en kötüsü de insanların kabaran egoları o kadar iyi anlıyorum ki, her şey müthiş ne güzel bir ortam der insanlar ama içerden bakınca bambaşka, lanet okuyup kaçıp gitmeyi başaranlar oluyor bazıları çok daha iyi işler buluyor ama insan düşünüyor yine de işte ya işsiz kalırsam ya daha kötü olursa diye hele de işsiz kaynayan bir ülkede kendi mesleğinden de geçip çok çok alakasız işlerle insanlarla uğraşara ömür tüketmek kendimize haksızlık oluyor...
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Her gün işe mutsuz giden var mı?
- Konu Sahibi AsiNaz
- Başlangıç Tarihi
en kötüsü de insanların kabaran egoları o kadar iyi anlıyorum ki, her şey müthiş ne güzel bir ortam der insanlar ama içerden bakınca bambaşka, lanet okuyup kaçıp gitmeyi başaranlar oluyor bazıları çok daha iyi işler buluyor ama insan düşünüyor yine de işte ya işsiz kalırsam ya daha kötü olursa diye hele de işsiz kaynayan bir ülkede kendi mesleğinden de geçip çok çok alakasız işlerle insanlarla uğraşara ömür tüketmek kendimize haksızlık oluyor...
var ben varım... işe gitmek istemiyorum iş yerinde ukala kendini bilmez torpille bir yerlere gelmiş yöneticilerim var bir haltdan anlamadıkları halde anlamış gibi yapan çalışanlarla uğraşıyorum dedikodumu yapan sonrada yüzüme gülen insanlar var hiç mutlu değilim iş yerim değilde odam değişse çok iyi olucak bunun için çabalıyorum:2::2::2:
Valla kızlar ben işe hep mutlu gidiorum da mutsuz döndugum gunler olmuyo degil. Ama 1 hafta izin kullansam bunalıyorum ozluyorum hemen işimi arkadaşlarımı.bende hizmet sektorunde calışıyorum insanlarla ugraşmak elbette kolay degil ama neolursa olsun işimi çok seviyorum okudugum bolume gore iyi kazancı olan bi meslek yapıyorum ve paramı haketmeye calışıyorum.yeni evliyim ve hayata yeni başladıgımız için borçlarımız var haliyle çalışmak zorundayım bende elimden geldiğince sevmeye eğlenmeye calışıyorum kimsenin dediğini yaptıgını kafama takmıyorum.bi arkadaş yazmış babasının işinde çalıştıgı halde yaşadıgı olumsuzlukları yani nereye gidersek gidelim bu böyle.
- 15 Ekim 2012
- 3.292
- 6.919
- 358
- 36
Gözün Aydın demeliyiz sanırım :)
Ben var-dım.
İşimde kısa sürede yükselmiştim ve buraya gelmişken her şeyi yıkıp geçmek beni kararsız bırakıyordu. Hem kendi paramı kazanamama fikri beni çok ürkürtür.
Ama nefret ediyordum işimden.
Derken bir gün aniden karar verdim sınava 2,5 ay kala işten ayrılıp kendimi tamamen ders çalışmaya adayarak kpssye girdim. O gazla o kadar sürede yapabileceğimin en iyisini yaptım ama hala atanamadım ama ümidimi de kaybetmiş değilim.
O kadar bunalmama rağmen asla pişman olmadım o işten ayrıldığıma.
Hayatta tek kıskandığım şey severek gittikleri bir işi olanlardır..
İşimde kısa sürede yükselmiştim ve buraya gelmişken her şeyi yıkıp geçmek beni kararsız bırakıyordu. Hem kendi paramı kazanamama fikri beni çok ürkürtür.
Ama nefret ediyordum işimden.
Derken bir gün aniden karar verdim sınava 2,5 ay kala işten ayrılıp kendimi tamamen ders çalışmaya adayarak kpssye girdim. O gazla o kadar sürede yapabileceğimin en iyisini yaptım ama hala atanamadım ama ümidimi de kaybetmiş değilim.
O kadar bunalmama rağmen asla pişman olmadım o işten ayrıldığıma.
Hayatta tek kıskandığım şey severek gittikleri bir işi olanlardır..
Valla 3 sene önce bende aynı yazdığın şekildeydim acemilik işte istifa ettim derin bi oh çektim ama 3 yıldır da işsizm bazen diyorum biraz daha sabretseydm ama işyerini düşünüyorum hergün ağlayarak çıkıyodum herkesin işini yapmak alaycı konuşmalar vs...sonra şükrediyorum psikolojim bozulcaktı çünkü ...
Evet, teşekkür ederim : )
malesef ki ben varım.çalıştığım ortamda uyuzmu uyuz bi adam var sanırım andropoza girdi o bana bende ona gıcık kapıyorum.aklı sıra müdürlük taslıyor ama hiiç takmıyorum.gelen müşteriler beni tanıyorlar ve sevilen de biriyim oda çekemiyor haliyle müşteriler benim halimi hatrımı sormasınlar diye odasını ayırdı bana da iyilik yapmış oldu daha rahatım şimdi.
- 9 Haziran 2010
- 46
- 27
- 288
- 8 Ağustos 2009
- 2.408
- 399
- 688
Ben varım. Her cumartesi akşamından strese başlıyorum. Pazartesi hemen gelecek işe gideceğim diye. Pazar gecesi uykularım kaçıyor. Ve sabah sürünerek kalkıyorum. 3 buçuk senemi verdim. İstifa edip hakkımı almadan çıkmak istemediğimden bi adım atamıyorum. İşimi seviyorum fakat ortam çok sıkıcı ve patronlar insan yerine koymadıkları için. Hep işlerini yaptırsalar ve ellerinden gelse işyerine yatak atıp orda kalmamızı isterler. Bi doktor veya acil bi durum olsa titreye titreye izin istemek ölüm gibi. Hamileyim ve hala söyleyemedim. Çünkü bi arkadaş söylemişti kendi hamileliğini aldığı tepki neden bu kadar acelecisiniz??? 
kaç senelik evli bir arkadaşım... Allah yardımcımız olsun...
kaç senelik evli bir arkadaşım... Allah yardımcımız olsun...
