Şimdi hatunlar çoğunuz belki son gelişmelerimi biraz biliyorsunuzdur.
Nişanlımın kardeşi kötü bir hastalıkla baş etmeye çalışıyor.
Bu süreçte nişanlım çok yıprandı.
Ailesi geldi , ailesiyle görüşme durumları falan başladı.
Nişanlım yıllardır ailesinden uzaktaydı ve nişanımıza bile çağırmadık biz bu insanları. Çünkü çok öfke doluydu nişanlım ailesine karşı.
Şimdi bu kadr hassas durumda hepsi toplaştılar...
Bende tabi otomatikman acaba ileride ailesiyle görüşmeye zorlar mı ? Geli-giderler mi ? Diye düşünmeden edemedim.
Her neyse dün beni yanına çağırdı. Gel iftar yapalım diye(hastanenin yakınlarında olması gerekiyordu , ondan çağırdı)
Pek pek gitmek istemesem de gittim. Çünkü bana karşı hiç bir zaman yanlışı olmadı. Neyse gittim çok aşırı zayıflamış, saç sakalı birbirine karışmış ve çok çok üzgündü. Onu öyle görünce ben başladım ağlamaya. Oda tabi hemen sarıldı bana. Üzülme sen sakın diye.
Konu ailesine geldi (kendisi açtı). İşte kaç gündür yüzleşme yaşadıklarını falan anlattı. Bende güzelce dinledim. Sonra bana dedi ki ben onlara şunu söyledim ben bu hastalık süresince asla sizi terk etmem ama sonrasında benden bir şey beklemeyin. Ben evlenip , kendi karıma ve aileme odaklanacağım.
Sonra bende dayanamadım ben zaten sen istesende görüşmem dedim. Kardeşine üzülüyorum elbette yanlış anlama ama bunca olaydan sonra da bir şey olmamış gibi yapamam ben dedim. Madem iyi olabilecektin keşke bana anlatmasaydın dedim.
Saçmalama iyi falanlık bir durum yok ama ilerde ayda yılda bir ben gelirim derse gelme diyemem dedi.
Bende ben derim sen demezsen ben kesinlikle kabul etmiyorum hiç birini dedim. O da sende haklısın canım dedi.
Gelirlerse otelde kalırlar ben istemiyorum , bunca zaman bize yararları olmadığı gibi seni küçükken çok üzmüşler falan dedim.
O da yok zaten ben asla senle ailemi görüştürmeyi düşünmüyorum dedi.
Bende konuyu kapattım. Nişanlımın o halini bir görseydiniz çok çok kötüydü. Zaten iftarda da ben de bir şey yiyemedim o da. Çorba bile zar zor içtik. Sonra ben eve döndüm ,o hastaneye...
Son gelişmelere üzüldüm senin adına. Ama tahmin etmesi çokta zor değil aslında. Böyle olacağı belliydi.
Hastalık insanları birleştirir. Burada da böyle olmuş.
Nişanlının ne kadar iyi bir insan olduğunu söylüyorsun. Ne kadar sağlam dursa da kardeşinin o hali ailesine karşı da gardını indirmesine neden olmuş.
Aslında böyle birşey benim başıma gelse, ben arayamasam da sevdiğim insanın yanımda olmasını isterdim.
Onun şuan aklı ve kalbi karmakarışıktır.
Düğünden sonra gelmek isterlerse hayır diyemem diyerek bunu belli etmiş aslında.
Çok büyük ihtimalle düğüne de gelmelerini isteyecek bu şekilde devam ederse.
Peki sen ne yapacaksın böyle bir durumda?
darkmore
aradaki seviyeyi eşiyle arasını bozmadan çok güzel bir şekilde koruyabilmiş. (ayak havlusu konusunda bu kadar da olmaz artık dedim)
Sende yapabilecek misin?
Anladığım kadarıyla onları istememenin nedeni sadece nişanlına kötü davranmış olmaları değil.
Ailesi ve senin ailenin arasındaki uçurum nedeniyle de istemiyorsun.
Aklın da karışık anlıyorum.
Bence bir süre gözlem yap, iyice düşün.
Ama o sırada nişanlının yanında ol.
(bu saate kadar en azından iletişim kurduğunuzu düşünüyorum)