Her şeyimi onlara adadım onlar sanırım beni sevmiyor :(

3 ay oncesine kadar calisiyordum ogluma annem bakiyordu beni gunlerce gormese annem nerde demezdi cok uzuluyordum 3 aydir evdeyim surekli vakit gecirdigimiz icin cocuk oyle bir baglandi ki simdi kimseye gitmiyor ben varken. yoksam da anne gel diyor surekli bir kac gun sonra 2 yasina girecek.

demek o ki calisirken anneyle o bag kurulamiyor ama merak etmeyin zamanla duzelir
 
Benimki de oyle yapsa psikolojim bozulur herhalde biz birazck fazla duskunuz galiba yanls anlasilmasin herkes evladina duskundur ama bu durum baska.bir durum o bagliligini yasamayan anlayamaz yarin oburgun buyuyunce arkadaslari da olacak restte cekecek ay smdiden tansiyonum dustu dusundukce
 
İlk sayfadaki yorumlara baktim da herkes normal vs demis
Kusura bakmayin ama ben normal oldugunu dusunmuyorum , cocuklarinizla aranizda saglikli bir bag kuramamissiniz , bunun da calismanizla alakasi yok
Bende calisan anneyim , hemde ilk cocugumda asiri yogun calisan bir anneydim
Aradaki bagin calismakla bir ilgisi yok , kizlarinizla kaliteli vakit gecirin , size karsi hirslari var hic gormedikleri bir misafir ile temel bakim ihtiyaclarini karsilamalarindan belli bu durum
Aksamlari hicbir is yapmayip onlarla bas basa vakit gecirin , hafta sonlari parka gidin ama banka oturup onlari izlemeyin onlarla beraber oynayin , surekli sarilip onlari ne kadar cok sevdiginizi soyleyin , gece uyuturken mutlaka kendi masallarinizi anlatin onlara , bu bagi simdiden kurmazsaniz ileride daha buyuk sikintilara yol acar
 
Dün gelen misafirim hiç ilgilenmedi ki yani oturuyordu öylece benimkiler o gelir gelmez oyuncaklarını döktüler ellerinden tutup tuvalete götürmesini su vermesini falan istediler

Bunlar sempatik görünme çabasıdır muhtemelen. :)
Ne kadar içselleştirmişsiniz kıyamam.
Yani kimi çocuk böyle canayakın olur, mavi boncuk dağıtır herkese.
Sizin bıcırlar da öyle demek..
Sizin yerinizi kim tutabilir.
Lütfen mantıklı düşünün.
 
Sonraki yorumlarımı okumamışsınız belli ki ben dediklerinizin hepsini hatta fazlasıyla yaptığım halde bana karşı böyle oldukları için üzgünüm dedim zaten hatta başlıkta da yazdım herşeyimi onlara adadım diye...Beraber hoplarız da zıplarız da parka da ineriz ama yabancı birini görünce hemen satarlar beni...
 
Eşim de böyle düşünüyor,fazlasıyla canayakınlar...Otobüste arkadaki yolcu göz kırpsın gitmek isterler bahsettiğim uzun yolculuklar değil normal şehiriçi
 
[/QUOTE]
ahhh bilmez miyim hatta öğrendiğim teorik bilgilere göre doğru yoldayız çocuklarım gayet özgüvenli paylaşımcı sosyal çocuklar ama ama işte bilmiyorum sanırım kıskanıyorum
 
Babaları gibi balıklar
 
Bu duygusallikla fazla yipranirsin.
Sen doğurdun, şunun şurasında üç sene once senin karnindalardi ama artik doğdular. O göbek bağı kesildi. Artik onlar iki ayri birey. Sen ne yaparsan yap,nasil yonlendirmek istersen yönlendir,günün sonunda yine kendi bildiklerini okuyacaklar. Bu duygusalliga,herseyi kisisel almaya son vermezsen gercekten cok yipranirsin.
Ben de anneme hiiic bagli degilim. Universiteye baska sehre gittim,imkanim olsa bayramlarda bile donmezdim. Evimi ozledim aglamalari falan, ilk günün şokunu saymazsak hic boyle birsey yasamadim. Hatta ilkokul cagindayken annem bizi koye birakti,gitti. Annem nerede bile demedik, 'hee gitti mi,iyi' deyip oyuna devam ettik :)
Hic de oyle anne icin kendini heder eden, her konuda anneden yardim destek isteyen biri olmadim omrumce, hep kendi ayaklarim ustunde durmak istedim. Cocuklugumdan bile. En basiti on gun boyunca igne olmam gerekirdi -ortaokula yeni gecmistim sanirim. Onda bile annem gelsin istemezdim yanımda, tek basima giderdim eczaneye.
Annem de duygusal bir kadin. Cok da ister sulalenin geri kalani gibi onun çocuklarının da anneye bagimli olmasini ama oyle degiliz ve gurur duyuyoru.. cevreme bakiyorum eşek kadar adamlar hala is kurarken babalari yardim ediyor, araba alacaklar ailelerden maddi beklenti icine giriyor, düğün yapacak tum borcu ailesine yikiyor, çocuk doğuruyor 50 60 yasinda romatizmali annesini bakici gibi kullaniyor, evlenmek icin- is firsatini değerlendirmek icin sehir - ulke degistirecekler aile dramasi yasayip pes edip kendi sehrinde kaliyorlar, hatta is arkadasim gözlük numarasi almaya hastaneye gidecekti babasi isten izin aldi,annesini de aldi kizi ailecek hastaneye götürdüler.
Yani bunun adi da "güçlü aile baglari"
Bana göreyse aile bağimliliği.
Ne guzel, sizin cocuklariniz bagimsiz yapidalar, sizden ayri da kalabiliyorlar. Aslinda sukretmeniz gerekir . Çünkü nice cocuk var her sabah annesi ise giderken aglayan-kendini parcalayan-kapılara vuran...annesi onu birakip ise gittigi icin hircinlasan. Yani bu kadinlardan biri olduğunuzu dusunsenize. Böğrünüze oturan bir tasla , "acaba hala agliyor mu" diye buyuk bir vicdan azabiyla ise gidecek,belki de coktan istifa edecektiniz.
Aslinda o kadar sanslsiniz ki, en azindan evden ciktiginizda biliyorsunuz ki onlar evde mutlular. Halalarini ya da bakicilarini cok seviyorar. Sizin evde olmamaniz onlarin kalbinde derin travmalara neden olmuyor...
Bence boyle düşünün
 
Merak etmeyin evde olup ilgilenenlerde aynı. Kızım 14 aylık sabahtan akşama birlikteyiz babasını görünce ona koşar Başkası içinde durum aynı. Evde yalnızken dibimden ayrılmaz ördek gibi peşimde.
 
2.5 yaşındaki çocuklara mi küsüp alınıyorsunuz. Pes baska bişey diyemiyorum
 
Minikleriniz sevecen evet, ama sizde hiç mi yabani algısı olusturmadiniz.
Eve gelen misafir neyse, hadi eve gelmiş diyelim, ama sokaktaki, parktaki, otobüsteki insana da gitmek istemesinler ya

Benim oğlum da öyleydi, birisi gel dese koşup sarılıp operdi, yabancıyı öğrettim, şimdi tanımadıklarinin kendisine dokunmasına izin vermez.

Ama sevdiklerine, alistiklarina karşı yine aynıdır, hemen satar beni
Babasina, anneannesine, komşu ablasına hatta..
 
Benim yeğenlerim de böyleydi , hala böyleler.Annelerini sevmedikleri anlamına gelmiyor bu.Ben bekarken annemlere gelirlerdi heves edip , gece oldu mu annemizi özledik diye başlarlardı.Her seferinde aynı şey olurdu.Sizinle bağları elbette vardır.Evde kimse yokken nasıl davranıyorlar size?
 
Çok hoşsunuz gönlüme su serptiniz
 
Şuan anlatsam da anlayacaklarını sanmıyorum,kelimeler ağır gelebilir diye düşünüyorum,karşı tarafı uyarıyorum yiyecek veya başka bir şey uzatıp vermeyin çocuklarıma,siz iyi niyetli olabilirsiniz ama çocuğum ayırt edecek yaşta değil falan diyebiliyorum..
 
Yalnızken sürekli dibimdeler nefes aldırmazlar diyebilirim
 
Ayy kiyamamm ablam da yegenim iki yaşındayken çalışmaya başladı ben baktım. Aksamlari oyun oynamak için benim yanima geliyodu karnı acikinca ablama gidiyodu. Ablam da o kadar uzuluyodu ki benle oyun oynamak istemiyo diye. Şimdi kesinlikle ablamin dibinden dusmuyo. Bi dönem bu gelip geçer sende buna mi uzulmusum dersin :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…