İçimi Döktüm

kuzum öyle adamla yalnızmışsın zaten sen,bunların hepsi geçecek sadece çok emeğin var yaşanmışlıkların var o kadar saygısızlığından sonra hala bir bağlılık hissediyorsan tamamen senden kaynaklı o adam bunları hak etmiyor senii hak etmiyor seni aşağıya çekmiş devamlı ,asla özlemeyeceksin canın hakaret çekerse gel ben sana edeyim,istermisin? istemezsin , böyle sey olur mu? olmaz,çünkü saçma ,ben boşanılması taraftarı değilim ama yas tutman normal eve misafir geliyor 2 gün kalıyor alışıyorsun ve koca milleti bizde öenmlidir ama malesef kıymet bilinmedikten sonra evlilikte kalmıyor ortada,bunların hepsi bir süreç elinden geleni yaptıysan dönülmez noktadaysan artık kabullenmek lazım ,benimde etrafımda boşananlar var üzülmüyorlar mı? üzülüyorlar ama nefes aldıklarını biliyorum çünkü onlarda aşağılandı ,kıymetleri bilinmedi ,10 yılım boşa gitti diyen de var çocukla ortada kalan da ,dayak yiyip canını zor kurtaran da var ,böyle birine bağlılık demek kendine saygısızlık demektir ,lütfen olayı dramatize etme kendini sürekli telkin et dua et Allaha sığın tevekkül et bak nasıl düzelecek herşey
Teşekkürler
 
Merhabalar,

İçim acıyor...

Bir ay sonra boşanma davam var. Anlaşmalı boşanıyoruz. Kararımdan eminim.

Fakat dava günü yaklaştıkça içimde bir şeyler kopuyor.

Bu davadan vazgeçmeyeceğim. Daha önce de bir kaç defa boşanma eşiğinden döndük. Fakat sorunlarımız hep aynı. Ve düzelmeyecek.

Eşimle evlendigimizden bu yana ortak noktalarımız yok. Cinsellik yok. Konuşma sohbet etme yok. Ortak hiçbir hayal yok. Sürekli eleştiren hakaret eden biri.

Sabahlara kadar başķa kadınlarla sohbet eden biri.

Yani evliliğimizi devam ettirmek için hiçbir neden yok.

Fakat neden bu kadar üzülüyorum.

Gelecek beni çok korkutuyor.

Zaten hiç mutlu değildim. Ama bundan sonra da çok mutsuz olacakmışım gibi geliyor.

Çok yanlızım. Kimsem yok.

Sanki hayatım hep böyle kötüydü. Ben de bir sorun var herhalde.

Sürekli ağlıyorum.

Eşim şimdi içeride uyumuş horluyor. Bu sesi bile özleyeceğim gibi geliyor.

Derdimi kimseye anlatamıyorum. Buraya anlatayım rahatlayayım dedim ama şimdi daha da kötüyüm.

Belki cevap veremem lütfen kusura bakmayın.
Allah yardimcin olsun.Bende boşanma aşamasında canımı fena yakmasina ragmen bi yanım kopuyor gibi hissediyordum.Sabahlara kadar ağladım hem de bagira çağıra.Dava gününe yaklaştıkça bu his geçmeye başladı.Kendime sürekli beni sevseydi eğer iyi bir hayatımız olabilseydi boşanmazdık dedim.Hep yarinlar güzel olacak dedim.Cocuklarim bile vardi.Ben beni güçsüz hissettiren o güya mutlu hayattansa güçlü hissettirecek mutsuzluğu istedim.Cok yaklaştım ama hamileydim sadece doğumumu yapıp boşanmanı gerçekleştirmek niyetli esimi dinledim şans verdim.Ve esim o sansi cok sukur ki çok iyi kullandı.Kendine bize çeki düzen verdi.Ama şuan dahi kafamda ayni sey var.Beni güçsüz kılacak sahte mutluluktansa gene beni güçlü kılan mutsuzluğu seçerim.Kendine acıma kalk ayağa doğumun tek ölümün tek demi?Seni aşağı çeken kimseye ihtiyacın yok
 
Normal bir süreçten geçiyorsunuz bence.
Bi süre inkar, karamsarlık, yalnızlık gibi duygular yaşayacaksınızdır.
İyi ya da kötü alıştığınız düzen var, toplumun bakış açısı korkutabilir, bir ihtimal sevgiyle kurulmuş bir yuva var, başaramadım galiba, sevilmedim sevilmeyeceğim de bundan sonra gibi birçok olumsuz hisle mücadele edebilirsiniz.
Kendinizi meşgul etmeyeve kendinizle mutlu olmaya çabalayarak ve bunu bir başarısızlık değil, başarı görerek kurtulmalısınız.
Yoksa negatif hislerin sonu yok.
Kendinizle düşmanlık etmeyin, aksine tebrik edin kendinizi.
Allah yardımcınız olsun.


Evet anahtar kelime sevilmedim bundan sonra da sevilecegime inancım kalmadı.

Sanki hep mutsuz yüksek duvarların arkasinda tek basıma olacakmışım gibi.

Ama zaten yalnizdim bu evlilikte. Hicbirseyimi bilmeyen merak da etmeyen beni hıc tanımayan bir hayat arkadaşı... zaten yalnızdım ben... Ama şimdi bu yalnızlığıma kızımı da sürüklüyorum ona üzülüyorum daha çok...
 
Ben de böyle bir sıkıntıda olduğum bir süreçte kalktım annemle birlikte Allah'ın kapısına gittim. Allah bu dünyaya geliş amacımızı unutturmasin. Geçici bu dünyadaki herşey hepsi birer imtihan. En büyük acıları Allah'a en yakın olan insanlar çekmiştir hep. Senin içinde olduğun bu süreçte geçicek. Bu imtihandan da atlatılicak...
 
Babasının annesini aldatıp hakaret kufur etmedıgı ortam bence gayet guzel bır aile ortamı olacak kızınıza.

Kocanıza ilgili ıcınde ozlemek gecen cumleler kurmayın lutfen. Ozlenecek ufacık bıseyı yok.
Kurtuldugunuzda zaten otomatikman hayatınıza yon vereceksiniz.


Neden aynı evdesınız hala onu anlamadım sadece?

Ya biz karıkoca olamadık hiç ev arkadası da değiliz. Arkadas da degiliz. Neyiz bilmiyorum. Gitmiyor. Sanirim kızımızla son ana kadar birlikte olmak istiyor galiba. Tam da bilmiyorum niye gitmiyor.
 
Merhabalar,

İçim acıyor...

Bir ay sonra boşanma davam var. Anlaşmalı boşanıyoruz. Kararımdan eminim.

Fakat dava günü yaklaştıkça içimde bir şeyler kopuyor.

Bu davadan vazgeçmeyeceğim. Daha önce de bir kaç defa boşanma eşiğinden döndük. Fakat sorunlarımız hep aynı. Ve düzelmeyecek.

Eşimle evlendigimizden bu yana ortak noktalarımız yok. Cinsellik yok. Konuşma sohbet etme yok. Ortak hiçbir hayal yok. Sürekli eleştiren hakaret eden biri.

Sabahlara kadar başķa kadınlarla sohbet eden biri.

Yani evliliğimizi devam ettirmek için hiçbir neden yok.

Fakat neden bu kadar üzülüyorum.

Gelecek beni çok korkutuyor.

Zaten hiç mutlu değildim. Ama bundan sonra da çok mutsuz olacakmışım gibi geliyor.

Çok yanlızım. Kimsem yok.

Sanki hayatım hep böyle kötüydü. Ben de bir sorun var herhalde.

Sürekli ağlıyorum.

Eşim şimdi içeride uyumuş horluyor. Bu sesi bile özleyeceğim gibi geliyor.

Derdimi kimseye anlatamıyorum. Buraya anlatayım rahatlayayım dedim ama şimdi daha da kötüyüm.

Belki cevap veremem lütfen kusura bakmayın.

Üzüntünün sebebi biz kadınların şartlanmışlığı; evim, düzenim, hayallerim, aşkım dörtlüsüne o kadar sıkı sarılıyoruz ki onlarsız bir hayatı düşünemiyoruz. Evcilik oynayarak büyüyen çocuklarız, el kadarken kodlanıyor bunlar beynimize. Ne kadar okursak okuyalım, ne kadar çalışırsak çalışalım hepsi bu dört hedef için. Bundan başka dünyaları öğrenemediğimiz için gelecekten korkuyoruz. Şu anda yolunda giden bir evliliğim var ama başka hayatları biliyorum çünkü 36 yaşında evlendim. Şimdi baktığımda bunun büyük şans olduğunu anlıyorum çünkü onsuz yaşamayı da biliyorum. Sende öğreneceksin inan, bu döngünün dışına çıktığında neleri kaçırdığını, üzülerek geçen yıllarının ne kadar büyük kayıp olduğunu anlayacaksın ve evladına daha faydalı olacaksın, onun da başka hayatları öğrenmesine öncü olacaksın, tıpkı benim annem gibi. Kendine güven, inan bana iyileşeceksin ve o adamı asla özlemeyeceksin. Zaman çok değerli bir hazine onu asla boşa harcama, yaşamaya başla. Yaşamak için onun karısı olmak zorunda değilsin. Sen değerlisin ve özelsin, her şeyden önce kadınsın ve annesin bunlar aşktan çok daha değerli. Seni aşağı çeken, üzen, ağlatan, gururunu inciten, dünyanıza senin verdiğin değeri vermeyen hoyrat bir adama ihtiyacın yok nefes almak için, kendine inan, çok iyi olacaksın🌸
 
Allah yardimcin olsun.Bende boşanma aşamasında canımı fena yakmasina ragmen bi yanım kopuyor gibi hissediyordum.Sabahlara kadar ağladım hem de bagira çağıra.Dava gününe yaklaştıkça bu his geçmeye başladı.Kendime sürekli beni sevseydi eğer iyi bir hayatımız olabilseydi boşanmazdık dedim.Hep yarinlar güzel olacak dedim.Cocuklarim bile vardi.Ben beni güçsüz hissettiren o güya mutlu hayattansa güçlü hissettirecek mutsuzluğu istedim.Cok yaklaştım ama hamileydim sadece doğumumu yapıp boşanmanı gerçekleştirmek niyetli esimi dinledim şans verdim.Ve esim o sansi cok sukur ki çok iyi kullandı.Kendine bize çeki düzen verdi.Ama şuan dahi kafamda ayni sey var.Beni güçsüz kılacak sahte mutluluktansa gene beni güçlü kılan mutsuzluğu seçerim.Kendine acıma kalk ayağa doğumun tek ölümün tek demi?Seni aşağı çeken kimseye ihtiyacın yok

Daha once 2 defa cok ciddi olarak bosanmadan döndük. Biri mahkemede oldu. Hakim boşamadı bizi.

Ilkinde cok sevinmiştim. Değiseceğimizden emindim. Birkac ay sonra baktım ki hersey ayni.

3 ay önce mahkemede ben bosanmak istemiyorum eşimi seviyorum diyen adam kendini hiç değiştirmiyor. Bende de güven bitmiş.

O güzel duygulardan geriye sadece üzüntü pişmanlık kalmış
 
Üzüntünün sebebi biz kadınların şartlanmışlığı; evim, düzenim, hayallerim, aşkım dörtlüsüne o kadar sıkı sarılıyoruz ki onlarsız bir hayatı düşünemiyoruz. Evcilik oynayarak büyüyen çocuklarız, el kadarken kodlanıyor bunlar beynimize. Ne kadar okursak okuyalım, ne kadar çalışırsak çalışalım hepsi bu dört hedef için. Bundan başka dünyaları öğrenemediğimiz için gelecekten korkuyoruz. Şu anda yolunda giden bir evliliğim var ama başka hayatları biliyorum çünkü 36 yaşında evlendim. Şimdi baktığımda bunun büyük şans olduğunu anlıyorum çünkü onsuz yaşamayı da biliyorum. Sende öğreneceksin inan, bu döngünün dışına çıktığında neleri kaçırdığını, üzülerek geçen yıllarının ne kadar büyük kayıp olduğunu anlayacaksın ve evladına daha faydalı olacaksın, onun da başka hayatları öğrenmesine öncü olacaksın, tıpkı benim annem gibi. Kendine güven, inan bana iyileşeceksin ve o adamı asla özlemeyeceksin. Zaman çok değerli bir hazine onu asla boşa harcama, yaşamaya başla. Yaşamak için onun karısı olmak zorunda değilsin. Sen değerlisin ve özelsin, her şeyden önce kadınsın ve annesin bunlar aşktan çok daha değerli. Seni aşağı çeken, üzen, ağlatan, gururunu inciten, dünyanıza senin verdiğin değeri vermeyen hoyrat bir adama ihtiyacın yok nefes almak için, kendine inan, çok iyi olacaksın🌸

Ben de çok geç evlendim. Tek başıma bekar hayatı yaşadım uzun yıllar... Sonunda aradığımı buldum, yıllarca ben bu kişiyi beklemişim dedim. Arkadaşlarım dedi ki bir erkeği çok sevdiğini belli etmeyeceksin. Hep gidecek gibi davranacaksın. O zaman kıymetli olursun vs. Ben hesaplarla entrikalarla evlilik yapmam sevgimi cömertçe sonuna kadar sunacağım dedim.

Ve atalarımiz büyüklerimiz her zamanki gibi haklı çıktılar.
 
Ben de çok geç evlendim. Tek başıma bekar hayatı yaşadım uzun yıllar... Sonunda aradığımı buldum, yıllarca ben bu kişiyi beklemişim dedim. Arkadaşlarım dedi ki bir erkeği çok sevdiğini belli etmeyeceksin. Hep gidecek gibi davranacaksın. O zaman kıymetli olursun vs. Ben hesaplarla entrikalarla evlilik yapmam sevgimi cömertçe sonuna kadar sunacağım dedim.

Ve atalarımiz büyüklerimiz her zamanki gibi haklı çıktılar.

Sen doğru olanı yaptın
Almayana sevgi veremezsin
İnsan olmayana insanlık öğretemezsin
Hayatı uçkurunun ucunda yaşayan sığ birinden felsefeci çıkaramazsın o yüzden kendini suçlama, yoluna devam et, başaracaksın inan bana ve çokta mutlu olacaksın
 
Ben de çok geç evlendim. Tek başıma bekar hayatı yaşadım uzun yıllar... Sonunda aradığımı buldum, yıllarca ben bu kişiyi beklemişim dedim. Arkadaşlarım dedi ki bir erkeği çok sevdiğini belli etmeyeceksin. Hep gidecek gibi davranacaksın. O zaman kıymetli olursun vs. Ben hesaplarla entrikalarla evlilik yapmam sevgimi cömertçe sonuna kadar sunacağım dedim.

Ve atalarımiz büyüklerimiz her zamanki gibi haklı çıktılar.
Sevgi ve sevilme ihtiyacı bunu hissetmeyi istemek her canlının hakkı. Sevildiğini hissedip bunu suistimal eden karaktersizdir. Kadın da olur erkek de. Ve her erkek kötüye kullanmayabiliyor. Gerçekten karaktersiz bir adammış 3 defa boşanmadan dön zerre düzelme o zaman defol derler adama
 
Back
X