Eşiniz tüm ev işlerini paylaşmaya, 75937454 kez hatırlatmadan adam gibi iş yapmaya, siz yenidoğan bebeğinizle meşgulken büyük çocuğunuzla ilgilenip yemek yapmaya falan gönüllü mü acaba size rahat rahat "bencil" derken?Çevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde.
Ben çok abarttiginizi düşünüyorum.Çevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
Gerçekten istemiyorsanız özellikle manevi olarak gücünüz yoksa hiç getirmeyin dünyaya çocuk mutsuz ,siz mutsuz ... Benim de bir tane evladım var bir kere bile pişmanlık duymadım ona kardeş yapmadığıma öyle bir hissiyatımda yok böyle bir durumda kendinizi çok iyi ölçmeniz lazımÇevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
Ben bordo bereliyimBen anne olmadan önce, kimse tek çocuk olmamalı kardeş şart düşüncesinde biriydim. Çünkü kardeşlerimi çok seviyorum ve bence harika bir şey, ama; anne olduktan ve bir insan yetiştirmenin ne demek olduğunu gördükten sonra kesinlikle ikinciyi düşünmüyorum. Hele ki ülkenin şu ortamında ( maddi- manevi- güvenlik her açıdan) birden fazla çocuk yapan bordo berelidir.
Bir bebeğim var. Olmadan önce asla tek çocuk olmaz derdim ama şuan düşüncelerim çok değişti. Herşeyin fiyatı 5 kat falan arttı. Ülke mültecilerle doldu. Önümüzü göremez olduk her anlamda. Çocuk bakmak insanın ömründen ömür alıyor. Çocuk olduktan sonra insanların gerçek yüzlerini de gördüm. Desteksiz çocuk büyütmeye çalışmak sinir krizlerine sokuyor insanı. Her şey aşırı zor. Bir daha bunları yaşamak korkutucu geliyor. Bir de kardeşlerin anlaşacağının garantisi yok. Benim eşimin kardeşiyle bir bağı yok mesela. Eminim ki tek çocuk olsaydı çoook daha mutlu bi insan olurdu. Artık eğitimli insanlar geç yaşta çocuk sahibi oluyor ve genelde tek çocukta kalınıyor.Çevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
Bence yapmayın eşinizle probleminiz varken hele hiç yapmayın zaten sorunlu evlilikte sorumluluklar ağır gelecektir ve aranız bozulacaktır şu an bile içinizde geçmişte unutamadığı iz şeyler var bende sizin gibi 2,çocuğu yapmıyordum eşime güvenmiyordum Allah nasip etti oldu şu an 2 yaşında ve boşanıyoruz yani olmayinca bu yerden patlak veriyorÇevremdeki herkes benim kızıma bir kardeş yapmadığım için bencil olduğumu söylüyor . Eşim de aynı şekilde. Yalnız mu kalacak bu diyor . Gel gör ki , daha önce eşimle büyük sorunlar yaşadım dava açtım. Daha sonraları Net bir şekilde değiştiğine inandırdı beni ve vazgeçtim . Özellikle Depremden sonra aramız eskiye göre çok düzeldi . Ama sorun şu ki, ben eşimle barışmama rağmen ona tekrar eskisi gibi tam anlamıyla güvenemiyorum çünkü bir kere kırıldu o güven , kızım bu şekilde üçümüz birarada iken de çok mutlu . Sıkıntı şurada , eşim işi gereği zaten fazla evde durmuyor evde iken de sürekli yapılacak iş varsa benim ona 74636374 kere hatırlatmam gerekiyor yoksa o iş yerine gelmiyor en sonunda bana kalıyor , aslında ikinci çocuğu istemiyor değilim kızım da çok istiyor bize ağır geleceğini taşıyamayacağımızı düşünüyorum , ikisinin de boynu bükük kalıyor bunun vicdan azabı da beni yıptatıyor , ince düşünen detaycı birisiyim çocuk konusunda da maalesef by böyle . Bilemedim bilemiyorum. Şu anda kızımla güzel bşr dünyamız var ne zaman ne istese ona göre plan yapıp hareket edebiliyoruz ama nereye kadar. Bu arada çalışıyorum öğretmenim işe de ücretsiz izne çıkmam gerekecek, maddi olarak zaten ortam belli şu anda küresel çapta . Bu arada kızım 7 yaşında ve bazen düşünüyorum çok açıldı zaten ara. Çok riskli bir karar gibi geliyor ya iyi olursa sorun yok ama rüzgar olur da tersine dönerse , az iki gram huzurlu hayatımızın altına dinamit koyup patlatmak gibi geliyor bilmiyorum İkinci çocuk kararı, birinci den daha zormuş
Kendi annemle görüşmüyorum öfkeliyim . O ayrı konu ama . Bana kötü anne diyorsun ya ben sana kardeş verdim sen kendi çocuğuna vermedin dedi sanırım bu cümlesi yaraladı beni birazNiye ikinci çocuğu şartmış gibi görüyorsunuz ki? Üstelik eşinizle geçmişte problemler yaşamış bir kadın olarak. Bence şart değil,kendinizi zorlamayın. Ben tek çocuğum,inanılmaz mutluyum ve asla da yalnız kalmadım. Eşimin kardeşi var,hiç görüşmüyorlar,birbirlerinden nefret ediyorlar. Bu iş ,yani yalnız kalmak mutlu olmak konusu insan sayısıyla alakalı değil çevredeki insanların karakteriyle alakalı bir şey.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?