benımde kızım ilkokul 1.sınıftayken oğlum doğmuştu,
sizin gibi eskiden yaptığımız birçok şeyi yapamaz olduk, zamanla kırıldı, küstü, üzüldüm, içime attım
ama o şartlarda elimden gelen birşey yoktu, kızıma hep gececek dedım, zamanla eski halimize döneceğiz dedim
ama o dönem ona olan sevgimi daha fazla gösterdim
ve çok şükür atlattık, oğlum şimdi 3 yaşında, evet kızımla başbaşa bi aktivite yapmak hayal gibi oluyor ama o da kardeşini kabullendi, kendısını ne kadar cok sevdiğimden de emin, dolayısı ile daha huzurlu, zor oluyor ama geçiyor merak etmeyin..