İkinci çocuk pişmanlığı yaşayan oldu mu?

benim de aklımda 2. çocuk fikri çok dolaşıp duruyor.
ama hep kendimi şimdi zamanı değil diye durduruyorum.
bir de ben çalışıyorum evde olsam belki de yapardım. ben maddi olarak çok düşünmüyorum. ben çok zorlu günlerde geçirdim 3 kardeştik hiç demedim keşke tek olsam da imkanlardan çok yararlansam diye.
Allah nasip ederse oğluma kardeş istiyorum ama zamanını tutturamıyorum :)

bu arada 88li arkadaşıma ben de çok şaşırıp nasıl ilgilenebiliyorsun dediğimde o kadar güzel anlattı ki anladım ki hiç yerinde durmayan gayet ilgili bir anne.

herkes bir olmuyor işte. ben bir taneyle ancak ilgilenirken o 5 taneyle benim bir taneyle ilgilenmem kadar ilgileniyor. maşallah. Allah evlatlarımıza uzun sağlıklı ömürler versin gerisi de çok önemli değil.

2 tane elbisesi olmaz olmaz 1 tane olur.
yüzmeye gitmez sokakta evde kardeşleriyle doya doya koşar oynar zıplar. kursa gitmez kardeşiyle annesiyle babasıyla çalışıp daha başarılı olur. bunlar maddi değil şans ve çocukla ilgili şeyler..
 
Bende ikinci çocuğu yapanlardanım. Kızım 5 yaşındayken kardeşim olsun istiyorum diye çok söyledi bende kızım çok istiyor diye bir anda karar verdim. Eşim tıpkı sizin eşiniz gibi düşünüyordu. İkimizde çalışıyorduk kızım özel şartları oldukça iyi ve epeyce pahalı bir kreşe gidiyordu o dönem. Eşim kızıma sunduğumuz şartları her ikisine sunamayız tedirginliğiyle ikinci çocuğu istemediğini belirtti. Sonra bir gün eşimi karşıma alıp ciddi ciddi konuştum. Evet kızımıza şu an çok iyi şartlar sunuyoruz iyi bir okula gidiyor vs. Ama belli ki bunlar çocuğumuza yetmiyor ve kardeş eksikliği hissediyor. Kızımız ona sunduğumuz şartlardan çok kardeşinin olmasını istiyor ve ben kararlıyım 30 yaşındayım ve bu yıl ikinciye anne olmak istiyorum dedim. Hamile kaldığımı öğrendiğimizde o istemeyen adam havalara zıplıyordu kızımızda nasıl heyecan yaşadıysak onda da aynı heyecanı yaşadık. Evet şimdi ikisi de devlet okulunda okuyor ama çok mutlular. Daha bu sabah oğlum yatağından kalkıp ablasının odasını gidip ablasının yanına yattı. Benim canım ablam diye öpücüklerle uyandırdı ablasını birbirlerine bir sarılmaları vardı anlatamam (arada da düşman kardeş oluyorlar orası ayrı tabii). Bu duygu her şeye yetiyor.
 
Iyide benim soylediklerimle sizin soyledikleriniz tutmuyor neyse canim hersey gonlunce olur ins
 
valla bu gitgelleri bizde çok yaşadık.eşimle eşin aynı fikirdeydi bende sizinle.ama mantıklı düşününce eşimin haklı olduguna karar verdim.duygusal anlamda evet çok istedim kızıma kardeş olucak ama hep duydugum 2, çocuk çok ara verildiyse zor oluyormuş.ama daha kolay büyüyormuş sonuçta tecrübelisiniz.ayrıca ben şöylede düşünüyorum.Kardeş evet güzel duygu ama oda bir yere kadar...
 
Benim de tek çocuğum var 3,5 yaşında eşim bi tane daha olsun kardeşi olsun istiyor ben önceleri istemiyordum doğum korkusu ,uykusuz geceler ,elden bi süreliğine giden sosyal hayat, vücut bozulması Vs. Sonra kızım büyüdükçe kendi hayatımı vücudumu düşünerek ona ve eşime haksızlık yaptığımı düşündüm.
İki üç ay sonra bende bi çocuk daha yapmayı düşünüyorum rabbim izin verirse 23 yaşındayım insanın kardeşi olmalı birlikte eğlenebileceği sıkıntısını paylaşabileceği..
8 88li Seni de tebrik ettim gerçekten yetebilmek önemli bence de koleje gitmeyiversin ama kardeşleri ile evlenmekten geri kalmasın yıllar sonra hatırlayıp gülecekleri anılar bitiktirsinler...
Benim psikolojim 2 den fazla kaldırmaz sanırım ama kardeşsiz bırakmayı düşünmüyorum kızımı da.
 
[QUOTE="edahafiz, post: 45646099, member:


Bir insanın çok iyi eğitimlerden çok yüksek maddi imkanlardan daha fazla ihtiyac duydugu seyler vardır hanımefendi.. Bir kardeş herşeydir candır yoldaşdır..biri yazmış mirasdı kavgaydı diye hayırsız olunca tek olsada anne babasının malı için canına kastedenler olmuyo mu..? Büyüme aşamasında kavgada olur kıskançlıkta büyüdüklerinde nasıl bi hediye verdiğinizi daha iyi anlarlar emin olun..7 kız kardeşiz 5 ablam bir kız kardeşim var..29 yaşındayım ve onlar benim herşeyim..birimizin başı sıkışsa anne babamızın ruhu duymadan maddi manevi yardımına koşarız..teselli isteyene omuz oluruz..bir yiyosak 7 ye böleriz..herşeyin ilkini beraber ögrendik..zengin falanda değildik birbirimizin küçülenlerini giydik kıyafet kavgası da yaptık sabahlara kadar sessiz sinemada oynadık..şimdi hepimiz anneyiz..kahve eşliğinde uzun uzun sohbetlerimiz birbirini kardeş bilen çocuklarımız var hamdolsun..bazı seylerin kıymeti özel okullar pahalı oyuncaklarla ölçülmüyo bilesiniz..[/QUOTE]

sizce ben de bunun farkında değilmiyim neden uğraşıyorum eşimi doğru sekilde ikna edebileyim diye, benim de kardeşim var ve cok ıyı bılıyorum kardeşin ne olduğunu ancak eşim tek çocuk ve maalesef anlayamıyor kardeş duygusunu kuzen sevgisiyle bir tutuyor..bazı seylerin kıymeti elbette ölçülemez maddiyatla ben de bunun farkındayım ama cok da istekli olmayan bir kocaya ikinciyi kabul ettirebilmek için onunda istediklerinin gerceklestırmeye çalışmaktan geçiyor maalesef..
 

Ne güzel bir adammis baban bilgece... Allah rahmet eylesin.
 

demek aynı çıkmazlardaymışız.. sizin kızınız kaç yaşında, vazgeçme sebebiniz aradaki zamanın uzunluğu mu yoksa bir tane olsun o da istediğiniz gibi (maddi açıdan) olsun mu acaba
 
demek aynı çıkmazlardaymışız.. sizin kızınız kaç yaşında, vazgeçme sebebiniz aradaki zamanın uzunluğu mu yoksa bir tane olsun o da istediğiniz gibi (maddi açıdan) olsun mu acaba
11 yaşında benim vazgeçme sebebim.hem zor olucagı hem çalışmam.çalışınca cocuk zor büyüyor.ama evde olsaydım yapardım.birde şu var kızıma verdiğim imkanları 2, veremiyecektim.o yüzden vazgeçtim..
 

nasıl da güzel anlatmışsınız bi an yazıklarınızı gözümün önünde canlandırdım da maşallah.. hep huzur içinde ve mutlu olun inşallah..
evet benim cocugumda hatrı sayılır paralar verilen ve ınsanların çocuklarını sokabilmek ıcın cabalar gosterdıgı bır okulda okuyor sımdı. o anaokulundan orada başlamak zorundaydı cunkı okula devamı ıcın bu sarttı. o zaman düşünmeden verdık cünki tek çocuktu ve biz kendımızden ne kadar kısarsak kısalım çocuğumuzun egıtımı ıcın herseye katlanmaya hazırdık. Şimdi eşim soruyor 2. yi nasıl yollayabileceğimimizi düşündüğümü benim için okulun adının devlet ya da özel olmasının bir önemi olmadığını inanın idrak edemiyor. Nasıl olurda çocuğumuza alıştığı ımkanların altında bır hayat sunmayı bir anne olarak kabul edersini sorguluyor. Sadece evladımızın değil bizim imkanlarımızında sımdıye oranla cok farklılaşacağını söyleyip bu hayattakı tek gayemizin sıkıntı içinde evlat yetiştirmek mi olması gerektiğini sorguluyor.

Oysa anlatıyorum ona ben geriye dönüp baktığımda soframızda neler yendiği, ne marka kıyafetler gıyıldıgı vs yi değil mutlu olduğumuzu anları hatırladığımı.. önce anlayamasada sanırım onun da hoşuna gidiyor daha sonra da yine hayatın gerçekleri bunlar değil ilerde anlayacaksın verdiğimiz kararın ne kadar doğru olduğunu diyip topu yine bana atıyor..

Umarım ben de bir gün sizin gibi anlatabilirim eşime..
 

benim ki 7 yaşında hala ucundan kıyısından belki yakalarlar bibirlerini diyorum ama.. bende çalışıyorum devlet memuruyum ilkini de önce ücretsiz izin sonra bakıcı desteğiyle büyüttüm ailelerimiz yok maalesef yanımızda bu konuda da yalnızız yani. şimdi ikinciye karar versek o da aynı sürecden geçecek önce ben sonra bakıcı sonra kreş vs..

bende 2. ye aynı imkanları veremeyeceğim bu cok acık aldığımız maaslar sabit okul artan oranlı ee bir de bakıcı / kreş vs eklenecek.. işte butun bunlar benı bu kadar umutsuzluğa iten seyler..
 
Kız kardesimle aramızda 2 yaş var. Dönüp bakınca hayatımın her döneminde varmış ve iyi ki var diyorum. Ergenliğimiz tabii ki kavga gürültüyle geçti hatta düğününü dört gözle beklemiştim evlense se rahat etsem diye :)) Ama bunlar bile güzel şeyler bence.

Şimdi kardeşimin bir bebeği olacak belki onun kadar heyecanlıyım başka bir şey kardes.

Kuzenim tek çocuk ve kardesimle düğünleri aynı dönemde oldu. Gebelikleri de aynı. O da benim canım tabii ayırmamaya çalışıyorum ama kardeşime 2 yapiyorsam ona 1 yapıyorum kasıtlı olmasa da. O da bu yaşına gelmiş kızar hala ailesine bak tantanislere më güzel beni tek bıraktiniz siz diye.

Bu arada toplam üç kardeşiz bir de küçük erkek kardeşimiz var 13 yaşında. Hepimiz özel okulda okuyoruz, bacımla ben üniversitede özele başladık kardeşim ortaokulda. Bana çok da elzem bir şey olarak gelmiyor tamam belki çok daha rahat ama olmazsa olmaz değil kardeşle takas edilebilecek bir şey değil bu.
 
Ya şu mantığı hala anlayabilmiş değilim ben. Çocuğun önüne kamyonla para dök istiyorsan. Kardeşiyle oynadığı oyun gibi mutlu eder mi? İlerde başı sıkışıp da kimseyi bulamadığında kardeşine sığınması kadar ruhunu rahatlatabilir mi? Sevgilisini tanıştırıp gizli gizli onun muhabbetlerini etmek kadar zevk verir mi? Artık göremiyor muyuz çocuğu para, özel okul, marka kıyafet değil! Aile, hareket, ses mutlu ediyor. 4 kardeşiz. Hergün şükrediyorum. İğne batsa parmağıma, yanımdalar. Paraya ihtiyacım olsa bi bakmışım hissetmişler anne babama varmadan iş halletmişler, çocuklarımız bile kardeş gibi, kimseye ihtiyaç duymuyoruz bir araya gelince. Çocukluk da hep birlikte geçti. Çok canımız sıkılsa evde saklambaç oynardık. Yatarken hep birlikte hayal kurardık...
 
Kızlar benimde 5yasinda bir kızım var bende 32yaşındayim ve deli gibi kızıma bir kardeş istiyorum eşim istemiyor ne yaptıysam ikna edemedim 2subatta kürtaj oldum plansız bir gebelikti, kalbi durdu bebeğimin yani kaderde eşimden yanaymis oda çok üzüldü ağladı ama ikinciyi unut istemiyorum diyor duygusal olarak darmadağın oldum ne yapacağımı bilemiyorum gururum geri çekilmeme neden oldu ama ruyalarimda hep bir çocuğun bana anne deyip kayboldugunu görüyorum kürtajinda etkisi :-(
 
6.geliyor pişman olmadım ben.
Haddim olmayarak soruyorum. Cevaplamak zorunda değilsiniz. 6 çocuk planlı ve isteyerek mi oldu? Yani ben 2. Yi düşünüyorum ama maddi olarak 3. Ye yetemem mesela. Evet bir şekilde bakılır ama kaliteli bir yaşam sunamam. Siz 6 çocuğu da nasıl yetebiliyorsunuz yani bunun için sağlam bir maddiyat lazım sonuçta bunun okulu var yemesi içmesi var kıyafeti var Üniversitesi var dershanesi var. Var oğlu var.
 
Yani 2 kardeş te kardeşim 3 ye 5 te. Çocuğa yetebilme sadece oyuncak almak değil ki asıl zorluk büyüyünce okulu Üniversitesi Vs. Hem çocukluk döneminde için de düşünürsek bir anne nasıl yetişemiyor bilmiyorum. Kaliteli zaman geçirebilir mi hepsiyle
 
Ben de yaşamadan bilmeden önce tek çocukla kalma taraftarıydım. İlk zamanlar iyiydik ama büyüdükçe yalnızlığını, mahzunluğunu görmeye başladım. Başka kimse olmadığı için sürekli benden oyun, ilgi beklemesi, diğer çocuklarla iletişiminin mesafeli olması, kardeşsizliğin ona iyi gelmediğini görmem ile birlikte karar verdim ve allah hemen verdi şükürler olsun. Araları 4 yaş olacak ama çok daraldığım zaman aman be ne vardı yapsaydın ya iki sene önce dediğim çok oluyor. Bence kardeş şart oğlu şart. Ama arayı da çok uzatmamak da mühim. Hem çocuklar için hem anne için en uygunu bu. İkinci çocuğu erken yapıp pişman olanı görmedim ama etraf ara koyduğu için ya da tek çocukla kaldığı için pişman olanlarla dolu.

Ayrıca şunu da söylemeden geçemicem. Şu bale, piyano kursuna gönderememe korkusundan kardeş yapmayanlar için. İki ihtimali de yan yana koyduğunuz zaman bir çocuğu baleye, müzik kursuna göndermek mi yoksa ihtiyacı olduğunda başını yaslayacağı en güvenli en sıcak omuzu bahşetmek mi daha mantıklı? Varsın biraz daha ucuz bir okulda okusun ama kardeş sevgisinden mahrum kalmasın yavrular..
 
açıkçası ben eşinize hak verdim. çocuğa sunulan imkanlar açısından değerlendirecek olursak; benim ikizlerim var.önümüzdeki yıl birinci sınıfa başlayacaklar.3-4 hafta önce özel okulları dolaştık. eğitim ve etkinlikler de sınır yok.tabi iki tane olunca o isim yapmış okullara kayıt yaptıramadık.bir alt kategoride ama yine imkanları oldukça iyi bir okula kayıt yaptırdık. kızım o istediği okula para dolayısıyla gidemeyeceğini öğrenince 'oraya giden çocukların annesi-babası o parayı veriyor ama' dedi ve gerçekten içimize oturdu.
etrafımda gözlemlediğim kadarıyla arada yaş farkı olunca biraz daha sıkıntı oluyor.şimdiki evladınız dersleriyle ilgilenilsin isteyecek,parka sinemaya gitmek isteyecek. gaz problemi,diş sıkıntısı veya uyku sorunu olabilecek evde küçük bir bebek.bu bana ilk çocuğa haksızlık olarak geliyor.yaşları yakın olsa idare edilir de.
hakkınızda hayırlısı
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…