Ama ikinci daha kabullenilmis oluyor
Evet uykusuz kalacağım biliyorum evet zor olacak biliyorum diyorsun
İlkinde ben kamyon çarpmış dönmüştüm
Ama ikinci daha kabullenilmis oluyorBende çoğu şeyini hatırlamıyorum. Sanki herşey toz pembe gibiydi
Sizde kendimi gördümTam ikisini büyüttüm rahat edecegim derken geldi 3 üncü :) benim ilk iki çocugumun arası iki yaş. Beraber büyüdüler güzel anlaşıyorlar çok şükür tabi benim için iki yıl çok zordu ama sonradan iyi ki dedim. Küçüğüm 9 yıl aradan sonra geldi evde oyuncak top gibi elden ele geziyor :) tek çocuk gibi anneye de bagimli değil şu an 17 aylik abisi ablasiyla oyun oynarken bende işlerimi hallediyorum. En zoru tek çocuk bence. Bir de ben çok cocuk kalabalik aile seviyorum hamilelik ve dogum kismi olmasa iki çocuk daha yaparim o kadar seviyorum ama anaç olmayan kendi özel alanina düşkün biri için tek çocuk bile çok agir oluyor. Kişi kendini bilir. İnşallah hayirlisiyla kucağınıza alirsiniz sizde :)
Kesinlikle çok haklısınız. Bir de pek çok anne öyledir sanırım. İlk çocukta daha kurallı daha idealist davranılıyor. Ben uykusuna ve beslenmesine aşırı takıntılıydım. Tüm hayatımızı kızımın uyku ve beslenme saatine göre ayarlamıştım. 1 saat sonra yeseydi ya da uyusaydı da daha çok gezseydik veyahut eğlenseydik. Sanki dakika şaşsam açlıktan, uykusuzluktan yataklara düşecekti yavrum. Belki ben biraz rahat bıraksam kızım da uykuya direnmeyi bırakacaktı, ne bileyim. Oğlanda, kızıma göre çok daha esnektim. Uyumuyor mu alırdım kucağıma şarkı, oyun ya da bomboş otururduk yahu. Kızımda hep görevli gibi görmüşüm kendimi, oğlumda anne gibi hissettim ben. Belki de bu diktacı kuralcılıktan 7,5 yaşındaki kızım tam bir muhalif :)Ama ikinci daha kabullenilmis oluyor
Evet uykusuz kalacağım biliyorum evet zor olacak biliyorum diyorsun
İlkinde ben kamyon çarpmış dönmüştüm
Benim hiç çocuğum yok. Sizi anlayamam ama katılmadığım tek nokta ikinci çocuğu sevemeyecek olmanızı düşünmeniz. Öyle bir seversiniz kiBen 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
O kadar kural koymak ve hepsinin boşa cikmasiKesinlikle çok haklısınız. Bir de pek çok anne öyledir sanırım. İlk çocukta daha kurallı daha idealist davranılıyor. Ben uykusuna ve beslenmesine aşırı takıntılıydım. Tüm hayatımızı kızımın uyku ve beslenme saatine göre ayarlamıştım. 1 saat sonra yeseydi ya da uyusaydı da daha çok gezseydik veyahut eğlenseydik. Sanki dakika şaşsam açlıktan, uykusuzluktan yataklara düşecekti yavrum. Belki ben biraz rahat bıraksam kızım da uykuya direnmeyi bırakacaktı, ne bileyim. Oğlanda, kızıma göre çok daha esnektim. Uyumuyor mu alırdım kucağıma şarkı, oyun ya da bomboş otururduk yahu. Kızımda hep görevli gibi görmüşüm kendimi, oğlumda anne gibi hissettim ben. Belki de bu diktacı kuralcılıktan 7,5 yaşındaki kızım tam bir muhalif :)
Valla bekarlarin kari bosamasi kadar sacma seyler bunlarO kadar kural koymak ve hepsinin boşa cikmasi
Ben de paketli gıda yemeyecek dedim sütüm yetmedi mamaya başladım
Sekere alistirmazsaniz ilerde istemez dediler bir buçuk yaşında kadar şekerli bir seu yemedo şimdi cikolata delisi
Uyku deseniz zaten düzenli degildi hâlâ değil o uyumadık ben hep strese girerdim bir de yazardım internete şu kadar aylık cocuk kac saat uyur diye bir bakardım benimki asla o kadar uyumazdi
Aynen öyle daha neler nelerValla bekarlarin kari bosamasi kadar sacma seyler bunlarbirde anne olanlari elestirir cocugu olmayanlar.. yani baskasinin cocugunu 2 sevmekle tum gun cocukla ilgilenmek ayni sey olamaz.
Benim ilk bebemde emzirirken yanima aldigim icin cocuk gelisimci kuzenim tarafindan elestirilmistimne oldu dersiniz? ilk cocugunda yatagina aldi cocugunu.. hatta sordum: hayirdir filan hic orali olmadi.. esekten dusenin halini esekten dusen anlar, buyuk buyuk konusmanin manasi yok.. zamani gelince herkes goruyor anyayi konyayi
Hamileliği seven var mı acaba? “Hani hamileyken kendimi çok seksi hissediyorum” filan diyen. Bence korkunç bir dönemŞu an 32. Haftama girdim. Gecede net 10 kez tuvalete kalkıyorum. Yatakta bir sağa bir sola uyumam 45 dk aşağı değil. 24 saat uyusam yine uykum oluyor. Geçen kargoyu getiren adamın kokusu yüzünden kustum.
Tabiiki buyuk konustugun yerden sinaniyorsun, tukurdugunu yaliyorsun cok kez sahit oldum. Ebeveynlik omurluk bakalim daha hangi laflarimizi yutacazAynen öyle daha neler neler
Ben de bilmiş bilmiş konusuyordum mamaya ne gerek var her annenin sütü bebeğine yeter diye Sonra cocuk kilo verince doktor kilo almazsa hastaneye yatiririm dedi o zaman gördüm ki mamaya gerek var
Yine bir akraba aaa mama mi veriyorsun dedi bana kendi cocugunun sut alerjisi çıktı doktor raporlu mama kullanmak zorunda kaldı
Anyayi da konyayi da gördük belki de daha göreceğimiz var
İçten içe mantıklı yanınız ile 2.çocuk istemiyorsunuz. Bizden sonra yalnız kalacak bakış açısını çok yanlış buluyorum.Ben 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
Ben olsam yapabiliyorsan yapardımBen 36 yaşında tek çocuklu bir anneyim. Oğlum 7 yaşına girecek. Daha önce çalışıyordum şuan evdeyim. Ve bir süre daha bu şekilde devam etmesi gerekecek.( En azından 4 yıl, ilkokul bitene kadar, bakacak kimse yok, calisamayacagim.) Oğlum da kardeş istemeye başladı. ( aslında tamamen oyun amaçlı, birlikte oynayabileceklerini düşünüyor) 2 cocuklu kimi görsem hemen yap, bak istiyormuş da diyor. Ama ben kararsizim. Rahata da alıştım açıkçası. Kendime kalan çok güzel zamanlarım var. Bu durum hoşuma gidiyor. Diğer yandan yıllar sonrası, çocuğumun bizden sonra kimsesi kalmayacak diyorum. Gözümde yaş akmadan kuruyor. Ne yapayım? Bana fikir verin. Maddi durum olarak çok kötü olmasa da ferah da sayılmaz. Gözümü korkutan bir neden de ekonomik sebepler açıkçası. 1. çocuğa yapabileceğimiz herşeyi yapabiliyoruz. 2.gelirse onu ihmal eder miyiz, ona da abisine yapılanları yapabilir miyiz bilmiyorum. Bu düşünce aşamasını herkes yaşıyor mu, bir ben mi böyleyim? Sanki olsa bile onu Bu kadar çok sevemezmişim gibi. Daha olmadan böyle düşündüğüm için bile pişman oluyorum. Ne olur fikir verin bana. Kardeşsiz olanlar ne hissediyor?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?