Üzüntüden kelimeleri nasıl toparlayacağımı bilmiyorum...
Nişanım var . İstememle aynı gün olacak. Baştan karşı taraf 15 kişi geliriz demişti. Biz onları 20 kişi sayarak hesp yaptık havlusu yazması dağıtılacak süs eşyaları istemeden sonra verilicek yemeği (nişandaki ilramlar hariç) vs Her neyse. Bizimde en az 30 40kişi misafir sayımız cıktı sayınca, ufak bi cafe tutalım dedik karşı tarafta bunu duyunca son iki gün bi 24 kişi dediler hadi neyse bi şekilde ayarlanır verilecek seyler dedik ama annemde söylendi bu konuya bana biraz.
Bugünde 30kişi olduk diyorlar ben sormasam demicekler yada annemi arayıp söylemiyolar. 15den birden 30a yükseldi sayı birgün kala. yer zaten ancak bizi alacak bi yer büyük degil ddkce böyle yaptılar . Annemde ne yapmaya calısıyolar seni istemiyolar mı bizi zor durumda bırakmayamı çalışıyorlar böyle dalga gecermiş gibi sayı yükseltiyorlar sürekli diyor.
İsteme olayı önceden olsaydı keşke baştan kabul ettik tekrar yol yapıp gelmesinler diye hata yaptık 15kişiyle isteme olur diye düşündük ama 30 onlar 10 biz 40kişi isteme nasıl olacak falan baya kızdı. Karşı taraflada konusuldu bunlar. Onlarda haklı gelmek isteyenlere evde aile arasında olacak dediler smdi mekanda fotoları görürlerse kırılırlar diyorlar, biz misafir istemiyoruz böyle şeymi olur diye düşünülüyor Bu olaylar böyle sürdü iki tarafında haklı yanları var.
Asıl olay ise bgn bu konular konusulurken nişamlımın babası onlar gelmicekse bite bu iş gibi bi kelime kullanmış. Annemde bişey diyememiş bu olayın üstüne.
Karşı tarftanda babası yeminler ediyor öyle birsey demedim ben diye. Cok üzüldüm arıcam babanı yarın konusucam falan diyor yanlış anlaşılma olmuştur dedim geciştirdim ama cok üzüldüm kime inancamı bilemiyorum... karsı taraf ailemin beni vermek istemedigini düşünüyo bizimkiler de onların beni istemedigini karışık yazmış olabilirim olaylar cok karışık cok üzgünüm...