- 4 Mart 2015
- 401
- 439
- 33
- Konu Sahibi adetabirkontes
-
- #1
Selam kızlar;
Ben 27 yaşında bir avukatım, nişanlıyım ve yakında düğünüm var. Ancak benim içimi kemiren bir sıkıntım var. Bunu okurken birçoğunuzun geçmiş geçmişte kalmış bunu mu takıyorsun dediğini duyar gibiyim ama öyle olmuyor işte. Kısaca anlatmam gerekirse;
İlişkimizin daha birinci ayında iken oturduğum şehre çok yakın ve nişanlımın 3 sene kadar görev yapmak zorunda olduğu bir şehre gezmeye gittik. Araçla bi sitenin önünden geçerken birden bire buralara da çok gelirdim dedi. Arkadaşın mı vardı değiğimde kızarıp bozarmaya kem küm etmeye çalıştı. Haa anladım sevgilin tamam olabilir dedim. Ama olamıyormuş
Ama; benim içim içimi yiyor sonuçta bu bayan arkadaştan severek ayrılmış ve yıllarca hayatına kimseyi almamış. Ailesinin evlen ısrarlarına rağmen (ki öyle böyle değil) yıllarca evlenmemiş. Ki belki kız evlenmeseydi geri dönecekti ona yani benimkisinin ki mecburi ayrılık. Şimdi ben nişanlımın o bayan arkadaşı unutamadığı düşüncesindeyim. Paranoyak bir şekilde hatta adaşım olduğunu bile düşünmeye başladım (malum mesleki açıdan biraz şüphecilik de oluyor) Sevgisinden eminim. Çünkü çok zor süreçler geçirdik ama bu düşünce beni kemiriyor. Bunun üstesinden nasıl gelebilirim. Önerileriniz yorumlarınız var mı....
Uzun oldu. Teşekkür ederim
Ben 27 yaşında bir avukatım, nişanlıyım ve yakında düğünüm var. Ancak benim içimi kemiren bir sıkıntım var. Bunu okurken birçoğunuzun geçmiş geçmişte kalmış bunu mu takıyorsun dediğini duyar gibiyim ama öyle olmuyor işte. Kısaca anlatmam gerekirse;
İlişkimizin daha birinci ayında iken oturduğum şehre çok yakın ve nişanlımın 3 sene kadar görev yapmak zorunda olduğu bir şehre gezmeye gittik. Araçla bi sitenin önünden geçerken birden bire buralara da çok gelirdim dedi. Arkadaşın mı vardı değiğimde kızarıp bozarmaya kem küm etmeye çalıştı. Haa anladım sevgilin tamam olabilir dedim. Ama olamıyormuş
Ama; benim içim içimi yiyor sonuçta bu bayan arkadaştan severek ayrılmış ve yıllarca hayatına kimseyi almamış. Ailesinin evlen ısrarlarına rağmen (ki öyle böyle değil) yıllarca evlenmemiş. Ki belki kız evlenmeseydi geri dönecekti ona yani benimkisinin ki mecburi ayrılık. Şimdi ben nişanlımın o bayan arkadaşı unutamadığı düşüncesindeyim. Paranoyak bir şekilde hatta adaşım olduğunu bile düşünmeye başladım (malum mesleki açıdan biraz şüphecilik de oluyor) Sevgisinden eminim. Çünkü çok zor süreçler geçirdik ama bu düşünce beni kemiriyor. Bunun üstesinden nasıl gelebilirim. Önerileriniz yorumlarınız var mı....
Uzun oldu. Teşekkür ederim