olacak bu meslek. Ve eğer evlenirseniz iş arkadaşlarınızla bir araya gelemeyeceksiniz, çünkü kendini küçük gören herşeyi burnunuzdan getirecek.
Evlendiğiniz takdirde eşiniz bu aşağılık kompleksini yenmek için kıyafetiniz-fiziksel görünümünüz-kadınlığınız-ev işlerini yapış şekliniz gibi bir süre sebepten sizi eleştirecek ve aşağılayacak, bu aşağılamalar sadece evinizde değil başkalarının yanında da olacak, ailenizden uzaklaştırılacaksınız ve çok büyük ihtimalle işin içine fiziksel şiddet de girecek. Bunları üzülerek söylüyorum ama evlendiğiniz takdirde sizi nasıl bir hayatın beklediğinin resmini çizmeye çalışıyorum.

Üstelik sadece erkek arkadaşınız değil ailesi de sorunlu. Bana kalırsa erkek arkadaşınızın babası (mazur görün) yağlı kapı bulduğunun farkında ve bunu kaçırmak istemiyor. Daha da fenası şimdiden size ve ailenize hiçbir saygısı olmadığını gösteriyor. "Sana ve ailene 6 ay sure veriyorum 6 ay icinde nisan olacak" diye ültimatom verme cesaretini nereden buluyor bu adam? Şimdiden sizi zorlamaya çalışıyor. Hiçbir uzlaşmacı tarafı olmayan, despot bir insan olduğunu da çok güzel ortaya koyuyor. Evlendiğiniz takdirde yarın öbür gün kazandığınız paradan çocuklarınızı nasıl yetiştirmeniz gerektiğine kadar tüm kararları kendisi vermeye çalışacak ve inanın erkek arkadaşınız da buna hayır demeyecek.

Annesi ve diğer akrabaları ise ayrı bir vahim vak'a. Kendilerini sizin üzerinizde öyle bir otorite olarak görüyorlar ki kıyafetlerinize, makyajınıza karışma hakkını buluyorlar. Ve daha ortada nikah yok. Evlendikten sonra daha nelerinize karışacaklarını düşünebiliyor musunuz?

Açıkçası ailece sizi boyundurluk altına almak için seferberlik ilan etmiş gibiler. Özgüvenizi yiyip bitirmek, ellerinde oyuncak olmanız için ellerinden gelen her çabayı gösteriyorlar. Bu aileye girmeniz halinde emin olan hayatınız cehenneme dönecek. Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın.

Erkek aradaşınınız karakteri o kadar bozuk ki ayrılmak istemeniz ihtimaline karşı bile sizi tehdit edebiliyor.
"Sevgilim bana gecenlerde ailesinin yaninda senin egitimini 6 yil bekledim, beni essek yerine koyamazsin bu iliski bitemez dedi." Şu cümlenizi yeniden okuyun ve evli olmanız halinde nelerle karşılaşabileceğinizi düşünün. Şimdi ortada nikah ya da çocuk olmadığı için ayrılmak kolay. Başınıza çökme vs. diye korkmayın. Hiçbir şey yapamaz. Gerekirse aileniz sizi korur. Ve inanın erkek arkadaşınız da bunun farkında. Büyük ihtimalle evlenir evlenmez de çocuk yapmak isteyecek ki sizi kendine kırılmaz zincirlerle bağlayabilsin.

Lütfen, lütfen kendinize bunu yapmayın!!!
Ayrılın ve geriye dönüp bakmayın bile!!!
Seviyorum diyorsunuz ama babası sizi azarladığında, annesi herkesin içinde sizi aşağıladığında, eşiniz size elini kaldırdığında bu sevgiden eser kalmayacak. Ve eğer bu işe bir son vermeseniz ne yazık ki sizi tam da böyle bir evlilik bekliyor. Lütfen kendizie bunu yapmayın!!!
Hepimizin içinden geçenleri üşenmeyip yazmışsınız.... elinize sağlık...
 
Canım tüm yorumları okuyamadım, muhtemelen benimkine benzer cevaplar daha evvel verilmiştir başlıkta. Bu çocuk hem senin okumandan ve meslek edinmenden dolayı kompleks yapıyor sana agresif davranıyor hem de kendisi de genç olmasına rağmen sana daha fazla denk olabilmek için eğitim, iş vs alanında hiç bir çaba sarf etmiyor. Çünkü işine gelmiyor. Ve hem kendisinin hem de ailesinin seni evliliğe böylesine ısrarla zorlama sebebi, ileride senin sırtından geçinmek. Küçümsedikleri mesleğin sayesinde kazanacağın parayı çatır çatır yiyecekleri günleri bekliyorlar ailecek. Ve beklerken de seni her şekilde aşağılamaktan ezmekten geri durmuyorlar. Bu ilişkiye devam etmek için zerre sebebin yok derhal bitir, kıymetli vaktini ve sevgini şu saçma çocuğa daha fazla harcama lütfen. Sevgiler.
 
Eyvah aşağılık kompleksi olan bir adam .
Hemen uzaklaş .
Ha korkuyorum demişsiniz de burası dağ başı mı ?
Ona biraz ters gidin bakın nasıl kaçacak.
 
Back
X