hayatımdaki erkeğin doğru mu yanlış mı olduğunu anlayabildiğim zaman ve şekil şu:
Diyelim ki hayatımda çoğu zaman olduğu gibi hoşlandığım bir adam benimle ilgilenmeye başladı, o da benimle ilgili güzel ve heyecanlı duygular beslediğini itiraf etti, ilişkimiz mükemmel şekilde başladı. Bana değer veriyor, her zaman beni dinliyor ve anlıyor, beni güzel ve çekici bulduğunu her fırsatta güzel komplimanlarla bana hisettiriyor.
Sonra aynı yatağa yatmaya başladık diyelim. Açıkçası cinsellik tabularım yoktur. Sevdiğim adamla gayet de birşeyleri yaşarım. Her neyse, eğer o adam benimle yatmaya başladıktan sonra benim gibi güzel bir kadınla yattığı için kendini bir şeyler zannetmeye, kendisiyle kadını rahatsız edici bir gurur duyma hallerine giriyorsa, egoları yükseliyorsa o adam doğru bir erkek değildir. Anında terk ederim.
Ancak ben onunla yattığım için "madem sen benimle aynı yatakta yatacak kadar değer veriyorsun, ben de sana layık olmalıyım" diye düşünüyorsa (ki bunu sözle söylemesi şart değil, anlarım ben zaten) işte o erkek sahiplenilesi, en doğru erkektir.
Yanlış anlamayın, "ben erkeğin nasıl biri olduğunu anlamak için onunla yatarım" demiyorum; bunca yıllık ilişki, erkekler, seks deneyimlerimin bana verdiği sonuç bu. Hatta erkekler konusunda turnasol kağıdı işlevi görür.