- 4 Kasım 2022
- 2.435
- 3.843
- 53
- 30
- Konu Sahibi laraenve11
-
- #41
bilmem belki dolandırırım
bilmem belki dolandırırımKonuyla alakası nedir? 27 yıl çalışıp emekli olan birinin aldığı ikramiyeden ve ev fiyatlarından haberiniz var mı? Bir de tanımadığınız birinin malı mülkü sizi neden ilgilendiriyor?
Insan elde edemediginin hayrani, elde ettiginin nankorudur..herkes elinde olmayani ister.. yalan dunya isteAy bende bu forumda tek 39 yaşında benim sanıyordumAyrı bir grupmu açsak
Ben işimde başarılı akademisyenim, ikinci evliliğimi yaptım altı ay önce, çocuğum yok. Evim yok. Ve mutsuzluğum had safhada. Evde huzur yok. Sizin anneniz, benimde eşim.
Ama ben bekar yaşadığım günleri çok özlüyorum. Geriye baktığımda “yav ben ne mutluymulumda görmemişim” diyorum şu an. Bundan daha 2 sene öncesine kadar aynı başlığı bende atardım, hislerim aynıydı. Evlenemedim, yuva kuramadım, düzenim yok naraları atıyordum bende. E şimdi? Evlendim ve başım hiçde göğe ermedi, tam aksine modum yerlerde sürünüyor.
Bu yüzden size tavsiyem şu: evlilikmiş, evmiş, barkmış - aala takılmayın bunlara. Sizi geçindiren işiniz varsa - ve seviyorsanız - sevmiyorsanız, değiştirin, kendinizi geliştirin - hayatınızı elinizden geldiği kadar yaşamaya ve zevk almaya bakın.
Benim yaptığım gibi mutluluğunuzu asssssla el oğluna bağlamayın. İnanın bana sizi mutlu etmek yerine umutlarınızı bile elinizden alıyorlar.
Keşke eski hayatımı bana geri verseler diye çok ağladım bu son 6 aydır..
Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Bu saydıklarıniza sahip olan kişilerde başka taraftan eksiktir belki.Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Herşeyi bilip herşeyin farkındasınız ama neden bir eş, bir arkadaş, bir iş vs aramıyorsunuz?Aslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
birlikte yaşanmadığı sürece birbirinin sadece temiz ve iyi yanlarını görürsünüzYa tabi ki ilişki = evlilik değil ama evliliğe gidiyor. Ben ilişkimde çok mutluyum mesela ileriyi de güzel düşünüyorum haliyle ama etrafıma bakıyorum herkes sevgiliyken çok iyiydi evlenince değişti vs gibi yorumlar yapıyor. İllaki kötü ve zor taraflar olur ilişkiler de toz pembe değil sonuçta ama, insan bi durup ya hiç mi mutlu olmadınız diyor işte
Gül gül öldüm. Teşekkürler, bizim dolandırıcılarımız var.bilmem belki dolandırırım
Ben de şu an nişanlıyım ve bazen kendimi sorguluyorum. 28 yaşındayım etrafımdaki çoğu kişi nişanlı ya da evli. Bekar olanlar azınlıkta kaldı artık. Ama yanlış bir evlilik yapmak istemiyorum. Acaba ayrılsam tekrar yeni biri çıkar mı karşıma istediğim gibi? Daha mutlu huzurlu beni anlayan biri olur mu? Yoksa çok mu geç kalırım? Düzgün bir insan bulmak gittikçe zorlaşıyor. Bende de bu endişe var…Neyden mutlu olamadınız evlilikte? 35 ve üstü olarak açarsanız haber verin bize de.
En korktuğum şey yanlış bir evlilik yapmak.
Her evli çok mu mutlu herkes mutluluğu kendimde olmayanda arıyor yapılacak o kadar şey varki Türkiye cennet ekonomisi kötü olsada elinde olanla sen mutlu olursan insanları kendine çekersin herşeye evlilik odaklı bakmadan yoluna devam edebilirsin erkekler bencil ilgisiz anacı vs vs valla burası hiç güzel değilAslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler.
Sırf baskasini bulamam diye mi ayrılmıyorsunuz ? Mutsuz oldugunuz bir iliskiyi evlilige dönüstururseniz kendinize de karsinizdakine de yazık edersiniz. Sonradan dank eder bu sefer evliyim cocuk var nasil bosancam dersiniz. İyi dusunun nisanlinizla ömür gecirmek istemiyorsaniz devam etmeyin.Ben de şu an nişanlıyım ve bazen kendimi sorguluyorum. 28 yaşındayım etrafımdaki çoğu kişi nişanlı ya da evli. Bekar olanlar azınlıkta kaldı artık. Ama yanlış bir evlilik yapmak istemiyorum. Acaba ayrılsam tekrar yeni biri çıkar mı karşıma istediğim gibi? Daha mutlu huzurlu beni anlayan biri olur mu? Yoksa çok mu geç kalırım? Düzgün bir insan bulmak gittikçe zorlaşıyor. Bende de bu endişe var…
Nişanlımla aslında mutluyum iyi bir insan. Değer de veriyor, seviyor. Ama bazı durumlarda ve konularda nişanlımla sorun yaşıyoruz. Nişanlım küs kalıyor ya da birkaç gün hevesi olmuyor. Hevesim kalmadı demeye getiriyor. İnanın incir çekirdeğini doldurmayan rutin sebeplerden sorun çıkıyor. Ben devam edebiliyorum ama o çok takılı kalıyor. Bilmiyorum tuhaf bir durum var.Sırf baskasini bulamam diye mi ayrılmıyorsunuz ? Mutsuz oldugunuz bir iliskiyi evlilige dönüstururseniz kendinize de karsinizdakine de yazık edersiniz. Sonradan dank eder bu sefer evliyim cocuk var nasil bosancam dersiniz. İyi dusunun nisanlinizla ömür gecirmek istemiyorsaniz devam etmeyin.
Konu sahibi sizin icinde uzgunum ama sosyal medya elmanin saglam tarafini sergiler çürük kısmı arkaya saklar. O gordugunuz hayatların ne problemleri vardir Allah bilir. Gormesem farketmeyecektim diyorsunuz.Onlarin öyle diye sizinde oyle olmak zorunda degil belki deseniz onlarda sizin yerinizde olmak ister.
Siz yine de iyi dusunup karar verin.Onu tanimaya daha cok gayret gosterin evlenince cekemeyeceginiz gibiyse ki evliyken daha artacagina emin ol o zaman devam etme bosuna hayatından çalmiş olursun.Nişanlımla aslında mutluyum iyi bir insan. Değer de veriyor, seviyor. Ama bazı durumlarda ve konularda nişanlımla sorun yaşıyoruz. Nişanlım küs kalıyor ya da birkaç gün hevesi olmuyor. Hevesim kalmadı demeye getiriyor. İnanın incir çekirdeğini doldurmayan rutin sebeplerden sorun çıkıyor. Ben devam edebiliyorum ama o çok takılı kalıyor. Bilmiyorum tuhaf bir durum var.
Nişanlım ve sessiz cezalandırma konusunu okursanız daha iyi anlayabilirsiniz sanırım, teşekkür ederim tavsiyeniz içinSiz yine de iyi dusunup karar verin.Onu tanimaya daha cok gayret gosterin evlenince cekemeyeceginiz gibiyse ki evliyken daha artacagina emin ol o zaman devam etme bosuna hayatından çalmiş olursun.
Valla ben 30 uma girmedim daha ama bir evlilik yaptım çok kısa sürdü, evlilik matah bisey değil bende niye başaramadım diye üzülüyorum bende uğraşıyorum ama olmuyor .yalnız değilsinizAslında normalde depresif bir insan değilim. Ama şu son zamanlar bir kaç eski arkadaşla karşılaştım. Hayatlarını gördüm. Ve neler elde edemediğimi anladım. Normalde sosyal medya kullanmam. Dolayısıyla kimseden haberim olmaz. Belki de bilmemek daha iyiymiş. Arkadaşlarımın hepsi evlenmiş, çoluk çocuğa karışmış, evlerini almış. İşlerini gayet güzel kurmuşlar. Tek dertleri mutfakta kullandıkları elektronik eşya markası filan olmuş. Ben ise kendime baktım. Ev yok, sevdiğim bir işim yok. Eş yok, çocuk yok. Yaş nerdeyse 40a yaklaştı. Hala ailemle yaşıyorum filan. Her gün anne ile kavga. Kısacası berbat bir hayatım varmış ama farkında değilmişim. İşin kötü tarafı uğraşıyorum da. Birşeyleri değiştirmeye çalışıyorum ama yerimde saymışım hep. Kısacası sizlerle dertleşmek istedim. Teşekkürler
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?