- 22 Kasım 2010
- 11.234
- 19.986
- 498
- Konu Sahibi gulrecelim
-
- #41
Depresyon buMerhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Ilk once kansizlik anemi gibi durumunuz ola bilir. D vitaminine, demire baktirin. Vitamin takviyesi alin. Insanda olan bu halsizlik psikolojik nedenden değilse muhakkak altinda yatam bir neden vardir. Ikinci olarak. Kendine ben twmbelim yapamiyorum dediyin surece yapamiycaksin. Cunki deyismek iatiyorsan eyer yapamiyorum yapamiycam demek yerine neden yapamiyorum? Yapicam demen gerek. Evi toparlamaya gelince. Aniden evi toparlamaya kalksa evet yetisemezsin. Ben hamilelikde çok aksattim evi. 3 ay derin temizlik yapamafim. Annem ablalarim gelir yapardi ama onlar da işinde gucunde insanlar o yuzdem sadece sil supur yapin derdim. Asiri bel agrim ve dusuk tehdidim vardiki sonra dusdu. Neyse.ben duwukden sonra evi derinden toparlama karari aldim. Bir kagida evde yapilacaklati yazdim. Mesela 1.giysilerim toplanacak. 2 mutfak temizlemecek 3.buzdolabinin ici duzenlenecek ve saire. Hergun birini yaptim. Bazen ara verdim ama yavas yabas yaptim. 1 hafta sonra derinden temizliyim bitmisdi. Guzel sarki ya da dizi koy internetde dinleyerek yap. Ayrilsakda beraberize bakarak yapardim. Toparlanmamda çok rolu oldu o dizinim. Eski gunlerimi hatirlattigi icin. Yeni hiçbirseye bakamiyorum. Yedi numara en son babalar duyar ikinci bahar falan bu dizilet arasinda dolaniyotumMerhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Her işi ayna anda yapmaya başlarsanız yetişmez yetişmediği gibi sonuda gelmez.Merhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Bence etkiliyor bitane Nuray sayar diye bayan balık burcu hanımların evi çok pistir dağınıktır hayal dünyaları genistirdiye yorum yapmıştı.hicbisey için geç değil temizlik ve düzen için mutlaka yardım al.para ile yardımcı tut ve durumunu anlat çok faydası oluyor,bu arada böyle olmanın en büyük nedeni annen ile kardeşin ile sorunlarından kaynaklanıyor dikkatini işe güce veremiyorsun onlara üzülüp düşünmekten.Balık burcum. Etkiliyor mudur sizce ?
Ne gibi destek olursunuz ben artık nefes alamıyorum ne doktorlar ne prof lar bence artık beni bu hale antidepresan lar getieidKardeşim depresyondasin bence. Bende bu şeyleri yaşadım. Tedavi oluyorum hala. Biraz atlattım sayılır. Çıkmak istersen depresyondan sana elimden geldiğince kendi tecrubelerimle yardımcı olurum
Ay güzelim sen kronik depresyondasın dur kurban olayım evliliğe alışma sürende biriktirmişsin. Bak ben yeni evliyim ve sürekli çalışıyorum sabah 7 de kalkıyor akşam 7 8 evde. Yorgun musun akşam yapma güzem yemek makarna yiyin meyvesuyuyla. Meyve yiyin. Hamburger söyleyin. Evdeyken izin gününde eşine de ki bana yardım et sadece evi süpürün silin ve toz alın bir de tuvalet banyo zor öı geldi yemek yapma güzelim onuda yapma. Neden yüklendin ki bu kadar ? Biz kaç senelik evliler gibi iş yapamayız. Sen depresyondasn yoksa imkansız böyle olması psikoloğa git.Merhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Destek şart belliki psikolojiniz taban..gidin doktora kullanın ilaçları birkaç ay sonra yazın buradanMerhaba herkese. Çooook dertliyim destan yazabilirim :) okuyanlara yardımcı olmak isteyenlere teşekkür ederim. Konuyu gece açacaktım ağlamaktan gözlerim bulanık görüyordu anca nasip oldu :)
27 yaşında, 11 aylık evli, atanamamış bir öğretmenim. Her konuda oldukça yeteneksizim.
Dün eşim için poğaça yaptım. Pişirirken mutfağı toplayayım dedim tencereleri in içleri berbattı. Porçöz kaynattım. Her yer o kadar dağınık ki elim değdi tüm porçöz halıya döküldü. Siyah halıda turuncu izler oluştu. O esnada poğaçalar yandı. Etraf pislikten dağınıklıktan görünmüyor. Ruhum sıkışıyor ama beceremiyorum ne ev düzenini ne temizliği nede evliliği. Sinirlerim yıprandı artık sürekli ağlamak istiyorum.
Güya pattime bir yerde çalışıyorum. 11/18 arası. Eve geldiğimde bitik oluyorum. Zar zor tek çeşit yemek yapıp yığılıyorum olduğum yere . Aldığım parada para değil. Evde çok bunalmıştım 1 ay çalışayım derken ev eksikleri işte annele günü hediyesi, kendime alışveriş şimdide kurban parası derken ayrılamadım, ne zaman ayrılacağım da muallak. işten de nefret ediyorum. 10.40 ta yataktan kendimi kazıyıp zar zor gidiyorum. Her gün aynı tekrar, her gün pis ve dağınık bir ev. Atanamadım ders çalışamıyorum, ev rezalet, iyi bir iş sahibi olamadım. Ailemle aram bozuk. Özellikle annemle eskiden kalan şeyler çok canımı yakıyor. Annem çok iyi bir insan çok iyi bir anne ama ben ona layık bir evlat asla olamadım. Asla memnun edemedim. Tel kardeşim var oda bana en büyük düşman daha bu yaşında gözünü miras ve para bulamış. Halam ve babannemle birlik oldu arkamdan yapmadıklarını bırakmadılar. Hala devam eve gelme diyor bana :) sebebi yok inanın hiç muhattap olmadım sildim onuda ama insanın canı acıyor nihayetinde kardeş. Arkadaş desen evlendiğim için geldiğim bu şehirde tek arkadaşım yok. Sosyallik sıfır. İçimden gelmiyor. Komşularımı, eşimin kuzenlerini davet edemiyorum ev o kadar kötü ki. Temizlesem 6 ay sürer galiba. Allah'tan eşim toparlıyor azıcık.
Elimin yattığı bir becerim bile yok. Hiçbir ibadetini yapamıyorum bitkinlik ve miskinlikten. Gece sürekli yemek yemek istiyorum 8 kilo almışım şimdiden gören hamil sanıyor. Neden sürekli yemek istiyorum bunu da anlamadım. Bebeğim olursa olsun belki bir renklilik gelir hayatım canlanır azıcık dedim, oda nasip olmadı henüz. Gerçi olsa bakabileceğime dair hiç inancım yo o sebepten 9 aydır eşimin ısrarlarına rağman doktora gitmiyorum. Kendime bakamıyorum daha bebek bir de . Ot gibi derler ya o aynen benim yaşantım. Hayatta ki en büyük şansım biricik eşim. Hep arkamda ama oda bunalacak.
Ben nasıl düzelir nasıl normal ev hanımı kadınlar gibi olurum. Neden bu kadar tembelim. Benim evim ne zaman derli toplu olacak, ne zaman düzgün bir işin olacak
Benimde el becerim yoktur bende mutfağı toplayacağım derken yemek geç olur elim ağır pratik değil onun icin yemek yapmak çok zor geliyor saatlerce dikiliyorum ayaklarım ağrıyoBenim gibi sizin de el yeteneğiniz yok anlaşılan, geçen gün limonlu kek yapayım dedim 84847585 bulaşık çıktı çıkmasını geçtim tadı da berbattı, bu kaçıncı denemem hesaplayamıyorum artık ama yok olmuyorçocuk için daha gençsiniz, üzülmeyin hem de daha yeni evlisiniz, ben sizin yerinizde olsam işten çıkar kpss çalışırdım, yemek yapmada ve temizlikte eşiniz de yardımcı oluyormuş zaten üzülmeyin, annenize gelince size neden sinirli anlayamadım
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?