17 yaşımdan gün almaya başladığımda çalışmaya ve üniversiteye başladım. 20 Yıllık özel sektör tecrübem var. 5 senesi orta, 10 senesi üst düzey yöneticilik. İlk 4 senem zaten operasyonel işlerle geçti, aynı zamanda öğrenciydim. Bu süreçte doktoramı da tamamladım. Ne ALES, ne YDS içi kalem oynattığımı bilmem. Tek sınavda girdim, çıktım. İleri derece İngilizce yanında ender dillerden birini biliyorum. 1'i açık öğretim olmak üzere 3 üniversite (lisans) mezunuyum. Üniversitelerden biri yurtdışında. Gerek işim, gerekse hobimden dolayı 40'a yakın ülke gezdim. Emeklilikte yaşa takılanlardanım. Özel sektöre son verdim ve akademiye geçtim.
Bunları neden mi yazdım? Dediklerimin tamamını kendi paramla yaptım. Sizinle yaşıtız. 38 yaşımdayım. Benim kendimi kasmadan, yormadan, zorlamadan hayatıma sığdırdığım şeyler bunlar. Doktora hariç. Yüksek lisans tezinde bunca zorlandıysanız doktorayı düşünmeyin dahi. Dersleri geçseniz de yeterlik sınavını geçebileceğini sanmam. Zora gelemeyen bir yapınız var. Akademik hayat dışarıdan baktığınız gibi değil. Kendi adıma, 20 senelik profesyonelliğim olmasa, okuduğum bölümleri hakkıyla tamamlamamış, çeşitli eğitimlerle taçlandırmamış olsam bu yaşta angarya işi yapıyor olurdum. Fakat el bebek gül bebek yetiştirilen birinin depresyondan depresyona koşacağı bir durum bu.
Size gelince ALES ve YDS hazırlık diyorsunuz. en iyi ihtimalle 6 ayda bu sınavları verseniz, istediğiniz programın da başvuru döneminizde açılacağını ve kazandığınızı farz etsek 1 yılı bulur bu süreç. Sosyal bilimci iseniz yine en iyi ihtimalle 4 yılda doktoraya girip tamamlasanız 43 yaşında olursunuz. Bakın bu hesap çok iyimser bir hesaplamaya dayalı. Zira 23 yaşında araştırma görevlisi olduğu olduğu halde YDS'sini alamayanları gördüm.
Bakın ben 37 yaşımda girdim, ardımda 20 yıllık mesleki tecrübe ve ileri düzey 2 lisanım olmasa bu mümkün değildi. Sizin 43 yaşından sonra akademiye girmeniz için anladığım kadarıyla bir tecrübeniz yok. Bu durumda akademik literatüre ciddi bir katkınızın olması, tezinizin ödüllü olması ya da teori kazandırmanız gerekir.
Tüm bunların yanında aileme elimden geldiğince destek olmaya çalıştım. Kendi evimi, arabamı kendim aldım. 1 yıllık evliyim. Eşim ve ben düğünümüzü kendimiz yaptık. Ailelerden bir beklentimiz olmadı.
Hani lafın gelişi derler ya "Bi durup silkelen, kendine gel" diye. Sizin silkelenmek için bile duracak vaktiniz yok naçizane.
Not: Tamamını kendi paramla yapmış olsam da, ailemin manevi desteği hep arkamdaydı. Maddi desteklerini ise asla kabul etmedim. Doğurdular diye ömür boyu bakmak zorunda değiller.
