-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Her gün işe mutsuz giden var mı?
- Konu Sahibi AsiNaz
- Başlangıç Tarihi
ben öğretmendim. ama işimi sevmediğimi farkettim çalışmaya başlayınca. en sonunda başka bir iş bulup meb'i terkettim. şimdi arada ders anlatmayı özlüyorum ama işe istemeye istemeye gitme durumum yok artık. hatta zamanın nasıl geçtiğini anlayamıyorum. bir tek iş arkadaşlarım daha beni kabullenemediler.
Son düzenleme:
- 26 Eylül 2010
- 17.555
- 32.863
- 798
Aslında mesleğimden nefret etmiyorum ama çok fazla bıkkınlık ve zorluk var.
Köyde birleştirilmiş sınıfta öğretmen olunca çocukların durumu, birleştirilmiş sınıf, köy yolları, il dışı atamaların imkansız oluşu vs beni bıktırdı. Öğretmenlikten değil ama şartların olumsuzluğundan bıktım. Yine de sabah milli eğitime bin bir bedduayla uyanıp okula gidince, çocukların şebeklikleri moralimi düzeltiyor. 1. ve 2. sınıflar çok sevimli bir sınıfım var ayrıca. Geçen gün bir tanesi bana diyor ki "öğretmenim yan sınıfın öğretmeni gelmediği gün siz onların dersine girdiğinizde ben sizi çok özledim, çantanızı öptüm". Böyle de sevecenler :)
İşim stresli değil ama kış şartlarında soba yakmak, köy yollarında kalmak ayrı sıkıntı, sittin sene sevdiğim adamın yanına atanamayacağımı bilmek ayrı sıkıntı.
Köyde birleştirilmiş sınıfta öğretmen olunca çocukların durumu, birleştirilmiş sınıf, köy yolları, il dışı atamaların imkansız oluşu vs beni bıktırdı. Öğretmenlikten değil ama şartların olumsuzluğundan bıktım. Yine de sabah milli eğitime bin bir bedduayla uyanıp okula gidince, çocukların şebeklikleri moralimi düzeltiyor. 1. ve 2. sınıflar çok sevimli bir sınıfım var ayrıca. Geçen gün bir tanesi bana diyor ki "öğretmenim yan sınıfın öğretmeni gelmediği gün siz onların dersine girdiğinizde ben sizi çok özledim, çantanızı öptüm". Böyle de sevecenler :)
İşim stresli değil ama kış şartlarında soba yakmak, köy yollarında kalmak ayrı sıkıntı, sittin sene sevdiğim adamın yanına atanamayacağımı bilmek ayrı sıkıntı.
ne işe başladın peki, ben de acaba memuriyete mi geçsem diye düşünüyorum, kurumlararası geçiş mi yaptın
- 24 Ekim 2012
- 790
- 938
- 408
- 21 Eylül 2012
- 1.502
- 1.673
- 158
Türkiye'nin sayılı üni.lerinden birinden mühendis olarak mezun oldum. 2008-2011 arasında mesleğimle ilgili özel bir şirkette çalıştım ve özel sektörün her pisliğini gördüm. cumartesileri çalıştım, gecelere kadar mesai yaptım, asgari ücrete tamah ettim, aşağılamıyorum kimseyi ama lise mezunu ve benden daha tecrübesiz kişilerin altında çalıştım. kraldan kralcı gerzeklerle uğraştım, patronlarım tarafımdan ağlatıldım. en son iş hakarete varınca resti çektim, kovulana kadar uğraştım. surat astım, işi yanlış yaptım. çünkü tazminatımı yedirmek istemedim aslında çok gururlu bir insanım ama onlara 5 kuruşum geçmesin istedim veeee zafer. evliliğimin 3.ayında işsiz kaldım,bir güzel kovuldum 
kovulduğum gün öyle bir rahatladım ki anlatamam. borçluyduk, tazminatım bir günde borçlara gitti, olsun. artık her gün ağlamak, sinir ilaçları kullanmak, stres, gerginlik yoktu. 3-4 ay evimde oturdum sonraaa Allah bir kapıyı kapattı, daha güzelini açtı. mesleğimle alakasız huzur dolu bir yerde çalışıyorum belki başka bir yerde 300-500 tl fazla maaş alırım ama umrumda bile değil. huzurun ederi yok. inşallah Allah herkese huzurlu işler verin, paralı değil, huzurlu.
öyle güzel yazmışsın ki gözlerim doldu. ülkemizde çok zor bir meslekle uğraşıyorsun ama mükemmelsin Allah beraberinde olsun.
kovulduğum gün öyle bir rahatladım ki anlatamam. borçluyduk, tazminatım bir günde borçlara gitti, olsun. artık her gün ağlamak, sinir ilaçları kullanmak, stres, gerginlik yoktu. 3-4 ay evimde oturdum sonraaa Allah bir kapıyı kapattı, daha güzelini açtı. mesleğimle alakasız huzur dolu bir yerde çalışıyorum belki başka bir yerde 300-500 tl fazla maaş alırım ama umrumda bile değil. huzurun ederi yok. inşallah Allah herkese huzurlu işler verin, paralı değil, huzurlu.öyle güzel yazmışsın ki gözlerim doldu. ülkemizde çok zor bir meslekle uğraşıyorsun ama mükemmelsin Allah beraberinde olsun.
. çalışmayı kim severki
- 7 Temmuz 2011
- 5.100
- 200
- 363
3 hafta önce işimi bıraktım 6 ay oldu sigortamı yapmamışlardı çünkü.. üniversite mezunuyum fakat yaptığım iş bölümümle alakalı sayılmazdı kendimi geliştirebileceğim bir iş değildi resmen boğulmaya basladım son zamanlarda ve ayrıldım şimdi çok rahatım mecbur olmadıkca asla kendinizi kastığınıza değmez
- 25 Aralık 2012
- 960
- 708
- 158
çalışmayı seviyorum aslında ama burdaki ortamın insanlarından ve en çokta patronun ego tatmini için yaptığı saçma sapan emirleri hareketlerinden çok yıprandım. iç hattan arar odasına çağırır giderim ben sana ne dicektm ne dicektim unuttum aklıma gelirse çağırırım der gönderir, çağırır gene odasına giderim hop cep teliyle birisini arar saçma sapan muhabbet eder ayakta bekletir konuşması bitincede çok salakça bişi sorar şunu yaptınmı yaptım tmm gidebilirsin der. bu ve buna benzer daha bir sürü hareketinden dolayı kendisinden resmen tiksiniyorum artık. iş getiren müteahhitlerin bi yerlerini yalar proje dışı her şeye müsade var, fakir bi adam gelsin alıcağı paradan fazlasını alır, adamlara esip gürler proje dışı bişi yapmicaksın diye bu kadar karaktersiz bi adam. inşallah düğünden sonra ayrılıcam ve kurtulucam burdan. Rabbim inşallah bundan sonra daha güzel bi iş nasip eder
bende yaklaşık 5 yıl bi yerde çalışırken son 2 yılını zorla gidiodum stres moralsizlik bunalım artık sürekli hasta ediodu beni ama tazninatımıda bırakmak istemiodum allaha şükür evlendim tazminatımıda aldım çatır çatır yedimde :) yemek dediğimde borç ödedik şimdi yeni işe başladım daha küçük bi yer ama en azından şuan için huzurluyum
- 3 Ekim 2010
- 11.501
- 3.820
- 448
Olmaz mı? Beeenn! Üstelik işin komiği benim babamın işi, belki de en zor tarafı bu. Bu işyeri yüzünden bunalıma girdim gireceğim, o derece psikolojim bozuldu. Babamın yanında çalıştığımı ilk duyan oooo sen şanslısın, babanın işi, ya baba bugün geç geleyim diyebilirsin diyor, sadece gülüyorum.
Aslında bunu istediğimden değil, sadece benim hiç birşeye hakkım olmaması şikayetim, hastalanınca işyerinde dinlen kızım diyen bir babam var benim :) Çay getir smuwila, telefonlara bak smuwila, fatura düzenle, onu kontrol et, sipariş ver liste uzaaar gider. Herkese böyle olsa canım yanmaz, ama sadece bana dediğim gibi, ben doktora tazı gibi gidip hemen işe dönerken, babam böyle isterken, sevgili amcacığım haftanın 2 günü fix yoktur, şaşmaz. :)
Gelmediği gün kesintisi olmaz, alacağı kalmaz mesai yapar olmayan işin mesaisi ay sonunda getirir 50 saat mesai.
Ben birşey istediğim de hep para istiyorsun, çok harcama olur.
Halamın oğlu kuzenim var, istediği saatte gelir, istediği saatte çıkar, en fazla maaşı o alır, sigorta primini istediği gibi arttırır. Babama birşey desem olsun iş yok ki zaten der :) Ona iş yok, ama bana var. Bir çok tedavim yarım kaldı bu yüzden. Ama diğer yandan da herşeyden şikayet eder bıktım diye! Her yaptığı şeye herşeyi ben mi yapacağım ki der? Onu yapma, bunu yapma e sen ne için çalışacaksın o zaman diye düşünür insan da?
Her zor gelen şeyi bu senin görevin der bana atıp çıkar işin içinden, hatta bu kadar da olur dedirtecek bir olay; birşeyi unutmuş, çıkmış aklından sen hatırlatacaktın diyor, iyi de benim konudan haberim yok ki hatırlatayım? Soracak mışım! Nerden bileyim kiminle ne konuştuğunu? Kafanın içinde neler olduğunu? Burda bile ben suçluyum yani :) Babam da izler öylece, ses etme sen smuwila, odasını temizlemem için ne olacak ki xxx abine hizmet etsen demişti.
Biz istediğimiz gibi yaşayalım tek düşünceleri, ben odadan dışarı çıkmayacağım gelen olur vs. Tuvalete bile telefonla gidiyorum zaten, ama isteyen istediğini de yapacak. Şimdi durumumuz biraz kritik, insan düşünüyor ya, bu durumda bile kaymağını başkaları yerken, neden cefası bana düşüyor diye. Ama öyle olacak, kuzenim kendisi diyor dayıya bugün birşey olsa kim duracak arkasında diye? Yeğen mi durur? Kardeş mi durur diye? Evlatlarıyla kalacak! diyor..
En çok sıkıntıyı siz çekeceksiniz diyor, şimdi süper yaşıyoruz sanki..
Bu arada içim nasıl dolmuşsa baya uzun olmuş..
Aslında bunu istediğimden değil, sadece benim hiç birşeye hakkım olmaması şikayetim, hastalanınca işyerinde dinlen kızım diyen bir babam var benim :) Çay getir smuwila, telefonlara bak smuwila, fatura düzenle, onu kontrol et, sipariş ver liste uzaaar gider. Herkese böyle olsa canım yanmaz, ama sadece bana dediğim gibi, ben doktora tazı gibi gidip hemen işe dönerken, babam böyle isterken, sevgili amcacığım haftanın 2 günü fix yoktur, şaşmaz. :)
Gelmediği gün kesintisi olmaz, alacağı kalmaz mesai yapar olmayan işin mesaisi ay sonunda getirir 50 saat mesai.
Ben birşey istediğim de hep para istiyorsun, çok harcama olur.
Halamın oğlu kuzenim var, istediği saatte gelir, istediği saatte çıkar, en fazla maaşı o alır, sigorta primini istediği gibi arttırır. Babama birşey desem olsun iş yok ki zaten der :) Ona iş yok, ama bana var. Bir çok tedavim yarım kaldı bu yüzden. Ama diğer yandan da herşeyden şikayet eder bıktım diye! Her yaptığı şeye herşeyi ben mi yapacağım ki der? Onu yapma, bunu yapma e sen ne için çalışacaksın o zaman diye düşünür insan da?
Her zor gelen şeyi bu senin görevin der bana atıp çıkar işin içinden, hatta bu kadar da olur dedirtecek bir olay; birşeyi unutmuş, çıkmış aklından sen hatırlatacaktın diyor, iyi de benim konudan haberim yok ki hatırlatayım? Soracak mışım! Nerden bileyim kiminle ne konuştuğunu? Kafanın içinde neler olduğunu? Burda bile ben suçluyum yani :) Babam da izler öylece, ses etme sen smuwila, odasını temizlemem için ne olacak ki xxx abine hizmet etsen demişti.
Biz istediğimiz gibi yaşayalım tek düşünceleri, ben odadan dışarı çıkmayacağım gelen olur vs. Tuvalete bile telefonla gidiyorum zaten, ama isteyen istediğini de yapacak. Şimdi durumumuz biraz kritik, insan düşünüyor ya, bu durumda bile kaymağını başkaları yerken, neden cefası bana düşüyor diye. Ama öyle olacak, kuzenim kendisi diyor dayıya bugün birşey olsa kim duracak arkasında diye? Yeğen mi durur? Kardeş mi durur diye? Evlatlarıyla kalacak! diyor..
En çok sıkıntıyı siz çekeceksiniz diyor, şimdi süper yaşıyoruz sanki..
Bu arada içim nasıl dolmuşsa baya uzun olmuş..
Son düzenleme:
merhabalar ben de yeni katıldım aranıza aslında burada uzun zamandan beri dolaşıyorum ama fırrsat bulamıyorum zamanlarım çok kısa iki satır okuyorum yazdıklarınızı ve gerçekten işine mutsuz gitmek çok kötü sabah olmasın diye dua ediyorum bazen üniversite mezunuyum ve bir sürü eğitimsiz insanın kaprisini çekiyorum telefonlar müşteriler de cabası ama anne baba yok kendi kendime bakmak zorundayım, çalışmama gibi bi seçeneğim yok. hepimize bol şans
Çok haklısınız, ama sevmeyince de olmuyor işte.
Bende varım =((
12 yılımı doldurdum burada, dışarıdan bakıldığında her şey çok güzel ama içeride egolar var, art niyetler var, tüm çalışanlarının düzenbaz olduğunu düşünen patronlar var, o patronların yalakaları var, ahtapot misali her işe yeten bir kolum olması için çırpınırken yaptığım işlere .... departmanı ne iş yapıyor ki diyen ukala dümbeleği,şerefsiz bir çalışanımız var. Var da var ...
Yoruldum sanırım, ayaklarım geri gidiyor bazen, bırakabilir miyim; şimdilik hayır
Bıraksam ne olacak, gittiğim yer farklı mı olacak, özel sektör her yerde aynı, öldürmeden bırakmıyorlar. Belki bir gün, işler,borçlar bittiğinde ayaklarımı uzatıp oturacak fırsatım olur diyorum ama bu memlekette emeklilik mezarda görünüyor = (((
12 yılımı doldurdum burada, dışarıdan bakıldığında her şey çok güzel ama içeride egolar var, art niyetler var, tüm çalışanlarının düzenbaz olduğunu düşünen patronlar var, o patronların yalakaları var, ahtapot misali her işe yeten bir kolum olması için çırpınırken yaptığım işlere .... departmanı ne iş yapıyor ki diyen ukala dümbeleği,şerefsiz bir çalışanımız var. Var da var ...
Yoruldum sanırım, ayaklarım geri gidiyor bazen, bırakabilir miyim; şimdilik hayır
Bıraksam ne olacak, gittiğim yer farklı mı olacak, özel sektör her yerde aynı, öldürmeden bırakmıyorlar. Belki bir gün, işler,borçlar bittiğinde ayaklarımı uzatıp oturacak fırsatım olur diyorum ama bu memlekette emeklilik mezarda görünüyor = (((
