Yalnızlık güzel değil bence. Genelde doğru düzgün arkadaşı olmayan insanların teselli cümlesi bence bu. Hele ki şu an ailenizden de uzaktasınız, sadece hayatınızda kocanız var. Böyle durumlar bana doğru gelmiyor, bir noktadan sonra sorunlar başlıyor.
Telefonla sadece görüşünce neden aranız açılıyor ki? 3 senedir yüzünü görmediğim başka ülkede yaşayan ama hala çok samimi olduğum bir arkadaşım var mesela, iletişim hep telefondan yürüyor.
Eğitim-iş-sosyal hayatta binlerce insanla tanışmışken hala bir kişinin samimi arkadaşı yoksa ben o kişide problem olduğunu düşünüyorum. Haksızlığa, saygısızlığa gelemiyorum, asiyim demişsiniz siz kendinizi böyle tanımlarken bir başkası da sizi uyumsuz, fevri, dik bir karakter olarak da tanımlıyor olabilir. Yanlışı olmayan insan olmaz ki, arkadaşlık zaten hatasında, yanlışında yanında olmak demek. Siz dört dörtlük müsünüz? Hiç yanlışınız yok mu şu hayatta?
Arkadaşlarınızla sürekli yüz yüze görüşmeden de arkadaşlık yürütebilirsiniz samimi bir şekilde. Zaten araya mesafe girince arkadaşlığınız bitiyorsa arkadaşlığınızı sorgulayın.