Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Bosanmayı gerektirecek kadar buyuk bir sorun yok gibi geldi bana tabı yaptıgın dogru degıl ama bosanmak son care olmalı bu konuda siz seviyor musunuz esınızıArkadaşlar herkese merhaba;
8 yıldır evliyim. 6 yaşında da bir çocuğum var. Son yıllarda eşimle aramızda ara ara tartışmalar yaşanıyor.. Hatta son zamanlarda 2-3 haftada bir mutlaka br tartışma oluyor. Ve tartışmalar da genelde çok boş sebeplerden yaşanıyor. Evli olduğum kişi herhangi bir şeye gerilip, yüksek sesli konuşmaya kalkıyor bana karşı . Ben de buna asla tahammül edemiyorum . Sonrasında aramızda tartışma yaşanıyor ve ben kendisiyle asla konuşmak istemiyorum . Ne telefonlarını açıyorum, ne sesini duymak istemiyorum. Ben bağırma çağırmayla iletişimi asla kabul edebilen birisi değilim . Böyle bir şey evli olduğum kişiden gelince de oldukça soğuyorum, uzaklaşıyorum hatta ayrılmak istiyorum ama ayrılmayı hiç bir şekilde kabul eden birisi değil. Ki benim ondan uzaklaştığımı görünce sinirini hemen dizginleyip işte " ben öyle demek istememiştim, şöyle demek istemiştim, özür dilerim bir daha böyle bir şey yaşanmayacak, sinirlensem bile asla ses yükseltmeyeceğim. " vsvs diyen biri her seferinde.. Ama 2 - 3 hafta, en geç 1 ay sonra yine herhangi bir şeye sinrlenip evin içerisinde bağırabiliyor . Bu yüzden kendisine artık inanamıyorum ve ben nasıl bu şekilde ailesine karşı bağırabilen biri ile evli olabilirim diye kendi kendimi sorguluyorum . Buna benzer durumlar olabilir mi evliliklerde bilemiyorum. Ben kabul etmiyorum ama belki de ben çok katıyımdır bilmiyorum . Evin içinde bağırma olduğu zaman alt üst komşular da eminim ki duyuyordur bu durumdan dolayı ben utanıyorum . Sizlerde durumlar nasıl, ne yapmalıyım ? Ayrılmayı ciddi ciddi düşünüyorum. Bu arada bunların haricinde bize çok düşkündür özellikle bana herşeyimde yanımdadır dr'a giderken bile beni 1 kez bile yalnız bırakmaz iş hariç her zaman heryerde bizimle beraberdir.... Ne karar vereceğimi bilemiyorum artık .
Gittik, olumlu yönde katkısı oldu onun usta bir narsist oldugu anlasılmıs oldu, eger gitmeseydik bu derece analiz etmekte zorlanırdım ben, ki bıçak kemiğe dayanmasaydı kabul etmezdi terapiyi. objektif uzman desteği çok mühimmiş, hem de aklımdaki soru isaretlerinden kurtuldum, iliskide ikimizin de neyi neden yaptıgımızı anladım.. Manipülatörlerin maskesi seansta düsüyor. Ben simdi bireysel terapiye devam ediyorum ve bosanma sürecindeyim.:)))Teşekkür ederim sağolun.. Siz çift terspistine gitmiş miydiniz ? Gittiyseniz olumlu yönde katkısı oldu mu acaba ? Gerçi herkes için farklı sonuçları olabilir biliyorum ama yine de merak ettim.
Her evlilikte sorun var mıdır bilemem ama her evlilikte mutlaka tartışma vardır. Önemli olan iki medeni insan gibi tartışabilmektir. Herkesin kırmızı çizgisi vardır, bizim olduğu gibi karşımızdakinin de. Eğer ben eşimin kırmızı öizgisine saygı fuyuyorsam o da benimkine duymak zorundadır. Yani size göre çok öenmli olan bana göre olmayabilir. Ama siz onunkine riayet ediyor musunuz bir de onu düşünün isterseniz. Çünkü ben hayatta yapmadığım fedakarlığı herhangi birşeyi asla beklemem ama yapmadığımın saygısızlığın da yapılmasına izin vermemArkadaşlar herkese merhaba;
8 yıldır evliyim. 6 yaşında da bir çocuğum var. Son yıllarda eşimle aramızda ara ara tartışmalar yaşanıyor.. Hatta son zamanlarda 2-3 haftada bir mutlaka br tartışma oluyor. Ve tartışmalar da genelde çok boş sebeplerden yaşanıyor. Evli olduğum kişi herhangi bir şeye gerilip, yüksek sesli konuşmaya kalkıyor bana karşı . Ben de buna asla tahammül edemiyorum . Sonrasında aramızda tartışma yaşanıyor ve ben kendisiyle asla konuşmak istemiyorum . Ne telefonlarını açıyorum, ne sesini duymak istemiyorum. Ben bağırma çağırmayla iletişimi asla kabul edebilen birisi değilim . Böyle bir şey evli olduğum kişiden gelince de oldukça soğuyorum, uzaklaşıyorum hatta ayrılmak istiyorum ama ayrılmayı hiç bir şekilde kabul eden birisi değil. Ki benim ondan uzaklaştığımı görünce sinirini hemen dizginleyip işte " ben öyle demek istememiştim, şöyle demek istemiştim, özür dilerim bir daha böyle bir şey yaşanmayacak, sinirlensem bile asla ses yükseltmeyeceğim. " vsvs diyen biri her seferinde.. Ama 2 - 3 hafta, en geç 1 ay sonra yine herhangi bir şeye sinrlenip evin içerisinde bağırabiliyor . Bu yüzden kendisine artık inanamıyorum ve ben nasıl bu şekilde ailesine karşı bağırabilen biri ile evli olabilirim diye kendi kendimi sorguluyorum . Buna benzer durumlar olabilir mi evliliklerde bilemiyorum. Ben kabul etmiyorum ama belki de ben çok katıyımdır bilmiyorum . Evin içinde bağırma olduğu zaman alt üst komşular da eminim ki duyuyordur bu durumdan dolayı ben utanıyorum . Sizlerde durumlar nasıl, ne yapmalıyım ? Ayrılmayı ciddi ciddi düşünüyorum. Bu arada bunların haricinde bize çok düşkündür özellikle bana herşeyimde yanımdadır dr'a giderken bile beni 1 kez bile yalnız bırakmaz iş hariç her zaman heryerde bizimle beraberdir.... Ne karar vereceğimi bilemiyorum artık .
Bunu kabul edip uzman desteğine olumlu bakması çok güzel bence. Siz bir randevu alın umarım olumlu olur sonuçPsikolog ya da psikiyatriste mi götürmem gerek sizce? Böyle bir şeyi söylemiştim kendisine bir kaç kez kabul ediyor aslımda olur diyor.... İyi bir uzman bulup randevu bulmak lazım
Artık seviyor muyum inanın emin olamıyorum şu huyu yüzünden ama şunu söyleyebilirim net bir şekilde: Bu gereksiz yere bağırma çağırma, benimle kavga çıkarmaya çalışma huyu olmazsa, yani bu huyunun olmadığını düşünürsem, ondan ayrılmak aklımın ucundan bile geçmezdi muhtemelen....Bosanmayı gerektirecek kadar buyuk bir sorun yok gibi geldi bana tabı yaptıgın dogru degıl ama bosanmak son care olmalı bu konuda siz seviyor musunuz esınızı
Bu tarz konularda sınır çizmek çok önemli.Bağırdığında benimle bu şekilde konuşmandan hoşlanmıyorum düzgün bir şekilde konuşmak istediğin zaman konuşabiliriz diye defalarca söyleyin.Sesini yükselttiğinde benimle sesini yükselterek konuştuğunda seni dinleyemiyorum sesini alçalttığında konuşabiliriz gibi...Arkadaşlar herkese merhaba;
8 yıldır evliyim. 6 yaşında da bir çocuğum var. Son yıllarda eşimle aramızda ara ara tartışmalar yaşanıyor.. Hatta son zamanlarda 2-3 haftada bir mutlaka br tartışma oluyor. Ve tartışmalar da genelde çok boş sebeplerden yaşanıyor. Evli olduğum kişi herhangi bir şeye gerilip, yüksek sesli konuşmaya kalkıyor bana karşı . Ben de buna asla tahammül edemiyorum . Sonrasında aramızda tartışma yaşanıyor ve ben kendisiyle asla konuşmak istemiyorum . Ne telefonlarını açıyorum, ne sesini duymak istemiyorum. Ben bağırma çağırmayla iletişimi asla kabul edebilen birisi değilim . Böyle bir şey evli olduğum kişiden gelince de oldukça soğuyorum, uzaklaşıyorum hatta ayrılmak istiyorum ama ayrılmayı hiç bir şekilde kabul eden birisi değil. Ki benim ondan uzaklaştığımı görünce sinirini hemen dizginleyip işte " ben öyle demek istememiştim, şöyle demek istemiştim, özür dilerim bir daha böyle bir şey yaşanmayacak, sinirlensem bile asla ses yükseltmeyeceğim. " vsvs diyen biri her seferinde.. Ama 2 - 3 hafta, en geç 1 ay sonra yine herhangi bir şeye sinrlenip evin içerisinde bağırabiliyor . Bu yüzden kendisine artık inanamıyorum ve ben nasıl bu şekilde ailesine karşı bağırabilen biri ile evli olabilirim diye kendi kendimi sorguluyorum . Buna benzer durumlar olabilir mi evliliklerde bilemiyorum. Ben kabul etmiyorum ama belki de ben çok katıyımdır bilmiyorum . Evin içinde bağırma olduğu zaman alt üst komşular da eminim ki duyuyordur bu durumdan dolayı ben utanıyorum . Sizlerde durumlar nasıl, ne yapmalıyım ? Ayrılmayı ciddi ciddi düşünüyorum. Bu arada bunların haricinde bize çok düşkündür özellikle bana herşeyimde yanımdadır dr'a giderken bile beni 1 kez bile yalnız bırakmaz iş hariç her zaman heryerde bizimle beraberdir.... Ne karar vereceğimi bilemiyorum artık .
Merhaba teşekkür ederim yorumunuz için.. küfür yok kesinlikle.. o tarz kelime ya da cümleler kullanılsa zaten sanırım hiç kaldıramazdımBağırmak var bağırmak var..Yani hakaret,küfür vs.psikolojik şiddet içeren durumlar söz konusu mu?
Ayrıca fizyolojik bir nedeni de olabilir.Misal şeker hastalığı,tiroid hastalığı da sinir yapar (erkeklerde de tiroid problemi olur şimdi yazan olursa die baştan belirteyim.) Bende de hipotiroid mevcut ve maalesef beni agresif yapıyor ama törpülemeye çalışıoz işte.
Eşinizi seviyor musunuz? Seviyorsanız boşanmak düşünceğiniz son şey olmalı bence.Çünkü benim inandığım bi kere dillendirilirse o evlilik elbet bozuluyor.Eşiniz sizi seviyor ama sanki kontol edemediği ani çıkışları var gibi geldi bana.Önce bir endokrin uzmanına gidin,kan değerlerine bakılsın dediğim hastalıklarla ilgili olarak.Sonra da aile terapisi tavsiye ederim.Birlikte çözebilirsiniz.
Çok teşekkür ederim paylaştığınız için... Demek ki başka evliliklerde de hoşa gitmeyen şeyler olabiliyor ve sizin bunun çözüm yolunu bulmuş olmanız çok güzelBence evliliğinizi güzelleştirmeye çalışın...
Bi insanla yani ne bileyim başka bir varlıkla yaşamak zor... insan annesiyle de kavga ediyor... kardeşleriyle de siz çocuğunuza bağırmıyor musunuz mesela...
benim iyimser yorumum: eşiniz sizi çok seviyor ama siz ona onun istediği kadar sevgiyi Ya da ilgiyi göstermiyorsunuz ama eşiniz ailesinden bile göremediği ilgiyi sevgiyi sizde görmek istiyor bence... çocuk gibi Yani...
eşim de bana sesini yükseltiyor hem de eften püften şeylerde çok çok sinirleniyorum ben de azarlanıyor gibi hissediyorum kendimi...
ama bakıyorum ki o günlerde kendime çok dalmışım etrafıma çok dalmışım onu yok saymışım
Aslında onun bağırışları beni gör demek oluyor sanırım.. çünkü onu ne kadar sever ve ilgilenirsem sakinleşiyor kedi gibi mayışıyor beni mutlu etmek için çabalıyor gibime geliyor
Aile de önemli faktör... annesi hep bağıran bağırarak derdini anlatan bir kadın ve eşim hep ailesinin yanında büyümüş.. yani ne bi yatılı okul yurt vs.. yok.
Ama tabi ki bütün bunlar eşinizi haklı çıkarmaz yine de birinin hem de hayatı paylaştğınız yatağınızı paylaştığınız birinin size bağırması kabul edilir bişey değil...
Biraz beraber film izlemek, kitap belki onun ders çıkarabileceği Ya da bilmiyorum derin bir dua size inşallah farklı bir kapı aralar...
bence pes etmeyin... kendinize yatırım yapın... kendini mutlu edebilen bir kadın olun o zaman belki de onun yaptıkları sizi çok da etkilemez...
bunlar kendime söylediğim şeyler, sizle de paylaşmak istedim...
Bu arada çocuğunuza bağırmıyor musunuz sorunuza cvp vermeyi atlamışım. Çocuğuma kızdığım sesimi yükselttiğim zamanlar çok olmasa da bazen oluyor açıkçası.... Ama ben bunu normal karşılıyorum, daha doğrusu şöyle söyliyim anne babanın belli sınırlar çerçevesinde terbiye vermek amaçlı çocuğuna kızması ya da ses yükseltmesi tölere edilebilir ama anne baba birbiriyle bağırarak iletişim kuramaz evin içerisinde, ben bunu kabul edemiyorum sanırım...Bence evliliğinizi güzelleştirmeye çalışın...
Bi insanla yani ne bileyim başka bir varlıkla yaşamak zor... insan annesiyle de kavga ediyor... kardeşleriyle de siz çocuğunuza bağırmıyor musunuz mesela...
benim iyimser yorumum: eşiniz sizi çok seviyor ama siz ona onun istediği kadar sevgiyi Ya da ilgiyi göstermiyorsunuz ama eşiniz ailesinden bile göremediği ilgiyi sevgiyi sizde görmek istiyor bence... çocuk gibi Yani...
eşim de bana sesini yükseltiyor hem de eften püften şeylerde çok çok sinirleniyorum ben de azarlanıyor gibi hissediyorum kendimi...
ama bakıyorum ki o günlerde kendime çok dalmışım etrafıma çok dalmışım onu yok saymışım
Aslında onun bağırışları beni gör demek oluyor sanırım.. çünkü onu ne kadar sever ve ilgilenirsem sakinleşiyor kedi gibi mayışıyor beni mutlu etmek için çabalıyor gibime geliyor
Aile de önemli faktör... annesi hep bağıran bağırarak derdini anlatan bir kadın ve eşim hep ailesinin yanında büyümüş.. yani ne bi yatılı okul yurt vs.. yok.
Ama tabi ki bütün bunlar eşinizi haklı çıkarmaz yine de birinin hem de hayatı paylaştğınız yatağınızı paylaştığınız birinin size bağırması kabul edilir bişey değil...
Biraz beraber film izlemek, kitap belki onun ders çıkarabileceği Ya da bilmiyorum derin bir dua size inşallah farklı bir kapı aralar...
bence pes etmeyin... kendinize yatırım yapın... kendini mutlu edebilen bir kadın olun o zaman belki de onun yaptıkları sizi çok da etkilemez...
bunlar kendime söylediğim şeyler, sizle de paylaşmak istedim...
Ama ayda 1 falan oluyor artık böyle gereksiz yere bi kavga çıkması.... Olabilir mi böyle şeyler gerçekten bilemiyorum . Bi de o ses yükseltince ben de sinirleniyorum karşılık veriyorum yani ben sesimi çok yükseltmesem de ona karşı çok kırıcı şeyler söylüyorum genelde.... Ve olay büyüyor küsmeye kadar gidiyor...Eşinizin tavrı yanlış ama bence yani sadece bence soğumak biraz ağır sanki. Kızarım bende eşim de bazen gereksiz yere ses yükseltir ama kısa zamanda hallederiz. Sırf ara da bağırıyor diye bence yuva yıkılmaz. Başka sorun yoksa
Ama ayda 1 falan oluyor artık böyle gereksiz yere bi kavga çıkması.... Olabilir mi böyle şeyler gerçekten bilemiyorum . Bi de o ses yükseltince ben de sinirleniyorum karşılık veriyorum yani ben sesimi çok yükseltmesem de ona karşı çok kırıcı şeyler söylüyorum genelde.... Ve olay büyüyor küsmeye kadar gidiyor...