- 15 Temmuz 2020
- 3.485
- En iyi cevaplar
- 2
- 6.357
- 108
- 31
- Konu Sahibi gulrecelim
-
- #21
Gerçekten mi çok sevinirim
Gerçekten mi çok sevinirimKardeşim depresyondasin bence. Bende bu şeyleri yaşadım. Tedavi oluyorum hala. Biraz atlattım sayılır. Çıkmak istersen depresyondan sana elimden geldiğince kendi tecrubelerimle yardımcı olurum
Ay kaynatmak mi, kendinizi zehirleyeceksiniz. Deterjanlar asla kaynatilmamali buharları çok tehlikeli.Cifledim telledim de ne kadar Çıkmadı altları çok kötüydü. Porçöz kaynatınca düzeldiler anca.
Merhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Bu kadar hızlı evlilik yüzük vs konuşulması beni çok gerdi. Korktum.
Evlenmeden önce nasıldı düzeniniz, temizlik yapmaz mıydınız?Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği.
Balık burcum. Etkiliyor mudur sizce ?Evlenmeden önce nasıldı düzeniniz, temizlik yapmaz mıydınız?
Burcunuz nedir?
Bana kalırsa onun da etkisi var, fazlasıyla melankolik olabilirsiniz yani depresyona girmeye meyillisiniz onunla ilgili olabilirBalık burcum. Etkiliyor mudur sizce ?
Önce eve bir temizlikci çağırın,gerekirse 2.birlikte derleyin toplayın temizleyin.Merhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
depresyonda olabilme ihtimaliniz bayağı yüksek...5 ve 9 haric hepsi mevcut bende. Keşke uyku ve iştah azalma şeklinde olsaydı. İkisi de artışta ne yazık ki.
Depresyondasınız ve bu halde bebek yapmamalısınız. İnsan ruhu daralırken makarna bile pişiremez pişirse lezzetli olmaz. Bence yavaş yavaş küçük adımlarla başlayın.ufaktan evi toplayın temizleyin işi bırakın bırakacak durumunuz varsa. Dışarı çıkın yürüyüş yapın temiz beslenin iyi uyuyun dengeniz yerine gelecektir.Merhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Kan degerlerinize baktirin acilen. Hem d e en acilindenMerhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Ben de ikinci de aldım ehliyetimi. Ben bisiklette kullandığım için becerebiliyorum. Siz de alırsınız gözünüzde büyütmeyin pek fazla. Rahat olun, heyecan yapmayın o zaman oluyor.Herkes her konuda yetenekli olacak diye birşey yok mesela ben çok güzel yemek yaparım hamur işi yaparım yiyen herkes yapıp satmami söyler dikiş dikerim resim çizerim yani el yeteneği isteyen herşeyi harika yaparım bir kere izlemem yeterlidir hemen kavrarım ama gelin görün ki ehliyete yazıldım 3 kere direksiyon sınavından kaldım yok süremiyorum kime söylesem şaşırıyor bu hafta tekrar sınava giricem ve biliyorum ki yine olmayacak ve hakkım yanacak bende kendimi yiyip duruyorum ama yapacak bisi yok demek ki o konuda yeteneğim yok sizde yemek yapamıyor olabilirsiniz yada poğaça önemli olan bu değil bunu stres yapınca diğer herşey de bozuluyor iki kişisiniz şimdiden böyle koyuverirsrniz kendinizi çocuk olunca daha kötü olursunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?