İçinizdeki çocuk yaşıyormu?

Doğan Cüceloğlu kitabında derki;

İçindeki çocuğu öldürmüş olanlar acaba çevresinidekilerin sözlerine ve görüşlerine fazlacamı önem veriyorlar..
ya da kaybetmiş olanlar etrafa karşı kendilerini fazlamı sorumlu hissediyorlar..
Benim şu an kaybetmiş olmamı hayatın yüküne bağlıyorum,o yük öyle ağırlaştı ki,içimdeki çocuğu aramaya takatim yok.
 
haftaya 25 olucam ve icimdeki cocuk öleli cok oldu...
12 yasinda ülke degisikligi, yabanci bir dil, yabanci insanlar ve adapte zorunda olmak icimdeki cocugu cok erken öldürdü...
zaten cocukken bile herseyin farkindaydim ben...
sorunlari dertleri anlar hale geldikten sonra cocukluktan eser kalmiyor ne yazik ki...
 
Bir yere ait olmama duygusu sanırın yapman gereken önce kendini sevmek ve kendine saygı duymak
 

teşekkürler madamiks.umarım en kısa zamanda içinizdeki çocuk dışarı çıkar..
 
teşekkürler madamiks.umarım en kısa zamanda içinizdeki çocuk dışarı çıkar..

Zaman zaman kendini gösteriyor,ölmedi henüz çok şükür ki..
Öldürmemek içinde gayret gösteriyorum ama bu aralar hiç görünmez oldu:)
Bazılarımız o çocuğu kendisiyle birlikte büyütür,hatta kendindende büyük olur zaman zaman,
biraz rahatmı olmamız gerekiyor nedir?
Fazla sorumluluk alınca,kendinden başkalarını ön plana alınca malesef ölüyor o çocuk..ben bunu anladım.
 

aynen beni anlatmissin canim. bende bunu esime borcluyum:90:
 
kesinlikle var yasiyo
ben degilde toplum onu raflara kaldirip tozlanmasini istiyor diyebilirim
ama her firsaatta yine cikariyorum onu
 
içimdeki çocukk hiç ölmedikii , allahta öldürmesin,
babam eşimle tanıştığı zaman eşime ilk söylediği şu olmuş,
derinin içinde hiç ölmeyecek bir çocuk vardır,onu asla değiştirmeye çalışma, derin yolda giderken çocuklarla oyun oynar,
oyuncakları vardır onlarla oyun oynar, muzurluk yapar,sokakta yürürken tümseklerin üstünden atlayarak sek sek oynar, kışın sokakta çocuklarla beraber kızakla yokuş aşağıya kayar.40 yaşınada gelse 70 yaşınada gelse hep öyle olacak o yüzden asla onun içindeki çocuğu asla öldürme dedi. eşimdee o günden beri bana gerçekten çocukmuşum gibi davranır içimdeki çocuğu yaşatmak için içimden geldiği gibi yaşıyorum, etraf ne der, koca kadın ne yapıyor demelerine asla bakmadan istediğimi yaparım, kemana merak saldım gittim keman çaldım, kocama kızak yaptırdım kışın bizim ev yokuşun başında ordan aşağıya doğru kayıyorum o benim fotğraflarımı çekiyor komşu kadınlarda beni izliyor, belki arkamdan konuşuyorlar koca kadına bak diye, belkide onlarda yapmak istiyor iç geçiriyorlar bilemiyorum. ama böyle olmak benim hoşuma gidiyor
 
çoğu zaman ortada. . şirinlik yaptırıyor sevdiriyor kendisini herkese. .Gülüyor oynuyor zıplıyor şaka yapıyor . . Akşam yatağa girince kayboluyor içimdeki velet. Dertler alıyor oyunların yerini.onu düşün bunu düşün şunu düşün uyuyamıyorum. . Oysaki en çokta başımı yastığa koyunca ihtiyacım oluyor ona. .Bir çocuk misali güzel şeyler düşünüp uyumak istiyorum. . Ne bilim işte  bugün şeker veya çikolata yemedim diye üzülmek istiyorum sadece. . Yada dizimdeki yara acısın istiyorum . . kalbim değil : (((
 
bilmem ki kayıp galiba, sorunların sıkıntıların problemlerin üzüntülerin acıların mutsuzlukların arkasına mı saklandı acaba, ya da onların içinde boğuldu kaldı mı, ya da küstü mü gerçekten nerde acaba yoksa kim vurduya mı gitti ya da varmı ya da varmıydı önceden de :44:
 
Son düzenleme:
ben de son günlerde bu soruyu soruyorum kendime.fazla olgunlaşmış hissediyorum kendimi 26 yaşındayım ama sanki 35lerde takılıyor gibiyim.böyle hissediyorum hissettiriliyorum.bazen çocukluk yapmak istiyorum sorumsuzluk yapmak ya da doya doya gülmek şımarmak ama buna hakkım olmadığı hissettiriliyor.biraz önce oğlumla oynarken çocuk gibiydim çok keyifliydim ama eşim abuk bir sebep yüzünden tadımı kaçırdı yine.çok neşeli görmeye dayanamaz beni illa keyif kaçırıcı bir şey yapar.onun için çok neşeli olmaya da korkarım.
 
İçimdeki çocuk hala yaşıyor ve herkes de buna şahit.Anneciğim ,benim kızım hala çocuk,der,eşim de bebek benim aşkım daha,der. Çok çocuk ruhluyum,yakından tanımayanlar bu özelliğimi bilmez ama.Dışarıdan bakıldığında soğuk görünürüm.
 
Elbette ki benimle Öldürmeyi çok deneyenler oldu ama inancım ve biraz da hayata insanlara bakış açım sayesinde hala yaşıyor 26. haftamdayım anne olacağım ama ben bebeğimle büyüyeceğim diyorum =)))

İnsanlara fazla değer vermeyin beklentiler içine girmeyin girmeyin ki hayal kırıklığı yaşamayasınız..Sonra kendiniz önemseyin sevin..Ben hep Rabbim beni dünyaya sadece Rabbime kulluk yapmak için yarattı insanlara kulluk yapayım temizlik yemek yapayım die değil..Genel geçer kurallar vardır bunlar her insan için önemlidir ama benim için daha az önemliler sanırım bu sayede içimde ki çocuk da büyümüyor büyümek istemiyor
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…