Öncelikle öyle karaktersız adam hayatından cıktıgı ıcın mutlu ol. Üzülme dıyemem ama olan olmuş buda tecrübe olarak hayatının bı kenarında dursun. Yanlıs yapabılırız insanız kendini bu kadar suçlama karsılıklı ılıskı olmuş bitmiş geri dönüşü de yok dimi kendini paralasan da kızsan da o ana gerı dönemezsin. Ama bundan sonra attıgın adımları daha sağlam atabılirsin. Kendıne hobıler bul evde durup sureklı düşünme derim. Hayat çok kısa ve kimse senden daha değerli değil. Onu da her yerden engelle seni cepte görüyor.Kızlar merhaba bana yardımcı olabileceğinizi düşünerek bu konuyu açıyorum. Öncelikle umarım yargılayanlarınız olmaz çünkü insan düşmem zannettiği yanılgılara düşebiliyor.
Öncelikle 30 yaşındayım. Yaklaşık 8 ay önce biriyle tanıştım. İlk buluşmada bile çok etiketlendik birbirimizden yani o da öyle görünüyordu. Aslında en başında cinsellik yaşamaya hiç sıcak bakmayan biriyken ve bu sebeple zamanla uzaklaşacağını düşünürken o yanımda olmaya ve sadece varlığıyla bile beni mutlu etmeye devam etti. Tabiki konuşmalar esnasında konunun buraya gittiği oluyordu bazen abartılı tepkiler vermek istemeyip bazen kendime hakim olamayıp amacı buysa uzaklaşmasını söylüyordum.
Nitekim zamanla güvenimi kazandı. 5-6 aydır görüşüyorduk artık. Bir gün evinde buluştuk ve olay oraya doğru gitti. Aslında sürekli kendimi geri çektim öpmesine dahi karşılık vermedim ve ön sevişme dahi olmadan ilişki yaşandı. Sonra da bön bön baktı bi sarılmadı temas kurmadı ve ben çok değersiz hissedip banyoya gidip ağladım. Çok büyük güven sorunum var benim. Bi şekilde gönlümü aldı o gün olay tatlıya bağlandı ama sonra ki gün onu denemek için bi tartışma çıkardım ki bunu daha önce de bi kaç kez yapmıştım hep yapıcı olmuştu.
Fakat bu sefer koparıp attı. Bıktığını, benim sürekli sorun çıkarmamdan sıkıldığını, artık görüşmek istemediğini söyledi. Ne yaptıysam ikna edemedim. Bana karşı artık birşey hissetmediğini bile söyledi. Aramalarıma yanıt vermedi verdiyse de uzatmadı. O ilgi alaka bi gün içinde bitti ve savunması “ben de böyleyim bir gün içinde soğuyorum” oldu. Belki bana ders vermeye çalışıyordur dedim ama kararlı görünüyordu. Fakat iletişimi de tamamen sonlandırmıyordu bayramda, özel günlerde yazıp duruyordu hiçbirşey yapmasa hikayelerime yanıt veriyordu. Beni bir belirsizliğe itiyordu. Fakat geri dönme gibi bi adımı da yoktu.
Madem öyle dedim ben de bütün sosyal medya hesaplarımdan sildim. Bundan sonra numaramdan yazmaya devam etti napıyorsun, nasılsın, küs müyüz vs 3-5 kere yazdı hiçbirine cevap vermedim akabinde numarasını da sildim. Belki mesajlarına yanıt verseydim geri dönme çabası olacaktı bilmiyorum hiç bir fikrim yok ne yapmaya çalıştığını anlayamadan iletişimi kestim attım tamamen. Numarasını sildikten sonra da ulaşmadı bidaha.
Şuan 1 aydır hiç iletişimimiz yok. Ama bazen boğuluyor gibi oluyorum. Hem resmen tek gecelik birşey yaşandı, hemen arkasından herşey bitti. Yaşadığım değersizlik hissi bir taraftan, seviliyorum sanıp sevilmediğim gerçeği bi taraftan, ben ciddi şeyler düşünmüştüm uğradığım hayal kırıklığı bir taraftan. Kafamdan bir türlü silip atamıyorum keşke bana dokunmasına izin vermeseydim düşüncesini. Ciddi anlamda yaşadığım bu olay beni çok sarstı hiçbişeye enerjim yok yaşama hevesim gitti resmen.
Bir de sanırım bana ulaşmaya çalıştıkça ha geldi ha gelecek düşüncesi vardı. Kabul etmeyecektim tabiki o ayrı ki bunu zaten farketti bence. Hiçbişey olmasa egomu besliyordu yazdıkça. Şuan bazen o kadar zavallı hissediyorum ki saplanıp kaldığım ve önüme bakamadığım için. Sanırım kendimi de affedemiyorum. Benim sınırlarım çizgilerim vardı böyle birinin bunları yıkmasına izin verdim yaşadığım travma yanıma kâr kaldı. Mutlaka benim de hatalarım vardır benim göremediğim. Sizden bana akıl vermenizi yardımcı olmanızı rica ediyorum yorumlarınıza ihtiyacım var. Teşekkür ederim şimdiden.
Amacına ulaşana kadar etrafımda dört dönüp, onca rol kesip cepte gördükten sonra bi bez parçası gibi bi kenara atmış olmasını hazmedemiyorum zaten. Karşımda ki meğer iğrenç zihniyette birisiymiş ama biliyorum ki böyleleri hiç bi kadına değer vermez ve mutlu olamaz hayatta.. Yine de böyle hissettiğim için böyle bi duruma düştüğüm için kendime olan saygım da gitti sanki.Öncelikle öyle karaktersız adam hayatından cıktıgı ıcın mutlu ol. Üzülme dıyemem ama olan olmuş buda tecrübe olarak hayatının bı kenarında dursun. Yanlıs yapabılırız insanız kendini bu kadar suçlama karsılıklı ılıskı olmuş bitmiş geri dönüşü de yok dimi kendini paralasan da kızsan da o ana gerı dönemezsin. Ama bundan sonra attıgın adımları daha sağlam atabılirsin. Kendıne hobıler bul evde durup sureklı düşünme derim. Hayat çok kısa ve kimse senden daha değerli değil. Onu da her yerden engelle seni cepte görüyor.
Hayır yapma bunu kendıne sen ona ınanmıs guvenmıssın o onun serefsızlıgı erkekler böyle elde edene kadar kadın pesınde kosmaları. Pisliğin de boğulsun. Her yerden engelle kımseyıde iyice tanımadan hayatına alma olmuş bıtmıs yapıcak bısey varmı?Amacına ulaşana kadar etrafımda dört dönüp, onca rol kesip cepte gördükten sonra bi bez parçası gibi bi kenara atmış olmasını hazmedemiyorum zaten. Karşımda ki meğer iğrenç zihniyette birisiymiş ama biliyorum ki böyleleri hiç bi kadına değer vermez ve mutlu olamaz hayatta.. Yine de böyle hissettiğim için böyle bi duruma düştüğüm için kendime olan saygım da gitti sanki.
İnanır mısınız günlerce kabullenemedim böyle bi pislik olduğunu. Arkadaşlarım hep kalbimi kırmadan uygun bir dille gözümü açmaya çalıştı bak bu böyle biriymiş amacı buymuş diye. Günlerce kendimi suçladım hayır ben onu kaybettim, ben bıktırdım, ben soğuttum diye. Buraya konu dahi açamadım beni suçlarlarsa çok kötü hissederim diye. Şuan yeni yeni anlıyorum gerçekleri hazmetmeye çalışıyorum. Hep düşündüm sevilmeye layık değil miydim niye beni sevmedi niye kullandı attı diye ki hissettiğim tamamiyle bu kullanılmışlık duygusu çünkü. Ama konu ben değilim biliyorum, ben değil bi başkası da olsa pislik pisliğini yapacaktı. O yüzden kurtulmalıyım bu değersizlik hissinden bir an önce ama o kadar zor ki. Bazen çok sinirleniyorum öfkeleniyorum açıp telefonu ağzıma geleni saymak istiyorum. Ama muhattap alınacak adam yok karşımda.Hayır yapma bunu kendıne sen ona ınanmıs guvenmıssın o onun serefsızlıgı erkekler böyle elde edene kadar kadın pesınde kosmaları. Pisliğin de boğulsun. Her yerden engelle kımseyıde iyice tanımadan hayatına alma olmuş bıtmıs yapıcak bısey varmı?
Boşver o insan olsa o sekılde sana davranmazdı. Karakteri yok adam degıl kı adam olsa bı kadını kandırmazdı. Ya çok sinirlendim şuan çok üzüldüm. Ama lütfen kendini bırakma psikolojik destek al kendıne ıyı gelen seylerı yap ve yıkılma bız kadınlar güçlüyüz unutma toparlayabılırsin.İnanır mısınız günlerce kabullenemedim böyle bi pislik olduğunu. Arkadaşlarım hep kalbimi kırmadan uygun bir dille gözümü açmaya çalıştı bak bu böyle biriymiş amacı buymuş diye. Günlerce kendimi suçladım hayır ben onu kaybettim, ben bıktırdım, ben soğuttum diye. Buraya konu dahi açamadım beni suçlarlarsa çok kötü hissederim diye. Şuan yeni yeni anlıyorum gerçekleri hazmetmeye çalışıyorum. Hep düşündüm sevilmeye layık değil miydim niye beni sevmedi niye kullandı attı diye ki hissettiğim tamamiyle bu kullanılmışlık duygusu çünkü. Ama konu ben değilim biliyorum, ben değil bi başkası da olsa pislik pisliğini yapacaktı. O yüzden kurtulmalıyım bu değersizlik hissinden bir an önce ama o kadar zor ki. Bazen çok sinirleniyorum öfkeleniyorum açıp telefonu ağzıma geleni saymak istiyorum. Ama muhattap alınacak adam yok karşımda.
Evet başta ayrılığı kabullenemeyip ağladım da aradım da yalvardım da dediğiniz gibi. Sonra çok kötü hissettim tamamen sessizliğe büründüm. O sürekli yazdı cevap vermedim. Hayatıma devam ettiğim izlenimini verdim . Umarım durumu toparlayabilmişimdir. İstediklerini bana asla yaptıramaz bence o da bunun farkında artık . Onun gibi bi karaktersize kalmadım. Dönmeyeceğimden emin olabilirsiniz ama keşke ben de o da benim düştüğüm duruma düştü yalvar yakar döndü diyebilseydim. Aşırı kin duyuyorum ona karşı.araman, aglaman, yalvarman aciz bı görüntü çizmiş, oda arayarak arada bı kendini hatırlatarak istediklerini sana yaptıracağını düşünmüş, sakın dönme, tecrübe deyip geç, çünkü bu işi oldurmaya çalışmak sana zarar verir
İlk sefer beraberlikte nasıl ön sevişme olmadan ilişki yaşadınız ya? Canınız yanmadı mıKızlar merhaba bana yardımcı olabileceğinizi düşünerek bu konuyu açıyorum. Öncelikle umarım yargılayanlarınız olmaz çünkü insan düşmem zannettiği yanılgılara düşebiliyor.
Öncelikle 30 yaşındayım. Yaklaşık 8 ay önce biriyle tanıştım. İlk buluşmada bile çok etiketlendik birbirimizden yani o da öyle görünüyordu. Aslında en başında cinsellik yaşamaya hiç sıcak bakmayan biriyken ve bu sebeple zamanla uzaklaşacağını düşünürken o yanımda olmaya ve sadece varlığıyla bile beni mutlu etmeye devam etti. Tabiki konuşmalar esnasında konunun buraya gittiği oluyordu bazen abartılı tepkiler vermek istemeyip bazen kendime hakim olamayıp amacı buysa uzaklaşmasını söylüyordum.
Nitekim zamanla güvenimi kazandı. 5-6 aydır görüşüyorduk artık. Bir gün evinde buluştuk ve olay oraya doğru gitti. Aslında sürekli kendimi geri çektim öpmesine dahi karşılık vermedim ve ön sevişme dahi olmadan ilişki yaşandı. Sonra da bön bön baktı bi sarılmadı temas kurmadı ve ben çok değersiz hissedip banyoya gidip ağladım. Çok büyük güven sorunum var benim. Bi şekilde gönlümü aldı o gün olay tatlıya bağlandı ama sonra ki gün onu denemek için bi tartışma çıkardım ki bunu daha önce de bi kaç kez yapmıştım hep yapıcı olmuştu.
Fakat bu sefer koparıp attı. Bıktığını, benim sürekli sorun çıkarmamdan sıkıldığını, artık görüşmek istemediğini söyledi. Ne yaptıysam ikna edemedim. Bana karşı artık birşey hissetmediğini bile söyledi. Aramalarıma yanıt vermedi verdiyse de uzatmadı. O ilgi alaka bi gün içinde bitti ve savunması “ben de böyleyim bir gün içinde soğuyorum” oldu. Belki bana ders vermeye çalışıyordur dedim ama kararlı görünüyordu. Fakat iletişimi de tamamen sonlandırmıyordu bayramda, özel günlerde yazıp duruyordu hiçbirşey yapmasa hikayelerime yanıt veriyordu. Beni bir belirsizliğe itiyordu. Fakat geri dönme gibi bi adımı da yoktu.
Madem öyle dedim ben de bütün sosyal medya hesaplarımdan sildim. Bundan sonra numaramdan yazmaya devam etti napıyorsun, nasılsın, küs müyüz vs 3-5 kere yazdı hiçbirine cevap vermedim akabinde numarasını da sildim. Belki mesajlarına yanıt verseydim geri dönme çabası olacaktı bilmiyorum hiç bir fikrim yok ne yapmaya çalıştığını anlayamadan iletişimi kestim attım tamamen. Numarasını sildikten sonra da ulaşmadı bidaha.
Şuan 1 aydır hiç iletişimimiz yok. Ama bazen boğuluyor gibi oluyorum. Hem resmen tek gecelik birşey yaşandı, hemen arkasından herşey bitti. Yaşadığım değersizlik hissi bir taraftan, seviliyorum sanıp sevilmediğim gerçeği bi taraftan, ben ciddi şeyler düşünmüştüm uğradığım hayal kırıklığı bir taraftan. Kafamdan bir türlü silip atamıyorum keşke bana dokunmasına izin vermeseydim düşüncesini. Ciddi anlamda yaşadığım bu olay beni çok sarstı hiçbişeye enerjim yok yaşama hevesim gitti resmen.
Bir de sanırım bana ulaşmaya çalıştıkça ha geldi ha gelecek düşüncesi vardı. Kabul etmeyecektim tabiki o ayrı ki bunu zaten farketti bence. Hiçbişey olmasa egomu besliyordu yazdıkça. Şuan bazen o kadar zavallı hissediyorum ki saplanıp kaldığım ve önüme bakamadığım için. Sanırım kendimi de affedemiyorum. Benim sınırlarım çizgilerim vardı böyle birinin bunları yıkmasına izin verdim yaşadığım travma yanıma kâr kaldı. Mutlaka benim de hatalarım vardır benim göremediğim. Sizden bana akıl vermenizi yardımcı olmanızı rica ediyorum yorumlarınıza ihtiyacım var. Teşekkür ederim şimdiden.
Toparlamaya çalışıyorum. Şu değersizlik hissinden bi kurtulabilsem. Bazen olur olmaz ağlıyorum içim öfke dolu. Kussam şu öfkemi rahatlayacağım aslında ama.Boşver o insan olsa o sekılde sana davranmazdı. Karakteri yok adam degıl kı adam olsa bı kadını kandırmazdı. Ya çok sinirlendim şuan çok üzüldüm. Ama lütfen kendini bırakma psikolojik destek al kendıne ıyı gelen seylerı yap ve yıkılma bız kadınlar güçlüyüz unutma toparlayabılırsin.
O zman bol bol ağla için rhatlasın ben öyleyim ağladıkça toparlarım kendımk. Ama bugünlerde geçecek emın ol.Toparlamaya çalışıyorum. Şu değersizlik hissinden bi kurtulabilsem. Bazen olur olmaz ağlıyorum içim öfke dolu. Kussam şu öfkemi rahatlayacağım aslında ama.
Sizce öfkemi kusup ondan sonra her yerden engellesem yanlış bi davranış mı olur? Bazen kendimi zor zaptediyorum çünkü içim içimi yiyor.O zman bol bol ağla için rhatlasın ben öyleyim ağladıkça toparlarım kendımk. Ama bugünlerde geçecek emın ol.
Tam burda ayrılsaydınız keşkeöpmesine dahi karşılık vermedim ve ön sevişme dahi olmadan ilişki yaşandı. Sonra da bön bön baktı bi sarılmadı temas kurmadı ve ben çok değersiz hissedip banyoya gidip ağladım.
Merhaba, yaşadığınız hayal kırıklığı, üzüntü ve kandırılmışlık hissini anlıyorum/anlamaya çalışıyorum ancak eklemek istediğim şu ki değer içsel bir şeydir, önce biz kendimize veririz ki dışarıdan da görelim. Başta bu karaktersiz adamın bir şeylerine inanmış olabilirsiniz ancak sonrasında her yerden çıkarıp engelleyerek ve size ulaşmasını önümü keserek bence kendinize verdiğiniz değeri hatırlamışsınız. O yüzden değersizlik hissini şöyle Bi silkinip üstümüzden atın derimKızlar merhaba bana yardımcı olabileceğinizi düşünerek bu konuyu açıyorum. Öncelikle umarım yargılayanlarınız olmaz çünkü insan düşmem zannettiği yanılgılara düşebiliyor.
Öncelikle 30 yaşındayım. Yaklaşık 8 ay önce biriyle tanıştım. İlk buluşmada bile çok etiketlendik birbirimizden yani o da öyle görünüyordu. Aslında en başında cinsellik yaşamaya hiç sıcak bakmayan biriyken ve bu sebeple zamanla uzaklaşacağını düşünürken o yanımda olmaya ve sadece varlığıyla bile beni mutlu etmeye devam etti. Tabiki konuşmalar esnasında konunun buraya gittiği oluyordu bazen abartılı tepkiler vermek istemeyip bazen kendime hakim olamayıp amacı buysa uzaklaşmasını söylüyordum.
Nitekim zamanla güvenimi kazandı. 5-6 aydır görüşüyorduk artık. Bir gün evinde buluştuk ve olay oraya doğru gitti. Aslında sürekli kendimi geri çektim öpmesine dahi karşılık vermedim ve ön sevişme dahi olmadan ilişki yaşandı. Sonra da bön bön baktı bi sarılmadı temas kurmadı ve ben çok değersiz hissedip banyoya gidip ağladım. Çok büyük güven sorunum var benim. Bi şekilde gönlümü aldı o gün olay tatlıya bağlandı ama sonra ki gün onu denemek için bi tartışma çıkardım ki bunu daha önce de bi kaç kez yapmıştım hep yapıcı olmuştu.
Fakat bu sefer koparıp attı. Bıktığını, benim sürekli sorun çıkarmamdan sıkıldığını, artık görüşmek istemediğini söyledi. Ne yaptıysam ikna edemedim. Bana karşı artık birşey hissetmediğini bile söyledi. Aramalarıma yanıt vermedi verdiyse de uzatmadı. O ilgi alaka bi gün içinde bitti ve savunması “ben de böyleyim bir gün içinde soğuyorum” oldu. Belki bana ders vermeye çalışıyordur dedim ama kararlı görünüyordu. Fakat iletişimi de tamamen sonlandırmıyordu bayramda, özel günlerde yazıp duruyordu hiçbirşey yapmasa hikayelerime yanıt veriyordu. Beni bir belirsizliğe itiyordu. Fakat geri dönme gibi bi adımı da yoktu.
Madem öyle dedim ben de bütün sosyal medya hesaplarımdan sildim. Bundan sonra numaramdan yazmaya devam etti napıyorsun, nasılsın, küs müyüz vs 3-5 kere yazdı hiçbirine cevap vermedim akabinde numarasını da sildim. Belki mesajlarına yanıt verseydim geri dönme çabası olacaktı bilmiyorum hiç bir fikrim yok ne yapmaya çalıştığını anlayamadan iletişimi kestim attım tamamen. Numarasını sildikten sonra da ulaşmadı bidaha.
Şuan 1 aydır hiç iletişimimiz yok. Ama bazen boğuluyor gibi oluyorum. Hem resmen tek gecelik birşey yaşandı, hemen arkasından herşey bitti. Yaşadığım değersizlik hissi bir taraftan, seviliyorum sanıp sevilmediğim gerçeği bi taraftan, ben ciddi şeyler düşünmüştüm uğradığım hayal kırıklığı bir taraftan. Kafamdan bir türlü silip atamıyorum keşke bana dokunmasına izin vermeseydim düşüncesini. Ciddi anlamda yaşadığım bu olay beni çok sarstı hiçbişeye enerjim yok yaşama hevesim gitti resmen.
Bir de sanırım bana ulaşmaya çalıştıkça ha geldi ha gelecek düşüncesi vardı. Kabul etmeyecektim tabiki o ayrı ki bunu zaten farketti bence. Hiçbişey olmasa egomu besliyordu yazdıkça. Şuan bazen o kadar zavallı hissediyorum ki saplanıp kaldığım ve önüme bakamadığım için. Sanırım kendimi de affedemiyorum. Benim sınırlarım çizgilerim vardı böyle birinin bunları yıkmasına izin verdim yaşadığım travma yanıma kâr kaldı. Mutlaka benim de hatalarım vardır benim göremediğim. Sizden bana akıl vermenizi yardımcı olmanızı rica ediyorum yorumlarınıza ihtiyacım var. Teşekkür ederim şimdiden.
Haklısınız inanın o kadar uğraştı peşimde koştu ve emek verdi ki bana 15 yaşında çocuk değilim iki lafa söze kandım diyeyim. Arkadaşlarıma dahi anlatamıyorum derdimi anlamıyorlar hiç mi farketmedin diyorlar yerimde olsalardı onlar da kanardı inanın o kadar iyi oynadı. Aslında bazen işkilleniyordum. Sürekli iltifat ediyordu, sürekli güzelliğime övgüler yağdırıyordu, bana en çok kızmasını beklediğim anlarda bile o aşırı ilgi alaka sevgi ya bu adam bu dünyadan değil ya da ortada yanlış bişeyler var diyordum ama eninde sonunda hep inanmayı seçtim. Evet ben bi hevesmişim ve bitti hevesi. Bu onun acizliği ve karaktersizliği. Böyle birisi hayatta mutlu olamayacağı için kendi derdine yansın. Kimseyi sevemeyecek ve gerçek anlamda sevilemeyecek asla.Böyle şeyler olabiliyor maalesef. Sizi meydan okuma olarak görüp elde edene kadar uğraşıyorlar, sonra amaçlarına ulaştıkları için hevesleri geçiyor. Hayat ne yazık ki böyle bir şey. Size de böyle biri denk gelmiş. Kendinizi suçlayacak bir şey yok.
Evet, ilk sevişmeniz istediği gibi geçmemiş ve devamını getirmek istememiş olabilir. Bu kabul edilebilir bir durum. Ama bunu bitirmenin yolu da bu öküzlük değil. Gerçekten öküzmüş.
O arada arayıp sormalar, laf atmaları da sizi kenarda, el altında tutmak. Pipisi istediğinde gelecek paşam.
İnanın ağladım da, yalvardım da ısrar da ettim ama o pislik o olaydan önce bambaşka biriyken sonrasında bambaşka birine dönüştü. Benden iğrendi mi acaba diye düşündüm. Bedenimi mi beğenmedi diye bile sorguladım. Kafamdan geçmeyen düşünce kalmadı. En nihayetinde çıkardım hayatımdan mesajlarına yanıt vermedim iletişim kurmadım umarım dediğiniz gibi durumu toparlayabilmişimdir umarım hala benim aciz ve ezik olduğumu düşünmüyordur çünkü eminim böyle düşündü hakkımda.Merhaba, yaşadığınız hayal kırıklığı, üzüntü ve kandırılmışlık hissini anlıyorum/anlamaya çalışıyorum ancak eklemek istediğim şu ki değer içsel bir şeydir, önce biz kendimize veririz ki dışarıdan da görelim. Başta bu karaktersiz adamın bir şeylerine inanmış olabilirsiniz ancak sonrasında her yerden çıkarıp engelleyerek ve size ulaşmasını önümü keserek bence kendinize verdiğiniz değeri hatırlamışsınız. O yüzden değersizlik hissini şöyle Bi silkinip üstümüzden atın derimZararın neresinden dönersek kardır ve kötü tecrübeler o an ne kadar yaralayıcı olsa da uzun vadede bizi en çok büyüten şeylerdendir
Yani bu konu biraz hassas aslında. Ben de son sevgilimle ilk sevişmemizden sonra bir daha sevişmek istemedim çünkü düşündüğüm gibi olmadı. O ten uyumunu, isteği hissetmedim. Zaten ilişkiyi bitirmemdeki en büyük sebeplerden biri buydu. Başka nedenler de var tabii ama bunun payı da büyük.İlk sevişmeniz istediği gibi geçmemiş olabilir dediniz ya arkadaşımın sözleri aklıma geldi. Bak bu senden beklediğini umduğunu bulamamış o ilk olayda demişti. Anlayamadım ben de ne bekliyordu ki diye. Çok hevesli, istekli olmamı falan bekliyordu benimle güzel vakit geçirmek istiyordu sanırım ama ben hiç bi zaman bu konularda rahat biri olamadım. Birini çok sevmem arzulamam için bile ön planda olan tek şey ona duyduğum güven olur. Dolayısıyla evet bende istediğini bulamadı çünkü ön planda olan benim arzularım değildi onun gibi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?