Hiç arkadaşım yok..

Az evvel de yazdım sanırım ısrara karşı alerjim var. Bir insan al, getir, yap demeye başlayınca yapacağım varsa da olmuyor içimden gelmiyor. Ve hayır dediğimde de yalnız kalıyorum böyle
Aynen onu sonradan okudum. Bu kadr ısrar da normal değil; anlattiginiza göre aşırı bir israri olmuş onun da. O da itici.
 
Ya ne münasebet şu karşılıklı iyilik yapanlar . Başta deseydi ayakkabı al iş buluyum çok komik olmazmiydi ? Arkadasin icinden gelse zaten alır söylemeye gerek mi var yada zamanımı var müsait bi zamanda belki alacaktı .
 
Arkadaş edinme konusunda duyduğum şu söz hep hoşuma gitmiştir konuyla alakalı olduğunu düşünerekten paylaşıyorum

“Yalnız yiyen yalnız ölür”
 
Seni haksız bulmadım. Önceden söz vermemişsin ki ayakkabı. Ne bileyim bir Çiçek de yeterdi. Ayrıca " ay rica ederim ne demek" deseydi büyüklük olurdu. Taşınmaya da gitmek zorunda değilsin. İşin olabilir. Sana mı sordu şu gün uygun mu sana, gelir misin diye. Saçma yani.
 
Bi an bu konuyu ben açtım sandım. Benim de arkadaşım yok. Bendeki problem insanlara aşırı dwğer verip karşılığında önemsenmeyince direkt silip atıyorum. Bu İyi ki o ayakkabıyı almamışsınız maddiyatla değil maneviyatla arkadaş sırdaş olunur. zaten sizin başarınıza da güvenmese aracı olmazdı. Akrabanıza gelince bende ne olursa olsun normal de yanımda olan kişiyi ihtiyaç duyduğumda da isterdim.
Bilmiyorum bazen düşünüyorum bir ayakkabıya mı bağlıydı o arkadaşlığımız diye. Akrabama gelince dediğim gibi kv ile yaşıyorum ve sık sık bir yere gitmez. O zamanki gidişi taşınmaya denk geldi ve ben eşimle baş başa kalmayı tercih ettim.
 
Seni haksız bulmadım. Önceden söz vermemişsin ki ayakkabı. Ne bileyim bir Çiçek de yeterdi. Ayrıca " ay rica ederim ne demek" deseydi büyüklük olurdu. Taşınmaya da gitmek zorunda değilsin. İşin olabilir. Sana mı sordu şu gün uygun mu sana, gelir misin diye. Saçma yani.
Anlayış beklerdim biraz. Ve profesyonel firma ile taşındı. Çokta gerek duymadım kendimden fedakarlık yapmaya
 
ben sizi normal buldum ama akraba ve isyerindeki komsu haricinde nasil hic arkadasiniz olmadigini anlayamadim
 
Bilmiyorum bazen düşünüyorum bir ayakkabıya mı bağlıydı o arkadaşlığımız diye. Akrabama gelince dediğim gibi kv ile yaşıyorum ve sık sık bir yere gitmez. O zamanki gidişi taşınmaya denk geldi ve ben eşimle baş başa kalmayı tercih ettim.

Taşınma gündüz değil mi eşiniz işe gitmiyor mu

Birisi bana yardıma gelemem çünkü Kv başka yere gidecek ben de eşimle başbaşa kalacağım derse buna inanmam bahane diye düşünürüm
 
Taşınma gündüz değil mi eşiniz işe gitmiyor mu

Birisi bana yardıma gelemem çünkü Kv başka yere gidecek ben de eşimle başbaşa kalacağım derse buna inanmam bahane diye düşünürüm
Hafta sonu olduğu için evdeydik. Yani normalde olsa bende inanmam ancak dediğim gibi kv ile yaşıyorum ve böyle baş başa kalmalar nadir oluyor. Ayrıca kendisi de bir dönem kv ile yaşadı. Bu sebeple anlayış bekledim sadece
 
Benim de rutin görüştüğüm hiç bir arkadaşım yok. Eksikliğini de yaşamıyorum. İki kız kardeşim bir de erkek kardeşim var.
Yapmacık ve menfaatçi veya yüzeysel hiç bir şeyin içinde olamıyorum 22 yıl çalışma hayatım oldu orada bir dünya insan tanıdım. Eğer yüzeyselliği ve arkadaşların yanlışlarını kendilerine söylemeyen, aman bozulmasın diye yapmacık davranan biri olsaydım sanırım rutin arkadaşım olurdu.

Dediğim gibi kardeşlerim var ve o kadar eksikliğini yaşamıyorum.
 
Anlayış beklerdim biraz. Ve profesyonel firma ile taşındı. Çokta gerek duymadım kendimden fedakarlık yapmaya
Bence kilit kısım bu.fedakarlık yapmak istemiyorsunuz sanırım genel olarak.öyle olunca da insanlar zamanla uzaklaşır.
 
Benim de şuan hiç arkadaşım yok telefonumu değiştirdim sosyal hesaplarımı kapattım daha doğrusu hayatımı değiştirdim insan bazen arkadaş arıyor ama şimdilik eşim annem ve kızım yetiyor.
Arkadaş konusunda seçici olmak önemli arkadaşım çevrem komşum olsun derken bir çok gereksiz insanı hayatımıza sokuyoruz malesef
 
İyi akşamlar.
Bu kez kayınvalide ve eşten farklı bir konuyla geldim.
Evet başlıktaki gibi hiç arkadaşım yok. Sosyal biriyim. Çalışıyorum. Dönem dönem kurslara, etkinliklere katılıyorum ama yalnızım.
Bir kaç örnek vermek istiyorum.

Mesela işyerinde yan dükkanda bir komşum vardı. Benden yaşça büyük. Bu kadınla yedik içtik gezdik dertleştik derken işten ayrılmam gerekti ve çok kısa süre içinde bu kadının vesilesi ile başka bir yere geçtim hiç boşluk vermeden.
Daha sonra bu kadın, sana iş buldum bana ayakkabı al, sayemde oldu bak şu ayakkabı çok güzelmiş diye bir sürü resim ata ata ısrarla kendine ayakkabı almamı istedi.
(Halbuki herşey kısmet dediğim gibi o sadece vesile idi. Patron benden veya ben patrondan ve işten memnun olmasam yine olmazdı. Ben teşekkürümü ettim bu kadına bu konuda. Ama dediğim gibi kişi ile alakalı olduğunu da düşünüyorum)

Bu ayakkabı mevzusu uzun süre uzadı. Hatta o ara ihtiyaçtan kendime bir çift almıştım maaş zamanı. Ee benimki nerde ne zaman alıcan bu ay mı öbür ay mı diye diye ıssssrarla devam etti. Ve benim midemi kaldırdı bu durum.

Daha sonra kavga tartışma olmadan sohbetlerimiz azalmaya başladı. Derken taşındı gitti. Bir daha da görüşmedik.

İkinci mevzu kalabalık bir aileyiz ancak samimi sevdiğim saydığım 1 akrabam vardı. Onunla sık sık görüşürdük. Kendisi taşınmaya karar verdi.
Nakliye firması ayarlandı. Anneleri teyzeleri herkes gitti. Ben gidemedim. Çünkü o ara kvdem akrabasına gitmişti ve eşimle uzun süreden beri yalnız kalmamıştık. Gitmeme sebebim bu ve nakliyesi vs herşeyinin tam olmasıydı.
Sonuç olarak gitmedim diye oda konuşmuyor benimle. 1-2 kez konuşmaya çalıştım asla cevap vermedi. Bende yazmadım bir daha.

Daha sonraları annem beni zorlamaya başladı. X’i ara onu kıskanıyosun sanmasın!? (Neden kıskanabileceğim konusunda bir fikrim yok. Ki pek haset fesat bir insan da değilim. En fazla imrenirim. Maşallah banada nasip olsun der geçerim)

Yani demem o ki yalnız vakit geçirmeyi çok seviyorum. Kendi başıma kahve de içerim, alışverişte yaparım. Sıkılmam kendimden.
Ama zaman zamanda dertleşebileceğim, fikir alışverişi yapabileceğim bir arkadaş istiyorum yok.

Yukarıda anlattıklarıma istinaden sizce ben mi kusurluyum? Arkadaş edinme özürlüsü müyüm?
26 yaş ömürlük dost bulmak için geç bir yaş mı sizce?

size iş bulmuş ayakkabı istemesi karşılıksız iş olmaz demek gibi birşey ve menfaat ilişkileri kuran düşünen insanlardan hayatım boyunca hiç haz almadım. siz içinizden gelirse alırsınız yada teşekkür edersiniz. illa birşey almak zorunda da değilsiniz ayrıca. paraya ihtiyacın varki çalışıyorsun... mesela samimi olmadığım biri vasıtasıyla olanaklı güzel bir işe girmiş olsam samimi olmamam gerekçesiyle ona bir hediye alırdım ama ne istersin ne alıyım sana demezdim de o bana bunu istiyorum dese yine alırdım çünkü samimiyetim yok yaptığı torpilin karşılığı gibi görür alırdım. samimi olduğum biri bana iş bulsa bunu samimiyetimiz gerekçesiyle yapar zaten. bende alır onu yemeğe götürürüm zaman bulursam yada teşekkür ederim. çok insana iş buldum valla benim hiç aklıma gelmedi birşey beklemek.... bu konuda haklı buluyorum sizi. ev taşıma olayına gelirsek bunda da haklı gördüm. konuşmayan konuşmasın ya keşke benlede konuşmasalar ohhh kocamla güllük gülistanlık yaşarım. dost kazanmak kolay değil zaten baksana çevrene insanların artık birbirine saygısı kalmamış herşey bir menfaat doğrultusunda ilerler olmuş.elbet karşına yakınlık kurabileceğin biri çıkacaktır. hayatın içindeyiz sonuçta istesende istemesende o seni bulur.... ne kadar doğru olur ne kadar yanlış o da zamanla belli oluyor işte.
 
Benimde arkadasim komsum yok
Eksikligini hissetmiyorum esim bana yeter
He sanmaki cok iyiyiz butun gun kavga ederiz.
Hz ali ne demis
Ben derdimi kimseye demem ,dostum uzulur dusmanim sevinir
 
Bende bir arkadaşımın çalıştığım şirkete girmesine vesile olmuştum.Hatta pozisyonu gereği benden daha yüksek bir maaşla başlamıştı.Çok sevip değer verdiğim bir arkadaşla aynı şirkette olduğuma çok sevinmiştim.Birgün masama geldim aaa bir menekşe ve bir teşekkür notu arkadaşımdan :) çok kibar bir hareketti ama bunu bile beklemiyordum aslında :)
ayakkabı nedir yahu???
 
Komşunuz emrivaki yapıyor,ben de emrivaki olan şeyleri hep yanıtsız bırakırım fakat hiç vakit kaybetmeden tekrar işe girmenize vesile olmuş.Dedigi ayakkabı 500 liralık bir ayakkabıysa ben 200 liralık birşey alırdım,emrivaki yapıp verirdim isterse üstüne koyar değiştirirdi.Sonrasında da araya mesafe koyar ona eksikli olmazdım.

Akrabaya gelirsek kiraya başka eve taşındı diye insan hayırlı olsun denir mi ya kıskançlık Degil bu gereksiz olurdu zaten.Ki ev alsa bile denk geldiğin Zaman söylersin.Hiçbirimiz yana tutuşa aman şu akraba bir ev bir yazlık bir araba alsa da şu görevimizi yerine getirelim hayırlı olsun diyelim demeyiz.Herkesin kendine aldıgı yaptığı.

Kalıcı dostluk bu yaştan sonra bulunabilir mi diye sorarsan da malesef bu yaştan sonra daha zor ama imkansız Degil.Bu da nedendir,çünkü küçük yaşlarda herşeyi ince eleyip sık dokumadan seçer,arkadaşlarımızın yanlışlarını önemsemeden kendimizi kolayca kullandırırdık,küçük yaşta eş seçiminde de aynıları yapıldığı gibi.Ne Zaman yaşlar büyüyor yanlışlara dur diyoruz kendimizi kullandırmıyoruz.

Menfaatçi olmayan insan sayısı az.Çok samimi olduğum arkadaşlarımla aklım başıma geldiği için 24 yaşından sonra araya mesafe koyup uzaklaştım ben de.Hiç mi hiç gerek yok öylesine.Eş,evlat,aile hepsine bedel.
 
Menfaati için arkadaş olacağına olmasın
 
O kadar çok arkadaşın içinde öyle çok yalnızım ki.. ve bu duruma hiç üzülmüyorum aksine böyle çol daha rahatım artık gerektiğinde görüşüp gerektiğinde sosyalleşiyorum.. neden mi? Ben her arkadaşımın her derdine koşan biriydim.. ev taşıyorum arohi yardıma gel hop giderdim, ütülerim birikti nasıl yapcam diyen olsa hiç üşenmez yapardım severim ütü yapmayı, doğum yapıcam hastane süsü kurabiyesi yapılcak hepsini hazırlar bi de doğumdan önce gidip odasını hazırlar fotogrflarını çekerdim... bunlar gibi onlarcası.. ama ben hiçbişeyimde kimseyi yanımda göremedim sonra ben anladım ki arkadaşlıklarım dostluklarım ben ittirirsem gidiyo ben elimi çekmeye başladım hepsi kayboldu.. şuan diyorum ki iyi ki böyle olmuş kafam öyle rahat ki.. kimsenin derdiyle şişirmiyorum kendimi zaten beni yanında isteyen arayıp buluyo.. siz de arkadaş için kafa yormayın derim sizi isteyen size değer veren sizi bulur merak etmeyin gerisi kullanabildiği kadar yanınızda kalıyo..
 
Belli bir yastan sonra ömürluk dost cok zor. Cikarsa ne ala ama arayişa girmeye gerek yok.
Bende yalnizliga alisigim severim. Bazen hic arkadasimin olmadigi da oldu. Mesafeli soguk bir tipim başlarda ve herkesle hemen iletisim olmuyor bende ama isteyince ona ragmen arkadas edindim. Evde oturmayla arkadas edinemezsiniz aktiviteler iyidir, arkadasliklar kurulur.
 
ben sizi normal buldum ama akraba ve isyerindeki komsu haricinde nasil hic arkadasiniz olmadigini anlayamadim
Yok yani dönem dönem yeni insanlarla tanışıyorum ancak hayır diyemediğimden dolayı sanırım beklentiler arttıkça uzaklaşıyorum. Kullanılıyormuş gibi hissediyorum.
 
Back
X