açıkçası ben eşinize hak verdim. çocuğa sunulan imkanlar açısından değerlendirecek olursak; benim ikizlerim var.önümüzdeki yıl birinci sınıfa başlayacaklar.3-4 hafta önce özel okulları dolaştık. eğitim ve etkinlikler de sınır yok.tabi iki tane olunca o isim yapmış okullara kayıt yaptıramadık.bir alt kategoride ama yine imkanları oldukça iyi bir okula kayıt yaptırdık. kızım o istediği okula para dolayısıyla gidemeyeceğini öğrenince 'oraya giden çocukların annesi-babası o parayı veriyor ama' dedi ve gerçekten içimize oturdu.
etrafımda gözlemlediğim kadarıyla arada yaş farkı olunca biraz daha sıkıntı oluyor.şimdiki evladınız dersleriyle ilgilenilsin isteyecek,parka sinemaya gitmek isteyecek. gaz problemi,diş sıkıntısı veya uyku sorunu olabilecek evde küçük bir bebek.bu bana ilk çocuğa haksızlık olarak geliyor.yaşları yakın olsa idare edilir de.
hakkınızda hayırlısı
Herşey kötüye giderse dediğiniz için dedim ben. Tabiki de b planım var. Sürekli düsünürüm eşimin olebileceğini. 4 çocukla üniversiteye başlamamın bir nedeni de dünyanın birbir türlü hali var oldu. Maddi olarak batarsak ve eşimde Allah korusun ayrılırsa bi şekilde yanımdan, gider anneme taşınırim ve çalışırım. 3 4 bin maaşla da gayet güzel gecinilebilir.Iyide benim soylediklerimle sizin soyledikleriniz tutmuyor neyse canim hersey gonlunce olur ins
Evet isteyerek oldu. Maddi durumumuz var çok şükür.Haddim olmayarak soruyorum. Cevaplamak zorunda değilsiniz. 6 çocuk planlı ve isteyerek mi oldu? Yani ben 2. Yi düşünüyorum ama maddi olarak 3. Ye yetemem mesela. Evet bir şekilde bakılır ama kaliteli bir yaşam sunamam. Siz 6 çocuğu da nasıl yetebiliyorsunuz yani bunun için sağlam bir maddiyat lazım sonuçta bunun okulu var yemesi içmesi var kıyafeti var Üniversitesi var dershanesi var. Var oğlu var.
Hem memur hem de yatırımcı diyelim :)Eşiniz iş adamı falan heralde. Maşallah
babası da ben de devlet okuluda ve kısıtlı imkanlarla okuduk.ama şimdiki nesiller öyle yetişmiyor.şu an iyi bir iş için ikinci yabancı dil isteniyor.dünyaya bakışları çok farklı nesiller yetişiyor. onlar büyüdüğünde neler istenecek düşünemiyorum. herkes en iyisini yapmak istiyor.teşekkür ederim içtenlikle verdiğiniz örnek için. "kızım o istediği okula para dolayısıyla gidemeyeceğini öğrenince 'oraya giden çocukların annesi-babası o parayı veriyor ama' dedi ve gerçekten içimize oturdu" cümleniz varya işte konunun özeti bu. babamız hiçbir zaman kardeşin olduğu için imkanlarımız bu kadar demek istemiyormuş. bazen yanlımı düşünüyorum acaba diyorum o yüzden de deneyimli olanlara sormak istyiyorum.
Her zaman her insan tabiki daha iyi şartlarda yaşamak ve çocugunu yaşatmak ister ama açıkcası ileride bir kardeş eksikliğini hiç bir maddi kazanc ve kariyer kapatamaz bence. benim de bir kızım var ve sadece onu düşünerek bir kaç çocuk daha planı yapıyorum. daha önce belirttim 8 kardeşiz ve babamla annemin başlangıcta durumu yokken hamd olsun sayımız arttıkca bereket artmıs ve 4 erkek kardeşim liseye kadar özel okullarda okudular ben ve ablalarım devlete gittik ilk çocuklar olarak. ama ablamın biri mimar biri anaokulu ögretmeni ve bende iç mimarım.teşekkür ederim içtenlikle verdiğiniz örnek için. "kızım o istediği okula para dolayısıyla gidemeyeceğini öğrenince 'oraya giden çocukların annesi-babası o parayı veriyor ama' dedi ve gerçekten içimize oturdu" cümleniz varya işte konunun özeti bu. babamız hiçbir zaman kardeşin olduğu için imkanlarımız bu kadar demek istemiyormuş. bazen yanlımı düşünüyorum acaba diyorum o yüzden de deneyimli olanlara sormak istyiyorum.
nasıl da güzel anlatmışsınız bi an yazıklarınızı gözümün önünde canlandırdım da maşallah.. hep huzur içinde ve mutlu olun inşallah..
evet benim cocugumda hatrı sayılır paralar verilen ve ınsanların çocuklarını sokabilmek ıcın cabalar gosterdıgı bır okulda okuyor sımdı. o anaokulundan orada başlamak zorundaydı cunkı okula devamı ıcın bu sarttı. o zaman düşünmeden verdık cünki tek çocuktu ve biz kendımızden ne kadar kısarsak kısalım çocuğumuzun egıtımı ıcın herseye katlanmaya hazırdık. Şimdi eşim soruyor 2. yi nasıl yollayabileceğimimizi düşündüğümü benim için okulun adının devlet ya da özel olmasının bir önemi olmadığını inanın idrak edemiyor. Nasıl olurda çocuğumuza alıştığı ımkanların altında bır hayat sunmayı bir anne olarak kabul edersini sorguluyor. Sadece evladımızın değil bizim imkanlarımızında sımdıye oranla cok farklılaşacağını söyleyip bu hayattakı tek gayemizin sıkıntı içinde evlat yetiştirmek mi olması gerektiğini sorguluyor.
Oysa anlatıyorum ona ben geriye dönüp baktığımda soframızda neler yendiği, ne marka kıyafetler gıyıldıgı vs yi değil mutlu olduğumuzu anları hatırladığımı.. önce anlayamasada sanırım onun da hoşuna gidiyor daha sonra da yine hayatın gerçekleri bunlar değil ilerde anlayacaksın verdiğimiz kararın ne kadar doğru olduğunu diyip topu yine bana atıyor..
Umarım ben de bir gün sizin gibi anlatabilirim eşime..
BILEGECE hayalimdeki hayati aysiyorsun imrendimBi sey daha anlaticam. Ben en küçük cocugum. 10 kardessiniz düşünün ve en buyuk olan rahmetli abim harcligiyla kendi kucugune bir cikolata alirdi okuldan gelirken. O digerine verirdi, o digerine verirdi, en sonunda o cikolata bana gelirdi ben yerdim. :) ablalarim dort bir yandan bana ders verirlerdi, biri resim dersime yardim ederdi, biri matematige biri ingilizceye. Abilerim alir gezdirirdi, okula gotururlerdi. Annem Kur'an dersleri verirdi. Babam bizimle oynardi.
Ya bunlar harika seyler anlatilmaz gerçekten yasanir.
Mesela bir kardesimizin sıkıntısı varsa hepimiz birlesir yanina gideriz, sıkıntısını aliriz. Maddi olarak bir derdi varsa herkes ortaya para koyar. Benim ablamin maddi durumu cok kotuydu eskiden, biz hep ona bir seyler gotururduk, asla eksik etmezdik. Ablami hep ararim eger durumu kotuyae kosar yanina gideriz. Benim bogazimdan gecmiyor kardeslerim kotu durumdayken. Ben su an evliyim kendi yiyecegim seyi anneme de abi ve ablalarima da goturuyorum ve bitanecik yegenlerime. Canimi versem bile az diyorum.
Mesela ablamin esi vefat ettiginde hepimiz atladik ucaga yanina gittik. Hepimiz oturduk onunla agladik. Cocuklariyla ilgilendik. Bir saniye bile elini birakmadim ablamin. Bir saniye bile onu opmeden durmadim. Ne oldu boylece guclu oldu. Annem kizinin yanindan hala da ayrilmadi.
Rahmetli abim icin hala oturup yas dokeriz keske yasasaydi diye. Yengemi kardes bildik abimin vefatindan sonra, birbirimize tutunduk, ayni evin icinde kavgasiz gurultusuz yasadik, yegenimle cok yas farkim yok onunla da kardes gibi buyuduk. Abilerim abimizin emaneti en iyi yerlerde okusun, en iyi hayati yaşasın diye ozel okullara gonderdiler hep en iyilerini yaptilar sirf kardeslerine olan sevgi sebebiyle, yegenim benim canimdir ona kurban olurum o derece de seviyoruz kardes cocuklarini.. Kardes oyle bir sey ki arkadaslar gerçekten anlatilmaz.
Bir yere gittigimizde arkadasa ihtiyac duymuyorduk hep beraberdik.
Her aksam 10 kardeşin bir sofrada oturdugunu dusunsenize. Anneniz babaniz kendi yemeklerinden veriyor, abiniz ablaniz kendi yemegini veriyor. Bi hayal edin ne kadar guzel.. Simdi herkesin cocugu var ve o cocuklar da bizimle kardes gibiler. Yegenim beni babasindan kiskaniyor, sen bilgece halami benden cok mu seviyorsun baba diye ki beni de cok sever kendisi :))
Yani ikinci bir cocugu yapin. Eger guzel, dini terbiye verir sekilde egitirseniz cok da mutlu olurlar.
Bale kursu, yok gitar kursu su kursu bu kursu onemli degil.
Manevi doygunluk onemlidir. Ki zaten belediyelerin ucretsiz kurslari da var. Benim ablam 4 cocugunu da teakvandoya gönderiyordu.
Abimin 5 cocugu var Allah bagislasin. Ve yengem cok rahat. Cocuklar evi toplar sofrayi kurar kendi islerini yaparlar. Dersaneye giderler.
Bir cocuk eger her ise yetebiliyorsa basarilidir bence..
Cok uzun oldu :))
BILEGECE hayalimdeki hayati aysiyorsun imrendim
Allah hiç ayirmasin sizi
biz iki kardesiz çok az yaaaaaa(
bazen diyorum babamin baska sindan çocugu falan varmidirki bi yerlerden çiakr gelirmi
Bi sey daha anlaticam. Ben en küçük cocugum. 10 kardessiniz düşünün ve en buyuk olan rahmetli abim harcligiyla kendi kucugune bir cikolata alirdi okuldan gelirken. O digerine verirdi, o digerine verirdi, en sonunda o cikolata bana gelirdi ben yerdim. :) ablalarim dort bir yandan bana ders verirlerdi, biri resim dersime yardim ederdi, biri matematige biri ingilizceye. Abilerim alir gezdirirdi, okula gotururlerdi. Annem Kur'an dersleri verirdi. Babam bizimle oynardi.
Ya bunlar harika seyler anlatilmaz gerçekten yasanir.
Mesela bir kardesimizin sıkıntısı varsa hepimiz birlesir yanina gideriz, sıkıntısını aliriz. Maddi olarak bir derdi varsa herkes ortaya para koyar. Benim ablamin maddi durumu cok kotuydu eskiden, biz hep ona bir seyler gotururduk, asla eksik etmezdik. Ablami hep ararim eger durumu kotuyae kosar yanina gideriz. Benim bogazimdan gecmiyor kardeslerim kotu durumdayken. Ben su an evliyim kendi yiyecegim seyi anneme de abi ve ablalarima da goturuyorum ve bitanecik yegenlerime. Canimi versem bile az diyorum.
Mesela ablamin esi vefat ettiginde hepimiz atladik ucaga yanina gittik. Hepimiz oturduk onunla agladik. Cocuklariyla ilgilendik. Bir saniye bile elini birakmadim ablamin. Bir saniye bile onu opmeden durmadim. Ne oldu boylece guclu oldu. Annem kizinin yanindan hala da ayrilmadi.
Rahmetli abim icin hala oturup yas dokeriz keske yasasaydi diye. Yengemi kardes bildik abimin vefatindan sonra, birbirimize tutunduk, ayni evin icinde kavgasiz gurultusuz yasadik, yegenimle cok yas farkim yok onunla da kardes gibi buyuduk. Abilerim abimizin emaneti en iyi yerlerde okusun, en iyi hayati yaşasın diye ozel okullara gonderdiler hep en iyilerini yaptilar sirf kardeslerine olan sevgi sebebiyle, yegenim benim canimdir ona kurban olurum o derece de seviyoruz kardes cocuklarini.. Kardes oyle bir sey ki arkadaslar gerçekten anlatilmaz.
Bir yere gittigimizde arkadasa ihtiyac duymuyorduk hep beraberdik.
Her aksam 10 kardeşin bir sofrada oturdugunu dusunsenize. Anneniz babaniz kendi yemeklerinden veriyor, abiniz ablaniz kendi yemegini veriyor. Bi hayal edin ne kadar guzel.. Simdi herkesin cocugu var ve o cocuklar da bizimle kardes gibiler. Yegenim beni babasindan kiskaniyor, sen bilgece halami benden cok mu seviyorsun baba diye ki beni de cok sever kendisi :))
Yani ikinci bir cocugu yapin. Eger guzel, dini terbiye verir sekilde egitirseniz cok da mutlu olurlar.
Bale kursu, yok gitar kursu su kursu bu kursu onemli degil.
Manevi doygunluk onemlidir. Ki zaten belediyelerin ucretsiz kurslari da var. Benim ablam 4 cocugunu da teakvandoya gönderiyordu.
Abimin 5 cocugu var Allah bagislasin. Ve yengem cok rahat. Cocuklar evi toplar sofrayi kurar kendi islerini yaparlar. Dersaneye giderler.
Bir cocuk eger her ise yetebiliyorsa basarilidir bence..
Cok uzun oldu :))
6.geliyor pişman olmadım ben.
Kardeş demek sorumluluk demek ya, o kadar güzel anlatmışsın ki... Annemler 5 kardeş, 4 kız 1 erkek... Arada genç kızlığını anlatır, 4 kız kardeş filan ay nasıl imrenirim anlatamam. Biri yemeği yapar, biri çamaşırı yıkar, biri ders çalıştırır, biri evi temizler... Rahmetli dedem din görevlisi, akşamları kitap okuma saatleri olurmuş, herkes diğerine yardım edermiş, birbirlerine öğretirken de öğrenirlermiş.
2 kızdık biz de evde, aramızda 9 yaş... Ben küçük anneydim ya resmen :) Ve bunun sorumluluğuyla daha başarılı, geçimi kolay, anlayışlı biri olduğumu rahatlıkla söyleyebilirim. Çünkü abla olarak kardeşime güzel örnek olmalıydım ve onu kendi yaptığım hatalardan uzak tutmalıydım. Apayrı bir şey kardeş ya ^_^
Oturtur ders çalıştırırdım, hatta büyük kuzenimin kızlara da ders çalıştırdım uzun zamanlar, evin öğretmeni olmuştum resmen ve ne kadar keyifliydi anlatamam. Aynı sene de, lise girişte Anadolu Lisesini ilk 20de , okuduğum okulu da tam burslu kazandım. Ya kardeş sorumluluğu olmasa ben bunu yapamazdım herhalde :)
Aynı şeyi düşünmüşüz ben de çok imrendim valla.@BilgeceBILEGECE hayalimdeki hayati aysiyorsun imrendim
Allah hiç ayirmasin sizi
biz iki kardesiz çok az yaaaaaa(
bazen diyorum babamin baska sindan çocugu falan varmidirki bi yerlerden çiakr gelirmi
Değil. Niye ki?şaka de lütfen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?