- 12 Haziran 2020
- 588
- 1.191
- 28
- 33
- Konu Sahibi Mandalinakolik
-
- #1
Bu hayatta kendimi hep 2. Plana attım.
Biliyorum bu cok büyük bir hata.
Karşımdaki insan mutlu olsun ben onun mutluluguyla zaten mutlu olurum
Şeklinde bir yaşam seklim vardı ama bu her zaman mümkün olmuyor.
Biz kiraciyiz. Birikim yapamiyoruz. Tek maas olunca sadece ye giy gez şeklinde bir yaşantımız var.
Ama birikim yapanlara bakıyorum hep bir seylerden kısarak bir şeyin sahibi olmuşlar.
Eşimde biriktirme huyu yok. Olduğu harcanacak.
Babamda da tam tersi olduğu yatırım olacak. Giymez gezmez sadece yer o da yaşamak için. Yedirir misafir alır ama pek kendini düşünmez. Insanlara iyilik yapar kendini 2.plana atar. Yatırım bile dediğine göre hep bizim için yapıyor.
Sanırım babama cekmisim bunları yazınca farkettim bende.
Neyse konu cok uzamasin .
Eşim villa kiralamış yazlık tatil için. 2 hafta tatili var. Ortalama 10 gün falan kalırız diyor.
Uzaklaşmak istiyor sehir olarak .hem bir yıl cok yoruldu dinlenmek istiyor.
Korana sıkıntısı da yok ev cok sakin bir yerde ve 4 aydır kimse girmemiş içine.
Havuzu da var.
Bunları yazıyorum ama bir yandan hic gidesim yok.
Kredi kartına taksit yaptıracak bir yıl onun borcunu ödeyecek. Yine birikimsiz bir yıl.
Babam tatil de ne yapıyorsunuz bize gelin dedi ben de eşimin tatil planını anlattım babam hemen kızım paranızı niye tutmayı bilmiyorsunuz her yıl bir yere gidiyorsunuz?
Birlikte vakit geçirelim hem torun sevmek ıstiyorum buraya gelseniz olmaz mi dedi.
Gelicez ama tatilin son 4 günü orada oluruz dedim.
Babam cok üzüldü söylendi. Annem de bir taraftan vazgeçirmeye çalıştı . Ben de anne ben kendim icin değil esim ve çocuklarım icin gidiyorum lütfen anlayış gösterin dedim. Oyle tlf kapattık.
Bir taraftan ailemle vakit gecirmek istiyorum bir taraftan eşimle tatile gitmek. Ama 2 tane ben yok ki.
Bu da dert mi diyorsunuz belki babami da esimi de cok seviyorum kalpleri incinsin hic istemiyorum.
Ama herkesi ayni anda mutlu edemiyoruz.
Biliyorum ailem bizim iyiligimizi düşünüyor. Ama buna da eşimin ihtiyaci var.
En kötü huyum hc taraf tutamıyorum. Herkes kendince haklı.
Bir tarafta sağlam duramiyorum. Dursam bile diger taraf aklimda kalıyor
Sizlerde böyle misiniz bu halden nasıl kendimi kurtarabilirim. ?
1. Sorum kendimi de düşünmek istiyorum nasıl yapicam
2. Sorum : Herkesi memnun etme huyumdan nasıl vazgecicem?
Biliyorum bu cok büyük bir hata.
Karşımdaki insan mutlu olsun ben onun mutluluguyla zaten mutlu olurum
Şeklinde bir yaşam seklim vardı ama bu her zaman mümkün olmuyor.
Biz kiraciyiz. Birikim yapamiyoruz. Tek maas olunca sadece ye giy gez şeklinde bir yaşantımız var.
Ama birikim yapanlara bakıyorum hep bir seylerden kısarak bir şeyin sahibi olmuşlar.
Eşimde biriktirme huyu yok. Olduğu harcanacak.
Babamda da tam tersi olduğu yatırım olacak. Giymez gezmez sadece yer o da yaşamak için. Yedirir misafir alır ama pek kendini düşünmez. Insanlara iyilik yapar kendini 2.plana atar. Yatırım bile dediğine göre hep bizim için yapıyor.
Sanırım babama cekmisim bunları yazınca farkettim bende.
Neyse konu cok uzamasin .
Eşim villa kiralamış yazlık tatil için. 2 hafta tatili var. Ortalama 10 gün falan kalırız diyor.
Uzaklaşmak istiyor sehir olarak .hem bir yıl cok yoruldu dinlenmek istiyor.
Korana sıkıntısı da yok ev cok sakin bir yerde ve 4 aydır kimse girmemiş içine.
Havuzu da var.
Bunları yazıyorum ama bir yandan hic gidesim yok.
Kredi kartına taksit yaptıracak bir yıl onun borcunu ödeyecek. Yine birikimsiz bir yıl.
Babam tatil de ne yapıyorsunuz bize gelin dedi ben de eşimin tatil planını anlattım babam hemen kızım paranızı niye tutmayı bilmiyorsunuz her yıl bir yere gidiyorsunuz?
Birlikte vakit geçirelim hem torun sevmek ıstiyorum buraya gelseniz olmaz mi dedi.
Gelicez ama tatilin son 4 günü orada oluruz dedim.
Babam cok üzüldü söylendi. Annem de bir taraftan vazgeçirmeye çalıştı . Ben de anne ben kendim icin değil esim ve çocuklarım icin gidiyorum lütfen anlayış gösterin dedim. Oyle tlf kapattık.
Bir taraftan ailemle vakit gecirmek istiyorum bir taraftan eşimle tatile gitmek. Ama 2 tane ben yok ki.
Bu da dert mi diyorsunuz belki babami da esimi de cok seviyorum kalpleri incinsin hic istemiyorum.
Ama herkesi ayni anda mutlu edemiyoruz.
Biliyorum ailem bizim iyiligimizi düşünüyor. Ama buna da eşimin ihtiyaci var.
En kötü huyum hc taraf tutamıyorum. Herkes kendince haklı.
Bir tarafta sağlam duramiyorum. Dursam bile diger taraf aklimda kalıyor
Sizlerde böyle misiniz bu halden nasıl kendimi kurtarabilirim. ?
1. Sorum kendimi de düşünmek istiyorum nasıl yapicam
2. Sorum : Herkesi memnun etme huyumdan nasıl vazgecicem?