Herkesin geleceğe dair olumsuz konuşmasından , nasihat etmesinden bıktım :(

Gördüklerimden,duyduklarımdan ve tabii burada okuduklarımdan örnek verecek olursam :

İlk sırada birlikte yemek veya kahvaltı etmek var.

Kayınvalidenin iş beklemesi,her misafiri geldiğinde gelinin gitme mecburiyeti

Gelinin misafiri geldiğinde,kayınvalidenin gelmesi,çağrılmazsa alınması

Ev anahtarının kayınvalidede durması,olur olmaz zamanda eve girmesi

Sabah akşam demeden çat kapı gelmeleri. - Sabah gelip oğlunu uyandıran kayınvalide bile okuduk :)

Dışarı çıkarken haber vermek adı altında,kayınvalideden izin almak

Her yaptığınızdan haberleri olması - Kim gelmiş,kim gitmiş,ne almışsınız,market torbasının incelenmesine kadar...

Bir yere giderken,onları da götürme mecburiyeti hissetmek - Bu genellikle eşler tarafından talep ediliyor,annemleri de alalım vs....

Neden geç kalktınız,ışıklarınız yanmıyordu akşam evde değil miydiniz gibi kontroller

Bir konuda,konu sahibinin eşi,çamaşırın annesinde yıkanması konusunda baskı yapıyordu hatta.Annesine ayıp olurmuş !
 


Eşinin ailesini sahiplenmen aynı apartman da oturmak değildir ki,arada yanlarına gider sağlıkları ,sıhhatlerı yerindemi diye ilgilenirsin,her zaman saygı cercevesınde hareketler edersin,gelin lik vazıfelerını yerıne getirirsin.Evet sen ailesine nasıl davranırsan esınde ailene aynı tutumda olur ama aynı apartmanda yasamakla bunun alakası yoktur.Örneğin;ben esımın ailesiyle aynı apt oturmadım hatta görusmuyorum,esım annemı cok sever sureklı bıze gelmesını ister.Bu tamamen kısıyle alakalı,istisna olabılır tabi..Biz ne desek de sen yaşamak istediğin şeyi yaşıyacaksın,ama sana tavsıyem hayattan ders almış ınsanların nasihatlarını dinle.(ailesiyle aynı apartmanda oturacaksanda mesafeni korumaya bak,herseye boyun eğme saygısızlık olur aynı seyı benım anneme esımde yapar dıye dusunme)gercı aynı apartmanda yasayarak mesafe korumak öyle kolay değildir.
 
İstisnalar var ama kaideyi bozmuyor, seçeneğin varsa bence de aynı bina olmamalı ama senin yok herhalde

Kimi kayınvalide şehirdışından bile yetişiyormuş gerçi buradan okuduğum kadarı ile

Ama madem artık herşey belirlenmiş, boşver şimdi sen denilenleri.. Bundan sonrasına bakmalısın, aynı bina da oturman her istediklerine boyun eğmeni gerektirmez..

Çalışıyorsan hele avantajlısındır.. Sabah çıkar akşam gelirsin, yemeğini kendi evinde ye, istersen sadece makarna yap ama kendi evinde yap ye... Sonracıma misafir gibi gidip gelin, yakın diye o lazım bu lazım deyip ikide bir birinize inip çıkmayın.. Herkes kendi hanesinden sorumlu olsun..

Eşim annesini özlemiş, vay efendim annesinin yemeğini daha çok severmiş falan filan sebepten orda yemek yemeyin yoksa elini veren kolunu kaptırır.. Tek yemekle kalmaz iş..
 
tatlım yazmadan geçemicem sana:) şimdi öncelikler aynı apartmanda oturabilirsin ev kirası ödemiceksin bu bi avantaj :) fakat fakat tavırlarını en baştan koyman lazım yeme içme kahvaltı birlikte olmıcak gibi çağırdıgında o saatte uyanmıyorum yada ben o saatte çoktan yapmış oluyorum akşam yemeğe belediğinde x'e süpriz yapcam bu akşam bizi bu gece affedin dahasonra geliriz gibi gibi..... onlara misafir her geldinde gitmeyin size geldinde çağırmayın alışkanlık yapmasın aynı apartmanda yaşamk elbet zordur ama mesafe koyduktan sonra ne kadar zor olabilir vede benim ailem onlar olcak diye bişe yok tatlım o bi hayal:) sakın kendini ona hzırlama yıkım olur kv den 4 kız büyütmüş olabilir fakaaaat sen gelinsin emin ol onlarla aynı olmıcaksın yani kendini bunlara alıştır .... söleyenler haklı olabilir ama herşey birazda senin elinde benim kv le diğer ki gelini çok gelir giderler biri sürekli gitmek ister gelinmesini istemez ama bana 2 kere gelmiştir geldinde çok çok çok güzel karşılarım bende ona 2 kere gitmişizdir aramızda baya iyi şu an için:) herşey senin elinde ha seninki biraz daha zor olcak ama imkansız diil.....
ve birde şöle bişe var tatlım tüm evli ve yaşlı insanlar toplanıp nişanlı genç kızlara gelecek ve evlilikle ilgili felaket seneryoları çizerler ben 1.5 sene nişanlı kaldım...... o yüzden hayatıma epey miktarda orta yaşlı ve yaşlı evli insanlar giri beni bunalıma soktu hele iş yerinde en sonunda abla yani mutlu diilseniz boşanın dedim çünkü 6 ay çok üstüme geldiler yok biz mutluyuz kocamızı seviyoz e o zman beni neden hayattan soğutuyosunuz dimi:) sen bunu diyenlere bakma ben neleeeeeeer neleeeeeeeer yaşadım az daha bu yüzden evlenmekten vazgeçiyodum durdum düşündüm şöle bi yahu selin sen kim için yaşıyosun senin beynin yokmu dedim sonra onlar konuyu açınca kaçıyodum yanlarından :) şu an evliyim inan evlilik şu an için hiçde onların anlattıkları gibi diil!!!!!!!!!!!!! halt yemişler hatta ben her gördüğüme evlen diorum yanlızlık zor bence :) korkma önlemini al tavrını koy ciddi dur istemediğin bişeyi asla yapma eşinin ailesinide kendi ailenin yerine koyup çok değer verme ki üzülme
ben ailede kötü şirret gelinim neden susmam hakkımı savunurum konuşulması gereken yerde az laf ederim öz laf ederim ve istemedğim bişeyi asla yapmam kv bana davranışı farklı diğerlerine farklı bilioki bana bişe dese küt karşılığı gelcek saygısızlık anlamında diil yanlış anlama ama aslaaaaaa altta kalmam kötü ol ama baştan sonradan iyi oluosun zaten :)
 
Ben de kayınvalide ile altlı üstlü oturuyorum. 2 senedir evliyim. Evlenmeden önce aynı senin gibiydim. Beni uyaranlara " cok iyi anlasırım ben, yalnız da kalmam. Onlar da beni cok seviyor zaten cok güzel olur her sey" diyordum. Şimdiki aklım olsaydı asla kabul etmezdim. Çok büyük sorunlar yaşamadım. Ama huzurumun bozulduğu çok anlar oldu. Ne gerek vardı diyorum simdi... Evliligimin ilk günleri hep mücadeleyle gecti. Hayatımda ilk defa bu kadar yogun bir sekilde "hayır" dedim. Devamlı bir sey isteniyordu. Ben de mesafe koyacağım diye kendimi yıprattım da yıprattım. Şimdi nispeten rahatım. Şansıma arsız insanlar degiller. İstemedigimi anlayınca üstelemiyorlar. Ama surat asıyorlar. :) Durumumu daha detaylı anlatayım. Sana bir örnek olsun.

Evlenmeden önce eşimin ailesiyle cok yakındım. Akrabayız ellerinde büyüdüm. Kücüklükten beri esimin benimle evlenmesini istemisler. Biz de birbirimizi seviyorduk eskiden beri, Allah'a sükür evlendik. Esimin ailesi cok iyidir. Kötü olmayı hic istemem onlarla. Ama kendimden ve evliligimden de ödün vermek istemedim. Biraz karısmak istediler cünkü.

Evlendikten 1 gün sonra balayına gittik. Gitmeden önce yatak odasının kapısını kilitledik. Evin anahtarı onlarda var. Gireceklerini düsünmedik. Ama ne olur ne olmaz dedik kilitledik. Balayından döndügümüzde kayınvalide esimin montlarını indirmis bizim eve. Acelesi neydi, esim gelince zaten alacaktı. Amacı yatak odasına girmekti. İlk gecemizi gecirdigimiz yatak odasına... Kendi de söylüyor. Kapı kilitliydi ben de diger odaya koydum diye. Neyse dedim sustum...

Balayından cumartesi aksamı geldik. Balayında erken kalkmaya alıstıgımız icin burada da 7.30da kalktık pazar günü. Kahvaltımızı yaptık basbasa. Saat 10 gibi telefon geldi yukarıdan. " Hadi artık kalkmadınız mı? Patatesleri soydum bekliyorum sizi kahvaltıya" Hic sevmem emrivakileri. "Kahvaltımızı başbaşa yaptık " dedik.

Pazartesi günü oldu. Eşimin ilk iş günüydü... Sabah 11 gibi telefon geldi. "hadi gel cay iciyoruz" dediler. Ben de cok seviyorum cok iyi niyetli düsünüyorum ya Cıktım cay icmeye. Orada yavas yavas basladılar. Sabahları gel beraber kahvaltı yapalım dediler. Aksama kadar burada kal yemeginizi de yer inersiniz demeler basladı sonra. "biz 4 kisiyiz. 4 kisilik yemek yap" demelerle devam etti istekleri. Baktım is cıgrından cıkıyor artık acık acık red ettim isteklerini. " Evliligimi anlamak istiyorum. Sizinle yemek yemek istemiyorum. Arada agırlarım sizi . Ama esimle basbasa kalmak istiyorum" dedim resmen 1 ay daha ısrar ettiler. Ama hic yüz vermedim. Sonuc olarak hep ayrı yendi yemekler.

Misafir geldigi zaman hemen bana telefon geliyordu. " Kızım gel cay iciyoruz. x de burada hadi gel" diyorlardı. Bazen cıkıyordum ama her zaman da müsait olmuyordum. "İşim var" diyordum. Israr sürüyordu. Başlarda cıktım. Sonra baktım basa cıkamayacgım. Israrla " Hayır gelemem" dedim. Surat astılar. Ama sonra alıstılar. Bir noktadan sonra cagırmamaya basladılar.

2 Haftalık evliyken kayınvalide bir oyun yaptı. Bilegim sakatlandı dedi. Doktora falan gitti. Birkac hareket göstermis doktor. Önemli bir sey yok demis. Devamlı kolunu tutardı "ahh uhhh" derdi. İlk baslarda üzülürdüm acı cekiyor bayagı diye. Daha sonra bir bosluguna geldi ve acısını unutup cok agır bir saksıyı kaldırdı. Kolunu hareket bile ettiremiyordu normalde :) Birkac kere daha oldu bu. Ertesi günü anlasıldı zaten neden böyle yaptıgı. " bayram temizligi yapmam lazım , büyük temizlik yapacagım" diyip durdu. Ben bekarken hic temizlik yapmazdım. Evlendim kendi evime bile zor yetistim. Bir de cıkıp onun evini neden temizleyim diye düsündüm. Bayagı söyledi. Nasıl baslarsa öyle gider diye düsündüm ve gitmedim.

Bir tane görümcem var." Kızı var nasılsa beni anlar" diyorsun ya. Yok öyle bir sey.. Keske kızı olmasaydı diyorum ben. İnanılmaz derecede kıskanc. O yukarı gelince iki elim kanda da olsa yukarı cıkmak mecburiyetindeymisim gibi davranıyorlar. Bana o kadar sıkıntı verdi ki anlatsam cok uzun olur. Altlı üstlü oturdugum icin hep sıkıntı cektim.

Ayrıca gecenlerde bir sey farkettim. Kayınvalidem cok dedikoducu biridir. Benim hayatımla ilgili her seyi görümceme ve kardesine anlatıyormus. Cok tedirgin oluyorum. Halka acık yasıyorum resmen. Yine ayrı yasasaydım bunlarla ugrasmazdım diyorum hep.

Hayatımı kendi ellerimle mahvetmisim gibi düsünüyorum. Cok sorumlulugum yok. Ayrı yiyoruz , temizligine asla karısmıyorum , misafir gelince de cekiyorum kendimi hemen. Ama yine de huzursuzluklar oluyor. Devamlı kontrol altındaymısım gibi hissediyorum. Burada oturduğum icin ekstra ilgi bekleniyor. Laf oluyor en ufak bir seyde. Yasantımla ilgili detayları baskalarından duymak da hos degil.

Bir sürü sey var aklıma gelmeyen.. Yine de halime sükrediyorum. Daha beterleri de var. Ama tavsiye istiyorsan : asla kabul etme derim kendi adıma. Kiraya cıkın. Kendini kısarsın bazı seylerden. Ama rahat yasarsın. Ayrı yasayan arkadaslarım var. O kadar imreniyorum ki. Gencligimin en güzel zamanları bu sıkıntıları yasayarak geciyor. Umarım o hataya düsmezsin.
 

evet aynen öyle uzak olmak her zaman iyidir
 
Evlendikten sonraki konu başlığın: Ne büyük hata etmişim, haklıymışlar! olacak
Açıklama yapma gereği duymuyorum. Çünkü çoğu insan gibi bu hatayı yapacaksın, dinlemeyeceksin..
Bir musibet bin nasihatten iyidir diye boşa dememişler..
Ben o kadar diyeyim de sen anla! aman haaa el kızı olduğunu unutma elden sana aile olmaz ben o kadar diyeyim!
 
aynı apartman ve dört görümce, sülale apartmanı...

çok aşıksınız belli,...

o görümceler var ya kapris yapacak, sülalesi evden çıkmayacak, cadılığınız hiçbir işe yaramayacak

sitede biraz takılırsanız anlarsınız

yine de mutluluklar dilerim
 
Hiç bir erkek kızın aile apartmanında oturmuyor.Ondan kayınpederinin gönlünü alması hürmet etmesi beklenmiyor.Sadece uyumaya evinize gidin yatana kadar burada yiyin için oturun denmiyor.Bu kadınların çilesi ne ya zincirsiz köleler gibiyiz valla.Ayrı yerde yaşasanızda inanın bir sürü problem oluyor bir şekilde uğraşacak şey buluyorlar.İki farklı karakterdeki kadının anlaşması çok zor malesef anneler gelini oğluyla arasına giren biri gibi görüp kabullenemiyor.İstisnalar o kadar az ki.Evliliğinin en güzel yıllarını eşinle ailesinin yüzünden tartışarak geçirme şikayet etme bırak zamanla kendi görsün göremediği şeyleri alttan alarak uzatmadan bunu böyle yapmasalardı veya demeseydi daha iyi olurdu ben biraz kırıldım gibi yumuşak sözlerle ifade et hır gürle bir yere varamazsın inşallah olmaz.Böyle davranırsan inan kazanan sen olursun.
 
merhaba...yazmadan geçemedim.....çünkü ben de arkadaşların yazdığı sorunlarla uğraşıyorum...seni korkutmak değil,naçizane belki bir tavsiye olur diye düşündüm....

biz altlı üstlü değil,2 3 sokak aralı değil aynı şehirde yarım saate yakın mesafede farklı mahallelerde oturuyoruz kayınvalidemlerle....3 yıllık evliyim ve evlendiğimden beri böyle..ancakk herşeyimize karıştılar....benim çabalarımla biraz yoluna oturdu ilişkimiz tam olmasa da......mesela onlara gittiğimize geldiğimize laf söylerlerdi ,ki haftada 2 3 gün muhakkak giderdik ona rağmen ne arıyorsunuz ne soruyorsunuz,MİSAFİR GİBİ GELİP GİDİYORSUNUZ olurdu.....

sürekli onlara gidelim başka kimseyle görüşmeyelim......hatta gittğimizde kalalım orada......nerelere gittiğimize karışırlardı ,sürekli telefon ederlerdi birşeyleri bahane edip ama ilk soru beni de arasalar eşimi de arasalar nerdesiniz olurdu......bizim evin önü büyük bulvar ve bizim üst taraflarda oturan akrabaları var onlara gidip gelirken bizim ışıkları kontrol edip ilk görüşmemizde söylemeler.....yok ışığınız sönüktü nerdeydiniz,yok yanıyordu evdeydiniz,yok iki ışık yanıyordu misafir mi vardı......

benim de 1 tane görümcem var üstelik bekar.....pek çok konuda annesine yardımcı olabilecekken hepsi bütün işlerin benim üzerime zimmetli olduğunu düşünerek hizmet beklediklerini açık açık söylediler.....halılarını yıkadı kvalidem bana surat yaptı ki ben hayatımda halı yıkamış insan değilim....kızına söz geçiremez buarada iş yaptıramaz kesinlikle.....eşime şikayet etti yardım etmediğim için.....temizlik yapar eşimin yanında da kollarım bacaklarım inler durur ama ben bir kez olsun temizliğini yapmadım....misafir gelir çağırırlar durmadan.....

bize sormadan planlar yapılır....biz zaten haftanın 2 3 günü giderdik,yetmez müsaitmisiniz diye sormadan biz size geleceğiz deyip yarım saat sonra da zınk diye gelirlerdi.....benim evim dağınık olabilir,rahatsızlanmış olabilirim yemek mi yapacağım,ortalık mı toplayacağım.....bir de zaten fazlasıyla görüştüğümüz halde bize geldiklerinde uyuklayana kadar otururlardı....hani bir çay içelim gibi birşey yok bayağı uzun uzadıya oturmaya gelirlerdi......eşim de kalın diye ısrar ederdi ancak ben birkez bile demediğim için kalamadılar çok içleri gittiği halde...

bir de güne katılmış..sanki ben ondan beni de güne sokmasını istemişim gibi beni de katmış....istemiyorum dedikçe ucu dönülmez birşeymiş gibi adını yazdırdım ama demişti...amaç başka...beni gözetim altında tutacak......ve kabul etmemiştim....sonra gün sırası ona geldi...ve benim işgüzar görümcem tutup kendi yardım etmeyip eşimi aramış benim yardıma gitmemi söylemiş.....öfkeden delirdim.....servis yapamıyorsa neden katılıyor diye....eşim ne dese beğenirsin....ANNEM HİZMET Mİ EDECEK SOHBET Mİ........şaka gibi...1 defaya mahsus gittim....

aşure kaynatmış bundan 2 sene evvel.....bende hastanedeyim....ve eşim biliyor....yine görümce hanım eşime bir telefon....annem aşure kaynatacak yardıma gitsin....eşim de beni arıyor....eee annem aşure dağıtamıyormuş..yardıma gitsen....çıldırmış bir şekilde gittim işimi bırakıp....kvalidem de demesin mi ben dağıttım,yemeye gelsinler dedim ben ona....allahımmmm...ya ben apıra köpüre gittiğim için halimi görünce öyle dedi yada görümcemin uydurmasıydı bilmiyorum.......

bir dönem çalışmıyordum....benim evde oturup onlara gitmemem ve işlerini yapmamam battı.....onun tasası yetti eşime diyor ki BUNU DA KOY İŞE BOŞ BOŞ OTURACAĞINA ÇALIŞSIN........ve eşim tepki veremedi.....

görümcemin dükkanı vardı....anlamadığım bir iş olduğu halde oraya gidip yardım etmemi mi istemediler????amaç beni kontrol edecekler hep orada olacağım oradan çıkınca da mecbur evlerine gideceğiz beraber.....

bunlar bir kısmı üstelik....çok mücadele ettim...şimdi haftada 1 defa gidiyoruz...ama laf sokmadan duramıyor...ben de verebilirsem cevabımı veriyorum veremezsem suratımı asıp oturuyorum....onlar da 2 3 ayda bir falan gelirler....

kaldı ki sen düşün,bir de yakın olsaydım yada aynı apartmanda benim halim nice olurduu......bütün bunlar demek değil ki senin kvalidenler de böyle olacak....inşallah yapmazlar....ancak çevremdeki herkesin hali aynı....gelin alınca birşeyler oluyor....ona potansiyel hizmetçi muamelesi yapılıyor.....şimdiden mutluluklar....
 
eğer sen, yapı olarak kimse bana karışmasın, kalabalığı sevmem, müdahale edilmesinden hoşlanmam, kimseyle samimiyet kurmam, beni eşim dışında kimse ilgilendirmez fikrinde biriysen işin zor..
her ne kadar kendi kuralarını koymaya çalışsan da, bu kadar yakın olduğun için bazı şeylerden taviz vermen gerekebilir..
ama eğer benim öyle kuralarım yok, karşılıklı anlaştıktan sonra, gelmeler gitmeler, müdahale edilmeler benim için sorun olmaz, bunlara takılmam diyosan işin bi nebze daha kolay...
karşında ki insanalara da bağlı aslında...
düşünceli, iyi niyetli, geri kafalı olmayan biriyse karşılıklı anlaşabileceğinizi düşünüyorum..
 



Allah Sabır vernişsin iyi dayanmışsın arkadaşım . Tavsiyeleriniz için Allah razı olsun .
 


Senin bu yazdığını ve seni unutmayacağım . çünkü çevremdeki bazı kötü konuşanlara benziyorsun . Onca arkadaş yazdı başından geçenleri yazdı sende öyle olacaksın demedi mesajlarının sonunda mutlaka iyi dilekte bulunup mutlu ettiler . senin yazın cidden bir başka ..
 
bende aynı apartmanda oturan biri olarak anlatayım,
1-doğru dürüst özel hayatın olmayacak
2-eşin ailesine yakın olduğu için, siz(sen ve eşin) kavramını benimseyemeyecek,
3-geliş gidişler fazla olacak
4-insanın kendi ailesi bi laf dese dokunmuyor, çünkü kan bağınız var, az sonra unutuyorsunuz, ama eşinizin, annesi babası kardeşlerinin söylediklerini hep sorun yapıyoruz.
5-eşiniz 2 taraf arasında kalıyor. ve üzülen siz oluyorsunuz...

daha çok sıralanabilir belkide,
YALNIZ KİŞİDEN KİŞİYE DEĞİŞTİĞİ KESİN,GENELLEME BU
 
sağol teşekkür ederim fakat daha fazla sabredebilir miyim bilmiyorum.......benim onların oğullarını seviyor olmam,hep birlikte bana istedikleri gibi davranacakları ve istediklerini söyleyecekleri anlamına gelmez ama onlar öyle zannediyorlar....kafam çok karışık....son yaşadığımız olayı da anlatayım temelli :)bundan yaklaşık 2 hafta önce yine kvalidemlere gitmiştik....eşimin bir arkadaşının bebeği olmuştu..görümcem onu sordu...sonra kvalidem başladı bizim ne zaman olacakmış,niye olmuyormuş,kaç yaşına gelmişiz,10 sene sonra istersek hiç yapmayacakmışız(ona soracağız çünkü o öyle buyurdu) çemkirmeye başladı.....eşime baktım hiç sesi çıkmıyor.....çok kızdım fakat sakinliğimi koruyarak allah hayırlısı ne zamansa o zaman versin anne dedim.....kadın susmuyor.....birimize ebe birimize dede diyecekmiş.....ne derse der artık dedim....söylediklerim bu iki cümle....sonra kalktık bir süre daha oturup
,surat yaptı tabi.....

yolda eşime kızdım niye sesini çıkarmıyorsun diye....uzattım uzattım evde devam ettim....eşim zaten annesinin karıştığını kesinlikle kabul etmez...laf da söyletmez....sonra demesin mi annem bana dedi sana mı dedi..........ben de dedim evet haklısın o ikinizin bebeği olacak,bizim değil...onun için sana diyor...

neyse ertesi gün oldu....kvalide telefon açtı bana.....benim gene aklımdan kötülük geçmiyor....eeeeee sen beni dün çok üzdün,ben sabaha kadar uyuyamadım.....valla anne sen de beni çok kırdın diyebildim sadece.....hiç bana fırsat tanımıyor....işte sen bize karışma dedin,ne zaman olursa olur ne derse der dedin...ben herkese söylüyorum kimse alınmıyor sen çok alıngansın,bir daha karışmam (nolur karış yalvarırım)falan filan....

sonraaaa hızını alamamış olacak kiiiii benimle konuştuktan sonra bir de eşimi arayıp ağlayıvermişşşşşşş........eşim de beni aradı hemen annemle ne konuştun diye....olaylar büyüdü.....ve şuan çok kırgınım....beni eşime şikayet etmekten geri duramıyor hala...ve eşim de hemen gaza hazır....benim yatak odası konularıma kadar karışmasını hazmedemiyorum üstelik kpederin kaynımın falan yanında açıyor yada onlara gittiğimizde bizim ardımızdan gelen bir misafirin....herhalde nolur karış ben çok hoşlanıyorum diyecektim aradığı zaman....asıl bebeğimiz olduğunda napacağım bilmem....

daha fazla bu şekilde dayanır mıyım diye sorguluyorum....ben yapsam eşim neler der anası yapınca suç olmuyor....bizim ilişkimize bile karışıyor kadın kimse farkında değil....belki olmuyor....ne kadar ayıp....
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…