Artık hiç kimseye, hiçbir şeye tahammülüm kalmadı. Ufacık şeyleri içimde dağ gibi büyütüp kendime dert ediyorum. Çünkü kimseye içimden geçenleri söyleyemiyorum . Herşeyi içime atıyorum.. çok basit bir kelime oysa ki " hayır " bunu bile diyemiyorum biri birşey istediği zaman.. 2 yıldır evliyim eşimle bir kere bile kavga etmedim.. ahh ne kadar mutluyum sözde! Oysa ki karşılık veremediğim için herşey yolundaymis gibi, hiçbir sorun yokmuş gibi duruyor. Bana hep seni hiç ağlatmadım ben deyip kendiyle övünüyor oysa bilmiyor ki kaç kere gizli gizli ağladım.. içimden herkesle kavga ediyorum ama asıl kavgam kendimle. Artık kendimden nefret etmeye başladım.. dışardan çok özgüvenli biri gibi görünüyorum ama korkağın tekiyim! Bunları kimseye anlatamıyorum içimde patlıyor herşey şuan yazarken bile ağlıyorum.. belki kimse okuyup cevap vermeyecek ama ben içimi dökmek istiyorum.. bari bunu yapayım kendim için..
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Her şeyi içine atmak..
- Konu Sahibi xSeRax
- Başlangıç Tarihi
- 4 Şubat 2015
- 11.087
- 31.426
- 598
Soru yok ki cevaplayalım.
İçinizi dökmüşsünüz.
Sevgili Günlük bölümü var,oraya da yazabilirsiniz.
Belli bir yaştan ve yaşanmışlıktan sonra özgüvenle alakalı durumlar değişmiyor maalesef.
Allah kolaylık versin.
- 10 Mart 2014
- 15.311
- 17.254
- 298
- 3 Kasım 2017
- 583
- 865
- 18
- 31
Sizin gibi insanlara imreniyorum ama hiçbir zaman öyle birisi olamayacagim ne yazık ki..
Aynı durumdayız sadece ben 20 yasındayım ve evli değilim şundan iki sene önce kendimde özgüveni yüksek biriydim nerde ne konuşacağını sevmediği şeylerde karşısındaki insana belli eden gibi ama ailesel baskılar yüzünden kabuğuma çekile çekile iki kelime konuşamayan bi insan haline geldim çünkü bana haklıda olsan haksızda sus dediler hakkımı savunduğumda cezalandırdılar artık eski halimede dönemiyorum ortada şakayla söylenen bi lafı bile ters anlıyorum ve üzülüyorum girdiğim bunalımdan kurtulamıyorum kardeşim dediğim çocukluk arkadaşlarım bile benle arkadaşlığı bıraktı herkes sırtını döndü kısaca kendi babam bile.. bu hayatta güvendiğim kimse yok birtek annem bide yüce Allah'ım var. Sizi anladığımı düşünüyorum bu konuda inşallah bu durumdan kurtuluruz işin kötü tarafı ben evlenebileceğimide düşünemiyorum. Çünkü kimseyle seviyeli bi muhabbet edemiyorum. İnsanların gözlerine bakmaktan kaçıyorum. Sanki yaşadığım şeyleri anlıcaklar beni nasıl ezdiklerini anlıcaklarmış gibi geliyor halbuki herşey beynimde bitiyor ne yazık ki. İnşallah bu durumdan bir kurtuluş yolu buluruuuz sevgili Üye
Lütfen böyle umutsuz olmayın daha çok gençsiniz
Okuyor musunuz?
Başkasının konusu ama yazmak istedim üzdünüz beni
Oysa kendinizi çok güzel ifade etmişsiniz neden bu özgüven eksikliği?
- 2 Kasım 2017
- 945
- 559
- 23
- 33
SENİ ÇOK İYİ ANLIYORUM... İÇİNE ATMA ARKADAŞIM. Ben hep içime attım daima boğazımda bildiğin düğümlendi bütün söylemek istediklerim ama hiç bir zaman söylemedim. Ve şu 4 aydırda boğazımla ilgili hep sorun yaşadım... 25-30 doktora gittim hiç biri bişey olmadığını söyledi. Her türlü ultrason röntgen herseyi yaptım yinede bişey çıkmadı. Ara ara ağrım geçiyodu ama yine bişeylere sinirlenip söylemek isteyipte söylemediğim zamanlarda daima gırtlağımda o ağrıyı hissediyorum... En son işte bakalım biyopsi verdim sonucunu bekliyorum inşaAllah kötü bişey çıkmaz Allahıma dua ediyorum hep. Bunun sebebinin hep stresten içime atmaktan olduğunu ben biliyorum ama kimse bilmiyo. 2-3 psikiyatriyede gittim onlardada pek istediğim ilgiyi göremediğimden kendi kendimi tedavi etmeye çalışıyorum.Hiç kimse hiç birşey seni üzmesin izin verme! İnan seni senden başka hiç ama hiç kimse düşünmez.. Bunu ben yaşadım gördüm. Ne aile ne eş hepsi biyere kadar seninle olabiliyo. Senin içinde kıyametler kopuyo ama kimse bilmiyo gülüyosun mutlu sanıyolar... Seni çok iyi anlıyorum arkadaşım....
Çalışıyorum. Ama hiç mutlu olcağımı düşünmüyorum dışarda olumsuz bi olay olsa bile insan eve gelince yada herhangi bi durumda arkasında birilerinin olduğunu bilmek istiyor enazından bir baba falan. Sanki dışarda bana kötülük etmek için bekleyen insanlar var gibi geliyor. Kendi babamın beni öldürmeye çalışmasıda bunu baltalıyo. Sanki dışarda her an herkes saldırcak gibi geliyor. Allah kimseye yaşatmasın kısaca. Özgüvenimin artması için güvenip konuşabileceğim bi arkadaşım bile yok kendimi bildim bileli bu arkadaşlarıma güvendim bütün sırlarımı biliyolardı ama bu ailesel olaylardan girdiğim bunalımlar yüzünden onlarıda bunalttım galiba birisi daha iki günlük tanıdığı birinin lafına inandı diğeride ortak bi arkadaşımıza benimle bidaha görüşmek istemediğini söylemiş arkadaşım dedi kendime başka arkadaşlar bul bence sen siz bidaha aranız düzelmez dedi bunlardan sonrada kimseyle güvenip arkadaşlıkta kuramıyorum bu durumlarımı paylaştığım bi arkadaşım daha vardı gerçekten hayatımda kimseye güvenmediğim kadar güvendiğim ve hoşlandığım bi çocuk oda dedi ben seni bu şekilde oyalamak istemiyorum üzmekte istemiyorum bidaha görüşmek istemiyorum diye sanki herşey üstüste geliyo bu aralar inanın hiç tanımadığım insanlarla dertleşmek burda beni daha çok rahatlatıyo. Ama böylesine kendinden vazgeçmiş bi insan bidaha nasıl olurda özgüvenini kazanabilirki ? bütün anıların hafızamdan silinmesi lazım
bir psikiyatriste gitmeni oneriyorum
- 25 Mart 2012
- 18.080
- 43.182
- 798
Ya arkadasim, es dedigin su dunyada sana en yakin olmasi gereken varlikdir. Insan kendi esine bile nasil kendi fikrini soyleyemeZ?
Cikar su yuttugun ruhunu. Aynada goz bebeklerinin icine bak hergun en az 5 dakika. Ben de varim de. Sonra ilk firsatta kendi dusunceni de hesap kitap yapmadan, ne olacagini kurgulamadan soyle karsindaki insana. Pratik yaptikca normalleseceksin, bak bunu buraya yaziyorum.
Cikar su yuttugun ruhunu. Aynada goz bebeklerinin icine bak hergun en az 5 dakika. Ben de varim de. Sonra ilk firsatta kendi dusunceni de hesap kitap yapmadan, ne olacagini kurgulamadan soyle karsindaki insana. Pratik yaptikca normalleseceksin, bak bunu buraya yaziyorum.
Daha önce konu açtınız mı bilmiyorum ama bir konu açın, burada ki hanımlar size yol gösterecektir
Kötü anılarınızı burada bizimle paylaşın
Gerçek hayatta bazen insanlar onlara anlattığımız kötü anılarımızı bize karşı kullanabiliyorlar
Herkese herşeyinizi anlatmayın lütfen
İnsanlar çok acımasız düşüncesiz
Sormak istediğim çok şey var ama dediğim gibi başkasının konusunu baltalamak istemiyorum
Allah yardımcınız olsun.. ben kendimi bildim bileli annemle aram hep soğuktu, hiçbir zaman anne kiz gibi olmadık hep yabancı gibiydik.. evlendiğim zaman annemden goremedigim anneliği kayınvalidemden görmeyi diledim hep. Belki onunla anne kız gibi oluruz dedim ama o da olmadı. Çok soğuk bir kadın. Diyeceğim şu ki kendinizi iyileştirmeden evlenmeyin. İnsan evlenince daha da alıngan oluyor. En azından ben öyle oldum. İnşallah sizin için herşey çok güzel olur..
Allah acil şifalar versin inşallah kötü bir şey cikmaz. Ben de en çok ileride hasta olmaktan korkuyorum. Ne yapsam kendimi değiştiremem bu saatten sonra. Bu benim karakterim olmuş. Ama çok istiyorum değişmek.. inşallah hepimiz iyi oluruz..
Ağlasam da fayda etmez bikac kez ağladım soruyor neyin var diye agzimi acip birşey diyemiyorum. Çok saçma bı durum biliyorum ama inanın olmuyor sanki o an birisi ağzıma kilit vuruyor. Çok zor bir durum anlatamıyorum ki..
- 2 Kasım 2017
- 945
- 559
- 23
- 33
Amin canım Allah razı olsun... inşaAllah çıkmaz kötü bi sonuç. Olmayacak diye bişey yok. Bende zaman zaman düşünüyorum ama artık elimden geldiğince susmamaya çalışıyorum. Buzamana kadarda sustuk elimize ne geçti? Herkes herşeyi söyleyebiliyoken biz neden susalım? Kendimize kötülükten başka bişey değil. Bak dediğim gibi bizi bizden başka kimse düşünmez. Kendini sev, kendine değer ver anca o şekilde baş edebilirsin. Karakterim olmuş diyerek pes etme sakın...
