- 11 Nisan 2022
- 1.255
- 1.040
- 83
- 26
- Konu Sahibi laraenve11
-
- #21
Hangi bölümleri okuyorsunuz?
Hangi bölümleri okuyorsunuz?Sizin yerinizde olmak isteyen o kadar cok insan var ki:)
Evlilik dısında sisiz ne mutlu eder mesela neye geç kaldınız.
Ben bunu düşündüm hep, yaş oldu 37 iki üni aynı anda okuyorum. Bazen daralıp derdinn neydi yahu diyorum, ama geçen yıllarımda hep buna ait Bi pişmanlığım olmuş mesela. BEnde cocuk ta var olmasa ki bilir ne hayallerimin peşinden koşardım.
Evlilik, eş çokta şey degil yani zde var ne oluyor hayallerimden haberi bile yok belki hani o ilk şey kalmıyor ki yani. Destek mi he evet sen yaparsın başarırsın der evet. Ona kalmadan demeden de zatn yapıyorum :). Bence katılabildigiz kadar kurslara katılın. Yaş 40 kime hesap vereceksiniz ya, hani Bi laf var ya bana geçen yıllarım lazım Bi de şimdi ki aklım. Sonsuz risk alabirdim mesela. Vb vb
Cocuk gelişimi ve sosyal hizmet. Dgs ile gectim.Hangi bölümleri okuyorsunuz?
Neyden mutlu olamadınız evlilikte? 35 ve üstü olarak açarsanız haber verin bize de.Ay bende bu forumda tek 39 yaşında benim sanıyordumAyrı bir grupmu açsak
Ben işimde başarılı akademisyenim, ikinci evliliğimi yaptım altı ay önce, çocuğum yok. Evim yok. Ve mutsuzluğum had safhada. Evde huzur yok. Sizin anneniz, benimde eşim.
Ama ben bekar yaşadığım günleri çok özlüyorum. Geriye baktığımda “yav ben ne mutluymulumda görmemişim” diyorum şu an. Bundan daha 2 sene öncesine kadar aynı başlığı bende atardım, hislerim aynıydı. Evlenemedim, yuva kuramadım, düzenim yok naraları atıyordum bende. E şimdi? Evlendim ve başım hiçde göğe ermedi, tam aksine modum yerlerde sürünüyor.
Bu yüzden size tavsiyem şu: evlilikmiş, evmiş, barkmış - aala takılmayın bunlara. Sizi geçindiren işiniz varsa - ve seviyorsanız - sevmiyorsanız, değiştirin, kendinizi geliştirin - hayatınızı elinizden geldiği kadar yaşamaya ve zevk almaya bakın.
Benim yaptığım gibi mutluluğunuzu asssssla el oğluna bağlamayın. İnanın bana sizi mutlu etmek yerine umutlarınızı bile elinizden alıyorlar.
Keşke eski hayatımı bana geri verseler diye çok ağladım bu son 6 aydır..
En korktuğum şey yanlış bir evlilik yapmak.Aynı ben işte. Bi başarıymış gibi evlendim hah ne oldu. Ne geçti eline diyorum
Korkmakta haklısın da evlenmediysen nasıl ev bark sahibi olamadın?Neyden mutlu olamadınız evlilikte? 35 ve üstü olarak açarsanız haber verin bize de.
En korktuğum şey yanlış bir evlilik yapmak.
Anlamadım nasıl ev bark sahibi olamadın derken?Korkmakta haklısın da evlenmediysen nasıl ev bark sahibi olamadın?
Konuyla alakası nedir? 27 yıl çalışıp emekli olan birinin aldığı ikramiyeden ve ev fiyatlarından haberiniz var mı? Bir de tanımadığınız birinin malı mülkü sizi neden ilgilendiriyor?Evin var mı?
Evlenmek hic de bası göğe erdirmiyor zaten..Ben de hep bekar hayatımı,mis gibi rahat evimi ,ailemi özgürlüğümü,sorumsuzluğumu özlüyorum..Evlenen pisman,evlenmeyen pişman.Ama acıkcası ben konuyu açan bekar arkadaşa özendim..Size özenenler de var,emin olun evlenmek de matah bir sey değil.Ayrıca evlenmek cocuk yapmak da asla bir başarı değilAy bende bu forumda tek 39 yaşında benim sanıyordumAyrı bir grupmu açsak
Ben işimde başarılı akademisyenim, ikinci evliliğimi yaptım altı ay önce, çocuğum yok. Evim yok. Ve mutsuzluğum had safhada. Evde huzur yok. Sizin anneniz, benimde eşim.
Ama ben bekar yaşadığım günleri çok özlüyorum. Geriye baktığımda “yav ben ne mutluymulumda görmemişim” diyorum şu an. Bundan daha 2 sene öncesine kadar aynı başlığı bende atardım, hislerim aynıydı. Evlenemedim, yuva kuramadım, düzenim yok naraları atıyordum bende. E şimdi? Evlendim ve başım hiçde göğe ermedi, tam aksine modum yerlerde sürünüyor.
Bu yüzden size tavsiyem şu: evlilikmiş, evmiş, barkmış - aala takılmayın bunlara. Sizi geçindiren işiniz varsa - ve seviyorsanız - sevmiyorsanız, değiştirin, kendinizi geliştirin - hayatınızı elinizden geldiği kadar yaşamaya ve zevk almaya bakın.
Benim yaptığım gibi mutluluğunuzu asssssla el oğluna bağlamayın. İnanın bana sizi mutlu etmek yerine umutlarınızı bile elinizden alıyorlar.
Keşke eski hayatımı bana geri verseler diye çok ağladım bu son 6 aydır..
Keşke sizin yerinizde olsam.Aile evinde bekar misbenim de yaş 39
evlenecek kadar sevdiğim kimse olmadı , ayyy bir şekilde evleneyim yaa diye de evlenecek karakter değilim ben
işin aslı evlilik hiç umrumda da değil yani ama cocuk isterdim beni o konu düşündürüyor.
ilişkiniz yok mu? olmadı mı? ilişkilerdeki sorurunuz ne? benim karşıma evlenirim dediğim adam çıkmıyor mesela
bilmiyorum hangisi daha zor olur biriyle evlenmek isteyip evlenememek mi, evlenecek insan bulamamak mı evlenip geçinememek mi. ben açıkçası ailesi sorunluysa kendisi sevgi dolu değilse (o beni daha çok sevmeli en başta), kültürel denk değilsek cinsel olarak heyecanlanıp ölmüyorsam evlenemem ya. evlenemedim yani kimseye olur diyemedim.
evi filan aldım ben, birikimim bana 10 sene yeter, ki çalışıyorum zaten. ailemle 14 yaşından beri ayrı yaşıyorum --ama ben bunu için çok uğraştım
didindim yırtındım resmen
iş-maddiyat düzeni kurmak için çok uğraşmış olmam da bazı romantik şeylere yeterince vakit ayıramam için bir etken mesela. boş gezecek ortam yapacak bir vaktim pek olamadı benim.
işinizi değiştirme imkanı yok mu?
ben 3 kere toptan sektör değiştirdim, kaç kere iş değiştirdim bilmiyorumoluyor yani değiştirdim çok mutsuz ederse zaten kısa sürede yine ayrıldım alışkanlık olmasın tazminat vs. iyice zora girmeyeyim dedim. böyle böyle maddi olarak istediğim yere geldim sonra onu da değiştirdim tekrar doktoraya döndüm 0dan başka alanda doktora yapıyorum şimdi.
sürekli değiştire değiştire gidiyor benim biliyorum, uzun sürdür anlatması ama böyle olunca benim çok durup düşünecek zamanım olmuyor
buna rağmen eki enerjimin olmadığını, eski yaşam hevesim olmadığını ben de görüyorum. benimle mi ilgili ülkeyle mi ilgili bilmiyorum
ben ciddi iş hayatıma avrupada başlamıştım sorun bende mi ülke gündemi mi beni yordu, buradkai ilşkiler mi, anlayabilmek için bu bahar tekrar avrupaya döncem bakalım ne hissedecem ben de bilmiyorum.
denemeden bilemem.
aile evinde değilim kendi evim ama teşekkür ederim.Evlenmek hic de bası göğe erdirmiyor zaten..Ben de hep bekar hayatımı,mis gibi rahat evimi ,ailemi özgürlüğümü,sorumsuzluğumu özlüyorum..Evlenen pisman,evlenmeyen pişman.Ama acıkcası ben konuyu açan bekar arkadaşa özendim..Size özenenler de var,emin olun evlenmek de matah bir sey değil.Ayrıca evlenmek cocuk yapmak da asla bir başarı değil
Keşke sizin yerinizde olsam.Aile evinde bekar mis
Üzüldüm sizin. Durumunuza değil. Böyle hissetmenize.o arkadaşlarınız sadece hayatlarının güzel yanlarını gösteriyor. E ne yapsınlar şimdi, hastalıkları, acıları, kavgaları paylaşmak istemeyebilirler. Ve ne bedeller ödediler o noktaya gelmek için bilemeyiz . Kıyas yapmakla başta hata yapmışsınız. Herkes biricik, siz de öyle. Sizin şartlarınizda belki sizin kadar bile ilerleyemeyecklerdi onlar. Öyle dusunmek lazim. Aslında mesele kişilerden bağımsız kendinizi sevmenizle ilgili. Kendinizin , kendiniz tarafından ve başkası tarafından sevilmeye değer olduğunu hatirlatin lütfen kendinize . Bulamıyorsanız sebep, biraz kafa yormak lazım bunun izlerine. Düşünün biraz daha yani üzerine. SevgilerAslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Yok benceBişey dicem evlenip de mutlu olan yok mu ya ciddi ciddi?
vardır tabii kiBişey dicem evlenip de mutlu olan yok mu ya ciddi ciddi?
Ya tabi ki ilişki = evlilik değil ama evliliğe gidiyor. Ben ilişkimde çok mutluyum mesela ileriyi de güzel düşünüyorum haliyle ama etrafıma bakıyorum herkes sevgiliyken çok iyiydi evlenince değişti vs gibi yorumlar yapıyor. İllaki kötü ve zor taraflar olur ilişkiler de toz pembe değil sonuçta ama, insan bi durup ya hiç mi mutlu olmadınız diyor iştevardır tabii ki
ayrıca evlenmeden de sevip sevilip mutlu olunabilir bence, ben ilişkiyi sadece = evlilik diye algılamak istemiyorum
ya da hayatında kimse olmadan da insan tek mutlu olmalı, ben biraz kendimle fazla didişen bir insanım mesela yine de çok öyle mutsuz değilim yalnızken. evlenince otamatik mutluluk düğmesi de açılmaz, bence.
ha kendi kendimi çok şımartmam ben. öyle bir tipim maalasef...
sevgilim bana sen insanüstü bir varlıksın diyince mutlu oluyorm, sırıtıyorum böyle bi kendi kendime misal.
"İşimde başarılı bir akademisyenim" diye özellikle belirttiğiniz için yazıyorum. Yazım kurallarına da biraz dikkat etseniz keşke.Ay bende bu forumda tek 39 yaşında benim sanıyordumAyrı bir grupmu açsak
Ben işimde başarılı akademisyenim, ikinci evliliğimi yaptım altı ay önce, çocuğum yok. Evim yok. Ve mutsuzluğum had safhada. Evde huzur yok. Sizin anneniz, benimde eşim.
Ama ben bekar yaşadığım günleri çok özlüyorum. Geriye baktığımda “yav ben ne mutluymulumda görmemişim” diyorum şu an. Bundan daha 2 sene öncesine kadar aynı başlığı bende atardım, hislerim aynıydı. Evlenemedim, yuva kuramadım, düzenim yok naraları atıyordum bende. E şimdi? Evlendim ve başım hiçde göğe ermedi, tam aksine modum yerlerde sürünüyor.
Bu yüzden size tavsiyem şu: evlilikmiş, evmiş, barkmış - aala takılmayın bunlara. Sizi geçindiren işiniz varsa - ve seviyorsanız - sevmiyorsanız, değiştirin, kendinizi geliştirin - hayatınızı elinizden geldiği kadar yaşamaya ve zevk almaya bakın.
Benim yaptığım gibi mutluluğunuzu asssssla el oğluna bağlamayın. İnanın bana sizi mutlu etmek yerine umutlarınızı bile elinizden alıyorlar.
Keşke eski hayatımı bana geri verseler diye çok ağladım bu son 6 aydır..
Evliyim, mutluyum.Bişey dicem evlenip de mutlu olan yok mu ya ciddi ciddi?
Evlilik hicbirseyi değiştirmez.dediginiz gibi çok matah bişey degilAy bende bu forumda tek 39 yaşında benim sanıyordumAyrı bir grupmu açsak
Ben işimde başarılı akademisyenim, ikinci evliliğimi yaptım altı ay önce, çocuğum yok. Evim yok. Ve mutsuzluğum had safhada. Evde huzur yok. Sizin anneniz, benimde eşim.
Ama ben bekar yaşadığım günleri çok özlüyorum. Geriye baktığımda “yav ben ne mutluymulumda görmemişim” diyorum şu an. Bundan daha 2 sene öncesine kadar aynı başlığı bende atardım, hislerim aynıydı. Evlenemedim, yuva kuramadım, düzenim yok naraları atıyordum bende. E şimdi? Evlendim ve başım hiçde göğe ermedi, tam aksine modum yerlerde sürünüyor.
Bu yüzden size tavsiyem şu: evlilikmiş, evmiş, barkmış - aala takılmayın bunlara. Sizi geçindiren işiniz varsa - ve seviyorsanız - sevmiyorsanız, değiştirin, kendinizi geliştirin - hayatınızı elinizden geldiği kadar yaşamaya ve zevk almaya bakın.
Benim yaptığım gibi mutluluğunuzu asssssla el oğluna bağlamayın. İnanın bana sizi mutlu etmek yerine umutlarınızı bile elinizden alıyorlar.
Keşke eski hayatımı bana geri verseler diye çok ağladım bu son 6 aydır..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?