Herşeyi kafanıza takar mısınız? yoksa vurdumduymaz mısınız?

valla olaya göre değişir..sevdiklerimle alakali bir durumsa cok takarim kafama..ama belli etmem taktigimi..muhakkak o gece o konuyla alakali ruyada görürüm eger içime attiklarim cok biriktiyse (farkinda olmadan) bu sefer sulugözlülüğüm tutar..haberlerde bile aglarim :roflol:
ama genel itibariyle herşeye mantikli bir sebep bulurum,çözümlerim ve kafama takmam..

velhasil-i kelam olaya göre değişiyor :)
 
bende çok kafaya takarım.bunu bana nie söledi,keşke bende şöle yapsaydım falan....uykylarım kaçar.gece-gündüz düşünürüm artık.ne olacak benim bu halim bilmem vallla:1closedeyes:
 
bende herşeyi fazlasıyla kafama takanlardanım hatta sıkıntıdan mideme ağrılar girer ama hiç hoş bişey değil zararı kendimize biraz rahat olmak gerekiyo...
 
Malesef pekçok şeyi kafama takarım. Bazen detaylarda boğulup gidiyorum sandığım olur.
Tabii olaylara görede değişiyor. Basit şeyleri de takmam öylesine geçiştiririm.
Gün içinde aklıma takılan şeyleri gırgır şamata geçiştirip sanki
hep biryerlere not alırım. Ne zaman gece olur yada kendimle başbaşa kalırım o zaman elemeye, incelemeye başlarım aklımda kalanları.......
 
Tek kelimeyle pire yi deve yapan cinsdenim
Alinganligim da cabasi bir bakisdan neler ciakrtir kendimi bunaltir dururum:)
 
Ben gamzisim diyebilirim.
Birisiyle bi tartisma vs olduysa o kisinin benim hakkimda ne düsündü beni hic ilgilendirmez.
Gerekirse yüzüne bile söyliye bilirim düsüncelerimi, ama ozamanda bazi ipleri tamamen koparmak lazim.
Duygusal bi dönemde isem bazi seyleri kafama takarim, ama bu cok nadir oluyor.
Bilmiyorum ama neden bi baskasinin beni üzmesine izin veriyimki??
 
Gamsızım diyebilseydim. Maalesef hiç de öyle değilim herşeyi kafama takarım. Geceleri uyuyamam bide ağlarım yani olan bana olur. Keşke biraz da olsa gamsız olabilseydim. Gamsız olanlara gıpta bile bakmışımdır.
 
Bende herşeyi kafasına takan ince eleyip sık dokuyanlardanım.Keşke gamsız olabilseydim bu kadar yıpranmazdım.
 
Ben hiç birseyi kafama takmam. Allahima sükürler olsun basima ne gelirse gelsin ne yapip edip içinde çikabiliyorum. Birine birsey olsa veya kendime, saniyelik üzülüyorum sonra hemen aklimdan yok olup gidiyor. Esim ise tam tersi!! Keske senin gibi olabilsem diyor. Eee bende öyleyim ki ona moral ve destek oluyorum. Hayat o kadar kisa ki, herseyi kafama takipta kendimi hasta edemem. Stres, psikolojik bozuklugu hersey pes pese gelir arkasindann.......
 
:sm_confused:eskiden en küçük şeyleri bile kafama takar günlerce canlı bomba sinirli sinili gezerdim çocuklardan sonra çok şükür Allah tarafından herhalde herşeyi takmaz oldum çok şükür ama vurdumduymaz da değilim.
 
takmıcam gerçekten bundan sonra hiçbirşeyi kafama takmıcam diyorum amaaaaaaa boşş...insanın huyunu değiştirmesi çok zor..bak yine iş yerimdeki gıcığın gıcığı bir kadın yüzünden mideme ağrılar girdi resmen..yüzüme karşı birşey yaptığı yok..görmeyim duymayım diyorum yapamıyorum bitanecikler..
 
önceden hiç bişeyi kafama takmazdım vurdumduymazdım ama insan büyüdükçe derdi artıyo ondanmı bide nişanlandıktan sonra herşeyi kafama takar oldum dışarıya belli etmem mutlu gibi görünürüm ama kafamda hep bi sorun vardır düşünürüm uykularım kaçar
 
Keşke azıcık vurdumduymaz olabilsem.Keşke gülüp geçebilsem.Ama özellikle şu sıralar bütün gün evde tek başıma olduğum için hiç olmadık şeyleri bil kafama takıp bütün günümü onu düşünerek geçirebiliyorum.Hafızam acayip kuvvetli hiç bir şeyi unutmuyorum günü saati nasıl olduğu her şeyi hatırlıyorum ve bu da kafama takma işini kolaylaştırıyo.Ve bunların sonucunda da gıcık kocişimin kafasının etini yiyorum ama alıştı artık o idare ediyo beniŞeniz
 
ahh keske vurdumduymaz olabilsem...ama ben herseyi takarim kafama, hele birde kendimi savunamazsam sinirden veririm aglamayi...bu huyumdan nefret ediyorum yaaa vallahi bana zarari çok, nasil degisecegim yarabbim yaa
 
ya ben de eskısı kadar tınlamıyorum.ama huyum da tamamen sılındı dıyemem.hayatın boş oldugunu dusunun.ha bı de aman dusunsem nolcak deyın bı de oyalancak bşiler bulun azalıyo:)
 
keşke bende vurdumduymaz olabilseydim...bazen en ufak bir şeyi bile kafamda kuruyorum büyütüyorum,saatlarca düşünüyorum uykum bile kaçıyor,ama sonra bi bakıyorum hepsi boşunaymış!!!kendimi üzdüğümle,yıprandığımla kalıyorumm...:a015:
 
ya ben ikise de olabiliyorum...bazen o kadar vurdumduymaz olabiliyorum ki kendim bile sasiriyorum...ama bazennn....kendimi o kada cok yipratiyorum ki anlatamam...aslinda bence butun kadinlar boyle...cunku biz detalciyiz.herseyin en ince ayrintisini dusunuruz...ya tamam belki istisnalar var..varsa yazsin walla cok merak ediyorum....
:)))
 
bende vurdum duymaz olmak isterdim olmuyor kişilik meselesi her seyi en ince noktasına kadar düşünürüm
 
İnsanların her zaman kusurları vardır derdim, hiç kimsenin kusursuz olmadığını bilirdim de gene de takılı kalırdım.öyle ki düşünceler beynimi istila ederdi. ama ben üzülerek sürekli düşünerek bu süreci daha çok uzatırken,baktım ki problem yaşadığım, diğerleri ise bu süreci çok kısa yaşayıp unutup gidiyorlar..çok mükemmeliyetçi olmamak gerektiğini hayat zamanla öğretti bana… sanki kafaya takınca düzelecek!…yanlış anlaşılma varsa,karşımdakini kırmışsam ne yapabilirimi düşünürüm hala,ama eskisi gibi geceler boyu deil.. şuansa kafaya takma duygumu sadeceee işimde kullanıyorum. Daha iyi nasılolurum-ne yapabilirim die... o da arabayla eve gidene kadar..sonra bambaşka oluyorum…ruh halim çok değişir..asla evime çevreme yansıtmam hiçbir problemimi..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…