Yazan herkese çok teşekkür ederim o kadar iyi geldi ki yazdıklarınız, Tabiki şükrediyorum sağlıklıyım tedaviye ulaşabiliyorum destekçilerim var bu duyguyu tüp bebek sürecini defalarca yaşayıp maalesef olumsuz sonuçlar alan insanlar çok iyi anlıyorlar. İkinci negatif sonucum sonrasında o kadar kötüydüm ki ayaklarım yok nasıl yürürüm diye düşünüyordum. Tek temennim bu hayali kuran herkesin bir gün bir yerde mucizesine kavuşması olur.
Şükreden insan başkasının çocuğunu kıskanırmı aynı şeyleri bende yaşadım tam tersi sanki ben hamileymişim ben doğym yapmışım gibi sevindimSiz nereden bileceksiniz ki o sureci insan o surecten gecerken böyle seyler yasayabiliyor kötü yorumunuzla napmaya calıstınız? Şükretmediğini de bilemezsiniz.
La kinle ne alakası var olanı söyledim bende aynı şeyleri yaşadım başkası hakkında kötü düşünenin kıskanan o şeyle sınanır şükretmesi lazım kıskançlık yerine bazı şeyler vardır insan içindir belki de çocuğu olsa çok hayırsız bi evlat olucak ha inşAllah olur Allah kimsenin kucağını boş bırakmasın evlat acısı çektirmesin ama yani sanki kıza dedim ki sen kmtü kalplisin sen şusun busun öyle düşündüğü sürece olmaz dedimSiz hic o iğneleri kendinize yaptınız mı ? Hiç bu ay yumurtam kaç mm olmuş bu ayda olacak mı olmayacak mı diye endişe ettiniz mi ?
Ya da o hapların iğnelerin hormonal olarak nasıl zorlandığıni biliyor musunuz ?
Şu an hamileyim o tedavi sürecinde iğne vurulurken ki hormonal değişikliği şu an yasamiyorum zaten olmaz çocuğun çok ağır bir cümle bir kadına niye bunu kuruyorsunuz nasıl bu kadar kin besliyebiliyorsunuz?
Bu haset degil imrenmek...kendin için o kadar üzülüyorsun ki karşı tarafa ait güzel habere sevinemiyorsun.mevzu bu: evlat sahibi olmaya çalışmak. Arkadaşların daha zengin olması,evi yatı ,katı değil.. yaşayan bilir...ben 5 aşılama 2 tüp bebek tedavisi sonrası kucağıma aldım oğlumu.seni çok iyi anlıyorum.simdi hamile kalsan, senden önce, sonra yada seninle beraber hamile kalan herkes için şimdiki hislere sahip olmayacaksın.eger böyle olursa kötü hislere sahip olursun.kendine haksızlık etme.ben de uzaklaştım tedavi sürecimde hamile arkadaşlarımdan.senli benli yazdım yari uykulu kusura bakmaBugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düş TLünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
Ne güzel yorumKötü değilsiniz.icinizde ki yara sadece başkalarının mutluluğunu duydukça kanamak istemiyor.
Siz mi karar veriyorsunuz hayırdır? Ne saçma ne kötü bir yorum bu!! Bütün çocuğu olanlar mükemmel insanlar mı? Doğurup sokağa atanlar çöp kovasina koyanlar iyi bir insan sizin mantiginiza göre. Bu düşüncelere sahip olduğu için konu sahibi kötü biri değil gayet insani duygular yaşayan biri.Böyle devam edersen zeten olmaz çocuğun
Kıskanc oldugunu nereden cıkardınız arkadaslardan uzaklasmak görmek istememek sadece kanayan yara tekrar tekrar kanatmak. Bunları yapması gayet dogal birşey.Şükreden insan başkasının çocuğunu kıskanırmı aynı şeyleri bende yaşadım tam tersi sanki ben hamileymişim ben doğym yapmışım gibi sevindim
Herkesin sizin gibi tepki vermesini bekleyemezsiniz ama bazıları çok güçlüdür bazıları tasiyamayabilir başkasi hakkında kötü düşünme nerde keşke benim de çocuğum olsaydı diye üzülüyormus başkasını görünce kötü kalpli falan da değil çok şükür bende birilerinin olduğunu görünce üzülürdüm inşallah bende tadarim bu duyguyu hiç olmayacak mı acaba diye düşünürdüm sen böyle düşündüğün için olmuyor deseler bana çok üzülürdüm sizde bu durumu yaşamış biri olarak yüklenmek yerine destek olmaliydiniz o zamanLa kinle ne alakası var olanı söyledim bende aynı şeyleri yaşadım başkası hakkında kötü düşünenin kıskanan o şeyle sınanır şükretmesi lazım kıskançlık yerine bazı şeyler vardır insan içindir belki de çocuğu olsa çok hayırsız bi evlat olucak ha inşAllah olur Allah kimsenin kucağını boş bırakmasın evlat acısı çektirmesin ama yani sanki kıza dedim ki sen kmtü kalplisin sen şusun busun öyle düşündüğü sürece olmaz dedim
Zaten bu sekilde bir dusunce yapisina sahipsin insanlardan uzak durman en iyisi bence..
Hem senin icin hem de etrafindakiler icin..
Bazen hayat boyledir,kimine borek,kimine corek..
Eğer profilinizde ki yasinizdaysaniz içiniz daha da rahat olsun.ben 27 yaşımdayken benim sevgilim bile yoktu yaÇok teşekkür ederim yorumlara, belki de bir yerlerde farklı zaman dilimlerinde aynı şeyleri düşündüğümüz, aynı acıyı çektiğimiz, kendimizi aynı şeylerle sorguladığımz insanların olması ve sonunda mutlu sonlu hikayelerini dinlemek ne güzel. Demek ki insanoğlu hep aynı yollardan, farklı zamanlarda geçiyor aynı sınavları veriyormuş.
Beni sarıp sarmalayan, yorum yapan herkesi kucaklıyorum çok teşekkür ederim...
Ben haset sevmiyorum..siz çok iyi bir insan olsaydınız bence bu yorumu yapmazdınız.
kadın kendisine şu kadar uzucu halinde bile kötuyum diyebilecek kadar cesur, sizim bu yorumunuza bakılırsa pirupaksınız.
canı acıyanın canını az daha acıtmak kimin ne işine yarar.
Bizim bir akrabaya o kadar benziyorsunuz ki, o da insanların iyi yanlarından aşırı rahatsız olur , ben evlenince evime gelip tüm gün durduk yere surat astı , atandım üzüldü ve tebrik etmedi ve bunları asla gizlemedi , yani siz en azından bu durumu kabul ediyorsunuz, bu konuları aşmak için destek alın bu psikolojik olarak aşağılık sendromu ile alakalı bir durum, benim akraba bu sendromu yaşıyor ama asla yardım almıyor, bunu yaşamınıza sebep olan geçmiş yaşamınız , belliki değersizlik çatışması yaşıyorsunuz, bol bol dua edin ve farklı meşguliyetler edinin derim...Bugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
Allah ol der ve olur, kimse kimsenin sinavini bilmez, dort duvar icinde ne yasadigini bilmez. Bazen olur ilkinde hamile kaldim diyenler de iciniz acir ben niye olamiyorum diye, ama benim seruvenimdenanladimki Allah’tan en buyuk imtihanim sanirim buydu, neyi cok istersen o imtihanin olurmus ya. Kesinlikle anne olamazsin diyen bashekim oldu, en yuksek mevkide olan biri demisti bana. Hayat bile anlamsiz gelmisti bana, gelecek planlarim bile bos geliyordu. Senelerce ugrasip, ameliyatlar olmustum ve sonuc her seferinde husrandi. Onun yani sira aile baskisi, fisir fisir arkamdan konusmalar, vs vs. Kimseye demedik bugune kadar esimle tedavi gordugumuze, hic destekfe almadik kimseden, o zaman cok zor geliyordu. Simdi ise kesinlikle anne olamazken diyenlere inat, ikizlerim var. Rabbime her an her gun sukrediyorum, taniyip tanimadigim herkese dua ediyorum benim kadar uzun ve agir sinanmasiar diye. Ve herseyi deneyip olamayanlara sabretmeleri icin dua ediyorum. Simdi ise ucuncu cocuguma dogal yolla belkide hamile kalirim diye beklerken erken menopoza girmissin diyip yine bosuna denemeyin doktorlara dustum. Yine mi husrana ugradigim gunler baslayacak diye umidimi kaybediyorum bazen sonra aklima geliyor, Allah kabul etmeyecegi duayi ettirmezmis…Rabbim hepinizin yuzunu guldursun insallah, aminBugün bu konuyu açıp açmama konusunda kararsız kaldım fakat içimdeki o sıkıntıyı başka türlü atamayacağım o nedenle okuyup vakitini çaldıklarımdan özür dilerim.
Konu başlıklarıma bakılırsa farkedilir ki bir süredir bebek sahibi olmak için çabalıyorum belli bir yolda katettim sayılır tedavim de devam ediyor hali hazırda.
Fakat ben bütün hamile arkadaşlarımdan uzaklaştım fotoğraflarını görmeye bile tahammülüm yok, ne kadar şanslı olduklarını düşünmekten kendimi alamıyorum aramam gerekenleri aramıyorum kimsenin güzel haberini duymaya gücüm yok gibi sonra düşünüyorum ne kadar kötü bir ruh hali kimsenin suçu değil ki bu, benim de suçum değil ama yok, içimdeki haset kemiriyor beni. Böyle olan ve bunu yaşayanlar var mı bu nasıl bir süreç ki zorluğunu çektiğiniz bir durumun başkasında başarılı olmasına sevinmek yerine kıskanıyorsunuz belki de ben zaten kötü bir insan olduğum için bu süreci böyle zor atlatıyorum herkes kalbinin ekmeğini yiyordur.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?